รัก

ก็มี นายพรานพิเศษ นี่แหละ ที่ดูท่าจะทัน Stefa อยู่เหมือนกัน

 

จักเข้ามา ก็จง มาให้ดี.....มาทั้งที สนทนา ให้สร้างสรรค์
อยากแต่งกลอน เราแนะ แนวให้ท่าน.....อย่าแซวกัน มากไป ไม่ค่อยงาม


เรากับ Stefa... มันมีอะไรซับซ้อน ลึกซึ้ง มากกว่าที่เห็นในกระทู้มากนัก (ไม่ต้องคิดถึงเรื่องลามกล่ะ)
ถ้าจะจีบกัน เราไปจีบกันที่อื่นมีเยอะแยะ ไม่ต้องมาจีบกันในกระทู้ให้แลดูอุจาดตาดอกท่าน

รู้ไรมะ... ทุกวันนี้ ท่านอดีตภรรยาของเรา ยังมาอ่านกระทู้อยู่เลย ถ้าเราจะจีบหญิงในนี้ บอกตรงๆ เกรงใจเขา เท่านี้เราว่ามันก็เจ็บกันมากแล้ว
แล้ว Stefa... เนี่ยนะ เขาก็เห็นในเวบ หึงด้วย
จบป่ะ... จะได้เลิกแซวเรื่องแนวชู้สาวกันเสียที

 

บอกตรงตรง กลอนท่าน เข้าใจยากส์.....อ่านลำบาก สัมผัส มันสับสน
อ่านไปมา หลายครั้ง ทบทวนวน.....หากสับสน ร้อยแก้ว ก็ OK.

 

ใครทันใคร ใครไม่ทันใครนะ... เหอๆ
Hypercreativation... หึๆ

 

คนส่วนมาก ยากตาม เตฟาทัน .. เหตุนั้นเพราะ ทำอะไรมักเร็ว ดั่งใจ
แต่อย่างเดียว ที่ฉงน คอยสงสัย .. หากกินไว เธอจะอ้วนและใหญ่ได้เลยหนา

 

หยุดพักรบ ก่อนเน้อ 55555 ละครรออยู่

 

55555 กินเร็ว แป๊บเดียวเสร็จ กินจานเดียว ไม่อ้วนหรอก วันหนึ่ง 2 มื้อเอง
เนื้อสัตว์ก็ไม่กิน มีกุ้ง ปลามั่ง

 

ภาษาแยก จำแนก สองแบบไว้....."ร้อยแก้ว"ไซร้ ลำเลียง เพียงเล่าบอก
แต่สวยงาม ทำนอง เรียงระรอก.....สัมผัสนอก แลใน ใช้"ร้อยกรอง"

 

บอกตามตรง จะร้อยกรอง หรือร้อยแก้ว ... ทั้งสองแนว คืนอาจารย์ หมดแล้วหนา
สัมผัสนอก สัมผัสใน คืออะไรนา ... รู้แต่ว่า ตอนนี้หนา สัมผัสด้วยใจ

 

ไม่มีใคร ที่มัน แก่เกินเรียน.....ความพากเพียร ไม่จำ กัดอายุ
สัมผัสใจ ก็ใช้ ใจพูดอยู่.....อย่าให้รู้ เก็บไว้ พูดในใจ

 

หากมีใคร บอกว่าแก่ จนเกินแกง .. จะสำแดง อิทธิฤทธิ์ ตัวอักษา
ด้วยความเพียร แม้อายุ ล่วงเลยมา .. เต็มอัตรา ไม่มียั้ง ให้รู้ไป

 

ชักธงรบ นำหน้า ควบม้าศึก.....ใจให้คึก ฮึกเหิม เสริมหอกหลาว
สะพายดาบ ชักขึ้น ให้เงาวาว.....แล้วเร่งเข้า ประจัน ห้ำหั่นกลอน

งัดออกมา กี่ฤทธิ์ กี่วิชชา.....เร่งนำมา รณยุทธ์ อย่ากุดซ่อน
รบกันเยี่ยง นักรบ นักเลงกลอน.....ควบม้าร่อน เร่งมา ยุทธนาเรา

 

ม้าติดเกราะ เหยาะรอ คู่ต่อรบ.....ใยจึงหลบ หายหน้า ไม่หันเห็น
แลทั้งซ้าย ทั้งขวา ช่างเงียบเย็น.....ใยมิเห็น คู่รบ มาพบรอ

 

หากติดขัด ศาสตรา แลอาวุธ.....เราจักหยุด ให้ยืม ทั้งดาบหลาว
หรือขาดม้า ตีนจัด เยี่ยงม้าเรา.....จักรบเจ้า บนดิน ถิ่นบึงวาม

หรือจักไป ปรึกษา เสนาก่อน.....เราจักนอน รั้งไพร ให้ยุงหาม
พร้อมเมื่อใด ส่งนก บินมาตาม.....เราจักตาม นกบอก ออกรบพลัน

 

รู้ได้งัย ว่าข้า ได้เลี้ยงนก ... อยากส่งกบ ร้องโอ๊บโอ๊บ แทนได้ไหม
นอนยุงหาม ให้ยุงอิ่ม อย่าร้อนใจ ... รอต่อไป จนกว่าเสียง โอ๊บโอ๊บมา

 

เริ่มคึกคัก ตีกลอง เสียงร้องป่าว
กองทัพใหญ่ รวมพล ระดมพวก
ร้องเพลงรอ ทีมเวอร์ และทีมเวิร์ก
เร่งฝึกหัด ตีฝีปาก ด้วยดวงใจ

 

นั่งมองดู ม้ารัก เล็มกินหญ้า.....เสียงกลองพา ระรัวลั่น สนั่นไหว
เงี่ยหูซ้าย นั่นเสียงกลอง สบัดชัย.....เราสั่งไป รัวรบกลอง อโยธยา

จักเมืองเหนือ เมืองไหน มิเคยหวั่น.....มาห้ำหั่น กลกลอน แก้กังขา
มาสำแดง แผลงฤทธิ์ ประจักษ์ตา.....วาดลีลา สิงห์เหนือ กับเสือไพร

จักกล่าวถึง ท่านขุนศึก "ฉงน"น้อย.....เลี้ยงกบลอย ลอยคอ เพลิดเพลินไหม
จงไปฝึก วิทยา ให้แกร่งไว.....เลี้ยงกบไป แต่งรบ กับกบเอย

 

กล่าวถึงนก ในกรง ช่างบัดซบ.....ได้พานพบ คราใด ใจหมองหมาง
คนอัปรีย์ ขังนก ตัดเส้นทาง.....พระเจ้าสร้าง นกบิน ใช่ถิ่นกรง

 

เสียงฟรุ๊งฟริ๊ง กรุ๊งกริ๊ง ลับคมดาบ.....ขัดให้วาบ แววเงา รอเชือดเฉือน
เร็วเร็วเร่ง รี่มา อย่าแชเชือน.....อย่าให้เพื่อน ต้องรอ เป็นสายบัว

 

ท้องอิ่มแปร้ ค่อยมีแรง รบกันต่อ
แรงแกงส้ม ผักกาดขาว แลกุ้งน้อย
ร้อนควันฉุย ลุยข้าวสวย 1 ถ้วยพอ
แรงรบรา เชือดกลอนรบ ถึงบ่ายเย็น