ชมรมคนเกิดขึ้น-แรม 15 ค่ำ

ทีนี้จะลองเล่าความฝันเล่นๆ นะครับ เรื่อยๆเปื่อยๆ
แต่ถ้าเกิดว่าสะกิดใจ ช่วยวิเคราะห์แนะนำหน่อยนะครับ ยืนยันว่าควรไปทางไหนดี ก็ขอบคุณมากครับ

ช่วงหลังๆ หลายปีมานี้ผมไม่ค่อยได้ทำสมาธิ เนื่องจากรู้ตัวว่า อ่านมาก คิดว่ารู้มาก เลยเถียงมาก
สับสนวุ่นวายมาก เลยไม่ไปถึงไหน ละทิ้งให้หมดกะจะเริ่มใหม่
แต่มีบ้างบางทีเน้นสติคือจับพระพุทธอยู่กลางอกบ้าง เหนือหัวบ้าง กำหนดเป็นองค์พระสีทอง
ลองไปเรื่อยๆ ติดมาจากคราวบวช แต่ไม่ได้นั่งสมาธิเลย

มีคราวหนึ่ง ถึงคราวเจ้ากรรมนายเวรตามตัวเราเจอ ทุกข์หนัก หลับตานึกถึงองค์พระที่เคยจับเป็นนิมิตร
คิดไปคิดไปเห็นแล้วว่าพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ นี้เป็นที่พึ่งที่ช่วยเราได้จริง
เลยตั้งจิตมอบกายถวายชีวิตแต่พระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งเป็นสรณะไม่มีที่อื่นยิ่งกว่า
โดยไม่คาดคิด องค์พระนั้นเปล่งประกายเป็นเพชรทันที

พอดีว่าตอนนั้นมีพี่ที่นั่งอยู่บนรถด้วย เป็นรถรับส่งพนักงานครับ เค้าบอกว่าน้องทำไรมารึป่าว
หรือมีอะไรในตัวรึป่าวทำนองนี้นะครับ เค้าเห็นเป็นองค์พระหรือองค์เทพแว็บๆ จากแสงที่สะท้อนเข้าตาเค้า

หลังจากนั้นผมไปปฏิบัติที่วัดตาลเอน ไม่ได้กะว่าจะเอาให้เห็นอะไรหรอก แต่ไปเพื่อเจ้ากรรมนายเวร
ตอนเช้าผมทำความสะอาดบริเวณองค์พระสิวลีเพราะเห็นตามซอกไม่มีใครกวาด ใบไม้สกปรกเต็มไปหมด
พอตอนนั่งผมฝันเห็นผู้หญิงห่มสะไบ ผมก็อุทิศบุญให้ แล้วก็นึกถึงพระสิวลี สักพักก็เห็นกอไผ่ พุ่มไม้ใหญ่ๆ
สักพักนั่นใครเดินออกมาแบกกลดด้วยนะ ผมก็คิดไปอีกสงสัยท่านมาบอกเลย 55 สักพักเลขลอยตรงหน้าเลย
ผมก็จำไว้ ปรากฏว่า ถูกครับ เฮๆๆ

ที่วัดตาลเอนนี้ได้อนุโมทนาบุญเยอะครับ มีญาติโยมมาทำบุญเยอะ เราถือศีลอยู่ก็อนุโทนาบุญได้เยอะ
รู้สึกดีมาก ต่อมาลูกสาวเล็กๆ ผมชอบเป็นไข้ปอดบวมเข้าโรงพยาบาลบ่อยนอนทีสามวันสี่วัน ต้องให้น้ำเกลือ
มีวันหนึ่งตอนเย็นได้ข่าวว่าไปโรงพยาบาลอีกละ ตอนทำวัตรเย็นวันนั้นผมเลยนึกถึงลูกสวดบทโพชชงคปริตรให้
ปรากฏว่าตอนเช้าออกจากโรงพยาบาลหมอให้กลับบ้านได้เลย เกือบจะหายเลยทีเดียว

อีกวันเค้ามีตั้งสวดศพบนศาลา พอถึงเวลาปฏิบัติคืนนั้น ผมเดินจงกรมไปมาไปมา นึกสังหรณ์อย่างไรไม่รู้ คิดว่ามี
เงาคนยืนอยู่บริเวณนั้น นึกขึ้นได้ผมเดินอยู่ตรงที่เค้าเคยตั้งโลงศพพอดี เลยอุทิศบุญให้อีก

สรุป ที่วัดนี้ยุบหนอพองหนอได้ไม่เท่าไหร่ แต่ก็ใช้สติเข้มมากพอสมควรเพราะยุงเยอะมากกัดเจ็บด้วย บางทีมีหลอก
ว่ามียุงมาเกาะ แต่จริงๆ ไม่มี เราก็ได้แต่ยุบหนอพองหนอไปเรื่อยๆ บางทีก็ลองทดสอบบ้างว่ายุงจริงๆป่าว
คือมาเกาะตรงหน้าตรงแก้ม แต่พอยกมือจะปัดกลับไม่ได้ยินเสียงยุงบินเลย บางทีก็ยุงจริงจะได้ยินเสียงบินหนีไป
ได้บุญเยอะจริงๆ ที่นี่

ข้ามมาครั้งสุดท้ายดีกว่าเดี๋ยวจะยาวไป ที่วัดพระรามเก้าฯ นั่งๆ ไปคิดไปจับลมหายใจไป พุธโธๆ จนหลับ 55
เพราะเราติดยุบหนอมั้ง เลยเอาใหม่ นึกเห็นคำว่าพุธสูดเข้ามาตามลมหายใจเป็นเส้นลงไปที่ท้อง
จากนั้นเห็นเป็นเส้นหายใจออกมาเป็นคำว่าโธ ทีนี้ละไปเรื่อยๆ คิดไปเรื่อย สลับจับลมหายใจไป
ไม่ได้คิดอยากได้โน่นได้นี่นะ เพราะหลังๆนี้เข้าวัดปฏิบัติเพราะอยากสงบจิตใจ และเพื่ออุทิศบุญให้เจ้ากรรมนายเวร
ถึงแม้ว่าจะพ้นเคราะห์พ้นโศกมาแล้ว แต่คิดว่าทำต่อไปดีกว่า ก็ทำมาเรื่อยๆ มาฝันจะๆ อีกทีก็ตอนนี้ละคือ
สักพักรู้สึกตัวว่า ตัวเองกำลังอุ้มลูกอยู่ แล้วก็พูดว่าอย่า จากนั้นเห็นผู้หญิงคนหนึ่งฆ่าตัวตาย
รู้สึกได้ว่าเค้าตายเพราะเรา เลยคิดว่าเป็นเจ้ากรรมนายเวรอีกคนนึง ก็อุทิศบุญให้เค้า ขอโทษเค้าไป

แล้วก็มีฝันเห็นตะขาบใน ท่อคอห่านของชักโครกละครับ เลยให้เค้าไปอีก ที่นี่นั่งทีไรฝันทุกที สุดท้ายคือ
เราชอบคิดไปเรื่อยสลับจับลมหายใจอยู่ละ คิดไปเรื่อยเปื่อยครั้งนี้เราคิดว่าเมื่อไหร่จะรวยกะเค้าบ้างนะ
แล้วสักพักฝันเห็นเลข 68 อิอิ อย่าคิดว่าจะเอาไปซื้ออีกละ เหมือนความรู้สึกมันบอกว่าไม่ใช่แต่เป็นจำนวนครั้งที่
เราต้องทำบุญครั้งใหญ่ๆ ถ้าทำครบก็อาจจะหลุดพ้น ถึงรอบบุญหนุนนำค้ำชูบ้างละ

จริงๆ เรื่องรวยนี้ไม่ได้คิดไรมากครับ พอดีว่าเมื่อก่อนตอนสร้างพระประธาน เคยไปเที่ยววัดของหลวงปู่หล้าตาทิพย์ที่เชียงใหม่
พอก้าวขึ้นไปบนศาลา เพื่อจะกราบนมัสการสรีระของท่าน ตอนนั้นคาดว่าเป็นหลวงพ่อลูกศิษย์ท่านคุยอยู่กะโยมท่านหนึ่ง
พอขึ้นก้าวขึ้นชานศาลาปุ๊บ หลวงพ่อท่านเงยหน้าขึ้นมามองผมทันที บอกว่ารวยนะเนี่ยเรา ผมเลยจำมาจนบัดนี้ ว่าเมื่อไหร่จะรวย
แบบท่านบอกสักทีนะครับ 55

พอดีตอนนั่งปฏิบัติคิดไปเรื่อยเปื่อยไง เลยคิดว่านี่ไงคำตอบมั้งครับ

สุดท้ายคิดว่าผมควรทำสมาธิแนวๆ จับลมหายใจ หรือจับองค์พระ หรือจะตั้งฐานจิต หรือแบบท่านสมเด็จฯโต
ช่วยสอนผมนิดนึงนะครับ แบบว่าจิตผมมันส่ายไปส่ายมาไม่ค่อยดีเลย เลยทำความเข้าใจเรื่องละเอียดๆ ยาก
ขอบคุณครับ

 

ทำสมาธิแบบใดก็ได้ที่รู้สึกสงบและเป็นสมาธิง่ายที่สุดให้เลือกแบบนั้นแล้วห้ามเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาอีกแล้วเริ่มจริงๆจังๆซะทีและอย่างสงสัยในคำสอนของพระพุทธเจ้า

ทีุุ่

 

เพราะอย่างอื่นก็ดีแล้วปฏิบัติแล้วจิตเป็นสมาธิคำตอบจะตอบเองขึ้นมาเรื่อยๆป็มีคำอธิษฐานจิตก่ินนั่งสมาธิ(ของพระธรรมมงคลญาณ)มาฝากข้าพเจ้าระลึกถึงคุณพระพุทธเจ้า คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์ คุณบิดา-มารดา คุณครูบาอาจารย์ จงมาดลบันดาลให้ใจของข้าพเจ้า จงรวมลงเป็นสมาธิ พุทโธ ธรรมโม.สังโฆ.3จบ พุทโธ พุทโธ พุทโธ

 

โอกาสทองของการทำสมาธิเรียกว่าการทำอัตถะสาสมาธิ ซึ่งทำให้ได้พลังจิตมากและได้ผลคือการสมาธิเวลา ตี 4-ตี 5 เวลาใกล้รุ่งเนื่องจาก
1. เป็นเวลาปลอดโปร่งร่างกายและจิตใจ
2.เป็นเวลาที่พระพุทธองค์ตรวจดูสัตว์โลก ว่าบุคคลใดควรได้รับคุณธรรมหรือมีบุญบารมีสมควรสำเร็จมรรคผล
3. กายทิพย์หรืออาทิสมานกายอยู่ในภาวะปกติ
4. ทิพยจักษุอันเกิดจากกายทิพย์มีความกระจ่าง
5. เมื่อภาวะร่างกายอยู่ในภาวะปกติ ประสานไปถึงใจ สมาธิจึงพร้อม

 

ประโยชน์ของการทำสมาธิ
1.หลับสบายคลายกังวล
2. รักษาโรคภัยไข้เจ็บ
3. ทำให้สมองปัญญาดี
4.ทำให้รอบครอบในการทำงาน
5.ทำให้ระงับความร้ายกาจ
6. บรรเทาความเครียด
7. มีความสุขพิเศษ
8. ทำให้จิตใจอ่อนโยน
9. กลับใจได้
10. เวลาสิ้นลมพบทางดี
11. เจริญวาสนาบารมี
12. เป็นกุศล
มาทำสมาธิกันเถอะ

 

การทำสมาธิมี 4 อิริยาบทคือ
1. การยืน
2. การเดิน
3. การนั่ง
3.1 การนั่งเก้าอี้
3.2 การนั่งพับเพียบ
3.3การนั่งทอดกาย
3.4 การนั่งขัดสมาธิ เป็นการนั่งที่ทำให้เกิดฌาน
4. การนอน

 

ลักษณะการต่อต้านสมาธิ มี 7 อย่างดังนี้
1. อาการเจ้็บ ปวด เมื่อย เหนื่อย หิว
2. ความปริวิตก
3. ความกระวนกระวาย
4. ความหงุดหงิด
5. อาการเจ็บ คัน โดยไม่มีสาเหตุ
6. ความลังเลสงสัย
7. ความโลภ อยากได้เร็ว

 

การทำสมาธิแบบง่ายๆเหมาะคนทุกเพศทุกวัยคือการทำสมาธิครั้งละ 5 นาที เช้า-กลางวัน-เย็นหรือก่อนนอนรวมวันละ 15 นาทีทุกวันเรียกว่า วิทิสาสมาธิ
เพื่อนลองมาทำกันนะคะ มีผลอย่างไรมาเล่า-ถาม-ตอบกันค่ะ
สำหรับผู้ที่ไม่เป็นสมาชิกเวป ไลด์มาคุยกันได้ค่ะ baibol 2557 หรือ 082-4785650

 

ฌาน 1หรือปฐมฌานประกอบด้วยองค์ 5 ได้แก่
1. วิตก คือการบริกรรม(ยุบ-พอง พุทโธ นะมะพะทะ) แล้วแต่บุคคลถนัด
2. วิจารณ์ คือ จิตอยูที่การบริกรรม
3. ปิติ คือการขนพองสยองเกล้า-น้ำตาไหล-ตัวหนักหรือเบา ตัวใหญ่-ตัวลอย ฯ
4. สุข คือความอิ่มเอิบ ความปลอดโปร่งเบากาย-เบาใจ
5. เอกัคคตา คือความเป็นหนึ่งไม่คิดฟุ้งซ่าน
ฌาน 2 ทุติยฌานประกอบด้วย 3 องค์ คือ ปิติ-สุขและเอกัคคตา
ฌาน 3 ตติยฌานประกอบด้วย 2 องค์คือ สุขและเอกัคคตา
ฌาน 4 จตุตฌานประกอบด้วย 2 องค์คือ เอกัคคตาและอุเบกขาเมื่อจิตยกขึ้นระดับหนึ่งจะไม่รู้สึกยินดียินร้าย

 

คุณต้องบอกความพิเศษของคุณ

ว่ามีอะไรบ้างและจะช่วยเหลือผู้อื่นได้อย่างไรค่ะ

 

ผลเป็นอย่างไร

มาเล่า-ถาม-ตอบกันนะคะ

 

ยังไม่ทันได้อ่าน มาร่วมแจมก่อน

เกิดขึ้น 15 ค่ำ เดือน 12 (วันลอยกระทง ปีนั้นตรงกับวันพุธ) ต่ำกว่า 45

 

ความสามารถพิเศษ ภาษาต่างชาติดีมีทักษะโดยไม่ได้ตั้งใจฝึกฝน ความจำดีรวมทั้งมีสัมผัสที่หกเช่นล่าสุดเคยนอนแล้วฝันคล้ายเราออกจากร่าง แต่ออกจากบ้านไม่ได้กระเด้งไปมาจิตไม่มีกำลัง

ปล. ทำไมรู้สึกทำบุญคนไม่ขึ้น เรามีกรรมอะไรกับมวลชนมาต้องแก้อย่างไรบ้างคะ
กรุณาแนะนำด้วย ขอบคุณค่า

 

เกิดวันพิเศษคือ

โลกทั้งสามเปิดถึงกันคือนรก-สวรรค-มนุษย์ ยังไม่หมดบุญขอมาเกิดเพื่อสร้างบุญบารมีจึงเป็นผู้มากว่าผู้รับไม่ได้มีเวรกรรมใดๆกับมวลสุขหรอก ทำใจให้สบายและการให้ทุกครั้งโดยไม่มีเงื่อนไขและหวังสิ่งตอบแทนคุณก็จะมีความสุขมากขึ้น
อยากจะรู้อะไรก็สวดมนต์-เดินจงกลม-นั่งสมาธิ หรือแค่อธิษฐานจิตก็จะได้คำตอบแล้วค่ะ

 

ผมเองสมาธิไม่ค่อยมีเลย ตั้งแต่พ้นวัยเด็กมา ดูจิตมันออกแนวโกลาหลไปหมด แต่ตอนเด็กน่ะเหมือนจะดีอยู่ ชอบฝันถึงดวงดาวบ่อยๆตอนเด็ก ดาวนั้นดาวนี้ เห็นก้อนเมฆเปลี่ยนรูปเป็นนั้นเป็นนี้เป็นเรื่องราว เป็นหลายอย่างอย่างกะของจริงเลย แต่คลับคล้ายว่าเป็นความฝันหรือของจริงไม่แน่ใจ เด็กๆชอบฝันว่าเหาะได้แต่ไม่สูง ยักษ์ไล่จับประจำ แต่โตมาแล้วแย่กิเลสเริ่มหนา ไม่เคยฝันถึงอะไรที่สร้างสรรค์อีกเลย รู้สึกว่าบทละครชีวิตที่ได้ก้เป้นบทที่ท้าทายเหลือหลายด้วยมั้งครับ ตอนนี้ยังตกลงตัวเองไม่ได้เลยจะเอาไงดีมันกำๆกึ่งๆ ไม่ตัดสินใจเด้ดขาดสักอย่าง มันเลยเหมือนคนรอๆๆๆๆ

 

ไม่ได้เกิด 15 ค่ำครับ เกิด ขึ้น 13 ค่ำ ไม่มีความสามารถพิเศษครับ แต่ที่อ่านในกระทู้นี้ขนลุกตลอด โดยเฉพาะอ่านประโยคนี้ "ยังไม่หมดบุญขอมาเกิดเพื่อสร้างบุญบารมีจึงเป็นผู้ให้มากกว่าผู้รับ" (แก้แล้วน่าจะเขียนแบบนี้มั้งครับ)

ปล.ไม่มีอะไรครับ แค่เล่าให้ฟัง

 

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม

 

วิปัสสนูปกิเลสคือกิเลสที่ละเอียดทำให้จิคใจมัวหมองมี10อย่างคือ
1.โอภาส คือแสงสว่าง
2.ญาณคือความรู้
3.ปิติคือความอิ่มใจ
4.ปัสสัทธิคือความสงบกายและจิต
5.สุขคือความสบายกายและจิต
6.อธิโมกข์คือความพ้นของจิต
7.ปัคคาหะคือความเพียรกล้าหาญเด็ดเดี่ยว
8.อุปัสฐานะคือความมีสติมั่น
9.อุเบกขาคือความวางเฉยในอารมณ์ที่มากระทบ
10.นิกันติคือความรู้สึกพอใจความเป็นไปของจิต

 

เขียนคนเดียวอ่านคนเดียวหรือนี่

 

ขออภัยที่ไม่ค่อยได้เข้ามาคุณให้ความรู้ดีมาก อนุโมทนาบุญด้วยนะคะ ให้ธรรมะดีที่สุดค่ะ ส่วนตัวแล้วถ้ามีโอกาสก็คงหาโอกาสทำบุญตามกำลังจ๊ะ ตอนนี้เจอความทุกข์เรื่องความรักรบกวนจิตใจ แต่ช่วงนี้ดีกว่าเดิมมาก โดยปกติเรื่องอื่นๆก็มีทางแก้ ยกเว้นเรื่องนี้ได้มาจากการอธิษฐานขอตอนไปเที่ยวที่เขมร แต่ก็ได้คู่กรรมคู่เวรมาน่ะ