เรื่องเด่น มีคนไทยเคยโดนมนุษย์ต่างดาวลักพาตัวไปทำการทดลองด้วยค่ะ(ใครว่ามีแต่ฝรั่ง) Update หน้า 8

ผมไม่มีวิธีฝึกครับ แต่ที่แน่ๆ พวกเค้าอ่านใจ หรือความรู้สึก เราได้ครับ

 

เรื่อง นรก สวรรค์ ผมไม่ได้ถามเค้าครับ แต่เรื่อง วิณญาน นี้ พวกเค้าบอกว่า

เป็นพลังงานรูปหนึ่ง และพวกเค้าสามารถติดต่อกับ พลังงานรูปหนึ่งของมนุษย์ได้

แต่พวกเค้ายังไม่สามารถ ติดต่อกับ พลังงานรูปหนึ่งของพวกเค้าเองได้

และพวกเขาหวังว่าเมื่อผ่านการฝึกฝนแล้ว ผมอาจจะสามารถ ติดต่อกับพลังงานรูปหนึ่งของพวกเค้าได้

ส่วนเรื่องความทรงจำก่อนจุติ ของผม มันเกิดในตัวผมเอง ผมไม่ได้ถามเค้าครับ

 

อันนี้มีหลายครั้ง แต่ละครั้งไม่เหมือนกัน เดียวผมเล่าไปเลยแล้วกันนะครับ ประติดประต่อกับดูเองนะครับ
ร
บางครั้ง เค้าพาผมไปดู ตึกแฝด อาคาร3 ชั้น 2 อาคารหันหน้าเข้าหากัน มีรัวล้อมประตูเหล็กปิด

บางครั้ง เค้าพาผมไปดู ร้านเครื่องถ่ายเอกสาร ซึ่งเป้นกระจก มีทั้งโซนซ่อมเครื่อง และโชวเครื่อง

บางครั้ง เค้าพาผมไปที่ตู้โทรศัพท์สาธารณะ แล้วให้ผมกดโทรศัพท์แจ้งซ่อมเครื่องถ่ายเอกสาร

พอผมโทรเข้าไป กลายเป็น หอพัก และโดนด่ากลับมา แต่เค้าบอกว่าเป้นที่เดียวกันนั่นแหละ

บางครั้ง เค้าพาผมไปดูรถเก๋งสีดำ ผมดูแล้วเกิดอิจฉาขึ้นมา ผมก็เอาไม้รูดเป็นแนวยาว

บางครั้งเค้าพาผมไปดูบ้านหลังหนึ่งตอนกลางคืน เดินดูที่ด้านนอกแถวโรงจอดรถ มีคนอยู่ข้างใน

แล้วผมทำเสียงดัง เค้าบอกว่า คนในบ้านเค้ารู้ตัวแล้ว แต่ไม่เป็นไรหรอก เค้าจะไม่เห็นเรา เค้าให้ผมหยุดพูด

หลังจากเวลาผานไปจนผมโตและทำงาน ผมทำงานเกียวกับเครื่องถ่ายเอกสาร

และวันหนึ่งผมก็เป็นเจ้าของกิจการ ให้เช้าเครื่องถ่ายเอกสาร และทำหอพัก

เป็นตึก 3 ชั้น 2 อาคารหันหน้าเข้าหากัน คล้ายกับที่พวกเค้าพาผมไปดู แต่มีความต่าง

ในลายละเอียดอยู่คือ ร้านให้เช่าเครื่องถ่ายเอกสาร ผมเคยเช่าตึก แต่มปัญหากับเจ้าของตึก

คือเค้าเปิดถ่ายเอกสารหน้าบ้านด้วย เค้าเลยไม่พอใจที่บางทีลูกค้าเดินเข้าไปพิมพ์งานที่ร้านผม

หลังจากนั้นมื้อมีพัสดุสินค้ามาส่งแล้วผมไม่อยู่ เค้าดชก็จะรับแทน แล้วคงจะกระทืบกล่องสินค้าผมจนบุบบี้หลายครั้ง

ผมทนไม่ไหวเลยตัดสินใจย้ายร้าน โดยไปติดต่อซื้อที่ดินเปล่าหน้าโครงการหมู่บ้านจัดสรรแห่งหนึ่ง

และตั้งใจจะสร้างออฟฟิตใหม่ขึ้นมา เป็นกระจกรอบ แต่เค้าไม่ยอมขายที่เดินเปล่าเลยไม่มีการสร้างขึ้น

และหลังจากนั้นผมได้ไปซื้อที่ดินแถวข้างมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง แล้วสร้างอาคารหอพัก

ขึ้นมา 1 อาคาร และในปีถัดไปก็สร้างอีก 1 อาคารหันหน้าเข้าหากัน แต่ความต่างคือ

มีรั้วด้านหลัง และด้านข้าง ด้านหน้าไม่มี และไม่มีประตูเหล็ก มีแต่แผงเหล็กกั้น

สรุปคือ ร้านถ่ายเอกสาร ไม่มีหน้าร้านอีก ร้านที่พวกเค้าพาไปดู ไม่เกิดขึ้น หรือยังไม่ถึงเวลาที่จะเกิดขึ้นไม่รู้นะครับ(แต่คงไม่เกิดแล้วละ)

ส่วน หอพัก ความต่างจากที่เค้าพาไปดูคือ ไม่มีประตูเหล็กด้านหน้า แต่มีออฟฟิตเล็กๆขึ้นมาแทน

ประมาณว่า อนาคตถูกกำหนดขึ้นมาอย่างคร่าวๆแล้ว แต่มีการเปลี่ยนแปลงได้

ส่วนรถผมก็ ขยันเป็นรอยเหลือเกิน ไม่รู้มาจากไหนนักหนา อ้อ ปัจจุบันผมขายหอพักไปได้2ปีแล้ว

อนาคตคงจะเปลี่ยนแล้วละครับ ต้องคอยดูกันต่อไป

อีกเรื่อง โทรศัพท์ข้ามเวลา อันนี้ไม่เกียวกับ ที่เค้าพาไปโทรศัพท์สาธารณะ นะครับ

เรื่องมีอยู่ว่า ประมาณปี 2538 ปริษัทส่งให้ผมไปทำงานที่ศูนย์ สุราษฎร์ธานี

เด็กที่ ศูนย์คนหนึ่ง เค้าทำแอมเวย์ แล้วเค้าชวนผมไปที่บ้านอัพลาย ของเค้า

โดยเค้าบอกว่า จะพาผมไปกินข้าวที่ร้านอร่อยๆ แต่ขอแวธที่บ้านแบบ

พอเข้าไปปั๊บ อัพลายเค้าก็วาดแผนใหญ่เลย ผมก็นั่งฟัง เค้าเป็นคนใต้

อธิบายด้วยภาษากลาง แต่ลิ้นแข็งๆหน่อย สักพักก็มีโทรศัพท์เข้ามาที่ มือถือของเค้า

เป็นมือถือตัวโตๆสีดำ คุยกันพักหนึ่งด้วยเสียงอันดัง ดูเค้างง แล้วเค้าก็ถามว่าใครโทรมา

แล้วเค้าก็ด่ากลับไป แล้ว พูดว่าผมไม่ได้โทรไป คุณนั่นแหละที่โทรมา ตกลงคุณเป็นใครนะ

แล้วเค้าก็ วางโทรศัพท์ด้วยอาการฉุนเฉียว พร้อมกับพูดว่า กวนตีนวะ มันบอกว่า

มันชื่อ ... นามสกุล.... แล้วเค้าก็หยิบเอกสารที่ผมกรอกมาแล้วชื้อไปที่ชื่อของผม

แล้วเค้าก็อ่าน ชื่อ... นามสกุล.... ก็นั่งอยู่ตรงนี้นี้ไง แล้วมันจะโทรมาอีกได้ยังไง

ผมเลยถามว่า มีเรื่องอะไรเหลอครับ เค้าบอกว่า คนที่โทรมา ชื่อ... นาสกุล....

ซึ่งก็คือ ชื่อ และ นามสกุล ของผมนั่นเอง ตอนนั้นผมคิดว่าเค้าเพี้ยนๆครับ ประกอบกับอาการโผงผางของเค้าด้วยยิ่งใช่เลย

หลังจากนั้นมาอีกนาน ประมาณปี 2545 ผมอาศัยอยู่ที่ ร้านที่เปิดในตึกเช้าที่เล่าให้ฟังข้างบน

ช่วงนั้นมีคนเข้ามาถ่ายเอกสารในร้าน แล้วแอบขโมยโทรศัพท์มือถือผมไป

ครั้งแรก ผมคิดว่าไปหายนอกร้าน พอครั้งที่ 2 ทีนี้รู้แน่เลยว่าหายจากในร้าน

เลยจับไต๋ได้ว่า คนขโมยทำทีเป็นมาถ่ายเอกสาร แล้วทำทีเข้าไปเลนกับหมา แถวโต๊ะทำงานแล้วก็จิกไป

หลังจากนั้น ผมลองโทรศัพท์ เข้าไปเครื่องที่หายไป ปรากฏว่า มีคนรับ

และผมพยายามเจรจา เอาเครื่องผมคืน ไปๆมาๆ กลายเป็นการโทรก่อกวนกัน

โดยมักจะโทรมาหาผมตอนดึกๆ แล้วนัดออกไปบ้าง หรือไม่ก้ข่มขู่บ้าง

แล้วคืนหนึ่ง ก็มีโทรศัพท์ เข้ามาในขณะที่ผมกำลังจะหลับ ผมก็คิดว่าเป้นพวกที่ขโมยโทรศัพท์ไป

ผมรับสาย คนโทรมาพูดด้วยภาษากลาง สำเนียงใต้ ลิ้นแข็งๆหน่อย พูดกันโผงผาง

แล้วก็หาว่าผมกวนตีน ช่วงนั้นผมก็อาลมขึ้น ผมเลยถามเค้าว่า คุณชื่ออะไร

เค้าก็ถามผมกลับว่า ผมชื่ออะไร ผมก้ตอบไปทั้ง ชื่อ และ นามสกุล เค้าก็ยิ่งขึ้นเสียง

ถามชื่ออะไรนะ ผมก็ตอบไปอีก เค้าก็บอกกวนตีนวะ ผมเลยถามเค้าว่า ตกลงคุณชื่ออะไร

เค้าก็ตอบชื่อ นามสกุล แล้วเค้าก็วางโทรศัพท์ไป

หลังจากวางโทร์ศัพท์ไป แพนผมก็ถามว่า พวกที่ขโมยโทรศัพท์โทรมาเหลอ

ไม่ต้องรับสายมันแล้วแหละ ผมเลยตอบว่าไม่ใช่ แต่มันแปลกมาก

คนโทรมาชื่อ... เหมือนกันชื่อคนที่ชวนผมทำ แอมเวย์ ที่ สุราษฎร์ธานี เลย

อันนี้เป้นอีกหนึ่งตัวอย่างที่เกิดขึ้นจริงกับผม เหมือนกับเป็นเล็บที่มาหยิกผม

บอกผมว่า แกตื่นอยู่นะไม่ได้หลับอยู่ และสึ่งที่อยู่ในหัวผมเต็มไปหมด มันมีแนวโน้มที่จะเป็นเรื่องจริงที่เคยเกิดขึ้นกับผมมาแล้ว ครับ

 

แล้วมนุษย์ต่างดาวที่สร้างเรามีแค่ 4 คนที่ว่ามานี้เหรอครับ หรือว่ามีเยอะกว่านี้ แล้วเขาสร้างเรามาเพื่อทดลองอะไรครับ แล้วมนุษย์ต่างดาวเผ่าอื่นๆเขา สร้างสิ่งมีชีวิตอะไรแบบนี้ด้วยรึป่าวครับ เอาความคิดของคุณแคมปัสก็ได้นะครับ

 

ตอนที่พวกเค้าเดินทางมาที่นี่ มีทั้งหมด สามสิบกว่าลำ ถ้าลำละ 4 คน ก็จำนวนเกิน ร้อย นะครับ

แต่น่าจะมีทั้ง ยานขาดเล็ก และยานขนาดใหญ่ ซึ่งจำนวนที่แท้จริง ผมไม่ทราบครับ


สำหรับ DNA ที่ใช้ผสมให้เป็นมนุษย์ คือ DNA ของหัวหน้า ยานลำที่ผมคอนแท็กด้วย

พวกเค้าทดลองทุกเรื่อง เรียนรู้ทุกอย่าง พวกเค้าอยากรู้ น่าจะพอๆ กับที่ พวกเราอยากรวย ครับ

เผ่าพันธุ์อื่น เท่าที่คุยกับเค้า เผ่าพันธุ์อื่นน่าจะต้องการอย่างอื่นมากกว่ามาสร้างสิ่งมีชีวิตบนโลกนี้ครับ

เช่น ต้องการ แร่ธาตุ ทรัพยากรบางอย่างครับ

 

แร่ธาตุอะไรที่พวกเขาต้องการ คุณแคมปัสพอจะทราบมั้ยคะ
มันสำคัญขนาดว่าเขาต้องมาตามหาที่บ้านของเราเลยหรือ
น่าสงสัยว่าเขาจะเอาแร่ธาตุอะไรไป แล้วเอาไปทำอะไร???

 

เมื่อคืนอ่านรวดเดียวจบทั้งสิบสองหน้า ถ้าเรื่องไหนโดนใจจะยังงี้ทุกที อยากจะถามแต่ไม่รู้จะเริ่มตรงไหน อีกอย่างกลัวซ้ำกับท่านอื่น เอาเป็นว่าคุณแคมป้สเล่าให้ฟังเองก็แล้วกัน ความจำเดิมกำลังกลับคืนมาเรื่อยๆใช่ปะ ไม่ต้องกลัวใครปรามาสนะ คนที่ชอบเรื่องแนวนี้ต้องเป็นคนที่ชอบคิดนอกกรอบหรือว่าล้ำยุคเกินคนปกติอยู่แล้ว หึ หึ

 

เมื่อวานผมฝันเห็น พวกเขาครับเเต่จำไม่ได้ว่าเขาพูดว่าอะไรที่จำได้คือ ยานของเขาเป็นไฟสีขาว ผมพึ่งจำได้ตอนตื่นมายังไม่รู้ด้วยซ้ำ้ว่าวันนี้ผมฝัน มาจำได้ตอนอาบนำ้อยู่ เเต่พอพยายามคิดถึงบทสนทนากับพวกเขาเเละลักษณะของพวกเขากลับจำไม่ได้ ยิ่งคิดหัวก็ยิ่งว่าง ตกลงมันเป็นฝันหรือความจริงเเน่เนี่ย (ผมสำรวจตามร่างกายว่ามีรอยอะไรไหม เเต่ก็ต้องตกใจเพราะมันมีรอยช้ำ้ขีดลากยาวเหมือนรอยผ่าตัด อยู่ตรงเอวขวา ผมลองขูดเเรงเพื่อให้มันออก เเต่ก็ไม่เกิดอะไรขึ้น ไม่เจ็บด้วย)
เมื่อคืนผมลองทำตามที่คุณเเคมปัสบอก เเละก็นั่งสมาธิอีก หนึ่งชั่วโมงครึ่ง เเล้วก็บริหารจักระ (หรือเขาจะจับกระเเสจิตของเราได้เลยมาเยี่ยม - -) ผมว่าน่าจะเป็นไอ้ที่ผมเห็นตอนกลางคืนทุกวันทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือเเน่เลย มี 4 สี ขาว เขียว ม่วง เหลือง
เเต่ส่วนใหญ่จะเปิดสีขาวในช่วงดึก ช่วง1-4 ทุ่มจะมีหลากหลายสีสันเลยล่ะ หรือจะเป็นดาวที่อยู่ไกล เเสงเลยไม่ถึงเหรอ เเต่มันสว่างจนเตะตากว่าดาวดวงอื่นอยู่นะครับ เเล้วอยู่นิ่งตลอด ผมสังเกตหลายวันเเล้ว (ก็เป็นเดือนเเล้วล่ะนะ) อยากถามคุณเเคมปัสว่าใช่พวกที่คุณเเคมปัสเคยเจอหรือเปล่า

 

คุณแคมปัสได้ถามหรือพวกมนุษย์ต่างดาวได้บอกคุณแคมปัสไหมครับว่า ทำไมเขาถึงเลือกที่จะติดต่อคุณ
อีกคำถามนะครับ ผมดูสารคดีหรือ หรือหนังฝรั่งเกี่ยวกับลักพาตัวของมนุษย์ต่างดาว(หนังเรื่อง The Fourth kind) ผมเห็นคนที่ถูกลักพาตัวส่วนใหญ่จะมีอาการกลัวและหลอน เหมือนไปเจอสิ่งที่น่ากลัวมา จริงๆแล้วคุณแคมปัสว่าเป็นแบบนั้นไหมครับ

 

ธาตุอะไร ไม่ทราบครับ แต่พวกเค้าบอกว่า มีอยู่ในป่า จ. กาญจณบุรี

และที่อื่นๆในโลก แต่ที่นี้ลงมาพื้นดินง่ายกว่าที่อื่น พวกนั้นจึงมาหาที่นี่บ่อยๆครับ

 

ไม่ทราบครับ เพราะมีกันหลายกลุ่ม แต่สิ่งที่ผมเล่า ไม่ใช่ความฝันครับ

ผมแยกออกระหว่าความฝัน กับความจริง สิ่งที่ผมเล่า เป้นสิ่งที่ผุดขึ้นมาในความทรงจำ

โดยไม่มีการระบุว่าเป็นความฝัน และในบางเหตุการเกิดขึ้นในเวลากลางวัน

ท่มีผู้คนเยอะแยะร่วมอยู่ด้วย เช่น ที่ผมเล่าตอนที่ผมไปเวียนเทียนที่วัด

ที่เป้นกิจกรรมของโรงเรียน มีนักเรียนเป้นร้อยๆคน อยู่ในเหตุการ

แต่ตัวผมช่วงเวลาหายไป ในขณะที่คนอื่นทำกิจกรรมต่อจนเสร็จ

แล้วก็ โทรศัพท์ข้ามเวลา ที่ผมเพิ่งเล่าข้างบน ก็เป็นเหตุการที่เกิดขึ้นต่อหน้าผู้คนจำนวนหนึ่ง

เพราะฉนั้นมันเหมือนลอยเล็บที่หยิกผม บอกให้ผมทราบว่า สิ่งที่ผุดขึ้นในหัวผม

มีแนวโน้วสูงที่จะเป็นประสบการณ์ที่เกิดขึ้นจริง ซึ่งต่างจากฝัน ที่ผมจะรู้ตัวขณะฝันตลอดว่าเป็นความฝันครับ

 

ครับผม พวกเค้ามีการทดลองกับ มนุษย์ จำนวนมาก แต่ส่วนใหญ่จะถูกทดลองขณะหลับภายใต้การสกดจิต

และผู่ที่ถูกทดลองมีอยู่กระจายทั่วไปทุกมุมโลก ไม่เว้นแม้ประเทศเล็กๆ

และมีบางคน ตื่นขึ้นมา ระหว่างการทดลอง หรือ ถูกทำให้ตื่น เพื่อทดสอบอะไรบางอย่าง

ผมเป็นหนึ่งในผู้ที่ตื่นขึ้นมา ระหว่างการทดลอง ผมจำได้ว่า การตื่นครั้งแรกนั้น

ผมนอนอยู่บนเตียงโลหะ และพวกเค้ากำลัง ตรวจหู และจมูก ของผมอยู่

พวกเค้ากำลังจะเก้บตัวอย่างเนื้อเยื่อใต้สมองของผมอยู่ ในขณะที่ตื่น

สิ่งแรกที่ผมคิดคือ ผมกำลังอยู่กับหมอ จึงทำให้ผมไม่มีอาการกลัว

และเชื่อฟังในสิ่งที่เค้าบอก คือเค้าบอกว่าให้อยู่นิ่งๆแล้วจะไม่เจ็บ ผมก็อยู่นิ่งๆ

แล้วพวกเค้าก้เริ่มพูดคุยกับผม ขณะนั้นอายุของผมน่าจะ 3-5 ขวบ

ผมก้เริ่มถามคำถามตามจิตนาการของเด็ก และพวกเค้าก็ตอบได้ทุกเรื่อง

ก็เลยคุยกันสนุก และผมก็ไว้ใจพวกเค้ามาก เมื่อคุยกันลึกๆลงไปจนถึงที่พวกเค้า

พูดถึงความแตกต่าง ระหว่าผม กับ พวกเค้าแล้ว ผมก้ยังไม่เอ๊ะใจที่จะกลัว

แต่กลับมีคำถามต่อเนื่องไปเรื่อยๆ สิ่งนี้ เค้าบอกว่า คนส่วนใหญ่ที่ถูกพาขึ้นมา

เมื่อตื่นขึ้นระหว่างการทดลอง มักมีอาการหวาดกลัว บางคนมีอาการรุนแรงมาก จนพวกเค้าต้องรีบทำให้หลับ

น้อยคนที่จะยืนคุยกับพวกเค้าแบบนี้ โดยเฉพาะเธอไม่แสดงให้เห้นถึงอาการกลัวเลย

พวกเค้าจึงมักจะให้ผมตื่นขึ้นมาเพื่อพูดคุยกับพวกเค้า และพวกเค้าก็เสนอสิ่งแลกเปลี่ยนกับผม

พวกเค้าถามว่าผมต้องการความรู้ด้านใดบ้าง พวกเค้าจะอัพโหลดให้ แต่จะเป้นความรู้พื้นฐานที่มนุษย์มีเท่านั้นนะ

และ พวกเค้าจะพาผมไปยังสถานที่ที่ผมอยากจะไป ตอนนั้นผมตอบ ดาวพูลโต

พวกเค้าบอกว่า อีก2ชัวโมง จะเป็นเวลาที่ แม่ของเธอจะตื่นขึ้นมาแล้ว เราสังเกตุดู

ในบางครั้งแม่ของเธอจะแวะไปดูที่เธอนอนอยู่ ก่อนจะออกไปข้างนอก

ถ้าแม่เธอไม่แว๊ะดูเธอก่อน เราก็พาเธอไปดาวพูโตได้ และน่าจะกลับมาทันที่แม่เธอจะมาปลุกเธอ

แล้วเธอไม่สนใจที่จะไปที่ที่ใกล้กว่านี้เหลอ เช่น ดวงจันทร์ ผมก็บอกวว่า ก็ได้ ดวงจันทร์ก็ได้

พูดกับพวกเค้าเสร็จผมก้หลับลง และตื่นขึ้นมาอีกทีบนเตียงเหล็ก พร้อมสวมชุดอวกาศสีดำเงา

มันดูบางแนบเนื้อกว่าชุดของนักบินอวกาศที่เคยเห็นในรูปภาพ

ผมลุกขึ้นและเดินลงไป ข้างล่างเป้นพื้นทราย พวกเค้าบอกว่า ที่ฝังตรงข้ามเค้ยมีพวกเธอมาที่นี้

แต่เราคงไม่พาเธอเข้าไปใกล้ เพราะพวกเค้าเผ้าดูมันอยู่แทบจะตลอดเวลา

เอาตรงนี้แล้วกันนะ ผมลงไปเดินดูตัวผมเบาๆ ทำขาตรงๆดีดแค่ปลายเท้าเล้กน้อยตัวผมก็ลอยสูงเท่าเอวแล้ว

แล้วผมก็ก้มลงเอามือลูดกับพื้นทราย ขณะนั้นพวกเค้าบอกว่า เธออย่าเอาทรายขึ้นมานะ

เพราะเรากลัวว่ามันจะไปทำให้อุปกรณ์ของเราติดขัด ผมก็แอบกำทรายเอาไว้ในมือ

เอามือขัดหลังไว้ แล้วผมก้ใช้ปลายเท้ากระโดยต่อ และเพิ่มแรงกระโดดขึ้นเรื่อยๆ

จนเริ่มออกแรงต้นขา ปรากฏว่า ตัวผมรอยออกไป แต่เหมือนมันจะออกไปเลย

พวกเค้าเลยถามว่า เธอพยายามที่จะโคจรเหลอ ผมตอบว่าเปล่า ผมกระโดเฉยๆ

ผมกระโดดแรงเกินไปหรือเปล่าหมือนมันจะไม่ตกเลย แล้วผมก้หลับไปอีก

แล้วผมก็มาตื่นที่เตียงโลหะอีก พวกเค้าบอกว่า เมื่อกี่ผมหลุดวงโคจรพวกเค้าต้องใช้เครื่องมือไปจับตัวผมเข้ามา

แล้วผมก็ตื่นขึ้นมาอีกครั้งบนเตียงนอนของผม พร้อมกับมาทรายโรยพาดตัวผม

วันนั้นแม่มาปลุก แล้วก็ด่าผมว่า เอาทราบขึ้นมาเล่นบนเตียงทำไม่ ดูซิเลอะหมด

ผมก็บอกว่ามันเป็นทรายจากดวงจันทร์ เมื่อคืนหมอพาผมไปเทียวดวงจันทร์มา

แม่บอกว่า ไปอาบน้ำไปโรงเรียนได้แล้ว ผมบอกแม่ว่าเก็บทรายไว้ให้ผมด้วยนะ

ผมอาบน้ำเสร็จ ก็มาถามแม่ไหนทรายเก็บไว้ให้ผมหรือเปล่า แม่บอกทิ้งไปแล้ว

นี่ยังไม่ได้ชำระความนะ ไม่โดนตีก็บุญแล้ว ไปกินข้าว ผมก็ไปกินข้าว แถมเสียดายทรายกองนั้่นจังเลย

 

ผมเป็นคนหนึ่งที่อยากมีประสบการณ์แบบด้านบนบ้างจัง
ไม่รู้ต้องทำไงบ้าง

 

รอติดตามอ่านอยู่เหมือนกันครับ พอได้อ่านกระทู้นี้แล้ว ทำให้ผมเป็นครั้งแรกในชีวิตที่ฝันเห็น UFO 55+ ในความฝันผมเห็น UFO บินไปบินมา ชี้ให้ใคร ๆ ดูก็ไม่มีใครสนใจ มีแต่ผมที่ตื่นเต้นตกใจอยู่คนเดียว คงประมาณว่าถ้าไม่เจอกับตัวเองจะบอกใครเขาก็ไม่เชื่อ ดีจริง ๆ ครับที่นำมาเปิดเผยให้รับรู้กัน

 

เป็นกระทู้ที่ต้องเข้ามาเสพทุกวันซะแล้ว ติดงอมแงม

ประสบการณ์ของคุณน่าตื่นเต้นมากๆ เราเชื่อว่าสิ่งหนึ่งที่เขาเลือกคุณเพราะคุณมี "ความกล้ว" น้อยกว่าคนอื่นมั้ง

 

อ่านแล้วสนุกมากครับ
คุณแคมปัสครับ จานบินสร้างจากโลหะชนิดไหนครับ และใช้พลังงานชนิดไหนครับ(แก๊สโซฮอ95หรือเปล่า)

การล้างเทคโนโลยีทั้ง7 ครั้ง ใช้น้ำเป็นตัวล้าง และครั้งที่ 8 ก็น่าจะเหมือนเดิม
ตอนสมัยโนอา เทคโนโลยี ยังไม่เจริญมากนัก รถก็ไม่มี เครื่องบินก็ไม่มี แล้วทำไมต้องล้างโลกด้วย ล้างเทคโนโลยีด้วย

 

ขอติดตามด้วยคนครับผม น่าสนใจมากครับคุณmamboo

 

เหมือนกันเลย ต่างกันตรงที่ หนึ่งจำได้ทุกอย่าง สองหากตื่นแบบไม่เต็มตัวก็จะคล้อยหลับและต่อฝันได้เองและกำหนดบทบาทได้ พูดใครได้หละ เดี๋ยวเขาว่าบ้า

 

ขอบคุณ คุณแคมปัส และ จขกท ค่ะ

 

อยากรู้จังมนุษย์ต่างดาวม่างอ่ะ น่าสนุกเนอะ อยากทำความรุ้จักจังเยย
น่าจะสนุก อิจฉาๆๆๆๆ อิอิอิ อิิิิิ