เรื่องเด่น นานาเรื่องราวหลวงพ่อพระราชพรหมยาน

หลวงพ่อไปทอดกฐิน วัดโขงขาว จ.เชียงใหม่

โพสต์โดยเวบตามรอยพระพุทธบาท

 

งานทำบุญครบรอบหลวงพ่อมรณภาพ 3 ปี 25-26 ตุลาคม 2538

งานทำบุญอายุ ๖๐ ปี พระครูปลัดอนันต์ ณ วัดท่าซุง

โพสต์โดยเวบตามรอยพระพุทธบาท

 

โมทนากับคุณนอร์ด้วยนะครับ

 

งานทำบุญฉลองอายุ 84 ปี หลวงปู่ชัยวงศ์ 19 เม.ย.2540

โพสต์โดยเวบตามรอยพระพุทธบาท

 

สมเด็จองค์ปฐมทรงเครื่องพระนิพพาน วัดสิริเขตคีรี (วัดพระร่วงผดุงธรรม) อ.ศรีสัชนาลัย จ.สุโขทัย

 

กราบสวัสดีค่ะพี่วรรณ และสมาชิกทุกท่าน
หนูไม่ค่อยได้เขียนทักทายแต่ติดตามอ่านเรื่องราวหลวงพ่อฯ ทุกวันค่ะ

 

ประวัติหลวงพ่อพระราชพรหมยาน


.....พระเดชพระคุณหลวงพ่อ พระราชพรหมยาน เกิดเมื่อวันที่ ๒๘ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๖๐ (ท่านเคยบอกเป็นนัยๆ ว่าแจ้งเกิดช้า) เดิมชื่อ สังเวียน เป็นบุตรคนที่ ๓ ของ นายควง และ นางสมบุญ สังข์สุวรรณ เกิดที่ตำบลสาลี อ.บางปลาม้า จ.สุพรรณบุรี เมื่ออายุ ๖ ขวบ ได้เข้าเรียนหนังสือที่โรงเรียน ประชาบาล วัดบางนมโค อ.เสนา จ.พระนครศรีอยุธยา จนจบชั้นประถมปีที่ ๔

เมื่ออายุ ๑๕ ปี จึงเข้ามาอยู่กับท่านยายที่บ้านหน้า วัดเรไร อ.ตลิ่งชัน จ.ธนบุรี ในสมัยนั้น และได้ศึกษาวิชาการแพทย์แผนโบราณ ครั้นถึงอายุ ๑๙ ปี เข้าเป็นเภสัชกรทหารเรือ สังกัดกรมการแพทย์ทหารเรือ พออายุครบบวชอุปสมบท เมื่อวันที่ ๑๖ กรกฎาคม พ.ศ.๒๔๘๐ เวลา ๑๓.๐๐ น. ณ วัดบางนมโค โดยมี พระครูรัตนาภิรมย์ เป็นพระอุปัชฌาย์ หลวงพ่อปาน และ หลวงพ่อเล็ก เป็นพระคู่สวด


คำสั่งพระอุปัชฌาย์


ในตอนนี้ อยากจะขอแทรกเรื่องนี้ไว้สักนิดว่า ท่านที่อ่านหนังสือ ประวัติหลวงพ่อปาน แล้วคงจะจำได้ที่หลวงพ่อท่านได้เล่าถึงตอนที่อุปสมบทแล้ว พระอุปัชฌาย์ท่านพูดว่า

“สามองค์นี้ไม่สึก สององค์นี้.. (หลวงพ่อลิงเล็ก และ หลวงพ่อลิงขาว) พอครบ ๑๐ พรรษาต้องเข้าป่า เมื่อเข้าป่าแล้วห้ามออกมา ยุ่งกับชาวบ้านจนกว่าจะตาย เพราะจะพาพระ และชาวบ้านที่อวดรู้ตกนรก จงไปตามทางของเธอ

ท่านปานช่วยสอนวิชาเข้าป่าให้หนักหน่อย ส่วนท่านองค์นี้.. (หมายถึงฉัน) จงเข้าป่าไปกับเขา แต่ห้ามอยู่ในป่าเป็นวัตร เพราะเธอมีบริวารมาก ต้องอยู่สอนบริวารจนตาย พอครบ ๒๐ พรรษา จงออกจากสำนักเดิม..เจ้าจะได้ดี.. จงไปตามทางของเธอ...”

การที่นำคำของท่านมาย้ำเตือนใจกันอีกครั้ง ก็เผื่อลูกศิษย์ของหลวงพ่อบางคน อาจจะลืมไปว่า คำสั่งของครูบาอาจารย์นั้น ถือเป็นเรื่องสำคัญยิ่งกว่าชีวิต ไม่มีใครเขากล้าขัดคำสั่งครูบาอาจารย์กัน หลวงพ่อและเพื่อนของท่านทั้งหมด ก็ปฏิบัติไปตามคำบัญชานั้นทุกประการคือ...

ต่อมาพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ก็ต้องมารอลูกหลานอยู่ที่วัดท่าซุง ส่วนเพื่อนของท่านอีก ๒ องค์ หลวงพ่อก็ไม่เคยบอกว่าออกมาอยู่ในบ้านในเมืองหรือในที่ชุมนุมชน นอกจากจะมาโปรดคนที่เนื่องถึงกันในอดีตบ้างเป็นบางครั้ง

ส่วนใหญ่หลวงพ่อจะบอกว่าท่านอยู่ในป่า เพราะพระอภิญญาท่านจะไปที่ไหนก็ได้ เนื่องจากท่านมีหน้าที่ช่วยสอนพระที่ธุดงค์อยู่ในป่า ก็อาจจะพบท่านได้ในบางครั้ง

ต่อไปตามประวัติได้เล่าว่า หลังจากที่หลวงพ่ออยู่กับ หลวงปู่ปาน จนท่านมรณภาพแล้วปี พ.ศ. ๒๔๘๔ ก็เข้ามาจำพรรษาที่ วัดช่างเหล็ก เพื่อเรียนบาลี ต่อมาได้ย้ายไปอยู่ วัดอนงคาราม และ วัดประยุรวงศาวาส ตามลำดับ

ในตอนนี้ ท่านได้เคยเล่าให้ฟังว่า ในสมัยที่ท่านอยู่กับหลวงปู่ปาน ท่านฝึกพระกรรมฐานจนได้ถึงสมาบัติ ๘ เรียกว่าออกมาจากวัดบางนมโค ท่านได้เสาไว้ ๘ ต้น

ครั้นเมื่อออกจากวัดนี้แล้ว ใคร่ที่จะแสวงหาความรู้เพิ่มเติม จึงได้ออกไปพบผู้ที่เป็นครูบาอาจารย์อีกหลายท่าน ดังที่เล่าไว้ใน หนังสือประวัติหลวงพ่อปาน คือ สมเด็จพระพุฒาจารย์ (นวม) วัดอนงคาราม และ หลวงพ่อวัดปากน้ำ เป็นต้น

แต่ก่อนที่หลวงพ่อจะได้พบครูบาอาจารย์ที่รู้จริงนั้น ก็ต้องพบของปลอมบ้างเป็นธรรมดา เพราะบางท่านก็สอนนิพพานสูญ บางท่านก็สอนจนความดีที่มีอยู่เสื่อมสูญไปเลย

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ได้ยินมาเอง ท่านบอกว่าเพราะการพบอาจารย์ที่ไม่ได้จริง จึงสอนให้เราผิดทาง จากที่เคยอยู่กับหลวงพ่อปาน เราได้ถึงสมาบัติ ๘ คือเสา ๘ ต้น ท่านบอกว่า เขาสอนให้เราจนเหลือแค่เสาต้นเดียว คือเหลือแค่ ปฐมฌาน เท่านั้น หลวงพ่อท่านย้ำอีกนะ ว่าเป็น “ปฐมฌานอย่างหยาบ” อีกด้วยนะ

เรื่องนี้จึงถือว่าเป็นเรื่องสำคัญ นับว่าเป็นอุทาหรณ์สอนใจสำหรับพวกเราที่เป็นศิษย์ภายหลัง คือหลังจากครูบาอาจารย์สิ้นไปแล้ว เราก็อยากจะหาผู้ที่จะสอนเราเช่นนี้อีก ดังที่หลวงพ่อเคยมีประสบการณ์มาแล้ว

ท่านจึงได้นำมาเล่าไว้เป็นตัวอย่าง และมิใช่เป็นเรื่องเสียหาย เพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวท่านเองเช่นนั้น จึงได้นำมาเล่าเพื่อเป็นการตักเตือน ลูกศิษย์ไว้ด้วยความหวังดี มิใช่ถือเป็นการหวงลูกศิษย์แต่อย่างใด

ฉะนั้น เพราะเป็นผู้ที่ได้บำเพ็ญบารมีมาแล้วด้วยดี จึงทำให้ได้พบครูบาอาจารย์ที่ดีที่แท้จริง เมื่อหลวงพ่อเป็นนักเทศน์และได้เป็นเปรียญธรรม ๔ ประโยคแล้ว เห็นว่ามีความรู้เรื่องนี้พอสมควรแล้ว จึงต้องกลับมาเป็นเจ้าอาวาสที่ วัดบางนมโค โดยการอาราธนาของผู้ที่เกี่ยวข้องกับวัด

ครั้นครบ ๒๐ พรรษา ตามคำบัญชาของพระอุปัชฌาย์ว่า ออกไปอยู่ที่อื่นแล้วจึงจะได้ดี ท่านก็มีอันจะต้องย้ายไปอยู่ที่อื่นอีก หลายวัดที่จังหวัดชัยนาทแล้วก็ได้ดี..คือ “การเข้าถึงที่สุดแห่งทุกข์” จริงตามคำพยากรณ์ของพระอุปัชฌายะทุกประการ เมื่อวันที่ ๕ สิงหาคม ๒๕๐๖ อันเป็นวันจบกิจในพระพุทธศาสนาของท่าน

จนกระทั่งถึง พ.ศ.๒๕๑๑ เจ้าอาวาสองค์เก่าได้นิมนต์มาบูรณะวัดท่าซุง อีกทั้งท่านก็ได้ทราบว่า ในอดีตวัดนี้ได้เคยบูรณะมาถึง ๓ วาระแล้ว ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายในการเกิด ทั้งที่รู้ว่าจะมีอุปสรรคก็จำเป็นต้องตัดสินใจมา

ท่านจึงได้เริ่มทำการปฏิสังขรณ์ฝั่งโบสถ์เก่า โดยเริ่มงานเมื่อ วันที่ ๒๕ มีนาคม ๒๕๑๑ และสร้างขยายพื้นที่ใหม่ฝั่งตรงข้าม จนกระทั่งมีความเจริญสวยสดงดงามดังที่เห็นในปัจจุบันนี้

ครั้นเมื่อถึงปี พ.ศ.๒๕๒๗ ท่านจึงได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็น พระราชาคณะชั้นสามัญ ฝ่ายวิปัสสนาธุระ ที่ “พระสุธรรมยานเถระ”

ต่อมา พ.ศ.๒๕๓๒ ท่านก็ได้รับพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์เป็น พระราชาคณะชั้นราชที่“พระราชพรหมยาน ไพศาลภาวนานุสิฐ มหาคณิสสร บวรสังฆารามคามวาสี”

เมื่อถึงปี ๒๕๓๕ หลังจากวันรับกฐิน เมื่อวันที่ ๑๘ ตุลาคมแล้วท่านก็ป่วยมาตลอด จนกระทั่งถึงวันที่ ๒๘ จึงได้นำท่านส่งโรงพยาบาลศิริราช แล้วท่านก็ได้มรณภาพไปในที่สุด เมื่อวันศุกร์ที่ ๓๐ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๓๕ เวลา ๑๖.๑๐ น.

จากเรื่องข่าวการมรณภาพนี้ เป็นเวลาเดียวกับที่มีข่าวจากผลการประชุมของ มหาเถรสมาคมว่าจะมีการขอพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์เป็น พระราชาชั้นเทพ ซึ่งจะมีพระราชทินนามว่า “พระเทพพรหมยาน”

แต่ก็ต้องมายับยั้ง เนื่องจากการจากไปอย่างไม่มีวันกลับ ในขณะที่ท่านมีอายุ ๗๖ ปี มีพรรษาได้ ๕๕ พรรษา เป็นพระอรหันต์มาได้เกือบ ๓๐ ปี รวมเวลาที่ท่านมาสงเคราะห์ลูกหลานและพุทธบริษัททั้งหลายอยู่ ณ ที่นี้ เป็นเวลานานถึง ๒๔ ปี

ฉะนั้น จึงนับเป็นบุญวาสนาของพวกเราทุกคน และที่ได้มาภายหลังก็ตาม สมกับถ้อยคำที่ท่านเคยพูดไว้ในประวัติหลวงพ่อปานว่า

“....ผู้ที่ได้บำเพ็ญบารมีมาดีแล้ว ย่อมได้พบกับครูบาอาจารย์ที่ดีด้วยเช่นกัน...”

****************************************************************
บทความด้านบนนำมาจากเวบวัดท่าซุงตามลิงค์ด้านล่างนี้เลยครับ
http://www.watthasung.com/wat/viewthread.php?tid=2410#4

 

สวัสดีครับคุณ Chutha

ขอบคุณที่ติดตามกันมาตลอดนะครับ ^_^

 

สวัสดีครับพี่วรรณและเพื่อนๆสมาชิกทุกๆท่านเข้ามาติดตามข่าวสารหลวงพ่อครับเหมือนเดิมครับ

 

สวัสดีครับพี่วรรณและเพื่อนๆสมาชิกทุกๆท่านเข้ามาติดตามข่าวสารหลวงพ่อครับเหมือนเดิมครับ

 

ที่มีคนเอาคำทำนายไปลงในยูทูปว่าน้ำจะท่วมกันถึงตึกชั้น 3 ชั้น 4 นะเหลวไหลทั้งเพครับถ้ามาอ่านที่หลวงปู่ดาบสท่านได้พูดเอาไว้ด้านบน

ใครกังวลอยู่ก็ให้สบายใจได้ครับ

สวัสดีครับเฮียวันและพี่น้องลูกหลานพระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยานทุกท่าน

ตามอ่านเงียบๆอยู่เสมอเช่นกันครับ

 

น้อมกราบสมเด็จองค์ปฐม หลวงพ่อปาน หลวงพ่อพระราชพรหมยาน

สวัสดีพี่วรรณและทุกๆท่าน

​

 

อรุณสวัสดิ์ครับคุณนอร์

 

พญานาคฝั่งไทยและลาว

.....ผู้เขียนขอนำข้อมูลในเว็บไซด์มาให้อ่านต่อ ขอย้ำให้ผู้อ่านทราบอีกครั้งว่า นี่เป็นข้อมูลที่เผยแพร่กันทั่วไปมีดังต่อไปนี้...


......ตามคำบอกเล่าของ หลวงปู่คำพันธ์ โฆสปัญโญ วัดธาตุมหาชัย จังหวัดนครพนม กล่าวว่า ทางฝั่งไทยและฝั่งลาวต่างมี กษัตริย์แห่งนาคราช หรือ "นาคาธิบดี" แยกปกครองดูแล จะทำให้ผู้ที่มีความศรัทธาในองค์พญานาค น่าจะได้รับความรู้ขึ้นมาอีกระดับหนึ่งว่าพญานาคนั้นเป็นอย่างไร ลองมาศึกษาเกร็ดความรู้จากองค์หลวงปู่ไปพร้อมกัน

.....ฝั่งลาว คือ พญาศรีสัตตนาคราช (นาคาธิบดีสีสัตตนาคบาดาล) ซึ่งเชื่อว่าเป็นกษัตริย์แห่งพญานาคฝั่งลาว เป็นพญานาคเจ็ดเศียร

......ฝั่งไทย คือ พญาศรีสุทโธนาคราช (นาคาธิบดีสีสุทโธ) เป็นกษัตริย์พญานาคฝั่งไทย เป็นพญานาคหนึ่งเศียร

พญาศรีสุทโธ ท่านชอบจำศีลบำเพ็ญเพียร และปฏิบัติธรรม มีนิสัยอ่อนโยนมีเมตตา ไม่ชอบการต่อสู้ ชอบมาปฏิบัติธรรมที่พระธาตุพนม โดยมอบหมายให้เหล่าพญานาค 6 อำมาตย์ดูแลแทน ในระหว่างที่หลบมาจำศีลภาวนา

หลวงปู่เอ่ยชื่อ 6 อำมาตย์แห่งพญานาคไว้เพียง 3 คือ

1. พญาจิตรนาคราช เป็นพญานาคที่รักสวยรักงาม มีเขตแดนปกครองของตน ตั้งแต่ตาลีฟู ถึงจังหวัดหนองคาย ตามแนวแม่น้ำโขง โดยมีที่สุดแดนอยู่ วัดหินหมากเป้ง จ.หนองคาย

2. พญาโสมนาคราช มีเขตแดนปกครอง ตั้งแต่ วัดหินหมากเป้ง มาจนถึง วัดพระธาตุพนม สุดเขตแดนที่ แก่งกะเบา พญาโสมนาคราช มีอุปนิสัยคล้ายพญาศรีสุทโธนาคราช คือชอบปฏิบัติธรรม จึงเป็นที่ไว้วางใจ และโปรดปรานแก่พญาศรีสุทโธนาคราชมากกว่าพญานาคอื่น ๆ

3. พญาชัยยะนาคราช มีเขตแดนจาก แก่งกะเบา เรื่อยไปจนสุดแดนที่ปากแม่น้ำโขงลงทะเลในเขมร พญานาคตนนี้มีฤทธิ์เดชมาก ชอบการรณรงค์ทำสงคราม คือชอบการต่อสู้เป็นนิสัย

ส่วน พญาศรีสัตตนาคราช เป็นใหญ่เหนือพญานาคทั้งปวงในฝั่งลาว เป็นพญานาคที่ทรงฤทธิ์ ท่านเป็นพญานาคที่ชอบจำศีลและประพฤติปฏิบัติธรรมเหมือนพญาศรีสุทโธนาคราช โดยชอบมาที่วัดพระธาตุพนมเหมือนกัน

หลวงปู่คำพันธ์ยังได้กล่าวอีกว่า ส่วนใดที่อยู่ใกล้ต้นน้ำลำธาร หรือ แม่น้ำใหญ่ หากจะจัดให้มีพิธีกรรมอันใดเกิดขึ้น ให้อัญเชิญบอกกล่าวแก่เหล่าพญานาค พิธีกรรมนั้นจะศักดิ์สิทธิ์ยิ่ง

เกี่ยวกับพญานาคที่ วัดธาตุพนม มีเรื่องราวบันทึกไว้ว่า

.....ในคืนขึ้น 15 ค่ำ เดือน 11 ปี พ.ศ.2500 (วันออกพรรษา) คืนนั้นมีฝนตกหนัก นายไกฮวด และภรรยา ได้ลุกขึ้นมารองน้ำฝนไว้ดื่มกินตอนกลางดึก บังเอิญเห็นลำแสงแปลกประหลาดสว่างเป็นลำโต ขนาดต้นตาล 7 ลำแสง และมีสีสันแตกต่างกัน 7 สี สวยงามมาก โดยที่ลำแสงทั้ง 7 พุ่งมาจากฟากฟ้าทิศเหนือ ด้วยลักษณะแข่งกัน คือแซงกันไปแซงกันมา จนพุ่งเข้าซุ้มประตูวัดธาตุพนมแล้วก็หายไป

มีสามเณรรูปหนึ่งในขณะนั้นประทับทรงบอก "นายไกฮวด" และภรรยาว่า ลำแสงทั้ง 7 คือ พญานาคมาจากสระอโนดาตในเทือกเขาหิมาลัย มาเพื่อปกปักรักษาพระธาตุพนม และช่วยเหลือประชาชนผู้ตกทุกข์ได้ยาก โดยได้รับบัญชาจากพระอินทราธิราชเจ้าให้มารักษาพระอุรังคธาตุ มีนามว่า

1. พญาสัทโทนาคราชเจ้า เป็นประธาน 2. พญาศีลวุฒินาโค 3. พญาหิริวุฒนาโค 4. พญาโอตตัปปะวุฒนาโค 5. พญาสัจจะวุฒินาโค 6. พญาจาคะวุฒนาโค 7. พญาปัญญาเตชะวุฒนาโค

(แต่หลวงปู่คำพันธ์บอกว่า นั่นเป็น "พญาศรีสุทโธนาคราช" และอำมาตย์ทั้ง 6 แสดงฤทธิ์ ในโอกาสที่ท่านได้บอกกล่าวเรื่องพญานาคนี้ ท่านจึงได้กล่าวพยากรณ์ว่า)

"...พญานาคจะช่วยผู้ที่บูชาศรัทธาในพญานาคให้ผ่านพ้นอันตรายจากภัยพิบัติ ที่จะเกิดขึ้นหลังจากท่านมรณภาพไปแล้ว 3 ปี หลังหลวงปู่ตาย 3 ปี บ้านเมืองจะเริ่มวุ่นวายเดือดร้อน ให้พวกเจ้าศรัทธาและบูชาพญานาค ก็จะพ้นวิกฤตินั้นได้..”

ท่านบอกว่าจงสังเกตดูให้ดี จะเห็นความวุ่นวายเดือดร้อนจะปรากฏขึ้นเรื่อยๆ หลวงปู่คำพันธ์มรณภาพ เมื่อ 24 พฤศจิกายน 2546

พยากรณ์นี้สอดคล้องกับพยากรณ์โบราณของ เจ้าราชครูหลวงโพนสะเม็ก (พระครูขี้หอม) ผู้บูรณะพระธาตุพนม ระหว่างปี พ.ศ. 2233 – 2235

“ปี 2555 เมืองไทยจะเกิดวิกฤติ จนถึงขั้นอาจตกต่ำลงไป”

ยายชีนวล วัดภูฆ้องคำ อายุ 90 กว่าปี อดีตเพื่อนสำเร็จตัน (ศิษย์สำเร็จลุน) ได้ย้ำพยากรณ์นี้ในปี 2549 ว่า

"...เริ่มแล้วนะ เค้าของความวุ่นวายเดือดร้อนจะปรากฏชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ จนอีก 5 ปีข้างหน้า, ถ้าเป็นผู้อยู่ในศีลธรรมจะปลอดภัย..."

ที่มา - www.khaozaza.com/35721

.....เมื่ออ่านข้อมูลมาถึงตอนนี้ จะเป็นเหตุการร์ที่ผ่านมาไม่นานนัก นับตั้งแต่ปี ๒๕๔๙ บวกกับอีก ๕ ปี เป็นปี พ.ศ.๒๕๕๔ ขณะที่ผู้เขียนกำลังบรรยายอยู่นี่ก็เป็นปี พ.ศ.๒๕๖๐ กาลเวลาจึงเป็นข้อพิสูจน์ได้เป็นอย่างดี

***********************************************************************************************

บทความด้านบนนำมาจากกระทู้ "พญาศรีสุทโธ แห่งคำชะโนด กับ "ตำนานพญานาค" ที่ถูกลืม" ตอนที่ 2 จากเวบวัดท่าซุงตามลิงค์ด้านล่างครับ

http://www.watthasung.com/wat/viewthread.php?tid=2407#2

 

ท่านปู่นาคาและท่านย่านาคี แห่งวัดธรรมยาน จ.เพชรบูรณ์ ครับ



มีหลายท่านที่มากราบสักการะขอพรกับท่านทั้งสองและกลับไปได้สมหวังตามที่ขอไว้ทุกอย่างครับ

ภาพบางส่วนมาจากนิตยสาร SBL Magazine และมีกัลยาณมิตรท่านนึงช่วยถ่ายภาพและส่งมาให้ชมกันครับ

 

งดงามมากครับพี่วรรณ

 

สวัสดีครับพี่วรรณและเพื่อนๆสมาชิกทุกๆท่านเข้ามาติดตามข่าวสารหลวงพ่อครับเหมือนเดิมครับ

 

เรื่อง พุทธานุภาพองค์หมาก


(จากหนังสือบันทึกของชาโดว์ เล่ม 7 หน้า 48 - 49)