"ความฝัน เทพสังหรณ์" สัญญานเตือนจากเบื้องบน

ศาสนศาสตร์โลก...จบลงที่ สัจจะ
ทุกอย่างที่เห็นในฝัน มีที่ถ้ำกระบอก

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

ดูแล้ว ถ้าเป็นตามที่บอกมาก็น่ากลัวเหมือนกันทำไมมันเกิดขึ้นเร็ว ต้องรีบเตรียมรับมือให้พร้อม /พูดให้ใครฟังก็ว่าเพ้อเจ้อ แต่ช่างเหอะถือว่าเราได้บอกแล้ว เชื่อไม่เชื่อก็แล้วแต่บุญและกรรม อะไรก็เกิดขึ้นได้ จงอย่าประมาท

 

เมื่อเช้านี้ก่อนจะลุกขึ้นจากที่นอน
มีความฝันสั้นๆ แต่น่าตกใจ
และไม่อยากให้เกิดขึ้นจริงๆเลยมาปรากฏ

ฝันว่าพวกผมหลายคนเป็นนักศึกษาวิชชาทหารหรืออะไรแบบนั้น
พระเจ้าลูกเธอจุฬาภรณ์ฯท่านกำลังเสด็จมาเป้นอาจารย์สอนให้
ผมมองขึ้นไปบนท้องฟ้าที่มืดคลึ้ม มองเห็นเฮลิค็อปเตอร์สีขาวลำใหญ่
แหวกเมฆดำลงมาเพื่อจะลงจอด แต่พอลงมาต่ำได้ระยะหนึ่ง
ไม่รู้ว่าเกิดปัญหาอะไรบนเครื่องนะครับ มองเห็นแต่ร่มชูชีพกางออกมา
สักพักก็เห็นว่าเฮลิค็อปเตอร์ไปติดอยู่บนยอดไม้ต้นหนึ่ง พวกผมก็วิ่งไปดูกัน

บนพื้นดินเห็นมีคนนอนกันอยู่ บางคนที่เป็นผู้ติดตามผู้หญิง ถูกไม้เสียบเสียชีวิตแล้วก็มี
ผมก็วิ่งไปค้นหาคนอื่นๆอีก พบเจ้าฟ้าหญิงฯท่านแต่งชุดทหารและนอนหงายอยู่
และได้รับบาดเจ็บบริเวณท้อง ดูท่าทางจะลุกไม่ไหวแล้ว ผมกับเพื่อนก็เข้าไปเขย่าตัวถามท่าน
แล้วผมก็นึกได้ว่าต้องหาเปลมาหามท่านไปรักษาที่ไหนสักแห่งหนึ่ง
พอวิ่งออกมาสักพักก็เลยตื่นก่อนหนะครับ

พอตื่นแล้วก็อธิษฐานเบิกบุญส่งให้ท่านและเทวดาที่ดูแลรักษาท่านอยู่เป็นการใหญ่เลย
ขอให้คุ้มครองให้ท่านจงมีพลานามัยแข็งแรง อย่าได้มีเหตุเพศภัยแต่อย่างใดเลย

สาธุ สาธุ สาธุ

 

ฝัน...คือ สรุป
ทางเลี่ยง....คือ สัจจะ

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

เมื่อคืนนี้ฝันเห็นข้อความบางอย่างของคุณ Dussanee_K
ก็เลยเข้ามาดูแต่เช้าเลยครับ..

 

สาธุครับ

ขอเล่าความฝัน หรือนิมิตรเทพสังหรณ์ตามที่โบราณเชื้อกันครับ เริ่มตั้งแต่ปี ๒๕๕๑ เห็นในนิมิตรบ่อยมากแต่ยกมาเล่าสู่กันฟังไม่กี่เรื่องครับ
เรื่องที่ ๑ (๒๕๕๑) เห็นในนิมิตรพายุถล่มชายฝั่งถนนพัง ถนนแยกเป็นสองซีก (มารู้ที่หลังที่เห็นในนิมิตร อยู่แถวอำเภอหัวไทร จ.นครศรีธรรมราชนี้เอง
เรื่องที่ ๒ เห็นน้ำเอ่อล้นสงขลาเข้าบ้านคน และตามถนนหนทางจมน้ำหมด
แปลกรถคันที่ผมนั่งกลับขับหนีน้ำและวิ่งบนน้ำได้
เรื่องที่ ๓ (๒๕๕๑) เห็นพายุบ้าคลั่งน้ำทะเลหนุนแหวกภูเขาลูกเตี้ย ๆ น้ำไหลลงมาตามช่องเขาลักษณะภูมิประเทศคล้าย ๆ ตัวเมืองสงขลา (แต่ไม่รู้เวลาได หรือ พศ.ได หรืออาจจะตายไปแล้วหลายๆ ชาติแล้วเกิดใหม่) แต่ถ้าหนี้ขึ้นไปอยู่ที่สูงจะปรอดภัยเพราะที่ผมเห็นผมและคนที่ตามผมขึ้นมาปรอดภัย
เรื่องที่ ๔ (๒๕๕๒) ใหม่สด ๆ ร้อน ๆ เห็นการจาจลใน กทม.เหมือนกับหนังฉายเลย ผู้คนไล่ตีกัน แตตำรวจทะหาร ควบคุมสถานการไว้ได้
เรื่องที่ ๕ (๒๕๕๒) ใหม่ สด ๆ ร้อน ๆ เหมือนกันเห็นบุคคลที่เคยเป็นบุคคลสำคัญแต่หมดอำนาจแล้ว มีบริวารหน้าเป็นฝรั่งพร้อมที่จะทำลายประเทศไทยให้ย่อยยังไป แต่ถึงอย่างไรผมคิดว่ากรรมของประเทศจะหมดไปเพราะพวกเราช่วยกันปฏิบัติพระกรรมฐานแผ่นเมตตาจิตให้ประเทศชาติปรอดภัย ผมเชื้อพุทธานุภาพของพระเพราะบารมีของท่านมีมากมายมหาศาล ประมาณมิได้ เมื่อเราอธิษฐานจิตแผ่เมตตาให้กับประเทศชาติและภัยพิบัติก็จะเคลื่อนไป หมดไปตามว่าระได้ถ้าพวกเราทำความดีกัน ส่วนหนึ่งของนิมิตที่ได้พบเห็น และเป็นจริง และยังไม่ถึงเวลาที่จะเกิด สุดท้ายนี้กระผมขออาราธนาบารมีสมเด็จองค์ปฐมเป็นประธาน ฯ ขออาราธนาบารมีของทุก ๆ พระองค์ หลวงปู่ปาน หลวงพ่อฤาษีวัดท่าซุง, หลวงปู่ดูพรหมปัญโญ, หลวงปู่ทวดวัดช้างให้, สมเด็จพระพุทธจารย์โตพรหมรังษี ,พระเจ้าตากสินมหาราช โปรดช่วยให้ประเทศไทยและโลกมนุษย์ปรอดภัยจากภัยพิบัติต่างๆ และนำพาสัตย์โลกข้ามพ้นวัตฏะสงสารด้วยเถิดพระเจ้าข้า สาธุ ๆๆๆๆๆๆ อนุโมทามิ
http://palungjit.org/showthread.php?t=153668<O</O

 

สาธุ

ขอเพิ่มเติมอีกสักหนึ่งเรื่องเพราะหน้าจะเป้นทางขั่วโลกเหนือ
เรื่องที่ ๖ (๒๕๕๑) คือตอนเช้าผมตื่นแล้วแต่ไม่ได้เปิดตา นอนทำสมาธิสักพักแฟนเข้าพูดเรื่องน้ำทะเลขึ้นเร็วมาก เพียงเท่านี้ ภาพที่ผมเห็นเป็นน้ำประมาณเหมือนกับแก้วแถวขั้วโลกเหนือใสมาก ๆ คล้าย ๆ น้ำแข็งกำลังละลายเพิ่มขึ้นคล้าย ๆ เมืองจมไปทีละน้อย ๆ ครับ
http://palungjit.org/showthread.php?t=153668<O</O

 

แม่ฟ้าหลวง...เป็น ชัยภูมิที่ดี

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** สัจจะนั้น ทุกท่านต้องกลับมาทำ ****

ทางสายเก่า...คือ เดินด้วยนิสัย ตามใจตน มีกรรมนำหน้า
ทางสายใหม่....คือ ไม่เดินตามใจ ตัดนิสัยบางอย่าง สร้างการกระทำใหม่

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

คุยกับน้องชายเมื่อวาน เขาปฎิบัติธรรมอยู่ที่วัดหลายวัน เขาบอกฝันเห็นพระอินท์กำลังสั่งงานกับท้าวมหาราชทั้งหมด ไม่ได้ยินว่าสั่งอะใร เขาคิดว่าปราบปรามคนชั่วคนไม่ดีกระมัง
และเมื่อคืนเราฝันว่า เห็นเคื่องบินเต็มท้องฟ้า เคื่องบินรบออกมายืนดูคิดในใจปลายปีนี้แน่หรือ ฝันก็คือฝัน

 

แลเห็นเรือนในภาคกลาง หลังคาปริ่มน้ำ แม้ยามระดับน้ำลด ยังสูงถึงชานเรือน

 

*** ฝันคือสรุป ****

บ้านที่อาศัย...มีทหารมาช่วยกันรื้อหลังคาจนเปิดโล่ง....เพื่อเปลี่ยนหลังคาใหม่
เอกสารตำราเก่า ที่กองเก็บสะสมไว้มานาน....ถูกเลือกเฉพาะที่สำคัญ จัดระเบียบเรียงใหม่
ที่เหลือทิ้ง...เพราะไม่เป็นประโยชน์

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** ฝัน ****

วันหนึ่ง พบพระไชยสุริยา ...จึงรู้และเข้าใจ
วันถัดมา....อาทิตย์ทรงกลดที่เข้มข้นที่สุด
สิ่งสำคัญ... ซ่อนที่พระฤษี

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

วันหนึ่งในช่วงปลายของปี 49 คล้ายๆฝัน ที่ตื่นขึ้นมาวันหนึ่งผู้คนก็หายไปหมด
สิ่งอำนวยความสะดวกในยุคของความทันสมัยไม่มีอะไรหลงเหลือ
คนมีเพียงเล็กน้อย อยู่กระจัดกระจายกัน
และขณะที่ออกเดินทางเพื่อค้นหารวมกลุ่มกับคนอื่นๆ
ก็เหมือนต้องคอยหลบอะไรสักอย่างให้ทันเวลา ที่ดูเหมือนว่าจะตกมาจากฟากฟ้า
เป็นอะไรสักอย่างหนึ่งที่ร้อนจนทำให้คนและสิ่งมีชีวิตละลายหายไปได้

จากนั้นภาพผู้คนบางส่วนที่เสาะหากันเจอได้รวมตัวกันเป็นกลุ่มเล็กๆ
ท่ามกลางความหนาวเหน็บของหิมะ


^^'

เหมือนมันมีทั้งความร้อนจัดและหนาวจัด

 

*** ข้ามแพงมาลงกลางใจ ****

สี่ระเบิดร้ายแรง...จะหลงมาตกกลาง มหานคร

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

วันนั้น..มันมัวมน
ฟ้าหม่นมืดมิดทรมาน์
สุริยาลับอำลา
สีดำทาบทาทั่วพื้นพนาแนวไพร

ฟ้าดับแสงลับลาดิน
หรือสิ้นความหวังวางวาย
ศีลห้างามล้ำประกาย
เจิดจรัสพร่างพรายดังหัวใจคนมิเคยสูญสิ้นศรัทธา

แปลงจากเพลงรัตติกาล ขอขอบคุณผู้ประพันธ์

 

ทำมุ้งลวดกันน้ำทะเลร้านไหนคะ ไปทำด้วยคน ดีจิงๆ

oishi_

 

ทุกอย่างจะเกิดขึ้นจริง แต่ไม่มีระยะเวลาที่แน่นอนครับ

 

ปกติเป็นคนไม่ช่างฝัน เรียกว่าในชีวิตแทบจะไม่ฝัน
ถ้าฝันก็มักไม่มีภาพที่ชัดเจน เป็นความลางเลือนคลับคล้ายคลับคลา
คล้ายเป็นความรู้สึกสัมผัสกับเหตุการณ์มากกว่า และนานๆถึงจะมีขึ้นสักครั้ง


ช่วงปลายเดือนพค.ปีก่อน
มีสตรีผู้หนึ่ง ลักษณะสวยงามอ่อนหวานแต่มีความสูงศักดิ์มาก พูดกับยักษ์ตนหนึ่งว่า
"สุวรรณ ภายในกำหนด 3 เดือนนี้ จงอยู่รักษาที่นี่แทนเรา"
และสตรีผู้นั้นก็กล่าวบอกกับอีกคนว่า
"ทันทีที่ข้าไป ที่นี่จะตกต่ำลงเรื่อยๆ จนในที่สุดจะไม่มีใครสามารถอยู่ได้"
"เว้นแต่จะมี..."
มีอะไรสักอย่างนี้แหละ ทำไมจำไม่ได้ก็ไม่รู้ ^^'
.......................................................
รู้สึกจะฝันเว่อไปหน่อยคราวนี้

แต่ดูข่าวช่วงหลังๆนี้ ก็กลัวๆเหมือนกัน กลัวจะเกิดกลียุค เพราะข้าวยากหมากแพง
และด้วยเหตุภัยพิบัติทีละจุดๆ ไปเรื่อยๆ ผู้คนส่วนที่ลำบากก็จะทรมานกับหายนะ
ประกอบกับภาวะเศรษฐกิจที่อาจจะตกต่ำยาวนานจนมองไม่เห็นหนทางคืนชีพ

คนที่ยังไม่ลำบากก็ยังคงสบายกันต่อไป