ขอเชิญร่วมบริจาคปัจจัยเพื่อตั้งกองทุนเพื่อผู้ป่วยโรคมะเร็ง

เมื่อคืนได้โอนเงินเข้ากองทุนแล้วนะคะ จำนวน 1000 ค่ะ โมทนาสาธุนะคะ

 

สวัสดีจ่ะ สนใจอยากร่วมทำบุญเหมือนกันจ่ะ อนุโมทนากับทุกคนด้วย;8

 

ตอนนี้ยังทันไหมคะ

 

องค์พิเศษ 5 องค์ ยังเหลือให้ผมสักองค์มั้ยครับ ถ้ามีขอจอง 1 องค์ครับ

 

โทรถามคุณยายผีป่ามาแล้วครับ ยังมีให้บูชากันอยู่นะครับสำหรับพระสมเด็จ รีบๆหน่อยนะครับ เดี๋ยวหมด

 

โอนเงินเข้ากองทุนฯแล้วครับ 5000 บาท
06/08/08 12.19
ที่อยู่ sms ไปแล้วครับ

 

เจริญธรรม...

ในนามของทิพยสถานธรรมและกองทุนฟ้าใหม่เพื่อช่วยเหลือผู้ป่วยโรคมะเร็ง

ต้องขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่มีจิตเมตตาสละปัจจัยบริจาคเข้ามาอย่างไม่ขาดสาย นับว่าเป็นน้ำใจอันงดงาม

เมื่อท่านทำอะไรไว้ท่านย่อมได้รับสิ่งนั้นตอบ

ขอให้ทุกท่านสมหวังดังสิ่งที่ตั้งใจ กระทำการสิ่งใดให้สำเร็จ ผ่านพ้นอุปสรรคไปได้ มีสุขภาพกายแข็งแรง สุขภาพใจสมบูรณ์ ไม่เร่าร้อน ครอบครัวอยู่เย็นเป็นสุขทุกข์น้อย มีสติปัญญาดี ได้พบกัลยาณมิตรที่ดี เทอญฯ............

ตอนนี้ผู้ป่วยที่อยู่ในความดูแลได้กลายเป็นกรณีศึกษาสำหรับแพทย์ พยาบาลรวมทั้งประชาชนทั่วไป ในการที่จะดูแล บำบัดร่างกายและจิตใจควบคู่กันไป นับว่าเป็นคุณประโยชน์มาก

บุญรักษา/ธรรมสวัสดี

 

โอนเงินเข้ากองทุน เพิ่มอีก
เมื่อวันที่ 16/08/08 ประมาณ 10.00 น.

10000 บาท ครับ

 

โมทนาบุญกับทุกๆท่านด้วยค่ะ

ยายฝากบอกว่า พระสมเด็จที่นำมาให้บูชาเพื่อร่วมสมทบทุน กองทุนฟ้าใหม่ฯ มีผู้บูชาหมดแล้วค่ะ แต่อาจจะนำพระรุ่นอื่นมาให้บูชาเพิ่มค่ะ

 

เงียบจัง คุณหงสนาถ ส่งข่าวหน่อย กระสือช่วยงานนิด
แสดงว่าทุกคนกำลังยุ่ง ...(ยกเว้น ผม 555)

 

คำถามที่ต้องตอบ

<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o>วันนี้อยากจะให้ท่านทั้งหลาย ได้หันกลับมาทบทวนกับชีวิตความเป็นอยู่ของทุกคน แล้วลองถามตัวเองดูสิว่าในแต่ละวัน “อะไรที่ทุกชีวิตในโลกใบนี้มีเหมือนกัน?” คำตอบ ก็คือ “เวลา” เวลานี่แหละที่ทุกชีวิตมีและได้เท่ากันในแต่ละวัน แต่เป็นที่น่าเสียดายอย่างยิ่ง ที่บางชีวิตได้ใช้เวลาที่มีเท่ากันนี้ ให้เป็นสิ่งที่ไม่เท่ากันไป <o></o>
เราจะเห็นได้ว่าทุกชีวิตมีเวลาในแต่ละวันนั้นคือ ๒๔ ชั่วโมงเท่ากัน แต่บางคนได้ใช้เวลาที่มี ที่ได้มานั้นไม่ถึง ๒๔ ชั่วโมง นั่นเป็นเพราะอะไร? เพราะไม่รู้ ไม่เข้าใจกับคุณค่าของเวลาและชีวิตที่แท้จริง จึงทำให้ปล่อยเวลาที่มีค่าทิ้งไปกับสิ่งอันไร้สาระ เรียกว่า ให้เวลามาบั่นทอนลมหายใจและฆ่าชีวิตของตนในแต่ละวันไป นับว่าเป็นการสูญเสียของที่มีค่าอันยิ่งใหญ่มากเลยทีเดียว <o></o>
ฉะนั้นผู้เขียนจึงอยากจะให้ท่านทั้งหลาย ได้หันกลับมาทบทวนและให้อะไรที่ดีๆ ให้เกิดมีแก่ชีวิตของท่าน นับตั้งแต่เวลานี้เป็นต้นไป จนถึงวาระสุดท้ายของลมหายใจที่จะหยุดหายใจเข้าและหายใจออกตามปกติเถิด ก็เพื่อประโยชน์ของตัวท่านเองโดยเฉพาะและโดยแท้<o></o>
</o>

 

คำถามที่ต้องตอบ

<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o>วันนี้อยากจะให้ท่านทั้งหลาย ได้หันกลับมาทบทวนกับชีวิตความเป็นอยู่ของทุกคน แล้วลองถามตัวเองดูสิว่าในแต่ละวัน

 

การให้ คือ การเสียสละ แบ่งปัน มอบให้ ยื่นให้ ไม่ว่าจะเป็นวัตถุที่เป็นรูปธรรมหรือความคิดที่เป็นนามธรรม รวมถึงคำที่พูด การให้ จึงเป็นสิ่งที่เป็นประโยชน์โดยแท้ ฉะนั้นการให้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดก็ คือ การให้โดยไม่หวังผลตอบแทนเพื่อประโยชน์ตนคนเดียว แล้วให้อะไรกันเล่า? สิ่งแรกที่เราทั้งหลายควรจะฝึกให้มีในตนนั้นก็คือ การให้อภัย บัณฑิตทั้งหลายต่างยกย่องชมเชยผู้ที่ให้อภัยได้นั้นว่า เป็นผู้ประเสริฐ เนื่องจากบุคคลทั้งหลายมักจะให้อภัยแก่ผู้อื่นไม่ค่อยเป็น ความทุกข์จึงเกิดจากการไม่มีการให้อภัยแก่กัน เวรจึงไม่อาจระงับลงไปได้ หากเราทั้งหลายต่างฝึกฝนการให้อภัยแก่กันให้เกิดมีในตนทุกคน ความสุขย่อมบังเกิดมีในทุกคนแน่นอน ท่านจึงกล่าวว่า เวรระงับลงไปได้ด้วยการไม่จองเวร การให้อภัยนี่แหละที่คนเราทั้งหลายให้กันได้ยาก และแม้กระทั่งการให้อภัยกับตัวเองนั้นก็ยังยากยิ่งกว่าการให้อภัยกับผู้อื่นเสียอีก เมื่อเราให้อภัยแก่ตัวเองไม่ได้ ความชอกช้ำใจจึงมักถูกเก็บสะสมอยู่ภายในจิตใจตลอดไป ส่งผลให้เกิดความท้อแท้ใจ ความเร่าร้อนทรมาน ทุรนทุราย และเกิดความทุกข์อย่างที่ไม่มีใครช่วยได้เลย การให้อภัยแก่ตัวเองก่อนจึงเป็นสิ่งสำคัญ เมื่อเราให้อภัยแก่ตัวเองเป็น เราก็จะให้อภัยแก่ผู้อื่นเป็นเช่นกัน อภัยในการผิดพลาด อภัยในความพลั้งเผลอ และอภัยในความประมาท ฉะนั้นการให้อภัยที่ยิ่งใหญ่กว่าการให้อภัยใดๆก็คือ การให้อภัยในชีวิต ให้มีโอกาสเริ่มต้นใหม่ ที่เป็นทานอันยิ่งใหญ่ เมื่อเราให้อภัยแก่บุคคลเป็นแล้ว เราก็ต้องให้โอกาส แก่บุคคลที่เราให้อภัยนั้นด้วย ให้โอกาสแก่บุคคลนั้นได้แสดงความสามารถของตนใหม่ ให้การสนับสนุนเพื่อสร้างขวัญกำลังใจให้กับผู้ที่เราให้โอกาสนั้นและประการสุดท้ายคือให้กำลังใจด้วยการให้เป็นวัตถุสิ่งของ หรือให้คำพูดที่ดีเพื่อปลอบขวัญปลอบโยนให้บุคคล ได้เกิดพลังในการที่จะทำการใดๆให้สำเร็จลงไปได้ด้วยดี กำลังใจนี้จึงเป็นสิ่งสำคัญไม่น้อยกว่าการให้อภัยและให้โอกาสเลย
เราจะเห็นได้ว่าบางคนไม่ต้องการเงินทองหรือวัตถุใดๆ เพียงแค่คำพูดง่ายๆเพียงคำเดียวเท่านั้น ที่สามารถเป็นแรงบันดาลใจ เป็นกำลังผลักดันให้จิตใจแช่มชื่น เบิกบานมีชีวิตชีวาสามารถ ฟันฝ่ากับอุปสรรคต่างๆนานาไปได้ คำพูดง่ายๆสั้นๆนั้น เช่น สู้นะ หรือรักนะ คำเหล่านี้สามารถเปลี่ยนแปลงชีวิตของคนบางคนให้ผันแปรเปลี่ยนไปในทิศทางที่ดีได้ภายในพริบตาเดียวก็ว่าได้ จึงควรที่เราทั้งหลายน่าจะฝึกให้เกิดมีในตนเสียตั้งแต่บัดนี้

 

พรุ่งนี้โอน หนึ่งพันบาทเข้า "กองทุนฟ้าใหม่แห่งทิพยสถานธรรม"
เลขที่ 381-0-0851-4 ออมทรัพย์ ธนาคารกรุงไทย สาขาถนนนครนอก
เกาะยอ สงชลา

 

โมทนาบุญค่ะ

 

สาธุ..สาธุ..สาธุ..

 

พรุ่งนี้จะไปที่เกาะยอ ถ้าไม่ลืม จะถ่ายรูปบ้านพักสำหรับผู้ปฏิบัติธรรม มาให้ดูด้วยค่ะ

 

พระพุทธองค์ทรงกล่าวว่า
“บุคคลให้อะไรแก่ใคร ย่อมได้รับสิ่งนั้นตอบเสมอ”
เมื่อเราให้สิ่งที่ดีแก่บุคคลอื่นไป
แน่นอนที่สุดเราก็จะต้องได้รับสิ่งดีตอบเช่นกัน

 

@พระพุทธเจ้าและพระศาสดาของทุกศาสนา
ทรงเป็นตัวอย่างของผู้ให้ที่ยิ่งใหญ่ในโลก
นั่นคือให้โดยไม่มีข้อแม้ใดๆ
ไม่หวังสิ่งตอบแทนแก่ตนคนเดียว
แต่การให้ของพระศาสดาทั้งหลายนั้น
ให้เพื่อให้เกิดผลประโยชน์แก่มวลมหาชนคนทั้งโลก


@จึงมีคำถาม ถามมาว่า
“ในโลกนี้ยังมีบุคคลที่ให้โดยไม่หวังผลตอบแทนนั้นมีไหม?”
ตอบแบบฟันธงเลยว่า ไม่มี
แม้แต่พระศาสดาของแต่ละศาสนาก็ยังหวังผลตอบเช่นกัน
ท่านไม่ได้ให้หรือแสดงธรรมคำสอนแบบทิ้งๆขว้างๆเสียเมื่อไหร่
แสดงแล้วสอนแล้ว ย่อมหวังผลให้เกิด
แต่ผลที่ได้นั้น ไม่ได้เกิดประโยชน์แก่ท่านเหล่านั้น
หากแต่เกิดประโยชน์แก่มวลมหาชนคนทั้งโลกทั้งสิ้น
นั่นคือเกิดผลสันติสุขกับชีวิตของทุกๆคนนั่นเอง

 

6 กย. 51 โอนเข้า บช.กองทุนหนึ่งพันบาท (ฝากไปโอน) คุณหงสนาถ ตรวจสอบด้วยครับ