เรื่องเด่น ประสบการณ์ค่ำคืนก่อนการน้อมถวายพระแก้ว

เรื่องความฝันคืนวันที่ 21 นั้น อาจเป็นนิมิตถึงเหตุการณ์ แต่การรับรู้หรือนิมิตถึงผมนั้น มันยังเลือนลาง ไม่แจ่มชัด และไม่รู้อะไร ผมขอนำบันทึกที่ผมเขียนตั้งแต่แรกโดยไม่มีการแก้ไขเปลี่ยนแปลงมาโพสต์ตรงนี้นะครับ

ตามที่ผมเห็นในนิมิต แต่ผมไม่รู้ว่าคืออะไร เหตุการณ์อะไร จะเกิดขึ้นเมื่อไร ทำไมผมเขียนตั้งแต่ต้นว่า " หลบตามที่ที่กำบังได้ " มีจำนวนสิบกว่าตน เพราะคำว่าหลบตามที่กำบังได้นั้นคือการมองเห็นคนอยู่หลังแผ่นเหล็ก หรือก็คือผนังรถตู้นั่นเอง ผมไม่ได้เห็นรถตู้ทั้งคัน แต่เห็นแค่แผ่นเหล็กสีขาว แยกเป็นส่วน ๆ แต่ละคนที่หลบอยู่หลังแผ่นเหล็กสีขาวนั้น ผมจึงเขียนว่า หลบอยู่ตามที่กำบัง

อย่างไรก็ดีพระอาจารย์ปลัดวิชาญเมตตาบอกว่า เราควรปล่อยวาง เอาเป็นแค่อนุสตินึกถึงความตาย ความไม่แน่นอน จะได้เป็นกำลังใจปฏิบัติธรรมให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไปมากกว่า

 

สาธุค่ะ สวยงามมากจริงๆ

 

ผมขอตั้งข้อสังเกตุอย่างหนึ่ง ที่ทำให้การแปลความสิ่งที่อาจมีผู้ต้องการสื่อสารนั้นคลาดเคลื่อน หรือผิดเพี้ยนไป ผมคิดทบทวนไปในสมัยที่เป็นเด็กชายวัย 17 ขวบ ตอนนั้นไม่มีอะไรให้คิด เห็นอะไรในนิมิตในขณะนั่งสมาธิก็ตาม หรือในความฝันก็ตาม มักเห็นแล้วไม่ปรุงแต่ง ไม่ตีค่า ไม่ใส่ความคิดเห็นใด ๆ ลงไปในขณะนั้น ต่อมาเมื่ออายุมากขึ้น ผ่านโลกที่บางครั้งโหดร้าย และการตีความเป็นสิ่งที่ต้องทำในชีวิตประจำวัน จึงทำให้ผมติดนิสัยการตีความในขณะที่เห็นในนิมิต การตีความนี้เองที่ทำให้คลาดเคลื่อน ผิดเพี้ยน และไม่เข้าใจในสื่อที่เขามาถูกต้อง มาตรง เช่น การเห็นแผ่นเหล็กขาวที่มาอยู่หน้าคนที่เห็นแต่ละคนนั้น ผมไปตีความเป็นการเข้าที่กำบัง หากเห็นก็สักแต่ว่าเห็น ก็อาจจะต่อประสานกันได้ว่า แผ่นเหล็กขาวทั้งสิบกว่าแผ่นนั้น ที่บังแต่ละคนนั้น ความจริงคือรถตู้ทั้งคัน ไม่ใช่แยกเป็นแผ่น ๆ ก็อาจจะเดาออกว่า คือคนทั้งหมดอยู่ในรถตู้นั่นเอง

 

หลายวันมานี้ มีความฝัน เห็นตัวผมเองไปอยู่ในถ้ำแห่งหนึ่ง ซึ่งภายในถ้ำนั้นมีลักษณะเป็นที่อยู่อาศัยคล้ายบ้าน ถ้ำนั้นตั้งอยู่ใต้ภูเขาลูกหนึ่งที่ทับถ้ำไว้โดยภูเขาทั้งลูกสูงใหญ่และมีเนื้อภูเขาคล้ายโหนกอูฐทับถ้ำนี้ไว้ แต่ถ้ำก็ไม่ได้อยู่เตี้ย กลับอยู่สูงจากพื้นดินอีกมาก

ก็แค่ขอบันทึกไว้เฉย ๆ ว่าฝันเห็นอะไรในระยะนี้ครับ

 

น้ำจะท่วมกรุงเทพฯหรือไม่ ? หรือแค่ฝันเห็นไป อาจเกิดหรือไม่เกิด เร็วหรือช้า จะอยู่นานหรือไม่ หรือทั้งหมดแค่ฝันเห็น

 

+++ ถูกแล้วครับ บันทึกตรง ๆ "บันทึกให้ตรงกับ อาการที่เห็น หรือ เกิดขึ้น" จึงเป็น บันทัดฐานของการ "เก็บข้อมูล" ตามความเป็นจริง

+++ กว่า 90% ขึ้นไป หากเป็น "นิมิต หรือ เห็นเหตุในอนาคต" มักจะเกิดขึ้นแบบ "ตรงไปตรงมา" และ หาก "แปล" เมื่อไร ก็มักจะ "ผิด" เมื่อนั้น

+++ ถือว่าผมแค่ แวะผ่านมาเฉย ๆ เท่านั้น แต่เห็น "พระพุทธรูป" ต่าง ๆ ของคุณสวยงามมาก


+++ จึงพิจารณาว่า "จะขอ copy รูป พระพุทธรูป" จากคุณ เอาไว้ส่งให้เพื่อนทาง Line แทนคำว่า Good Morning หรือ สวัสดี หรือ พวกดอกไม่ต่าง ๆ

+++ คือ เปิด Line ออกมา ก็เจอ "พระพุทธรูปแก้วผลึกใส" ที่ทรง สงบ นิ่งเฉย มีประกาย หยั่งรู้ ในสรรพสิ่ง แทนคำพูดฟุ่มเฟือยต่าง ๆ แบบทางโลก

+++ นับเป็นการ "ให้สติ" ที่สำคัญประการหนึ่ง และเป็นการ ตอกย้ำ ในการเป็น "พระพุทธศาสนิกชน" ให้มั่นคงต่อไป จนกว่าจะ "แพร่หลาย" ไปแบบไม่หยุดยั้ง

+++ หาก "รูป" ต่าง ๆ มีการ "สงวนลิขสิทธิ์" ใด ๆ ก็โปรด ช่วยแจ้งให้ผมทราบด้วย นะครับ

+++ นิดหน่อยตรงนี้นะครับ คือ "คล้ายบ้าน หรือ คล้ายวิหารธรรมโบราณ" คล้าย สถานที่ใหญ่ ในถ้ำใหญ่ ณ ใจกลาง ภูเขาลูกใหญ่ อะไรทำนองนี้หรือเปล่า แค่ถามดูเฉย ๆ เท่านั้น ไม่มีอะไร นะครับ

 

................................

ขอขอบพระคุณคุณธรรม-ชาติที่ช่วยวิเคราะห์และให้คำแนะนำครับ การบันทึกตรง ๆ ไม่ตีความน่าจะดีกว่า ผมคงมีความห่วงกับสิ่งที่อาจเกิดขึ้นเกินไป

ตรงที่คล้ายบ้าน คล้ายสถานที่ ณ ใจกลางภูเขาลูกใหญ่ ไม่น่าจะใช่วิหารโบราณ แต่น่าจะเป็นสถานที่ที่สามารถอาศัยเป็นบ้านเรือนได้ครับ

พระแก้วทั้งหมดที่ผมสร้างนั้น ทุกองค์ ทุกรูป ผมต้องการให้ผู้คนช่วยกันเผยแพร่ภาพเพื่อเป็นการระลึกถึงองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ระลึกถึงพระคุณที่ท่านทรงพร่ำสอนสรรพสัตว์ทั้งคน เทวดา ยักษ์ และอื่น ๆ นานถึง 45 พรรษาหลังการตรัสรู้ ขอเชิญทุก ๆ ท่านเผยแพร่ภาพได้เลยครับ เดี๋ยวผมโพสต์รูปพระแก้วที่ผมเคยสร้างเพื่อยืนยันและให้แน่ใจนะครับว่า องค์ไหนที่ผมเคยสร้าง จะได้ถูกองค์จริง ๆ ครับ

 

ไฟล์ภาพมีหลายขนาดตั้งแต่ใหญ่มาก ถึงเล็กพอสมควร สามารถสังเกตุผิวพระที่เป็นแก้วคริสตัลตันได้ว่า ผิวพระแก้วองค์นี้สวย ปราศจากริ้วรอย องค์พระแก้วทั้งองค์แทบไม่มีฟองอากาศแม้ปลายเข็มหมุด ซึ่งนับได้ว่า เป็นองค์ครูจริง ๆ ครับ ขออนุโมทนาในการเผยแพร่ภาพเพื่อแบ่งปันทั้งสามโลกครับ

องค์นี้หน้าตัก 8 นิ้วเศษ สร้างด้วยวิธี Lost Wax Glass ผมกับนายช่างแก้วชาวพม่าที่มาเป็นเด็กฝึกงานในเมืองไทยในตำแหน่งกรรมกรเมื่อประมาณ 30 ปีที่แล้วคือประมาณปี พ.ศ. 2530 เริ่มฝึกงาน และไต่เต้าเป็นนายช่างแก้วภายใน 5 ปี ต่อมาจึงเริ่มเก่งขึ้นเรื่อย ๆ จนกระทั่งมาเป็นลูกมือนายช่างแก้วของบริษัทข้ามชาติจากเยอรมันชื่อเกโอนาน 3 ปี รวมทุกตำแหน่งประมาณเกือบ 30 ปีจึงสร้างได้ ซึ่งถ้าหากท่านใดต้องการสร้างเป็นแบบว่า มีเงินครับ ไม่ต้องฝึกนาน ไปเรียนที่อเมริกาหรือยุโรปได้เลย เขามีสอน ทำเป็นภายใน 1 เดือนครับ


ปางนี้ผมบอกให้ลูกน้องช่างแก้วผมสร้างขึ้นเป็นปางที่ 2 ถัดจากปางคันธารราฐ

 

ถ้าเห็นพระแก้วองค์นี้ รูปร่างนี้ที่เวปใดก็แล้วแต่ คือพระแก้วที่ผมและลูกน้องช่างแก้วผมเป็นคนสร้าง ไม่มีลิขสิทธิ และต้องการให้คนเผยแพร่ได้ครับ ขออนุโมทนา

 

องค์ล่างนี้เป็นปางคันธารราฐหน้าตัก 9 นิ้ว เมื่อปี 2548 เป็นองค์ที่ผมได้ให้เฮียตือ ช่างสิบหมู่เป็นหัวหน้าทีมปั้นหุ่น โดยมีช่างวาด ช่างปั้นหุ่นชื่อช่างพิษณุ ทำตามการแนะนำของแผนกแม่พิมพ์เหล็กเพื่องานฉีดพลาสติคของ ม. เกษตรแนะนำ เนื่องจากตอนนั้นผมต้องการสร้างภายใต้แม่พิมพ์เหล็ก โดยไม่เคยทราบมาก่อนว่า วิธีการสร้างภายใต้แม่พิมพ์เหล็กครั้งสำคัญของโลก คือของ Lalique กำลังจะอุบัติขึ้นด้วยการเตรียมงานนานถึง 7 ปีของลาลีค และสำเร็จลงเมื่อ 2550 องค์นั้นต้นแบบเป็นพระสัมฤทธิ์ยืนของจีน แต่แก้เป็นปางนั่ง และยังคงเป็นที่สุดของโลกในด้านฝีมือที่ถึงที่สุดของโลกในทุก ๆ ด้าน ของผมนี้เทียบได้แค่ความสวยงามที่ผมคิดว่าสวยกว่า ซึ่งจะได้กล่าวในคำอธิบายใต้ภาพของพระแก้วลาลีคต่อไปครับ

ครั้งน้อมถวายพระแก้ว 2 องค์สุดท้ายไว้ในพระพุทธศาสนา

 

องค์นี้ครับของ Lalique ฝรั่งเศส ต้องพัฒนาทักษะฝีมือทีมช่างแก้วนานถึงเกือบ 7 ปีเต็ม ( เพราะใช้วิธีการสร้างแบบ Pressed Glass ที่ยากถึงที่สุดของโลก ) ด้วยการหลอมทรายทะเลสีขาวกับเคมีต่าง ๆ นาน 48 ชั่วโมง ความจริงแค่ 10 ชั่วโมงก็ใช้งานน้ำแก้วได้แล้ว แต่ไม่ Lalique หลอมต่อให้ครบ 48 ชั่วโมงเพื่อให้ฟองอากาศเล็ก ๆ ได้ลอยขึ้นด้านบนของปากเบ้าหลอม แล้วใช้ช่างแก้วปาดฟองอากาศออกหมด องค์พระจึงใสสนิท แทบหาฟองอากาศแม้ปลายเข็มหมุดไม่ได้เลย ประกอบกับวิชาแก้วอื่น ๆ อีกหลายวิชา เช่น การลบตะเข็บรอยของแม่พิมพ์ด้วยปืนไฟ การเจียรนัยผิว การขัดแต่ง และที่สุดยอดที่สุดคือการกัดกรดแก้วที่มีความฝ้าพอดี เปรียบเหมือนการใช้กระดาษทรายเบอร์ 1,000 ขัดผิว แล้วยังแถมเซาะร่องสีใสที่เส้นกลีบบัว ลายเส้นสีใสที่มวยพระเกศา จึงได้ที่ 1 ของโลกไปครองด้านการสร้างพระด้วยวิธี Pressed Glass

 

ลาลีคสร้างองค์หน้าตัก 8.34 นิ้วองค์นี้แค่ 2 สี คือขาวฝ้าและเหลืองอำพันฝ้า องค์ละประมาณ 450,000.- บาท

ต่อมาจึงสร้างหน้าตัก 4 นิ้ว ราคาน่าจะประมาณ 4 หมื่นบาทเศษโดยองค์หน้าตัก 4 นิ้วนี้ สร้างโดยไม่จำกัดจำนวน จึงน่าจะทำเงินเข้าบริษัทมาก

 

บนคือวิธีการใช้แม่พิมพ์เหล็กสร้างพระแก้วหน้าตัก 8 นิ้วเศษ


ล่างคือแม่พิมพ์เหล็กหน้าตัก 9 นิ้วใหญ่ที่สุดของโลกที่ผมสร้างและทำลายสถิติโลก ทุกวันนี้ก็ไม่มีใครสร้างอีกแม้แต่รายเดียวบนโลกใบนี้

 

ภาพแสดงให้เห็นเนื้อแก้วชนิดกลวงเป่าด้วยปอด แตกที่หัวเข่า จึงเห็นเนื้อแก้วว่า แก้วแน่นอนนะ ไม่ใช่เรซิ่นพลาสติค

 

องค์นี้เป็นแก้วคริสตัลตันที่สร้างสำเร็จด้วยวิธี Lost Wax Glass น้อมถวายไว้ในพระพุทธศาสนาแล้ว

 

สีพระแก้วเป็นสีขาวฝ้า เมื่อถูกแสงจากหลอดไฟ Par ในฐานพระส่องขึ้นมา จึงมีแสงวิ่งขึ้นไปสวยงามทั้งองค์ครับ ภาพเมื่อครั้งผมน้อมถวายแล้วทางวัดตั้งไว้เป็นองค์ประธานในศาลาเป็นการชั่วคราว เพื่อให้คนมาร่วมบุญบูชาองค์กลวงเป่าด้วยปอดจำนวน 60 องค์ที่ผมน้อมถวายทั้งหมด

 

ไม่มีอะไรแปลกนะครับ ตอนแรกผมนึกว่ามีสิ่งวิเศษจุดเกิดขึ้นในองค์พระที่เขาเชื่อว่าเป็นเทวดาในองค์พระ ความจริงด้วยความบังเอิญหรืออย่างไรไม่ทราบ ภาพจึงถ่ายติดมาเป็นแบบนี้ ตอนน้อมถวายไว้ที่สำนักสงฆ์แห่งหนึ่งในป่าแห่งหนึ่ง ประจวบฯ

จุดที่เกิดขึ้น ความจริงเมื่อผมพิสูจน์ด้วยการใช้มือคลำภายในองค์พระแล้ว คือเนื้อแก้วที่บังเอิญเกิดเป็นจุด อาจเนื่องมาจากตอนขวั้นลูกโป่งแก้ว แล้วบังเอิญเนื้อแก้วภายในไปมีจุดบรรจบกันเล็กน้อยแล้วจากกัน นั่นคือเหตุผลที่แท้จริง แต่ถามว่า จะตั้งใจทำยังไม่ได้เลยครับ

 

สีแก้วที่เห็นแดงเพราะใช้ปากกาสีแดงทาทับ สีจีวรที่เป็นทองเพราะใช้สีทองจากเยอรมันทาทับ สีฐานที่เห็นยังเป็นหุ่นขี้ผึ้งอยู่เลย จึงไม่ต้องทาสีทับครับ