พญานาค

เรื่องที่ผมจะเล่าผ่านมา10ปีแล้ว สมัยผมบวชเณรอยู่วัดป่าแห่งหนึ่งทางอุดร วัดนี้เป็น เป็นภูเขาเตี้ยๆ หลังวัดมีสระขนาดใหญ่ราวๆ5-7ไร่เป็นแอ่งกะทะธรรมชาติระหว่างภูเขาสองลูก ทางวัดก็อาศัยน้ำจากที่นี้ในการใช้ส่อย ช่วงเดือนมีนาคมของทุกปีมักจะมีไฟป่า เช่นกันกับปีนั้นมีไฟป่าตกเย็นมา5-6โมงเย็นพระเณรและโยมก็มักจะพากันออกมาดับไฟป่า โดยกระจ่ายกันเป็นกลุ่มๆออกไปตามภูเขา เป็นโซนๆไป ห่างกันระยะ100-200เมตร กุฏิพระเณรและศาลาก็ห่างจากสระน้ำนี้ไปราวๆ500เมตร วันนั้นไฟป่ามาแต่ไม่แรงมาก ก็พากันดับไฟปกติพระเณรก็จะมีไม้กวาดทางมะพร้าวด้ามยาวหรือเรียกว่าตาดนำไปตีไฟ พอดับไฟเสร็จโซนทางผมมีกัน4คน พระ2โยม2 โซนทางสระ อีกกลุ่มไปอีกทางห่างกันกว่า300เมตร พอดับไฟเสร็จก็จะพากันไปช่วยอีกฝังแต่ตัวผมนั้นเต็มไปด้วยดินที่ฟุ้งมาติดตอนตบไฟเลยจะแวะพักล้างแขนขาก่อนที่สระอีก3คนก็เดินนำหน้าไปก่อน ตอนนั้นปวดปัสสวะมากเลยไปนั่งยองๆปัสสวะในป่าข้างทางพวกที่ตบไฟด้วยกันไปจนลับเสียงไม่ได้ยินเสียงคุยแล้ว พอทำธุระเสร็จจะลงไปล้างแขนมองลงไปในสระเห็นมีฟองน้ำฟุดปุ๊ดๆขึ้นมาแล้วน้ำดูขุนเลยเอะใจยืนดูนิ่งๆเพราะเริ่มมืดแล้วที่เราอยู่ในป่าก็มืดแต่กลางแจงยังพอลางๆมองไปในระยะรัศมี50-100ยังพอมองลางๆได้เพราะกุมภาก็หน้าหนาว6โมงถือว่าลางๆแล้ว จากนั้นก็มองเห็นในน้ำเหมือนมีเส้นดำๆขนาดใหญ่อยู่ในน้ำกำลังฟูขึ้นมากะจากระดับสายตาประมาณใหญ่กว่าต้นมะพร้าวนิดหน่อยสีดำมากแล้วฟูพ้นน้ำขึ้นมานิ่งๆยาวราวๆ15-20เมตร ลอยฟูขึ้นมาเฉยๆไม่ขยับไม่ดิ้น ส่วนตรงที่เป็นน้ำฝุดๆก็มีเหมือนอะไรนู็นๆโผล่ขึ้นมาคล้ายดอกบัวหรือเราพนมมือโผล่ขึ้นมาซึ้งดูก็รู้ว่านูนมาจากลำตัว แต่น้ำที่บริเวรที่สิ่งนั้นลอยตัวอยู่เป็นเหมือนผิวน้ำแยกตัวออกจากกันคล้ายเรือวิ่งใหม่ๆ ผมนี้ยืนยัวแข็งเทื่อทำอะไรไม่ได้ประสาทเหมือนหยุดสั่งงานได้แต่มองไปยังวัตถุดังกล่าวจากนั้นราวๆ3นาทีมันก็เริ่มขยับตัวเลื่อนคล้ายงูช้าๆแหวกว่ายน้ำแต่ไม่โยมโผล่ส่วนหัวและหางขึ้นมามันว่ายไปสุดสระแล้วว่ายกลับมายังที่เดิมที่ลอยขึ้นมาจากนั้นเหมือนส่วนหัวที่โผล่ขึ้นมาหน่อยหนึ่งนั้นจะว่ายน้ำอยู่กับที่เหมือนเราเอาหัวจุ่มน้ำแล้วส่ายหัวไปมาแต่ไม่ลอยไปไหนผมก็มองดูพฤติกรรมของมันอยู่อย่างนั้นโดยไม่กล้าขยับ จากนั้นมันก็โก่งตัวขึ้นเห็นลำตัวที่โก่งขึ้นเหนือน้ำชัดเจนแต่ไม่เห็นรวดลายเพราะเริ่มมืดแล้วจากนั้นมันก็ลดตัวลงแล้วยกหางขึ้นมีลักษณะคล้ายๆหางปลาขนาดใหญ่มากถ้าเทียบกับใบตาลคงเล็กกว่าใบตาลนิดหน่อย สิ่งหนึ่งที่สังเกตได้คือถึงตัวจะดำแต่เหมือนลำตัวมันจะระยิบระยับด้วยคล้ายเกล็ดลำตัวมันเล่นแสงจากแสดงแสงจันทร์ที่เริ่มขึ้นเพราะเดือนหงาย แล้วมันก็เอาหางกวนน้ำเล่นไปมาจากนั้นก็ยกคือขึ้นผมนี้แทบช๊อค เป็นงูมีหงอนตาแดงก่ำเรืองแสงเท่าไข่เป็ดไข่ไก่ มันหันมองไปรอบๆแล้วเพ่งมาทางผม เหมือนรู้ว่าผมมองอยู่จากนั้นมันก็ค่อยๆเอาหัวมุดลงใต้น้ำช้าๆแต่ลำตัวยังนิ่งอยู่ แล้วเผอิญว่าคนที่ไปดับไฟกับผมมาตามเห็นแสงไฟห่างไปราวๆ50เมตรมาตามตะโกนเรียกชื่อผม พอสิ่งนั้นได้ยินมันพุ้งไปที่ขอบสระเยื่องๆไปตอนพุ้งไปเหมือนตัวมันจะเล็กลงเรื่อยๆด้วยเสียงพุ่งดังวิดเหมือนผิวปากไปถึงตรงขอบสระแล้วก็หายไป คนมาตามก็มาถามผมว่าทำไมยังไม่ตามไปนานแล้ว ผมไม่ตอบเลยเดินไปดูตรงที่มันหายไปเอาไฟส่องดูเห็นมีรูเท่ารูปูนาอยู่รูหนึ่งแล้วทางเข้ารูปูนามีเหมือนรอยท้องงูเลื่อยเข้าออกอีกด้วย ผมจึงคิดว่าน่าจะเป็นพญานาคแน่ๆ เลยเอามาเล่าให้พระในวัดฟังท่านก็ว่าคงเป็นพญานาคขึ้นมาเล่นน้ำในคืนเดือนหงายเพราะในป่าแบบนี้คงคิดว่าไม่มีคนเห็นแน่ๆ