รัก

จักแต่งกลอน เยี่ยงใด ไม่มันส์เท่า ... กลอนเกี้ยวเจ้า ใจข้านั้น มันเหิมหาญ
ความคิดข้า สุดบันเทิง เริงสราญ ... แสนสำราญ เกี้ยวเจ้า ชั่งเร้าฤทัย

 

พรานพิเศษ ดักลอบ กับดักสาว
หากสาวแก่ เหนียงยาย จะเกี้ยวไหม
เกี้ยวดึงดูด ถูกคู่ จึงดูดกัน
หรรษาใจ ระรื่น ชื่นใจพราน

 

หล่อคู่สวย หรือสวย คู่ขี้เหร่.....อีกคนเท่ห์ อีกคน เหมือนซำเหมา
พรหมลิขิต บันดาล อย่าดูเบา.....เรียงคู่เข้า เคล้าด้วย ฟิโรโมน

 

หากเหนียงยาน อย่างนั้น ฉันขอบาย.....ไม่ต้องไกล คุณยาย มีแถวบ้าน
ไม่ต้องดิ้น ต้องรน จนเกินการ.....คุณยายนั้น เคี้ยวหมาก กระชากวัย

 

Currently Active Users Viewing This Thread: 9 (2 members and 7 guests)]
พรานพิเศษ*, (-*-)

บ่นในใจ...

สงสัยเขา มาดู กรูจีบหญิง.....มาดูสิงห์ ยกหัว สะบัดหาง
บันลือเสียง คำราม ล้อเล่นนาง.....สิงห์สำอางค์ เมืองเหนือ เพื่อพรั่นพรึง

 

ฟิโรโมน หาหา อะไรนะ
อ่านแล้วงง อ๋ออ๋อ กูเกิลบอก
น้ำอบไทย ก็ดี บุหงาไทย
กลิ่นกุหลาบ ชื่นใจ นะนายพราน

 

ฟิโรโมน กลั่นออก จากในกาย.....เพื่อส่งสาย ปรายกลิ่น เรียกหาคู่
แต่ละคน ต่างมี ปัจเจกอยู่.....แต่ละคู่ ต่างรู้ สู่กลิ่นกัน

 

ฟิโรโมน ตรงกัน จูนหากัน
ฟิโรโมน ผิดกัน จูนไม่ติด
โดนใจกัน แรกพบ จ๊ะเอ๋กัน
ฟิโรโมน ครอบคลุม วงกลมรอบ

 

มีหนึ่งครั้ง ที่พบ ในชีวิต.....รักตรึงติด ครั้งแรก เมื่อแรกเห็น
ต่างดึงดูด ใคร่เห็น ทั้งเช้าเย็น.....พรหมแกล้งเล่น เห็นฤทธิ์ ฟิโรโมน

 

ฟิโรโมน แผลงฤทธิ์ แรงหนักหนา
พิษรักซึม แทรกอณู ทั่วสรรพางค์
ผิวแดงเรื่อ ชมพูแซม สุกสกาว
เลือดกายพร่าง พรมพราว ใจเต้นแรง

 

แบบนี้หรือป่าวคับ



มีครั้งหนึ่ง ซึ่งตราตรึง กับชีวิต ... จำสนิท ฤทธิ์รักแรก เมื่อแอบเห็น
แสนตื่นเต้น ใคร่เห็น ทุกเช้าเย็น ... พรหมแกล้งเล่น เป็นได้เพียง ฝันข้างเดียว

 

เธอผู้นั้น งดงาม ฉลาดเฉลียว.....ดูปราดเปรียว เปรี้ยวอม ประสมหวาน
แต่กำแพง แห่งขนบ พาร้าวราน.....โดนกีดกัน เพราะเธอเป็น มุสลิม

 

หน้าเกลี้ยงอม ชมพู ดูเรื่อเรื่อ.....เลือดฝาดเฝือ ปรายปราย ใบหน้าสาว
คงเป็นเพราะ เลือดลม สูบฉีดเร้า.....มนตราเร่า ร้อนรุก บุกทะลวง

 

สงสัยว่า เตฟา น่าจะหลับ.....มิเคลื่อนขับ บทกลอน มาBattle
พรานหลบไป เจียวไข่ ก็จ๊าดดดเมิน.....เหตุใดเปิ้น มิฟื้น ตื่นมีแฮง

 

หรือเตฟา ตกห่วง ห้วงสะกด.....เรี่ยวแรงหมด มนต์รัด มัดจนแน่น
จักถอนให้ หรือปล่อยไว้ มนต์แน่นแฟ้น.....ปล่อยรักแล่น รัดไว้ ให้คำนึง

 

อากาศโปร่ง โล่งเย็น สะอาดเอี่ยม
หลับสบาย เพลินเพลิน จะหาไหน
พักผ่อนกาย พักผ่อนใจ เก็บเกี่ยวแรง
ไว้ Battle กับนายพราน เพลินอารมณ์

 

ภูเขาสูง ตระหง่าน โอบรอบเมือง
เสียงนกน้อย จิ๊กจั๊ก จิกแซมขน
ปีกอ่อนอ่อน โบกพริ้ว ล้อเล่นลม
บินบินบิน อิสระ ด้วยตัวตน

 

พรานพิเศษ ทอดไข่เจียว สร้างมนตรา
ฟิโรโมน พรึ่บพรั่บ มนต์ไข่เจียว
สูตรอาหาร จ๊าดเด็ด ข้าวสวยร้อน
อีกข้าวนึ่ง น้ำพริกหนุ่ม นึ่งฟักทอง

 

เป็นกุลี ขนอิฐ ยกดินหิน.....เพื่อสวนศิลป์ หินไต่ ไล่ระดับ
ยกจนขา แทบลาก เกือบล้มพับ.....ลมแทบจับ เหงื่ออาบ เหม็นคราบไคล

เพลานี้ ถึงครา พักกินข้าว.....Battle เจ้า สิงห์เหนือ ให้สดใส
กินข้าวอิ่ม หายร้อน ซาบายจายยย.....ครานั้นได้ เพลา ของกุลี

 

การกิจควร ประกอบ ด้วย"ฉันทะ".....พอใจจะ กระทำ อย่างสร้างสรรค์
"วิริยะ" อุตสาหะ ผสมกัน.....แล้วบุกบั่น มั่นสู่ ประตูชัย

ใจจดจ่อ "จิตตะ" จับกระแส.....ไม่เปลี่ยนแปร วอกแวก กระสับส่าย
"วิมังสา" ตรวจสอบ ความเป็นไป.....คอยแก้ไข ปรับปรุง มุ่งตรวจทาน