ขอถามเรื่องรอยต่อ ระหว่างอุปจารสมาธิถึงอัปปนา

ฌาน ๔ ของไม่ยาก....ไม่เชื่อ....ไปทำดู.....

 

สำหรับผม ไม่ได้อยู่ที่ง่ายหรือยาก
และเรื่องนี้สอบถามครูบาอาจารย์มาพอสมควรแล้ว
ส่วนการสนทนาธรรมกับหมู่พระปฏิบัติเป็นประจำแทบทุกสัปดาห์อยู่แล้ว

เป็นเรื่องละเอียดอ่อน อธิบายเป็นคำพูดยากเพราะเป็นภาษาปฏิบัติ
โดยเฉพาะเรื่องฌาณ เป็นเรื่องอจินไตย รู้ได้เฉพาะตัว
และควรสนทนาในหมู่คณะฯที่เข้าใจกันจะเหมาะสมกว่าที่จะพูดทั่วไป

 

ในที่นี้ ณที่นี่ จขกท ก็ถามเรื่องการฝึกสามธิ การฝึฌาณ ก็ถูกแล้วนี่ครับ

ก็คุยแลกเปลี่ยน หาความรู้ กับเพื่อนสหายธรรม ก็ถูกอีกนะครับ

แล้วคุณวิสุทโธ ไม่ได้อ่านหัวข้อกระทู้หรือครับ คุณมีอะไรบกพร่องทางด้านจิตใจหรือเปล่า

 

ไม่หลอกท่าน....ครูบาอาจารย์ท่านพูดจนเป็นปกติ.....พระไตรปิฏกก็มีบอกไว้ชัด.....แหล่งอ้างอิงผมบอกไว้อยู่....มีอยู่ชัด.....

เพียงแค่เอาของเก่ามาพูดซ้ำ.....เป็นของที่มีอยู่แล้ว.....ไม่เกินวิสัยที่หลายท่านจะทำได้......ผมว่าก็ควรที่จะพูดกัน.....เพื่อเสริมกำลังใจ....เพื่อการปฏิบัติที่ถูกทางและดีขึ้นตามจริตนิสัยของแต่ละบุคคล......

อย่างไรขอบคุณสำหรับความหวังดีครับ.......

ตั้งใจปฏิบัติกันนะครับครับ.....<!-- google_ad_section_end -->

 

คุณผู้มีสติ1

ปกติคุณทักทายคนที่คุณเพิ่งรุ้จักด้วยประโยคนี้หรือครับ

ผมแสดงทัศนคติ แและใช้วาจาสุภาพ ไม่ได้ไปด่าโจมตีใคร

ไม่ได้ใช้สำนวนวาจาสถุลแบบคนไม่มีการศึกษา

คุณน่าจะใช้คำพูดให้เกียรติคนอื่นมากกว่านี้่

ถ้าคนอื่นทักทายคุณด้วยประโยคแบบนี้

คุณพอใจหรือครับกับคนที่ไม่รู้จักกันมาพูดจาแบบนี้

 

คุณผู้มีสติ1

ปกติคุณทักทายคนที่คุณเพิ่งรุ้จักด้วยประโยคนี้หรือครับ

ผมแสดงทัศนคติ แและใช้วาจาสุภาพ ไม่ได้ไปด่าโจมตีใคร

ไม่ได้ใช้สำนวนวาจาสถุลแบบคนไม่มีการศึกษา

คุณน่าจะใช้คำพูดให้เกียรติคนอื่นมากกว่านี้่

ถ้าคนอื่นทักทายคุณด้วยประโยคแบบนี้

คุณพอใจหรือครับกับคนที่ไม่รู้จักกันมาพูดจาแบบนี้

 

ไม่เป็นไรครับ พูดเพื่อชี้แจงให้ถูกต้อง พูดเพื่อเสริมกำลังใจ ให้กับเหล่านักปฏิบัติทั้งหลาย

 

คุณจื่อหลิง

ผมจำคุณได้ว่า คุณชอบไปที่วัดปทุมฯสามโคก

ลองสอบถามกับอ.เขียว ดูนะครับ เรื่องท่าน อ.สรศักดิ์

ท่านภาวนาดีมาก จิตรวมลงเป็นอัปณาบ่อยๆ

ท่านอยู่ที่ทุ่งใหญ่นเรศวร นานๆจะลงมาที่สามโคกและวัดอโศฯ

หลวงปู่เจี๊ยะชมองค์นี้เป็นพระแท้

ได้พบท่านฯจะได้มีโอกาสฟังจากปากท่านเอง

เป็นโอกาสได้คำแนะนำที่ดีและเป็นแนวทางที่ถูกที่ควร

จากผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบจากองค์ที่พ่อแม่ครูจารย์หลวงปู่เจี๊ยะชมเชยยกย่อง

อนุโมทนาครับ

\\ขอแก้ไขพิมพ์ผิด วัดปทุมฯสามโคก ต้องเป็น วัดป่าภูริทัตฯ (หลวงปู่เจี๊ยะ)

 

เห็นด้วยครับและเห็นด้วยกับ คุณ <!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->Phanudet<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_2643278", true); </SCRIPT>

 

งงครับ ! รู้จักผมได้ไง จำผิดคนหรือปล่าวครับ แล้วสามโคกอยู่จังหวัดไหนเหรอครับ แต่ก็อนุโมทนาขอบคุณที่แนะนำครับ

 

น่าเบื่อจังพวกที่ว่าครูบาอาจารย์องค์นั้นองค์นี้รับรอง

แต่สอนคนละขั้วกับครูบาอาจารย์

 

ภาวนามานานแล้ว ไม่เคยได้อุปจารสมาธิเลย จิตไม่เคยทิ้งคำภาวนาสักทีเป้นเพราะเหตุใด
ต้องกำหนดจิตตรงจุดใดจุดหนึ่งหรือไม่ ทำไปทำมาชักงงและสับสนขึ้นทุกที เหมือนต้องตามหาปริศนาลายแทงยังไงก็ไม่รู้ ใครรู้ช่วยแนะนำที ขอบคุณ

 

ใช้กรรมฐานกองใหนก็ทำกองนั้นหละครับ....ทำไป...ความจริงก็ทำไป....ไม่ต้องไปสนใจก็ได้ว่าขั้นใหน...เดี๋ยวมันจะฟุ้ง.....เจอปัญหาอะไรก็สอบกันเอา...ถ้าทำตามแบบท่านไม่นอกแนวสักวันก็ถึงเอง...แต่ต้องเดินนะ...ไม่ย่ำอยู่กับที่..ถ้าอยากศึกษาไว้ก่อน..ข้อมูลมีอยู่ในกระทู้นี้ช่วงหน้าๆ...ไปอ่านดูแล้วกันครับ.....บอกไว้หมดแล้ว.....

 

อุปจรสมาธิ ก็ยังไช้คำภาวนาอยู่นะครับ ยกเว้นเสียแต่ว่า ผู้ภาวนา จะเจริญ

อาณาปานุสติโดยเฉพาะ คือรู้ลมเข้า ลมออกฌฉยๆโดยไม่ไช้คำภาวนา อุปจรสมาธิไห้สังเกต

ว่าอารมณ์ใจเรามีความมั่นคง มีความตั้งมั่นมากขึ้น จิตใจโปร่งเบา ตั้งมั่นมีความเพลิดเพลินไม่รู้เบื่อ ในการทำสมาธิ ช่วงนี้จะมีนิมิตเข้ามา(ช่วงนี้ นิวรณ์๕ ประการจะไม่กินใจแล้วนะครับไห้สังเกต) มีหรือไม่มี นิมิตก็ไม่ต้องสนใจนะครับ หน้าที่ของเราก็คือไห้ใจอยู่คำภาวนา อยุ่กับลมหายใจ เข้าออก ไห้มีสติรู้เท่าทัน อย่างลังเล อย่าสงสัย อย่าเอะอย่างนั้น อย่างนี้ และความก้าวหน้าจะมีเกิดขึ้น หมั่นทำ หมั่นสังเกตจิตใจของตัวเรา และพยายามจำอารมณ์ว่า เราได้สมาธิแบบไหน นั่งท่าไหน ต่อไปการทำสมาธิจะเข้าสมาธิได้เร็วขึ้น

ปฐมฌาณหรือ ฌาณที่หนึ่ง องค์ฌาณ มี วิตก วิจารณ์ ปิติ สุข เอกัคคตารมณ์ วิตก วิจารณ์ ก็หมายความว่า ยังไช้คำภาวนาอยู่ วิตก=คำนึงอยู่กับลม อยู่กับคำภาวนา วิจารณ์=คิด พิจรณาร์อยู่ว่า การจับลม การภาวนาของเราเป็นอย่างไรมันเผลอไหม แต่จะไม่นอกเรื่อง จะอยู่เฉพาะแค่ที่ได้กล่าวมาแล้ว ช่างนี้ใจจะมีความสุข สุขแบบใจเป็นสุข โดยที่ไม่ต้องมี อามิส สินจ้างเป็นเครื่องช่วย ใจก็ปิติ ในสิ่งที่เราเป็นอยู่ทรงอยู่ ก็คือฌาณ สุขติดกับปิติ และอารมณ์ใจก็จะวนอยู่แค่นี้ ไม่มีอะไรแทรกเข้ามาได้เลย เพราะเอกัคคตารมณ์ คือมีอารมณ์ตั้งมั่น
เป็นหนึ่งเดียว ความเป็นหนึ่งเดียวนี้ ความมั่นคงนี้ ความตั้งมั่นอันนี้ จะคลุมองค์สี่ คือ วิตก วิจารณ์ ปิติ สุข ไห้อยู่ภายใต้ของอารมณ์เอกัคคตารมณ์

เหมือนยาสระผม ที่มีสูตรผสม 3 in 1 นั่นและครับ

พอถึงฌาณที่สอง จึงจะทิ้งคำภาวนาครับ วิตก วิจารณ์จะหายไป

จะหลือก็แค่ ปิติ สุข เอกัคคตารมณ์ ฌาณสองไม่มีอารมณ์คิดนะครับ

ใจจะแน่วแน่ อยู่กับลมเข้า ลมออกอย่างมาก ใจเป็นสุข อารมณ์จะแนบแน่นมาก

ตั้งมั่นมาก อันนี้ฌาณสองนะครับ ฌาณสองจึงจะทิ้งคำภาวนาโดยอัตโนมัติ แต่ถ้าเอะ!เราลืมภาวนา คิดงี้นะ พอภาวนาปั๊บ จิตเราตกจากฌาณสอง มาอยู่ที่ฌาณหนึ่งทันที อันนี้ขาดทุนนะครับ ถ้าไม่ภาวนาโดยอัตโนมัติ หรือทิ้งคำภาวนาโดยอัตโนมัติ จึงจะเป็นฌาณสองนะครับ

 

ลองดูครับ ว่าเมื่อไหร่มีสติต่อเนื่องรับรู้ว่าอารมณ์นั้นละเอียดและเหลือไม่กี่อารมณ์ อารมณ์อื่นๆความคิดอื่นไม่มีไม่เกิด มีความสงบต่อเนื่องรู้ได้ด้วยมีสติอย่างนี้แปลว่า อัปปนา หรือ ลึกแล้ว แต่ถ้ายังจับอารมณ์ได้บ้างไม่ได้บ้างเดี้ยวบริกรรมมาบริกรรมหลุด หรือเวลาหลุดไม่รู้ว่าหลุดนั้นก็เป็นเพียงอุปจาร หรือ เกือบแล้ว แต่หากอยู่ในช่วงการกำหนดอยู่หลุดบ้างไม่หลุดบ้างและไม่รู้ว่าหลุดไปเมื่อไหร่และสะดุ้งกลับมาขณะบริกรรมนั้นแปลว่า อยู่แค่เพียงขณิก หรือ พึ่งเริ่ม ลองปฏิบัติดูครับ วิธีนั้นไม่ตายตัวแต่ผลนั้นตายตัวครับ

 

ใช่ครับ วิธีนั้นไม่ตายตัว แต่ ผล ตายตัวครับ....

 

วันไหนว่างมาฟัง หลวงปู่พุธ ครับ ที่ห้อง Voice Chat ห้องประเทืองปัญญา

หลวงปู่พุธ ฐานิโย ท่านเทศน์ไว้ ที่ท่านtanalert สงสัย ได้แจ่มแจ้ง มากครับ ลองดูครับ มาแล้ว ขอฟังพระเทศน์นะครับ

 

สาธุ โมทนาด้วยครับสำหรับคำถามคำตอบ ผมก็ติดอยู่เหมือนกับเจ้าของกระทู้เหมือนกัน แต่เหมือนกับว่าบางทีก็เฉียด ๆ แล้ว แต่ก็ยังไม่แน่ใจ