ข้าคือ นักรบแสง...ผู้โรยแรง แสงใกล้สิ้น เพียงหวัง ใครได้ยิน แสงใกล้สิ้น ส่งเสียงมา...

นี่มัน star wars ไม่ใช่ star wave น่ะ

เรียกเราว่า.....

 

ว่าแล้วเข้ามาอ่าน

 

เดินไป แล้วเดินมา เจตนา ข้าอย่างดี ดูโน่น และดูนี่ มันไม่ดี ไม่ถูกใจ

.
งานเก่าที่ยังค้าง ขอสะสางให้หมดไป

พฤ. 8/11/555 08.08 น.

"เดินไป แล้วเดินมา เจตนา ข้าอย่างดี ดูโน่น และดูนี่ มันไม่ดี ไม่ถูกใจ"

....เดินพล่าม รำพันเพ้อ ดั่งละเมอ เพราะฝันร้าย
สวนโมกข์ เกิดอะไร ใครกันเล่า เขลาปัญญา
วัดของ พุทธทาส ถิ่นประกาศ ซึ่งศักดา
พระธรรม แสนสูงค่า เจตนา หาแจกเธอ

....เหตุใด เป็นเช่นนี้ ประตูใหญ่นี่ ปิดทำไม
ข้าดู ไม่เข้าใจ ใครสั่งให้ ปิดประตู
ที่นี่ คือสวนโมกข์ แก้ทุกโรค ด้วยปัญญา
ประตูใหญ่ ปิดทำบ้า มันปิดหา อะไรกัน

....หนังสือ แสดงค่า ถึงปัญญา พระอาจารย์
เหตุใด ต้องซมซาน ถึงชั้นสอง จึงมองเห็น
มันไกล เกินไปแล้ว เสียงแม่เฒ่า เข้าประเด็น
ฝ่าแดด จึงได้เห็น พระธรรมเป็น เช่นอย่างไร

....ใครทำ ให้เรื่องมาก ใครขี้กลาก เปิดประเด็น
รถไย ต้องกระเด็น จอดตากแดด แผดเผากาย
ที่จอด ในวัดมี ร่มเย็นดี นี่ใครทำ
ใครเก่ง เกินกว่าคำ ปรารภท่าน พระอาจารย์

ว่าจะไม่เขียน ใจเวียนหมุนกลับ
แข้งขาขยับ เลยต้องกลับมาเขียน

กระต่ายป่า ข้างวัด
.

 

บ่นไป ดั่งใกล้บ้า ถ้อยวาจา บ้าแล้วฤ

.
งานเก่าที่ยังค้าง ขอสะสางให้หมดไป

ศุกร์ 9/11/555 15.40 น.

"บ่นไป ดั่งใกล้บ้า ถ้อยวาจา บ้าแล้วฤ"

....วันนี้ เมื่อตอนเช้า สวดมนต์หาว เราแสนเซ็ง
จิตใจ มิก๊วยเจ๋ง สวดอย่างเซ็ง เก่งโดนกวน
เรื่องไร ไม่อยากบอก เดี๋ยวไส้ออก การอกิน
เจ็บใจ ไม่หมดสิ้น แต่เก็บลิ้น สิ้นคำใด

....ตอนเช้า โดนเห่าใส่ เจ็บหัวใจ ตั้งติ๊ดนึง
บ่นเป็น หมีกินผึ้ง ตกสายจึง อึ้งเอี๊ยะซือ
จอมยุทธ์ ภูตบูรพา เตือนวิชา ที่ฝึกปรือ
อย่าลืม ที่ฝ่ามือ เจ้าฝึกปรือ ฝ่ามือปราณ

....วันนี้ เจ้าทุกข์ยาก ต้องลำบาก อดอยากฤ
จงใช้ ในฝ่ามือ ที่ฝึกปรือ ลือลั่นปราณ
เหล่าเต้บ อนุญาติ ฝ่ามือปาด ทุกโรคปรือ
เจ็บใด ไม่กล้าหือ จงใช้มือ คือใช้ปราณ

....สะกด หลายโรคร้าย ด้วยจิตใจ ที่ลั่นลือ
แค่เพียง เอียงฝ่ามือ หลายโรครื้อ ออกจากกาย
ฝึกเสร็จ สิบกว่าปี แต่เจ้ามิ มีสตางค์
บัดนี้ เต้บจะจ้าง จงใช้ตังค์ ให้เบามือ

อดอยาก ปากแห้ง
อ่อนแรง ล้ามือ
จงใช้ ฝ่ามือ
ให้ลือ ลั่นไทย

กระต่ายป่า ข้างวัด
.

 

นี่คือ สไตล์ข้า อิสระ ที่ข้าถือ

.
ตอบ ท่านpop

พูดไวกว่านี้ไม่ได้ หรอ อ่านแต่ละทีเนิบนาบ
ขณะนี รัชกาล ปัจจุบัน(ก็พอ) เอาแบบกว้างๆๆ ไม่ใช่รัชกาลที่๑

นี่มัน star wars ไม่ใช่ star wave น่ะ
เรียกเราว่า.....

ว่าแล้วเข้ามาอ่าน


....นี่คือ สไตล์ข้า อิสระ ที่ข้าถือ
หัวใจ ของข้าคือ ผู้ที่ถือ พวงมาลัย
ชีวิต ไปทางไหน แล้วแต่ใจ กายไม่หือ
ตามแต่ ใจสั่งคือ มือไม่หือ คือไม่เถียง
....ใครว่า สตาร์วอร์ส ที่ท่านรอ กันล่ะหือ
ข้าปั่น ให้บันลือ ตามแต่มือ ถือหัวใจ
เป็นผู้ ที่นำทาง ด้วยใจว่าง ที่กลางกาย
ถ้าท่าน ไม่ชอบใจ ขออภัย โปรดอย่าถือ

กระต่ายป่า ข้างวัด
.

 

.
งานเก่าที่ยังค้าง ขอสะสางให้หมดไป

ศุกร์ 9/11/555 21.00 น.

....เมื่อก่อนเที่ยง เลิกเถียง มิเบี่ยงบ่าย
ตัดสินใจ พากาย ไต่ขึ้นเขา
ชื่อนางเอ ดูเท่ห์ มิใช่เบา
เป็นยอดเขา หลังวัด ตัดป่าไป

....ฉันเดินไหว ไม่ไกล เท่าไหร่หรอก
ประมาณบอก สี่สิบ นาทีได้
แต่ตอนไต่ ขึ้นเขา อย่าเบาใจ
ระวังให้ จงดี มีความชัน

....บนยอดเขา มีเจดีย์ ศรีวิชัย
มิรู้ใคร สร้างไว้ ใกล้พังหนอ
มีสถูป รูปเล็ก เก่าซอมซ่อ
สร้างไว้ต่อ เมื่อตาย กายสิ้นลม

....ฉันตั้งจิต ตรวจสอบ ไปรอบเขา
วิญญาเก่า เฝ้าอยู่ มิรู้หาย
เราเลยส่ง เกิดใหม่ ให้สบาย
จิตมากมาย หายวับ กับสายลม

....ตกตอนค่ำ ทำวัตร ตัดกิเลส
หลังกรวดน้ำ เกิดเหตุ ให้ฉงน
เสียงเกรียวกราว หล่นร่วง มารอบตน
คล้ายแจ้งผล ตนไป สบายแฮ

....ฉันดีใจ ให้กับ สรรพสิ่ง
ที่ได้ซิ่ง ข้ามภพ สบหรรษา
ได้เกิดใหม่ ลัดคิว ลิ่ววิญญา
สุขอุรา พาใจ ให้เบิกบาน

....แล้วฟังเทป ธรรมะ พุทธทาส
ท่านประกาศ ลองเทียบ เปรียบที่ผล
ของอาณา ปานสติ มิเล่นกล
ว่าได้ผล กว่าเพื่อน เตือนให้จำ

....เราจงทำ ตามท่าน อย่ารั้นเถิด
จะบังเกิด ฌานทั้งสี่ อันมีผล
ดับสิ้นทุกข์ ถ้วนทั่ว ทุกตัวตน
อานุผล ยิ่งใหญ่ ไร้ประมาณ

กระต่ายป่า ข้างวัด
.

 

ลาแล้วที่รัก ข้าลา

.
ตอนนี้ตังค์หมดแล้ว ไม่มีเงินเข้าร้านเนทอีกแล้ว
ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้เข้ามาโพสท์ข้อความที่เหลืออีก
ของใหม่ก็คงต้องหยุดเขียนแล้ว

พายุพ้นไชยา แต่ฝนตกเมื่อคืน ซักหกชั่วโมงได้ ยันเช้าเลย
เหตุเพราะต้นไม้ต้องการน้ำมาก หมาเตือนตั้ง 3 ครั้งแล้ว
เราไม่เข้าใจ นึกว่ามันมาบอกว่าต้นไม้ป่วย

เราต้องไปจากสวนโมกข์แ้ล้ว อยู่ไปก็ไม่มีอะไรคืบหน้า
ไม่มีการพัฒนาที่น่าพอใจ
รู้สึกเหมือนถูกคนในวัด คอยเอาหินขว้างใส่ให้หงุดหงิดเป็นระยะ
ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าคนในวัดเขารู้เรื่องอะไรบ้างรึเปล่า
ทั้งๆที่มีสิ่งคล้ายปาฏิหารย์เกิดให้เห็นเป็นระยะ
เทปท่านแต่ละม้วนก็ล้วนแล้วแต่บ่งบอกบางอย่างเป็นนัยๆ
พระสงฆ์บางรูปก็เหมือนจะรู้ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น
ระหว่างเรากับเสียงของท่านพุทธทาส
แต่ก็ไม่มีการสนับสนุนใดๆ ให้เห็นเลย
ทำงานได้ห่วยแตกมาก ไปดีกว่า
ไปหาวัดอื่นอยู่ก็ได้
แต่คงต้องไปหางานทำก่อน

ตอนเข้าวัดมา มีเหรียญห้าสิบตังค์เหลือมาแค่สองอันเอง
อยู่ในวัดเหมือนหมามานานแล้ว กูทนไม่ไหวแล้ว
สงสัยว่าคงต้องไปหางานทำ คงได้แค่ยามล่ะมั้ง
ไม่มีวุฒิการศึกษามาอวด ความรู้ต่างๆที่สะสมไว้มากมาย
คงไม่สามารถช่วยอะไรได้มากนัก ถ้าไม่มีใบรับรอง
อายุก็มากแล้ว และไม่หวังจะทำอะไรให้ใหญ่โตเหมือนยังเป็นหนุ่ม
รู้สึกทุเรศตัวเองมากเลย ลาแล้วที่รักข้าลา

กระต่ายป่า ข้างวัด
.

 

นี่มันยุคไหนแล้วล่ะท่าน ตอนนีมันไม่เหมือนเมื่อก่อนน่ะ นี่มันยุค the metirx แล้ว จะทำยังไงละเนี่ย:'(

 

เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก นึกว่ากาเหว่าที่บางเพลง บางคนไม่มีสามี แต่มีลูกได้ ทำกิ๊ฟ หรือไม่น่ะ เซ็งจริงๆ

 

ฝ่าด่านอรหันต์ ตอน ๑

.
งานเก่าที่ยังค้าง ขอสะสางให้หมดไป
เสาร์ 10/11/555 17.40 น.

"ฝ่าด่านอรหันต์ ตอน ๑"

....ตามรอย อรหันต์ หนึ่งความฝัน พุทธทาส
ท่านเคย ป่าวประกาศ อย่างองอาจ ลั่นระบือ
ตั้งแต่ เริ่มสร้างวัด ท่านเริ่มจัด ด้วยสองมือ
ปิฏก ท่านขุดรื้อ ใช้สองมือ รื้อด้วยใจ

....ตั้งแต่ ปีเจ็ดห้า ท่านช่างกล้า หาญชาญชัย
ทุ่มเท สุดหัวใจ ใช้เวลา หาเส้นทาง
ทางไหน คือทางใช่ ปิฏกไทย ใช้ยึดถือ
นำทาง ให้สองมือ หนึ่งใจถือ คือคบเพลิง

....แกะรอย อรหันต์ ท่านหมายมั่น ปั้นปัญญา
มอบไว้ ให้โลกา ประมาณว่า จะต้องมี
วันหนึ่ง ในข้างหน้า ชายผู้กล้า ปัญญาดี
ฝ่าฟัน ตามวิถี คู่มือมี ชี้นำทาง

....มือใหม่ ไม่ค่อยคุ้น ไม่ต้องลุ้น ว่าหลงทาง
ทาสพุทธ จะนำทาง ร่างแผนที่ มีให้เธอ
คอยฉุด ยามเธอล้า เตือนวาจา ถ้าเธอเผลอ
พุทธทาส ท่านหาเจอ ทางที่เธอ ควรเดินไป

กระต่ายป่า ข้างวัด
.

 

ฝ่าด่านอรหันต์ ตอน ๒

.
งานเก่าที่ยังค้าง ขอสะสางให้หมดไป
อาทิตย์ 11/11/555 10.20 น.

"ฝ่าด่านอรหันต์ ตอน ๒"

....เธอจงเดิน ก้าวไป ใจอย่าหวั่น
ด้วยจิตมั่น ฟันฝ่า อย่าคิดหนี
ภารกิจ ของเจ้า เต้บรู้ดี
ทุ่มชีวี สู้ศึก อย่านึกเกรง

....จงอย่าลืม เจ้าคือ นักรบแสง
แม้สิ้นแรง โรยรา มาหลายหน
แต่ไม่เคย แพ้พ่าย ไม่จำนน
รอดมาได้ ทุกหน ตนอย่าลืม

....มาบัดนี้ ด่านใหม่ ไฉไลกว่า
อรหันต์ ไทยกล้า อย่าหลีกหนี
ลองทุ่มเท ทุกอย่าง ประดามี
พุทธทาส เป็นพี่ ชี้นำทาง

....ลองดูซี่ เป็นไหว ไม๊ไอ้น้อง
เสียงกึกก้อง กระซิบ ไกลลิบหู
แม้ยากเย็น เท่าไหร่ ให้ลองดู
ใครกระซิบ ข้างหู อยู่ไหนกัน

กระต่ายป่า ข้างวัด
.

 

หมอมือเปล่า เจ้าแห่งปราณ เชี่ยวชาญจิต ๑

.
งานเก่าที่ยังค้าง ขอสะสางให้หมดไป
อาทิตย์ 11/11/555

"หมอมือเปล่า เจ้าแห่งปราณ เชี่ยวชาญจิต ๑"

....มาวันนี้ เป็นหมอ รอรักษา
เพราะกายา แม่ชี มีทุกข์เข็ญ
มีเต้บจัด นัดให้ ไม่ลำเค็ญ
หลายแม่ชี ทุกข์เข็ญ กระเด็นไกล

....แม่ชีป่วย ด้วยโรค ที่หลากหลาย
เจ้าจงจัด ปัดป่าย ให้โรคหนี
เพียงลมปราณ ของเจ้า เต้บรู้ดี
ไล่โรคหนี ไกลได้ เพียงหายใจ

....เริ่มด้วยหนึ่ง แม่ชี มีปัญหา
หัวเข่าล้า เปลี่ยนข้อ คุณหมอจ๋า
แม่ชีกลัว แทบตาย วายชีวา
ไม่อยากผ่า เปลี่ยนข้อ หมออย่าทำ

....โชคยังดี มีเจ้า มาเข้าวัด
จงช่วยจัด ซ่อมเข่า เจ้าแก้ไหว
ใช้จักระ หมุนปราณ เป่าลงไป
ผ่าทำไม ข้อเข่า เจ้าซ่อมเป็น

กระต่ายป่า ข้างวัด
.

 

หมอมือเปล่า เจ้าแห่งปราณ เชี่ยวชาญจิต ๒-๓

.
งานเก่าที่ยังค้าง ขอสะสางให้หมดไป
จันทร์ 12/11/555 10.54

"หมอมือเปล่า เจ้าแห่งปราณ เชี่ยวชาญจิต ๒"

....เมื่อวานเย็น เห็นผล สนเท่ห์หลาย
แม่ชีหาย ปวดเข่า เราเห็นผล
ขาสองข้าง เดินได้ หายกังวล
เรารู้ผล ยิ้มแป้น แสนอิ่มใจ

....มีอีกราย กายเป็น อัมพฤกษ์
ขาข้างซ้าย ยักยึก กึกกักก้าว
เราลองใส่ ลมปราณ สาดหัวเอา
แล้วลากยาว จนสุด ใกล้ตูดเธอ

....พอวันนี้ ตอนเช้า เราไปถาม
ว่าเจ้าความ รู้สึก ลึกหลังหัว
ถึงลมปราณ เราใส่ ให้กับตัว
เขาตอบรู้ ในหัว จนตัวนอน

....แต่ตอนเช้า ไม่มี ที่หลังหัว
กลับรู้ตัว ปวดซ้าย ใกล้แนวก้น
ที่เคยปวด ทำให้ เดินมิทน
เรากดจุด ใกล้ก้น จนแน่ใจ

....ว่าต้องใช่ ตรงนี้ มีแค่คืบ
เราใส่ปราณ กระดื้บ คืบที่ใช่
เพียงแป๊บเดียว พี่แมวบอก อย่างแปลกใจ
ความเจ็บปวด หายไป ได้ไงกัน


"หมอมือเปล่า เจ้าแห่งปราณ เชี่ยวชาญจิต ๓"

....ถ้าไม่ปวด ก็พอ จะเดินได้
ไม่ต้องใช้ ไม้ค้ำ ย่ำอย่างย่อง
ค่อยค่อยเดิน ยักษ์ย้าย ใจประคอง
ย่างยิ้มย่อง อยู่อย่าง อยากยกยอ

....คงไม่หาย ง่ายดาย ทำใจเถิด
ตั้งแปดปี ที่เกิด เปิดโรคร้าย
เดี๋ยวจะสอน โยคะ บำบัดกาย
ฝึกควบไว้ กายภาพ บำบัดตน

....แต่เมื่อวาน รายนี้ สิล้ำลึก
เรารู้สึก ปราณหาย ไปยันขา
เดินโหวงเหวง ว่างเปล่า เราสงกา
เธอสูบปราณ ยันขา พาเราเพลีย

....แม้เพลีย เพียงพัก ก็จักฟื้น
เพียงนอน หนึ่งตื่น ก็ฟื้นได้
เพราะปราณ แม้มอบ เพียงหมดกาย
เพาะใจ ให้ตื่น ชื่นสะดือ

....นี่หรือ คือภา ระกิจข้า
ทุ่มเท ชีวา ของข้าหรือ
ทุ่มใจ เทจิต เฝ้าฝึกปรือ
ทุ่มให้ ใครหรือ คือโลกา

กระต่ายป่า ข้างวัด
.

 

ถามอะไรไม่รู้เรื่อง

.
ตอบท่าน pop

นี่มันยุคไหนแล้วล่ะท่าน ตอนนีมันไม่เหมือนเมื่อก่อนน่ะ นี่มันยุค the metirx แล้ว จะทำยังไงละเนี่ย

เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก นึกว่ากาเหว่าที่บางเพลง บางคนไม่มีสามี แต่มีลูกได้ ทำกิ๊ฟ หรือไม่น่ะ เซ็งจริงๆ

....ไม่รู้ว่ายุคไหน ยุคอะไร the metirx
ทำได้เพียงยุ้กยิก ยุคแมทริกซ์ ดุ๊กดิ๊กจะได้ไหม
จะทำไงใครเล่าเขาจะรู้ ก็ตัวตูมิรู้ ทำไฉน
แม้เวลาผ่านไปไว จะทำไงดีหนอ ขอถามใคร

....ท่านถามมา ข้าตอบไม่ค่อยถูก
ไม่รู้ท่าน ถามถูก ลูกไถล
เราไม่มี สามี มีลูกไย
ลูกของใคร ใส่กิ๊ฟท์ ดิ๊บกระจาย

กระต่ายป่า ข้างวัด
.

 

คิดตู่ สู้พายุ มุทะลุ ทะลวงแทง

.
พฤหัส 22/11/555 06.10น บนอาคารธรรมทาน

"คิดตู่ สู้พายุ มุทะลุ ทะลวงแทง"

....รายงาน ข่าวภาคเช้า พายุเรา เป่ากระเด็น
สุราษฏร์ คงไม่เห็น พายุเป็น เช่นอย่างไร
วางใจ ได้วันนี้ แข็งแรงดี มิมีไข้
ตรงหน้า ฟ้าสดใส ส่องแสงได้ แจ่มใสดี

....ปีกซ้าย สิน่าห่วง พายุพ่วง ห่วงลมมา
พัดแรง แฝงฤทธา เดี๋ยวแม่ค้า อดหากิน
แต่เรา เฝ้ามองเพ่ง พายุเจ๊ง ไปคาตา
ชุมพร ประจวบจ๋า พายุบ้า หาไม่เจอ

....จะมี ให้เพียงฝน เพียงร่วงหล่น ไม่หนักตา
ฟ้าแลบ แปล๊บบอกว่า วสันต์มา มิรุนแรง
ลมพัด ข้ามเขตไทย ไม่รู้ไป ถึงไหนหว่า
ที่เหลือ นาครา ตัดเมฆา พากระจาย

....ปีกขวา ไม่น่าห่วง มังกรควง กายามา
เพียงจิต ติดเมฆา อาวุธฟ้า เมฆาคลาย
ใต้ไป จากไชยา ปีกขวาข้า มังกรคุม
เมฆา ไม่น่ากลุ้ม มังกรคุ้ม กลุ้มทำไม

....มองตรง ไปข้างหน้า เอียงทางขวา เมฆาปรอย
คล้ายเมฆ ทำสำออย อย่าทำข้อย เมฆน้อยคราง
จากหน้า มาทางซ้าย เมฆชุดใหญ่ ต่ำใกล้พื้น
แต่นาค ล้วนยันยืน เพียงฝนชื่น รื่นรมย์ใจ

....เพ่งไป จนหายห่วง พายุร่วง หายห่วงใย
ท้องฟ้า เริ่มสดใส พายุไกล ไม่พัดลม
ฝนร่วง ไม่ห่วงนัก ถ้าไม่หนัก มิเป็นไร
หน้าฝน ของภาคใต้ ฝนโปรยปราย ใต้ร่มเย็น

....อาทิตย์ ส่องแสงจ้า ปลุกจักรา ข้าทั้งกาย
ตาข้า มองเพ่งไป ดวงตาใช้ สูบพลัง
แม้ว่า แสงเริ่มแรง ดวงตาแกร่ง มิหวั่นไหว
วิชา นี้ข้าได้ จากเวบไซท์ พลังจิต

....บัดนี้ ใกล้เจ็ดโมง ปีกซ้ายโปร่ง โล่งหัวใจ
เมฆดำ ทำห่วงใย นาคองค์ใหญ่ ไถกระจุย
เมฆฝน ที่ครึ้มดำ ท่านนาคทำ จนกระจาย
ฝนดำ ท่านทำได้ เป่ากระจาย กลายขาวนวล

กระต่ายป่า ข้างวัด
.

 

หลังเที่ยง เถียงกับใจ นาคมอบให้ ใจเทอร์โบ

.
พฤหัส 22/11/555 หลังเที่ยง ใกล้ธรรมทาน

"หลังเที่ยง เถียงกับใจ นาคมอบให้ ใจเทอร์โบ"

....ตอนหลังเที่ยง ข้าเถียง กับหัวใจ
เพราะเหตุใด ใครไม่ ใส่ใจข้า
นั่งนึกน้อย หัวใจ ในชะตา
คล้ายถูกฟ้า กลั่นแกล้ง แรงเกินไป

....นั่งนึกน้อย ใจใกล้ ธรรมทาน
ข้างถนน ทนทาน แทบไม่ไหว
เมื่อไหร่หนอ กรรมข้า จะหมดไป
หดหู่ใจ ใยสู้ เพียงผู้เดียว

....ทันใดนั้น จ้องไป ในตรงหน้า
ห่างไปเกือบ สิบวา ข้ามองเห็น
งูตัวน้อย เลื้อยออก มาที่เลน
ทำคล้ายเป็น ข้ามถนน จนข้าแล

....แล้วฉับพลัน เลื้อยลับ กลับทางเก่า
เทพนิมิตร แฝงเงา ในงูนั่น
นาครา บอกข้า ในจิตพลัน
ยังมีฉัน เคียงสู้ อยู่กับเธอ

....ข้าเผลอยิ้ม กริ่มมา น้ำตาไหล
อุ่นหัวใจ ในเพื่อน มิเลือนหาย
เธอคอยเฝ้า ดูอยู่ มิห่างกาย
โอ้สหาย ใยเลือน เพื่อนเธอมี

....ตอนบ่ายนี้ แม่ชี มีตังค์ให้
ร้อยรับไป ใช้เถิด ให้เกิดผล
ข้ารักษา เข่าให้ หายกังวล
เธอไม่บ่น แบ่งให้ แม้ไม่รวย

....เราคงได้ เข้าเนท เพื่อเด็ดข่าว
อีกข้อมูล ใหม่เก่า ที่เฝ้าหา
เช็คดาวเทียม ตรวจฝน และเมฆา
พายุมา ท่าไหน ได้รับมือ

....เรื่องธรรมะ ข้าขอ ยังไม่เขียน
ใจยังเวียน วกไป ให้สับสน
พุทธทาส บอกให้อยู่ จงสู้ทน
แต่ใจตน หมองหม่นอยู่ สู้เดียวดาย

กระต่ายป่า ข้างวัด
.

 

พิโธ่ พิถัง นึกว่าอะไร ตกใจหมดเลย

 

กฤตยา (2532) - YouTube

 

นิมิตร อีกนิดหน่อย

.
พฤหัส 22/11/555 21.25

"นิมิตร อีกนิดหน่อย"

....นิมิตร มาอีกอัน เมื่อวันวาน หกโมงเย็น
ได้เห็น ลูกตุ๊กแก กระโดดแถ ลงอ่างน้ำ
แล้วย้ำ ด้วยการว่าย หางโบกไป คล้ายนาคา
คล้ายเพื่อน มาเตือนว่า นาครา มาหลายตน

.... ถ้าถาม บางความเห็น มันก็เป็น แค่ตุ๊กแก
เดินพลาด มิได้แถ ลูกตุ๊กแก แค่ตกน้ำ
ใจข้า ในส่วนลึก เห็นแล้วนึก ถึงนาคา
โดดน้ำ ย้ำโชว์ว่า นี่นาคา มาโชว์เอง

กระต่ายป่า ข้างวัด
.

 

ข่าวเช้า เจ้าประจำ ผู้จัดทำ คือฟากฟ้า

.
ศุกร์ 23/11/555 17.10 ที่ระเบียง

"ข่าวเช้า เจ้าประจำ ผู้จัดทำ คือฟากฟ้า"

....หกเช้า ช่องท้องฟ้า แสงเจิดจ้า ฟ้าสีทอง
นาคา ปีกซ้ายครอง วันนี้ส่อง แสงแสนไกล
ตรงหน้า ทิศสิบสอง เส้นแสงส่อง มองถึงเก้า
องศา แสงเหยียดยาว ส่องแสงราว เก้านาฬิกา

....นาครา ครองปีกซ้าย เป่าฝนไล่ ให้กระจุย
เมฆช้า นาคาลุย ฝนกระจุย เมฆกระจาย
ยังมี เส้นแสงมืด มังกรยืด ยึดปีกขวา
วันนี้ มังกรฟ้า พาเพื่อนมา มังกรไฟ

....จ้องไป คล้ายมีหัว สองเศียรชัวร์ ไม่มั่วใคร
ปากพ่น เมฆกระจาย คล้ายพ่นไฟ ใจข้าเดา
ใช่แน่ มังกรไฟ มายังไง ใจข้ารัว
จิตจ้อง มิแปลมั่ว มังกรชัวร์ หัวพ่นไฟ

....สักครู่ ก้อนเมฆแปลง เป็นหงส์แซง มังกรกลาย
ข้าลืม ถ่ายรูปไว้ แสนเสียดาย ใจใยลืม
แม้ใจ คล้ายมีทุกข์ อีกใจสุข ทุกข์มลาย
มีเพื่อน มาเยือนใจ เคียงหัวใจ ในมายา

กระต่ายป่า ข้างวัด
.