พญานาคกับอดีตที่ผ่านมา

ถามดีกว่า เรื่องของใคร ที่อ่านแล้วรู้สึกว่า ---อยากจะมีส่วนร่วมในเรื่องนั้น(แต่ไม่ใช่เรื่องของตนเองนะครับ)
เช่น เรื่องของนราวดี โสมสะกุลตะรา เพราะเด็ดเดี่ยวดี หรือสมุนาเทวี ที่สัญญานั้นผูกพันธ์ข้ามมา ทิพย์อักษรที่ร้องหาบุตรชาย อื่นๆ จารุพักตร์ แก้วกิริยา เป็นต้น แต่คุรุวาโร ว่าเรื่องของ----นั้น รู้สึกว่า กินใจครับ

 

นู๋ชอบเรื่องของ ทิพย์อักษรอ่ะ ญาติเยอะดีนู๋ช๊อบบ..ชอบ...

 

มีส่วนร่วมยังไงหรือคุณปู่ ไม่เข้าใจ อยากร่วมแล้วเจ้าของเรื่องเค้าจะให้ร่วมหรือเปล่าหนอ
นู๋ว่าเรื่องสุดท้ายเนี่ยเด็ด กินจายยยยยยยมาก น่าสงสารทั้ง 3 ตนเลย
เครื่องผูกพันร้อยรัดนี้ ยากที่จะแก้ให้หลุดออกได้อย่างง่ายดาย

 

สวัสดีทุกท่าน ทุกนามค่ะ...

หายไปคืนหนึ่งกลับมานิทานเพียบเลย อ่านจุใจเลยจ้า...

นาคี นาคานี้หนอ มีแต่รักเศร้าๆทั้งนั้นเลยหนอ

 

เห็นด้วยกับท่าน ประธานนะคะ ..อยากแสดงความคิคเห็นหน่อยค่ะ

หากเรามีจิตที่แน่วแน่และ มั่นคงไม่ไปรื้อฟื้นอดีตอะไรมากนัก

หรือ ตั้งตรงต่อแนวทางปฏิบัติ น่าจะทำให้อะไรๆง่ายขึ้นนะคะและ

ไม่มีปัญหาที่ทำให้เราต้องหาคำตอบอยู่ร่ำไป....เพียงการแสดงความคิคเห็น

ส่วนตัวเท่านั้น อย่าถือโทษโกรธกันนะคะ....

 

เรื่องราวของแม่มณีก็กินใจค่ะ.

 

- -" เลือกไม่ได้เลยสักเรื่อง ... ขอเป็นคนอ่านละกัน ^^

 

น้องมิ๊ก ชอบเหมือนพี่เลยค่ะ ..คริ คริ เรื่องพี่สนุกที่สุดเลย

 

ก็บุคคลย่อมคำนึงถึงสิ่งที่ล่วงแล้วอย่างไร คือ รำพึงถึงความเพลิดเพลินในเรื่องนั้นๆ ว่า เรา

ได้มีรูปอย่างนี้ในกาลที่ล่วงแล้ว
ได้มีเวทนาอย่างนี้ในกาลที่ล่วงแล้ว
ได้มีสัญญาอย่างนี้ในกาลที่ล่วงแล้ว
ได้มีสังขารอย่างนี้ในกาลที่ล่วงแล้ว
ได้มีวิญญาณอย่างนี้ในกาลที่ล่วงแล้ว

...อย่างนี้แล ชื่อว่า คำนึงถึงสิ่งที่ล่วงแล้ว

ก็บุคคลจะไม่คำนึงถึงสิ่งที่ล่วงแล้วอย่างไร คือ ไม่รำพึงถึงความเพลิดเพลินในเรื่องนั้นๆ ว่า เรา

ได้มีรูปอย่างนี้ในกาลที่ล่วงแล้ว
ได้มีเวทนาอย่างนี้ในกาลที่ล่วงแล้ว
ได้มีสัญญาอย่างนี้ในกาลที่ล่วงแล้ว
ได้มีสังขารอย่างนี้ในกาลที่ล่วงแล้ว
ได้มีวิญญาณอย่างนี้ในกาลที่ล่วงแล้ว

...อย่างนี้แล ชื่อว่า ไม่คำนึงถึงสิ่งที่ล่วงแล้ว

ล้วนเป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา

 

......ตอนนี้ก็มีความสุขอยู่กับปัจจุบันนะขอรับ
ชอบตัวเองเวลานี้มากๆ ฮูเร่ๆๆๆ .........
ผิดถูกใจใครมิรู้ ต้องขออภัย
รู้แต่ที่เป็นอยู่ถูกใจตัวเองแล้วไม่ได้ทำร้ายและคิดร้ายกับใครคร๊าบป๋ม .... จร๊วฟฟฟฟ (k)(k)(k)

 

พระมหากัจจายนะเถระกล่าวว่า.....


"ท่านผู้มีอายุ....เรารู้ภาษิตที่แสดงโดยย่อนั้นโดยพิสดารว่า

เมื่อบุคคลคิดว่า ในกาลล่วงแล้ว...ตากับรูป หูกับเสียง จมูก

กับกลิ่น ลิ้นกับรส กายกับสิ่งที่พึงถูกต้องกาย ใจกับอารมณ์

ที่เกิดกับใจของเราแล้วอย่างนั้น ความกำหนัดพอใจในสิ่งนั้น

ก็ผูกวิญญาณ เพราะวิญญาณ...อันความกำหนัดพอใจผูกพัน

แล้ว ผู้นั้นย่อมเพลิดเพลินในสิ่งนั้นๆอย่างนี้ ชื่อว่า คำนึงถึงสิ่ง

ที่ล่วงไปแล้ว...ไม่คิดอย่างนั้นไม่กำหนัดพอใจในสิ่งนั้นๆก็ไม่

ผูกวิญญาณ ผู้นั้นย่อมไม่ผูกพันในสิ่งนั้นๆ ผู้ไม่เพลิดเพลินใน

สิ่งนั้นๆอย่างนี้ ชื่อว่าไม่คำนึงถึงสิ่งที่ล่วงแล้ว..............."

 

ขอบคุณคุณมิกคะที่เข้าใจ

'กรรมเก่า'บางอย่าง กำลังส่งผลคะ เพิ่งรู้มา เลยถูกเข้าใจผิดบ่อยๆ
บางครั้งก็โมโหบ้าง... ที่คำพูดธรรมดาๆ แต่คนรับสารเลยเถิด เรื่องเพียงนี้...กลับขยายใหญ่โต เข้าใจเราผิดซะ
แต่...ก็ต้องยอมรับและชดใช้คะ ปฏิเสธกรรมตัวเองไม่ได้

 

ชอบเรื่องพญานาคที่เมืองจันทร์ครับ
นาคี ที่รอนาคา ไม่ว่าจะนานแค่ไหน ก็จะรอครับ(อยากมีใคร รอเราแบบนี้บ้าง เพราะมัวแต่ตกสวรรค์มาเที่ยวเล่นอยู่ หนอ)

นานเท่าไหร่ ไกล เท่าไหร่ ก็ยัง เชื่อมั่น เธอ
ว่าเธอ กลับมา กลับมา กลับมา ที่เดิม ของ เรา
ตรง ที่เก่า คน ก็เก่า อย่าลืม นะ คนดี
จะมี เพียงเรา .เธอคน สุดท้ายที่มี ความหมาย เป็นคนสำ คัญ
เพียงเธอ เท่านั้นที่เป็น คู่ฉัน ควร ค่ารอ
จะไม่ท้อ เลย กลับมากลับมา กลับมา
กลับมา ดั่งคำ สัญ ญา นาน เท่าไหร่ไกล เท่าไหร่
ก็ยัง เชื่อมั่น เธอ ว่าเธอ กลับมากลับมา
กลับมา ที่เดิม ของ เรา ตรง ที่เก่า คนก็เก่า

 

สู้ๆ นะจร๊า ^^

 

แหม !! โรแมนติค จังท่านประธานเรา ..เริ่มเล่าเลยค่ะ

 

ไม่เหลือใคร

ผ่านชีวิตที่อ้างว้างมากี่ครั้งมากี่คราว พ้นคืนเหน็บหนาวมาตั้งเท่าไร
แต่ตัวฉันนั้นก็ยังมีความหวังในหัวใจ เพื่อรอที่จะเจอใครสักคน

ผ่านวันนั้นจนมาถึงวันที่ฉันเจอกับเธอ เหมือนเธอคือฝันที่กลายเป็นจริง
จากวันนั้นก็ทุ่มเททำเพื่อเธอไปทุกสิ่ง แต่วันนี้เธอกลับมาทิ้งกัน

จากนี้ไปคงไม่มีเหลือไม่เหลือใครอีกแล้ว ไม่มีแม้วี่แววจะเหมือนเดิมอีกครั้ง
จากนี้ไปคงไม่มีเหลือไม่เหลือเลยความหวัง เมื่อชีวิตมันพัง ฉันจะอยู่เพื่อใคร

ไม่เคยคิดว่าชีวิตจะโหดร้ายได้อย่างนี้ เหมือนทุกคนหนีไปไกลแสนไกล
อาจจะเป็นเพราะฉันเองไม่ได้เกิดมาเพื่อใคร ต้องทนเหงาเดียวดายเพียงผู้เดียว

จากนี้ไปคงไม่มีเหลือไม่เหลือใครอีกแล้ว ไม่มีแม้วี่แววจะเหมือนเดิมอีกครั้ง
จากนี้ไปคงไม่มีเหลือไม่เหลือเลยความหวัง เมื่อชีวิตมันพัง (แล้ว)ฉันจะอยู่เพื่อใคร

 

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ ทุกท่าน

 

ไม่เหลือใคร

ผ่านชีวิตที่อ้างว้างมากี่ครั้งมากี่คราว พ้นคืนเหน็บหนาวมาตั้งเท่าไร
แต่ตัวฉันนั้นก็ยังมีความหวังในหัวใจ เพื่อรอที่จะเจอใครสักคน

ผ่านวันนั้นจนมาถึงวันที่ฉันเจอกับเธอ เหมือนเธอคือฝันที่กลายเป็นจริง
จากวันนั้นก็ทุ่มเททำเพื่อเธอไปทุกสิ่ง แต่วันนี้เธอกลับมาทิ้งกัน

จากนี้ไปคงไม่มีเหลือไม่เหลือใครอีกแล้ว ไม่มีแม้วี่แววจะเหมือนเดิมอีกครั้ง
จากนี้ไปคงไม่มีเหลือไม่เหลือเลยความหวัง เมื่อชีวิตมันพัง ฉันจะอยู่เพื่อใคร

ไม่เคยคิดว่าชีวิตจะโหดร้ายได้อย่างนี้ เหมือนทุกคนหนีไปไกลแสนไกล
อาจจะเป็นเพราะฉันเองไม่ได้เกิดมาเพื่อใคร ต้องทนเหงาเดียวดายเพียงผู้เดียว

จากนี้ไปคงไม่มีเหลือไม่เหลือใครอีกแล้ว ไม่มีแม้วี่แววจะเหมือนเดิมอีกครั้ง
จากนี้ไปคงไม่มีเหลือไม่เหลือเลยความหวัง เมื่อชีวิตมันพัง (แล้ว)ฉันจะอยู่เพื่อใคร<!-- google_ad_section_end --> สมุนา บ่งบอกความในใจว่า
คิดถึงป้อชายบางคน เมื่อไหร่หนอ จะกลับมาหาสมุนา ปล่อยสมุนาอยู่โดดเดี่ยวเดียวดายครับ

 

สิริเทวี ไม่ไปปลอบใจ สมุนาเทวีบ้าง เขากำลัง อินเลิฟอยู่ครับ อ่านใจได้ว่า

ใจคนเราก็หวั่นไหว ไปตามความปรารถนาของใจ ที่อยากได้ใครสักคนมาเป็นคู่ใจเอาไว้แนบกาย แนบใจ แค่ คิดก็สุขแล้ว จากใจ สมุนาเทวี ผู้รอคอย หนอ--

 

555 นั่นจิ เราก็ร้อ...รอ...ไม่มีวี่แววเล้ย..ยย
บอกเราว่ามาเกิดแล้ว มาก่อนเราอีก เราอุตส่าห์ตามมา
จนจะตายไปเกิดใหม่อีกชาติแระ ยังไม่ได้เจอกันเลยอ่ะ
หลอกได้ หลอกดีน้า..าา กลับไปก่อนจะไปเฉ่งคนส่งข่าวสักหน่อย

อินๆ เอ้้าท์ๆ มาก็หลายรอบแระ ชักเบื่อๆ แล้วเหมือนกัน
แต่ก็ยังชอบที่จะคิดถึงน้า..าาาา