การเตรียมการรับมือภัยพิบัติทางเศรษฐกิจ

4) เมื่อแต่ละคน แต่ละครอบครัวประกอบอาชีพหลัก
เพียงอาชีพเดียว ก็จะทำให้เกิดความเชี่ยวชาญใน
อาชีพนั้น ๆ และนำไปสู่การต่อยอด รวมถึงการเจริญ
เติบโตในสายงานธุรกิจให้ยิ่งขึ้นไปอีก จากเดิมเป็น
เพียงธุรกิจเล็ก ๆ ในครอบครัว ก็ได้พัฒนาเป็นธุรกิจ
ระดับท้องถิ่น ระดับภาค ระดับประเทศ รวมถึงขยาย
กิจการส่งออกไปยังประเทศต่าง ๆ ได้ในที่สุด

 

5) ก่อให้เกิดผลดีกับประเทศชาติในระยะยาว
ก) เมื่อทุกคน ทุกครอบครัว มีการทำมาหากินเป็นของ
ตนเอง รัฐบาลก็สามารถจัดเก็บภาษีได้ทุกครัวเรือน
ทำให้มีรายได้เข้าประเทศเพิ่มมากขึ้น แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น
ในเรื่องขบวนการจัดเก็บภาษี จะขอพูดในขั้นต่อไป

 

ข) ทำให้ค่าครองชีพถูกลง โดยรัฐบาลไม่ต้องจำเป็น
เอาเงินของภาครัฐ มาสนับสนุนแต่อย่างใด ในเมื่อ
ทุกครัวเรือนต่างผลิตสินค้า โดยอิงหลักธรรมชาติ
เน้นความพอเพียง ต้นทุนค่าใช้จ่ายในการผลิตก็
ต่ำลง คนทำนาใช้ปุ๋ยธรรมชาติบำรุงดิน ใช้ปุ๋ยชีวภาพ
ในการบำรุงต้นข้าว แรงงานก็ใช้คนในครัวเรือน
ช่วยกันเก็บ ช่วยกันทำ ดังนั้นต้นทุนในการผลิตข้าว
ก็ต่ำลง ในขณะที่ผลิตข้าวออกมาได้เท่าเดิม จะมากขึ้น
หรือน้อย ก็ไม่ต่างจากเดิมไปมากนัก จากเดิมที่รัฐบาล
ดำเนินการรับประกันราคาข้าวตันละ 10,000 บาท ก็ไม่จำเป็น

 

เพราะชาวนาสามารถขายข้าวในชุมชนตนเองได้
มากกว่าตันละ 10,000 บาทหรือเฉลี่ยแล้วได้ข้าวสาร
อยู่ที่ต้นทุน 15 บาท ต่อกิโลกรัม ขายเพียงแค่ราคา
ขั้นต่ำสุด คือ 20 บาทต่อกิโลกรัม ชาวนาก็กำไรกิโลละ
5 บาท ผู้ซื้อสามารถซื้อข้าวได้ถูก ผู้ประกอบการที่นำ
ข้าวสารไปผลิตสินค้า ก็ลดต้นทุนค่าสินค้าไปมาก
ซึ่งผู้เขียนพูดถึงแค่ข้าวเพียงอย่างเดียว

 

แต่ถ้าวัตถุดิบและผลผลิตทุก ๆ ตัว ทำแบบนี้ด้วยกัน
ทั้งหมด สินค้าทุกอย่างก็มีราคาถูกลง หรือถ้าซื้อใน
ราคาเท่าเดิมที่เคยซื้อ แต่ปริมาณของสินค้าได้มากขึ้น
ทำให้ค่าครองชีพต่ำลง ทุกคนทำมาหากินกันได้
โดยไม่เดือดร้อน และไม่เบียดเบียนกันแต่อย่างใด
เพราะตนเองมีรายได้เพิ่มมากขึ้น เนื่องจากค่าใช้จ่ายต่าง ๆ
ลดลงไปโดยปริยาย นี่แหละที่จะทำให้ระบบเศรษฐกิจ
ของไทยจะยั่งยืน มั่นคงอย่างถาวร

 

ค) สร้างความสามัคคีให้กับคนในชาติ เมื่อต่างฝ่าย
เอื้อผลประโยชน์ซึ่งกั้นและกัน ต่างฝ่ายต่างย่อม
ถนอมน้ำใจกัน ไม่มีพ่อค้าหรือผู้ขายคนใด ที่จะ
ทุบหม้อข้าวตนเอง ฉันใดก็ฉันนั้น ความขัดแย้ง
จึงเกิดขึ้นได้ยาก มีแต่ทุกคนจะส่งเสริมซึ่งกันและกัน
และประสานผลประโยชน์ของแต่ละคนไว้ด้วยกัน
ความปรองดองของคนในชาติก็จะเกิดขึ้นเอง
โดยอัตโนมัติ เพราะทุกคนมีความสามารถใน
การเลี้ยงตนเองและครอบครัวได้เป็นอย่างดี เมื่อคน
เราท้องอิ่ม ความอยากได้ อยากมีก็จะลดน้อยถอยลงไป
เพราะความพอเพียงบังเกิดขึ้นกับตนเองแล้ว

 

ง) ทำให้เศรษฐกิจของประเทศเจริญก้าวหน้า เมื่อทุกคน
ต่างผลิตสินค้า ต่างคนต่างทำมาหากิน ก็ทำให้มีรายได้
เมื่อมีรายได้ การบริโภค การจับจ่ายใช้สอยก็เกิดขึ้น
ทำให้ประเทศชาติมีเงินหมุนเวียนภายในประเทศ
มากขึ้น

 

จ) ระบบสถาบันการเงิน-การคลังของประเทศ
มีความมั่นคงยิ่งขึ้นในเมื่อทุกคนในชาติ มีรายได้
เพิ่มมากขึ้น แต่รายจ่ายกลับลดน้อยลง ถึงแม้จะมี
รายได้เท่าเดิม แต่ค่าใช้จ่ายต่าง ๆ กลับลดลงไปมาก
ทำให้คนในชาติมีเงินออมเพิ่มมากขึ้น ระบบสถาบัน
การเงิน เช่นธนาคารต่าง ๆ ก็มีลูกค้าไปฝากเงินเพิ่มขึ้น
หนี้สินในครัวเรือนก็ลดน้อยลงไป

 

เพราะเมื่อคนมีเงิน ผู้ที่มีหนี้สินทั้งหลาย ก็ต้องปลด
ภาระหนี้สินของตนเพื่อไม่ให้เกิดปัญหาในอนาคต
โดยเฉพาะผู้ประกอบการทั้งหลายที่จำเป็นต้องกู้เงิน
กับสถาบันการเงิน เพื่อมาขยายธุรกิจของตน ดังนั้น
ภาระหนี้สินภาคครัวเรือนก็จะลดน้อยลงไป ตามรายได้
ของบุคคลนั้น ๆ ซึ่งก่อให้เกิดผลดีกับประเทศชาติ
ที่ภาระหนี้สินของประเทศจะน้อยลง แต่ในขณะเดียวกัน<!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <wunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:ApplyBreakingRules/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <wontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:ตารางปกติ; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]-->[FONT=&quot]
จะกลับมีเงินออมเข้ามาเพิ่มความมั่นคงให้กับการคลัง
ของประเทศมากขึ้น [/FONT]

 

ฉ) ความเหลื่อมล้ำในเรื่องรายได้ของคนในชาติ
ก็จะลดน้อยลง คนไหนทำมาก ก็ได้มาก คนไหน
ทำน้อยก็ได้น้อย คนไหนมีความคิดดี ไอเดียดี
ก็สามารถนำมาประกอบอาชีพได้ ต่างคนต่างมี
อาชีพเป็นของตนเอง และมีความสามารถใน
การทำมาหากินได้เป็นอย่างดี

ช) ปัญหาการว่างงานก็ลดน้อยลงไป ในเมื่อ
ทุกคนต่างทำมาหากินเป็นของตนเอง ย่อมมีรายได้
เลี้ยงตนเองอย่างพอเพียง

 

ข้อควรระวัง

1. ความซื่อสัตย์
ก) ความซื่อสัตย์ต่ออาชีพของตน ไม่ผลิตสินค้าที่
ไม่มีคุณภาพหรือลดทอนคุณภาพของสินค้าลง
ข) ความซื่อสัตย์ต่อลูกค้า ค้าขายกันแบบตรงไปตรงมา
ไม่คดโกง ไม่ปลอมแปลงสินค้า
ค) ความซื่อสัตย์ต่อตนเอง คือ ไม่ละโมบโลภมาก
ไม่สนใจกับลาภในสิ่งที่ไม่ควรจะได้ ยกตัวอย่างเช่น
ไม่ประกอบอาชีพในทางทุจริต หรือทำให้เกิด
ความเสียหายต่อประเทศชาติและคนในชาติ

 

[FONT=&quot]2. [/FONT][FONT=&quot]ความพอเพียง รู้จักประมาณตนเองว่า เมื่อทำธุรกิจ
ของตนเองแล้ว มีรายได้ขึ้นมา ให้รู้จักจับจ่ายใช้สอย
ในสิ่งที่สมควร เงินที่ได้แบ่งออกเป็น[/FONT][FONT=&quot] เงินที่เป็นต้นทุน
ในการซื้อสินค้าเพื่อมาผลิตสินค้า ส่วนกำไรนั้น จัดสรร
[/FONT][FONT=&quot]และบริหารเงินไว้เป็นเงินออม และเพื่อการลงทุนใน
ภายภาคหน้า ตลอดจนจับจ่าย[/FONT][FONT=&quot]ใช้สอยเพื่อการยังชีพ
ในครอบครัวแต่พอสมควร [/FONT]

 

3. ธุรกิจคือธุรกิจ เมื่อมีการซื้อ-ขายกันเกิดขึ้น
ให้เตือนตนเองอยู่เสมอว่า ธุรกิจคือธุรกิจ เพราะ
การค้าขายในชุมชนนั้น คนในชุมชนคือบุคคลที่
เรารู้จักกันถ้วนทุกคน เป็นญาติพี่น้อง พรรคพวก
เพื่อนฝูงด้วยกันทั้งนั้น ซึ่งส่วนมากจะอาศัย
ความคุ้นเคยกัน ในการขอเครดิตให้กับตนเอง
ซึ่งจะทำให้ระบบเศรษฐกิจพังพินาศ เพราะทุกสิ่ง
ที่เราลงทุน เราต้องซื้อด้วยเงินสดทั้งหมด

 

ถ้าทุก ๆ คนมาขอเครดิต และคุณให้ด้วยความเอื้อเฟื้อ
ความใจดีของคุณ ในไม่ช้าเงินทุนของคุณจะหมดลงไป
และไม่มีเงินทุนในการทำงาน ดังนั้น ถ้าคิดจะทำธุรกิจ
ให้เติบโต คุณจะต้องแยกแยะระหว่างเรื่องงานกับ
เรื่องส่วนตัวให้ออกจากกันให้ได้ ถ้าจะให้เครดิต
นั่นหมายถึง มีการทำธุรกิจแลกเปลี่ยนซึ่งกันและกัน
หรือมีระบบสถาบันการเงินเป็นผู้รับรอง ซึ่งจะทำได้
อย่างไรนั้น ผู้เขียนจะอธิบายในขั้นตอนต่อไป

 

4. เสียภาษีตามความเป็นจริง การค้าขายแบบกันเอง
ในครอบครัว ซึ่งผู้ขาย อาจจะยังไม่เข้าใจว่า ทำไม
ต้องเสียภาษีให้กับรัฐบาล เพราะตนเองมองไม่เห็นเลยว่า
จะได้ประโยชน์อะไรขึ้นมา ทำงานกันในครอบครัว
ค้าขายเล็ก ๆ น้อย ไม่จำเป็นต้องเสียภาษีก็ได้
ความคิดแบบนี้ ผู้เขียนบอกเลยว่าไม่ถูกต้อง
การเสียภาษีจะทำให้ตนเองมีประโยชน์มากที่สุด
เราจะมีประโยชน์ในการเสียภาษีอย่างไรบ้าง
ขออธิบายรวบยอดในตอนถัดไป

 

5. ไม่ควรประกอบธุรกิจหรือขายสินค้าแบบเดียวกัน
เพราะเป็นการแย่งกันทำมาหากิน รวมทั้งยังเป็นเหตุ
ที่ทำให้มีการตัดราคา แย่งลูกค้ากัน ในเมื่ออาชีพที่
ทำกินนั้น สามารถทำได้ร้อยแปดพันเก้าประเภท
กันอยู่แล้ว เราสามารถที่จะค้นหาอาชีพที่ไม่ซ้ำกัน
และเหมาะกับตนเอง โดยที่ไม่ต้องไปทำอาชีพเดียวกัน
ทำให้เกิดความขัดแย้งกันเสียเปล่า ๆ ยกเว้น
ผู้ประกอบการรายนั้น เลิกทำธุรกิจนี้ไปแล้ว หรือ
ทำบ้าง ไม่ทำบ้าง แต่กั๊กอาชีพนี้ไว้ไม่ให้ใครทำ
หรือไม่มีความซื่อสัตย์ในการประกอบอาชีพ ซึ่ง
ตรงนี้ผู้อื่นสามารถทำขึ้นมาได้ เพราะคนใน
ชุมชนเอง จะเป็นผู้ตัดสินใจว่าควรเลือกซื้อกับเจ้าไหนดี

 

[FONT=&quot]พูดถึงเรื่องการที่คิดจะทำมาหากินอะไร หรือจะ
[FONT=&quot]ประกอบอาชีพอะไรดี จริง ๆ แล้วนะค่ะ ทุกคนมีอยู่[/FONT]
[FONT=&quot]ในตัวด้วยกันทั้งนั้น ผู้เขียนมีหน้าที่ให้คำปรึกษา[/FONT]
[FONT=&quot]คุยกับหลาย ๆ คน บางคนเขามีความสามารถ[/FONT]
[FONT=&quot]แต่ตนเองไม่เคยรู้ พอผู้เขียนแนะนำชี้ช่องทางให้ว่า[/FONT]
[FONT=&quot]ทำอย่างไร เขาเกิดไอเดียขึ้นมาทันที แต่ส่วนใหญ่[/FONT]
[FONT=&quot]มักจะกังวลว่าไม่มีทุนทำงาน[/FONT][FONT=&quot]ซึ่งผู้เขียนแนะนำได้ว่า
ทำอย่างไรถึงจะลงทุนน้อย[/FONT][FONT=&quot]โดยใช้ความสามารถที่
แอบแฝงอยู่ในตัวของเราได้[/FONT][/FONT]

 

[FONT=&quot]ผู้เขียนให้คำแนะนำกับหลาย ๆ คน[FONT=&quot] ทำสำเร็จมาแล้ว
ก็มี แต่ที่ไม่สำเร็จก็มี เพราะคิดการใหญ่เกินตัว[/FONT][FONT=&quot] พอตั้งต้น
ทำไปได้ด้วยดี ก็มักจะหาเรื่องกู้เงิน เพื่อขยาย[/FONT][FONT=&quot]กิจการ
ให้ใหญ่โต พอผู้เขียนเตือน ก็ไม่ฟัง เพราะคิดว่า[/FONT]
[FONT=&quot]เอาตัวรอดกันได้ ล้มเหลวไปเพราะสาเหตุนี้เป็น
ส่วนใหญ่[/FONT][FONT=&quot] และอีกอย่าง ทำไมถึุงให้แต่ละคน แต่ละ
ครอบครัว[/FONT][FONT=&quot]ทำมาหากินกันเอง[/FONT][/FONT]<!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <wunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:ApplyBreakingRules/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <wontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:ตารางปกติ; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> เพราะบางคนมักจะนำ
คนนั้น คนนี้ มาเป็นหุ้นส่วนด้วย แรก ๆก็ร่วมมือกัน
ไปได้ดี พอตอนหลัง กิจการทำได้ดี มีกำไร ก็เกิด
การหักหลังกันบ้าง แตกคอกันบ้าง โกงกันบ้าง
เป็นอย่างนี้เสียเป็นส่วนมาก ทั้ง ๆ ที่บางคนจับมือ
สาบานกันเป็นพี่เป็นน้องแล้วก็มี อย่างว่าผลประโยชน์
ไม่เข้าใครออกใครผู้ เขียนจึงอยากให้ทุกคนพึ่งตนเองเป็นดีที่สุด

 

ทุก ๆ คน คงมีคำถาม ถ้าเราทำมาหากินกันเองในครอบครัว
แล้วเราจะมีโอกาสโตหรือไม่ ผู้เขียนตอบได้เลยว่า
ทำไมจะทำไม่ได้ แต่การโตต้องโตอย่างผู้ที่ถูกปูพื้นฐาน
ไว้แข็งแรงแล้วอย่าลืมสิค่ะว่า คนไทยส่วนใหญ่ พื้นฐาน
ด้านการค้าขายแทบไม่มี ขายของกันไม่ค่อยเป็น เพราะ
จิตใจเอื้อเฟื้อ บางทีขายของกำไรแทบไม่เหลือ ถ้าเป็น
ของพวกพืชผักสวนครัว ขายไปแถมไปก็ยังพอทำเนา
แต่ถ้าต้องไปลงทุนซื้อเขามา ถ้าขายกันแบบนี้จะเหลือ
กำไรกันตรงไหน ในเมื่อพูดถึงการทำธุรกิจในครัวเรือน
ไปแล้ว ถึงเวลาที่จะต้องขยายกิจการ เราจะทำอย่างไร
ที่จะลงทุนให้น้อยที่สุด ผู้เขียนมีวิธีค่ะ

 

เราจะเริ่มพูดถึงของการขยายธุรกิจครัวเรือน มาเป็น
SME ขนาดกลาง เมื่อกิจการเราเริ่มทำไปได้มี
มีการขายมากขึ้น จากเดิมนาย ก. ปลูกข้าว และ
ขายข้าวโดยใช้ครกตำข้าวแบบโบราณ เริ่มผลิต
ไม่พอกับความต้องการของผู้บริโภคแล้ว ถ้าขาย
แบบเดิม ๆ ก็เลี้ยงตนเองได้ แต่ถ้าอยากขายให้ได้
มากกว่านี้ จำเป็นต้องใช้เครื่องสีข้าวเสียแล้ว ทีนี้
เครื่องสีข้าว เราคิดแค่เครื่องขนาดเล็กก่อน ราคา
ขั้นต่ำก็อยู่ที่ประมาณ 35,0000 บาทขึ้นไป แต่ถ้า
เป็นเครื่องใหญ่ เท่ากับโรงสีย่อม ๆ โรงหนึ่ง ก็จำเป็น
ต้องใช้เงินเป็นหลักแสน แล้วเราจะหาเงินจาก
ตรงไหนดี ลำพังที่ขายอยู่แบบเดิม ๆ ก็พอเลี้ยง
ตนเองได้ แต่จะหาเงินที่ไหนมาเป็นหลักหมื่น
หลักแสนในการซื้อเครื่องสีข้าว ผู้เขียนอยากให้
ทุกคนมองย้อนกลับไปว่า