ขออนุญาต ชี้โพรงให้ (ลูก)กระรอกฯ มาบอกเล่า ถึงเทคนิค ในการรักษาศีล 5 (ข้อ อทินนาทานาฯ )

แฮ่ม! กระรอกมีหลายขนาด ทั้งตัวใหญ่แลตัวเล็ก
ดังนั้นจึงขอโพรงสองขนาด คือโพรงขนาดใหญ่ สำหรับกระรอกตัวโตๆ
และโพรงเล็กๆ สำหรับลูกกระรอกตัวน้อยๆนะคะ

 

อิอิ ตกลงว่า ที่พูดนี่ ลูกกระรอก
หรือว่า ลูกพยาธิปากขอ กันแน่เนี่ย ?
เลือกสุกเลือกดิบ สารพัดเยยยย :'(

เฮ้ออ อิลูกลิงลูกค่างอย่างอิฉัน น่ะ
มันก็เป็นได้แค่ เมสเสจเจอร์ เท่านั้นแหล่ะจร้าาา
ชี้โพรงให้ดู แล้ว ก็แล้วกันไป ( ตรูหมดหน้าที่ แระ อิอิ )
อิฉัน ขี้เกียจ เอ๊ย ไม่มีปัญญา ไปสรรสร้าง
โพรงไซส์เล็กไซส์ใหญ่ ให้ถูกใจ ใครได้หรอกน้าาา :'(


พอชี้โพรงให้ดูเสร็จ มันก็ขึ้นอยู่กับตัวกระรอกเองอ่ะ
ว่าจะทำไง ? ถ้ากระรอกมันอ้วน เอ๊ย โพรง เล็กเกินไป
ทำให้ ยัดตัวเองเข้าในโพรงไม่ได้
ก็ต้องรู้จักเดินไปเข้าคอร์สถือศีล 8 เพื่อ ไดเอท จิ
จะได้ มีหุ่น สแลนเดอร์ ลอดเข้าโพรงได้อ่ะเธอว์ หุหุ :boo:


อืม...เห็นพูดถึง เรื่อง กระรอกตัวเล็กตัวใหญ่
ก็เลย มีนิทา่นหลอกเด็กมาฝากโตย


ศาสตราจารย์ ผู้เป็นอัจริยะ คนหนึ่ง
เลี้ยงแมวไว้สองตัว แม่แมวตัวใหญ่ กับลูกแมวตัวเล็ก
ด้วยความรำคาญที่ต้องคอยเปิดประตู ให้แมวออกไปฉี่
เขาเลยเจาะรูไว้ข้างประตู 2 รู

ผู้ช่วยของเขาแสนจะสนเท่ห์
ถามว่า ทำไม เขาจะต้องเจาะสองรู
อัจฉริยะมองผู้ถาม อย่างรำคาญ
แล้ว ตอบว่า

เอ๊า ก็รูใหญ่ให้แม่แมวออก
รูเล็กให้ลูกแมวออกไง๊


รู้ป่ะ อัจฉริยะคนนั้น ชื่อ อะไร ?

เขาชื่อ ไอสไตน์ ! :'(













​

 

ศีล สมาธิ ปัญญา

ขอบคุณครับ

 

โถ่เอ๊ย ทีกินเนื้อสัตว์ที่โดนเขาปล้นฆ่าเอาชีวิตและเลือดเนื้อกลับมีข้ออ้างเลี่ยงไปได้นะ

 

แม้กระทั่งยืนอ่านหนังสือในร้านแล้วไม่ซื้อ ยังหาว่าลักทรัพย์เขาซะอย่างนั้น


ที่เวลาซื้อเนื้อสัตว์ที่โดนเขาปล้นฆ่าเอาชีวิตและเลือดเนื้อมากินกลับมีข้ออ้างเลี่ยงไปได้ง่ายนะ

 

เฉียวฟงไปยืนอ่านหนังสือที่เจ้าของร้านเขาเห็นอยู่ ไม่ได้แอบอ่านแบบนี้ผิดใหมนะ

แล้วตอนอ่านก็โดนลมจากพัดลมที่เจ้าของร้านเปิดไว้แก้ร้อนให้ตัวเจ้าของร้านเอง เย็นสบาย แต่ไม่ได้ขอเขานะว่าขอตากลมหน่อยนึง แบบนี้ขโมยใหม

ที่เวลาเนื้อสัตว์ที่โดนเขาปล้นฆ่าเอาชีวิตและเลือดเนื้อกลับมีข้ออ้างเลี่ยงไปได้นะ

 

อีกอย่างนะ สัญญาณเน็ตอะ ไม่ให้ใช้ก็อย่าปล่อยwifiสิ มันล่องลอยผ่านกำแพงบ้านเข้ามาป้วนเปลี้ยนอยู่ในห้องนอนเฉียวฟง บุกรุกนะ

เหมือนคนปลูกต้นมะม่วง แต่กิ่งก้านยื่นไปในเขตรั้วของเพื่อนบ้าน กิ่งมะม่วงนั้นออกผล
ผลมะม่วงนั้นกลับห้ามเพื่อนบ้านเก็บกิน แต่เพื่อนบ้านบอกให้ตัดกิ่งมะม่วงทิ้งเสีย กลับไม่ทำ


ที่เวลาเนื้อสัตว์ที่โดนเขาปล้นฆ่าเอาชีวิตและเลือดเนื้อกลับมีข้ออ้างเลี่ยงไปได้นะ

 

ตกลงลิขสิทธิ์โปรแกรมหนะ มีคนเอากฏหมายลิขสิทธิ์มาให้อ่านแล้วยังจะเลี่ยงว่าไม่ผิดกฏหมายแต่ผิด...อีกหรือ

ที่เวลากินเนื้อสัตว์ที่โดนเขาปล้นฆ่าเอาชีวิตและเลือดเนื้อกลับมีข้ออ้างเลี่ยงไปได้นะ

 

อืม... เห็นมีคนชอบใจ จนแจก โมทนา ให้
ในโพส เรื่องแมวเล็กแมวใหญ่ ของป๋าไอสไตน์
เก๊าะเลย แถม เรื่อง “คนขับรถของไอน์สไตน์”
มาให้อ่านด้วย จร้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา



คนขับรถคนหนึ่งขับรถให้ไอน์สไตน์มานาน
ทุกครั้งที่ไปส่งไอน์สไตน์บรรยาย
เขาจะเข้าไปนั่งหลังห้อง
ฟังไอน์สไตน์บรรยายอย่างสนใจ


วันหนึ่ง ขณะขับรถไปส่งไอน์สไตน์บรรยายเช่นเคย เขาพูดขึ้นอย่างมั่นใจว่า

“ท่านครับ ผมฟังท่านบรรยายมานาน
ผมคิดว่าผมจะสามารถบรรยายแทนท่านได้ หากท่านจะอนุญาต”



ไอน์สไตน์นิ่งคิด ที่แห่งนี้ไม่มีใครรู้จักหน้าตาไอน์สไตน์มาก่อน
ดีเหมือนกัน แล้วพยักหน้ากับคนขับรถ
ไอน์สไตน์นั่งหลังห้อง ฟังคนขับรถบรรยาย
ไม่มีผิดเพี้ยนจากที่เขาเคยบรรยายแม้แต่คำเดียว
เขาพยักหน้าหงึกๆ อย่างพอใจ


สุดท้าย มีนักศึกษาหนุ่มผู้ปราดเปรื่องลุกขึ้นตั้งคำถามที่แหลมคม
คนขับรถใช้เวลาไม่นานก่อนตอบ


“คำถามนี้ง่ายมากครับ เอาละครับ ผมจะไม่ตอบเอง
แต่จะขอเชิญคนขับรถของผมที่นั่งอยู่หลังห้องตอบแทนผมนะครับ”

ฮ่า....ฮ่า....ฮ่า....



นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า................


ป.ล. นิทานเรื่องนี้อ่านจากมติชนเมื่อ ๒๐ ปีที่แล้วค่ะ

ที่มา :

เล่าเรื่องไอน์สไตน์พูดเรื่องการศึกษา

 

นี่แหน่ะ อิตาเฉียวฯ
ชั้นว่าชั้นก็ตอบทุกคำถาม
จนเคลียร์หมดแล้วทุกประเด็นนะ
แต่ว่า ไอ้ลูกคนป่าหน้าด่าน
มันก็ยังจะมาพื้นฝอยหาตะเข็บ กะตรูอี๊กกก


แถม ชั้นก็รู้สึกว่า คำถามยิบย่อยของหล่อนเนี่ย
มันช่างง่ายเกินไปสำหรับ <b>ลูกพี่หัวหน้าคณะ </b> อย่างชั้น ว่ะ
ชั้นก็เลยไม่อยากจะเสียเวลาตอบเอง
แต่จะขอเชิญ ไอ้ลูกน้องที่คอยเดินตามก้นกันมาต้อย ๆอย่างไอ้ตี๋บุญพิลึก
มาโชว์สเตปแรพโยว ตอบคำถามพวกนี้แทนชั้น
ที่ บล็อกสุมหัวนินทาชาวบ้าน ว่ะ


นี่ชั้นก็ไปจุดธูปอัญเชิญมันมาแระ
เด๋วมันนึกครึ้ม ก็คงจะมา ตอบไว้เป็นทาน
ให้ หล่อนได้อ่านเพื่อ สำเหนียก สำนึก และ ระลึกไว้ เองแหล่ะหุหุ
ถ่อสังขารไปอ่านเองก็แระกัน หุหุ <img src=http://drama-addict.com/wp-includes/images/smilies/icon_mrgreen.gif>


เฮ้ออ จำเคสตะขาบที่หล่อนเอาไปปล่อย
แล้วชั้นขู่จะฟ้องเรียกค่าหาย ได้ป่ะ
หล่อนเคยแสดงความรับผิดชอบไงก๊ะเรื่องนี้
ช้าน ก็จะแสดงความรับผิดชอบอย่างเต็มที่ ( เท่าที่พอจะกล้อมแกล้มทำได้ )
กับบรรดาสารพัดสัตว์ ที่กินเข้าไป
แบบเดียวกันกับหล่อนล่ะวะ

อ้อ ส่วน อันนี้ ชั้นแถม อ่ะ อิอิ

http://palungjit.org/threads/กินเนื้อสัตว์บาปหรือไม่.210008/

 

หลังจาก ตลบความคิดอยู่ เป็นเดือนๆ ก็ตกผลึก ในสิกขาข้อนี้