ฝันไปถึง เมืองบังบด เมืองผี แดนลับแล แล้วแต่จะเรียก

ต่อพรุ่งนี้นะ เหนื่อยกับราชาศัพท์

มีเสียงกระซิบว่าช่วยบรรยายวังอันแสนรักเพิ่มหน่อย แต่พอแล้ว

คล้ายๆรูป แต่ไม่ทองขนาดนี้ และเงาสะท้อนสวยมาก

 

ป.ล.อีกรอบ มโนเก่งมาก คนเขียน 555

 

แล้วท่านก็เสด็จ ลงมา ในแบบของท่าน

หลังจากท่านขุนนำคณะสิงห์มาส่ง ก็ปิดประตู แล้วเดินออกไป
ทุกคนก็ให้ยำเกรงกับสถานที่นัก ต่างคนก็ต่างตกอยู่ในภวังค์ของตน

พลันประตูก็เปิด โดยแรงผลักของเจ้าหน้า เสียงประตูกระทบผนังดังก้องในความรู้สึกของทุกคน
ไม่มีใครกล้ามองพระพักตร์ ทุกคนรีบกราบถวายบังคม คางและสายตาจรดอยู่ที่พื้น ทุกคน ยกเว้นไอ้สิงห์คนกล้าและบ้าบิ่น ที่สบพระเนตร โดยไม่สะทกสะท้าน

แววตาของเจ้าหอหน้าคมกริบ ช่างดุดัน และโดยไม่ต้องมีคนบอกสิงห์ก็รู้สึกถึงมนตราที่รายรอบพระวรกาย

 

สายพระเนตรที่จ้องกลับมาสบตากับสิงห์นั้นยิ่งจ้องไม่ลดละ ทุกคนในห้องไม่กล้าแม้แต่ถอนหายใจ เข้มเอื้อมมือจะสะกิดสิงห์ให้ก้มหัวลง พลันท่านก็ชี้พระหัตถ์ไปที่สิงห์

" มึงเป็นใคร " พระสุรเสียงใกล้เคียงกับการตะคอก

กลับไม่ได้ยินเสียงตอบใดๆ จากสิงห์ ........

( พี่สิงห์เป็นคนที่น่าจะตายห่า โดนประหารหลายรอบ มากๆๆๆ จากการเล่าที่สืบต่อจากนี้ )

 

"กูถามทำไมมึงไม่ตอบ" ครานี้ไม่ใช่เสียงตะคอก แต่เป็นเสียงตะเบ็ง เหมือนตะโกน
ใจของเข้มและทอง ตกลงไปที่ตาตุ่ม ท่านขุนหลายท่านรีบเข้ามาเพื่อสนองพระราชโองการ (ตัดหัวไอ้ไพร่ไม่มีสกุล ไม่รู้ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ)

แต่ยังไม่มีใครกล้าขยับ รอพระราชโองการ เข้มและทองเตรียมอ้าปากขอพระราชทานอภัยโทษ ให้ไอ้สิงห์บ้า แต่ยังไม่ทันจะได้เอ่ยถ้อยใด

พระสุรเสียงก็ดังลั่นพระราชฐาน "พวกมึงหุบปาก หากใครกล้าเสนอ ข้าจักลงโทษเยี่ยงเดียวกับไอ้คนยโส"

"ในเมื่อมึงไม่ยำเกรงกู มึงก็จงเลือกว่าจะตายเยี่ยงไร"

 

อ่านแล้วรู้สึกเหมือนอยู่ในเหตุการณ์ด้วย...เพราะเขียนออกมาแบบเห็นภาพตามได้เป็นฉากๆ เลยอะ...โครตตื่นเต้น
นึกภาพไม่ออกว่าทางรอดเป็นเยี่ยงไร (รึอันที่จริง...ไม่กล้าคิด เหอๆ )
*** รออ่านอยู่น๊าาา...อย่างจดจ่อเลยอะ 555

 

ในเพลานั้น สิงห์ไม่ได้รู้สึกกลัวแม้แต่น้อย แต่ถ้อยคำที่เจ้าหอหน้าถาม
มันจุกในใจสิงห์ สิงห์คือใคร

สิงห์หลบตามองพื้น แล้วเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า "แล้วแต่จะทรงโปรด"

 

เป็นท่านขุนที่ทนไม่ได้ ตรงเข้ามาจะลากตัวสิงห์ไปลงทัณฑ์ ในความสามหาว

ส่วนเจ้าหอหน้า ในหัวของท่านกำลังสับสน และสัญชาตญานบอกพระองค์ว่า

มันช่างแปลกนัก เมื่อมองผ่านหน้าตามอมแมม กับท่าทางแปลกๆ และจมูกโด่งเป็นสัน

ท่านขุนกำลังจะเข้าไปยื้อตัวสิงห์ ออกมาลงทัณฑ์ด้านนอก

สิงห์ลุกขึ้นต่อหน้าพระพักตร์(ถือว่าเป็นการเสียมารยาทมาก) แล้วเอ่ยด้วยเสียง
และท่าทางอันดิบเถื่อน "คนที่กุดหัวกูได้ มีเพียงเจ้าหอหน้า คนอื่นเข้ามากูจะไม่เว้น"

"ไอ้เด็กสามหาว กูจะสั่งสอนมึงเอง" ท่านขุนชี้หน้าสิงห์ แล้วหันไปถวายบังคมเจ้าหอหน้า ท่านไม่กล่าวอันใด พยักหน้าให้ท่านขุนอย่างช้าๆ

สิงห์วางสัมภาระที่หลังลง ส่วนดาบสองมือประจำกายนั้น วางไว้ที่ด้านนอกตำหนักเจ้าหอหน้า

เข้มกับทองสบตากัน ไม่มีใครกล้าปริปากพูด รีบถอยฉากไปอยู่ด้านข้าง ทั้งคู่รู้ดีว่า
สิงห์เป็นหนึ่งไม่มีสอง แต่ท่านขุนก็คงมีฝีมือหาที่เปรียบยาก จึงได้เป็นขุนศึกคู่ใจ
เจ้าหอหน้า ผู้ที่ได้ขึ้นชื่อเรื่องการสรรพยุทธ สรรพสงคราม

 

ท่านขุนเริ่มก่อน ด้วยท่าจระเข้ฟาดหาง จงใจจะสั่งสอนไอ้หน้าอ่อน เนื้อตัวสกปรก
ในเพลงเดียว ให้สมกับความแค้น ที่ไม่เคารพ เจ้าหอหน้า ที่เป็นศูนย์รวมใจ และเทิดไว้เหนือหัวของเหล่าทหาร

สิงห์ก้มตัวหลับ แล้วถอยฉากอย่างรวดเร็ว ท่านขุนวาดขาลง เตรียมเข้าคุกวงใน
สิงห์ปล่อยหมัดเป็นชุด ให้สมกับอารมณ์ที่อัดอยู่ข้างใน เสียงเท้ากระแทกรับน้ำหนัก
ท่านขุนยันเท้า(ยันหลัก) ยกทั้งศอกทั้งหมัดป้อง เพลงหมัดที่เร็วและแรง และไม่ว่าท่านขุน
จะปล่อยหมัดกี่ชุด สิงห์ก็ปัดป้องได้หมด ขณะที่ท่านขุนมึนหมัด สิงห์พลิกตัวอย่างรวดเร็ว กระแทกศอกเข้าที่หางคิ้ว
เลือดท่านขุนกระฉูด ท่านขุนแก้ด้วยศอกจะกระแทกกระหม่อมสิงห์ แต่เข่าสิงห์กระแทกเข้าด้านข้างเข่าท่านขุน
ทำให้ศอกพลาดเป้า สิงห์ย่อตัวให้ต่ำอย่างรวดเร็ว แล้วเด้งตัวกระแทกเข้าหัวเข้าที่คางท่านขุน
เลือดกลบปาก และเลือดกำเดากระฉูด

เป็นเพลงมวยที่ไม่มีชื่อ และคนเล่นเพลงนี้ ไม่กลัวตัวเจ็บ เล่นมวยเพื่อความพอใจที่เห็นคู่เปรียบเจ็บและตาย เป็นเพลงมวยที่เรียกว่า อำมหิต

ท่านขุนนั้นโกรธจนจุกอก เลือดหยดลงพื้นไม้ที่ขัดไว้อย่างงดงาม

ทุกคนที่อยู่ในห้องนั้น ตกตะลึงจนพูดไม่ออก

เจ้าหอหน้าลอบแย้มพระสรวล จากที่ทรงกริ้ว ท่านทรงดำริบางอย่าง

แต่พระพักตร์ที่ทองลอบเมือง พาให้ใจหายนัก พระพักตร์ท่านเคร่งขรึม
เดาพระอารมณ์ไม่ถูก เป็นวิสัยประจำพระองค์ กริ้วง่ายหายเร็ว
พลิกวิกฤตให้เป็นโอกาส ใช้ทุกคนให้คุ้มค่า และเป็นเจ้าแห่งกลยุทธ์

 

"หยุด" พระสุรเสียงของเจ้าหอหน้า เหมือนมีมนต์ ทั้งคู่ หยุดชงัด

ท่านขุนยกมือประนมหว่างอก ลมหายใจหอบเป็นห้วงๆ
แต่ตาลอบชำเลืองสิงห์ด้วยความคุมแค้น

วันนี้ถ้าไอ้เด็กนี้ไม่ตาย ท่านขุนคงตายตาไม่หลับเป็นแน่แท้

ส่วนสิงห์นั้น รู้สึกถึงสายตาที่มองมาจากทางด้านหลัง จึงไปสบตากับเข้ม
สิงห์จึงได้รู้สึกตัว ว่าตนได้หุนหันพลันแล่น จนเสียงานใหญ่อีกครา

ทุกคนเงียบกริบ พระพักตร์เจ้าหอหน้าเรียบเฉย จนน่าหวั่นใจ

เข้มคลานเข่ามาข้างสิงห์ ถวายบังคม "ข้าชื่อเข้ม เป็นพี่น้องร่วมสาบานกับเจ้าสิงห์
เราท่านสองเป็นผู้นำข่าวจากอโยธยา ข้าและน้องไม่เคยเข้าพบเจ้านาย ไม่รู้งานถวาย ขอทรงโปรดด้วย"

เจ้าหอหน้า เอ่ยด้วยพระสุรเสียงเรียบๆ "มึงอยากตายตามน้องมึงไปกระนั้นรึ"
เข้มเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ " หากแม้นจักตาย ขอเพียงได้ทำภารกิจนำข่าวให้ลุล่วง ข้าได้สาบานแล้วว่า
จักสุขจะทุกข์ จักไม่ทิ้งน้อง หากสิงห์ต้องโทษอาญา โดยข้าอันเป็นพี่ไม่ได้ช่วยเหลือ ข้าก็ไม่ควรได้ชื่อว่าพี่"

เจ้าหอหน้า ทรงพระสรวล ด้วยเสียงอันดัง สิงห์และเข้มหันมาสบตากัน ไม่เข้าใจกับท่าทางของพระองค์ ส่วนท่านขุนก็ให้งงงวยนัก

 

แล้วบุรุษก็ก้าวข้ามทวารบาลเข้ามาในห้องอันร้อนระอุไปด้วยอารมณ์

บรุษผู้นั้น เพียงก้าวเข้ามาก็เหมือนห้องสว่างไสว ทรงฉลองพระองค์เต็มยศ
งดงามด้วยผ้าดิ้นทอง สายสะพายทองคาดพาดสะพายข้าง ทรงถือพระขรรค์ทองลวดลายงดงาม ฉลองพระองค์สีเขียวอ่อน พระสนับเพลาสีน้ำเงินเข้ม

แต่ที่งดงามที่สุดคือพระพักตร์ สิงห์มองแล้วคิดว่า เทวดาหรือนี่
ท่านทรงงาม พระฉวี ไม่มีที่ติ นวลเนียน และรัศมีดั่งทองทา
ใบหน้าเปี่ยมด้วยเมตตา พระขนงเข้ม ทอดยาวแต่ปลายโค้งลงนิด
พระโอษฐ์สีแดงระเรื่อ มุมพระโอษฐ์โค้งขึ้น เหมือนแย้มพระสรวลนิดๆ
และสายพระเนตรนั้น หวานนัก ราวกับมีน้ำมาหล่อเลี้ยงพระเนตร เฉกเช่นตาเนื้อทราย ดังโบราณว่า รูปดั่งองค์อินทร์ พระวรกายสูง และงดงามอย่างบุรุษ

 

"เจ้าพี่ หนีน้องมาที่นี่ มีเรื่องอันใดชอบใจหนักหนา จนพระสรวลเช่นนี้"

พลันสายพระเนตรของพระอนุชาของเจ้าหอหน้า ก็หันไปทอดพระเนตรเห็นท่านขุนที่
หน้าตาเลอะไปด้วยเลือด และมองไปยังพื้นที่เลอะไปด้วยเลือดเช่นกัน สายพระเนตรก็หรี่ลง

"ท่านพี่ไม่ไปว่าราชการ ปล่อยให้น้องต้องปวดหัว แต่ทรงให้เปรียบมวยในพระตำหนักหรือพะยะค่ะ"

"ว่าแต่ ฝีมือผู้ใดล่ะ ก้าวออกมาให้ข้ายลซิ"

 

ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด ใจสิงห์กลับอ่อนยวบลง เพียงได้เห็นพระพักตร์พระอนุชา

สิงห์ถวายบังคมอย่างงดงาม แบบฉบับชาววังทุกประการ

"ข้าพระพุทธเจ้า มีนามว่าสิงห์ เป็นผู้นำสาส์นจากอโยธยา แต่ด้วยความเข้าใจผิดจึงได้เปรียบมวยกับท่านขุน
ขอใต้ฝ่าพระบาทโปรดเมตตา และหม่อมชั้นยังเป็นผู้นำดาบทองจากพ่อครูขาว มาถวายคืนแด่เจ้าหลวง พะย่ะค่ะ"

เจ้าหอหน้าได้ยินสำเนียงเสียงของสิงห์ รวมทั้งกริยาที่กระทำ พระขนงค์ก็ยิ่งขมวดมุ่น

ท่านผุดลุกขึ้น สายพระเนตรของทั้งสองพระองค์สบกัน
เจ้าหอหน้า ทรงดำเนินมาหาสิงห์อย่างรวดเร็ว

สิงห์ได้แต่งงกับพระกริยานั้น แต่ไม่ทันจะหายงง พระหัตถ์ท่านก็จิกลงบนผมสิงห์
(จิกหัว) แล้วลากสิงห์โดยไม่ปราณี หน้าตาครานี้แลดุดันจนเข้มไม่กล้าเอ่ยสักแอะ

ที่ด้านหน้าตำหนัก มีกระถางบัวหลวงขนาดใหญ่ เจ้าหอหน้าจับหัวสิงห์กดลงไปในน้ำ
แล้วยกขึ้นทำเช่นนี้อยู่สองที สิงห์สะบัดหัวด้วยความมึนงง แล้วพระหัตถ์นั้นก็มาลูบหน้าสิงห์อย่างไม่ปราณีปราศัย
เช็ดและขัดเหมือนจะให้ผิวหน้าติดมาด้วย จนหน้าสิงห์สะอาด แต่ก็แดงไปหมด ตาสิงห์พร่า แต่ก็เห็นพระพักตร์เจ้าหอหน้า และพระอนุชา
ก้มลงมาจนชิด พระหัตถ์ของเจ้าหอหน้าบีบที่ปลายคางสิงห์จนเจ็บ

ในพระเนตรนั้นแวววาวด้วยความโกรธ "มึงจะบอกกูได้หรือยัง ว่ามึงเป็นใคร
หรือต้องรอให้กูกุดหัวมึง มึงถึงจะสาแก่ใจ"

เจ้าอนุชา นั้นเข้าพระทัยท่านพี่ แต่สายพระเนตรก็เหลือบไปเห็นยันต์ที่หน้าอกสิงห์
ที่โผล่พ้นเสื้อมาบางส่วน ครานี้เป็นท่านเอง ที่ตรงเข้ามาและกระชากเสื้อของสิงห์จนขาด และเห็นลายสักทั้งหมด

เจ้าหอหน้า ผลักหน้าสิงห์จนล้มคะมำลงกับพื้น ไม่กล่าวกระไรอีก พระหัตถ์กำแน่น
พระอนุชามองเจ้าหอหน้า แล้วเอ่ยว่า "เจ้าพี่ เรื่องนี้จักให้แพร่งพรายไม่ได้ น้องจักไปตรวจสอบดาบทองเพื่อให้แน่ใจเสียก่อน
ส่วนสิงห์ จงลุกขึ้น แล้วข้าจักให้นางกำนัลพาเจ้าไปเปลี่ยนเสื้อ จงชุบตัวให้สมกับที่จักได้ถวายดาบทองเล่มนี้ให้กับเจ้าหลวง
ให้สมกับที่เจ้าหลวงรอคอยมาแสนนาน"

 

ป.ล.ต่อวันหลัง

 

สิงห์ก้มลงกราบแทบพระบาทพระอนุชา แล้วพูดเหมือนเสียงกระซิบว่า

"หม่อมชั้น ขอทูลลา"


........

 

ครานี้เป็นเจ้าหอหน้าที่สุดจะทน ทรงใช้ฝ่าพระบาทเตะเสยเข้าคางสิงห์

โลกของสิงห์ มืดดับไปทันที ก่อนสลบเหมือด สิงห์ได้ยินเสียงพระอนุชาเรียกชื่อตน

.................................................................................................................

ป.ล.เป็นการพบกันครั้งแรกที่หน้าประทับใจและติดตราตรึงใจ ขนาดตายไปคงลืมยาก ของทั้งสองพระองค์และสิงห์

ป.ล.2 สิงห์นั้นมีนิสัยน่าเอ็นดูเป็นพิเศษ หรือจะเป็นลางจากการพบกันครั้งแรกนี้ คราหลังจึงโดนเตะสลบเหมือดไปอีกหลายเพลา.....ช้ำใน

 

มีของมาให้ยล ได้มาจากกัลณมิตรในกระทู้

ตอนจับนี่ ไฟช๊อตเลยยย

จะเอาไปลองรักษา คนป่วย ดู นะจ๊ะ

ขออนุโมทนาสาธุ ให้ได้ยินทุกภพ กับผู้สละให้โดยไม่หวังผล

สาธุ สาธุ สาธุ

 

ส่วนอันนี้ ประชาสัมพันธ์ต่อจ้า

วัดลี้หลวง จังหวัดลำพูน

รูปอุโบสถรูปแรก ที่มีบันไดพญานาค จารุ เห็นบางอย่าง....
และเด็กๆในรูปนั้นเป็นเด็กอนุบาลที่มาร่วมโครงการ
นั่งสมาธิ สวดมนต์ เดือนละ 2 ครั้ง อนุโมทนา สาธุ

ร่วมทำบุญรับปีใหม่ ปูกระเบื้องศาลา แผ่นละ 159 บาท

วัดนี้จะครบ 100 ปีจ้า เป็น วัดเก่าแก่ อุโบสถ วิหาร สร้างทับที่เดิม มา 4 -5 รอบ ตามประวัติที่บันทึกได้ ว่าตั้งมาจริงๆแต่ปี 2309

ใครผ่านไปแถวลำพูน ก็ไปสักการะ หลวงพ่ออิ่มบุญ นะจ๊ะ



ธ.ออมสิน สาขาลี้ ชื่อบัญชี สำนักศาสนศึกษาวัดลี้หลวง
เลขที่ 0200 9425 9197


ธ.กรุงไทย สาขาบ้านโฮ่ง ชื่อบัญชี พระณัฎฐกิตติ์ นาถสีโล
เลขที่ 514 0 25418 2

 

ต่อด้วยพระคาถา ที่อยากให้ทุกท่านได้ลองสวดด้วยตนเอง คาถาสืบชะตา ต่ออายุ

พระคาถาบทนี้ อยู่ในสมัยพุทธกาล ที่พระพุทธเจ้าได้ทรงเมตตาให้เทวดาองค์หนึ่งที่กำลังหมดอายุขาย จะต้องลงไปเสวยกรรมในนรก แต่เทวดาองค์นี้ มีความกลัวมากที่จะต้องลงไปเกิดใน เมืองนรกจึงดิ้นรนทุกวิถีทาง ที่จะไม่ไปแต่ก็ไม่มีใครจะช่วยเหลือได้ แม้แต่องค์ พระอินทร์ แต่ยังโชคดีที่ได้พบพระพุทธเจ้า และทรงแนะให้ภาวนาคาถาบทนี้ จะได้มีอายุยืนยาวนานต่อไป เพื่อที่จะได้ใช้เวลาที่เหลืออยู่นี้ บำเพ็ญภาวนา ใช้หนี้กรรมที่มีอยู่ ให้หมดไป

พระคาถาบทนี้ จึงมีพุทธานุภาพมาก ในเรื่องของการมีอายุยืนยาวและยังทำให้สุขภาพแข็งแรง ไม่เจ็บไข้ได้ป่วยอย่างง่าย ๆ อีกด้วย ผู้ที่มีสุขภาพไม่ดี หรือขี้โรค หรือป่วยเป็นโรคที่รักษายากแล้ว ควรหมั่นท่องภาวนาเป็นประจำ จะหายได้โดยเร็ววัน

อุณหิสสะวิชะยะ

อัตถิ อุณหิสสะ วิชะโย ธัมโม โลเก อะนุตตะโร
สัพพะสัตตะหิตัตถายะ ตังตวังคัณหาหิ เทวะเต
ปะริวัชเช ระชะทัณเฑ อะมะนุสเสหิ ปาวะเก
พะยัคเฆ นาเค วิเส ภูเต อะกาละมะระเณนะ วา
สัพพัสมา มะระณา มุตโต ฐะเปตวา กะละมาริตัง
ตัสเสวะ อานุภาเวนะ โหตุ เทโว สุขี สะทา
สุทธะ สีลัง สะมาทายะ ธัมมัง สุจะริตัง จะเร
ตัสเสวะ อานุภาเวนะ โหตุ เทโว สุข สะทา
ลิกขิตัง จินติตัง ปูชัง ธาระนัง วาจะนัง คะรุง
ปะเรสัง เทสะนังสุตวา ตัสสะ อายุ ปะวัฑฒะตีติ​

 

พี่แค่ห่วงใย อยากช่วยเพื่อนที่ป่วย
เจ้ากรรมนายเวรก็เล่นงาน อยู่ดีๆ ก็เป็นแผลพุพอง ดูน่าเกลียดหลายจุด

ยังไม่นับที่โดนปาดหน้ารถแบบกระชั้นชิด

เมื่อคืนตอนตีสามกว่าๆมีคนมาตะโกนเรียกชื่อ แบบโกรธๆ จนสะดุ้งตื่นมาแบบ งงๆ