รัก

ซาเตฟา สงสัย ไปขั้วโลก.....ไปดูก๊ก คนเผ่า จ้าวน้ำแข็ง
ลืมบอกไป ให้พก น้ำหวานแดง.....เยาะใส่แข็ง ขั้วโลก แล้วเพลินกิน.. ฮี่ๆ

 

โอ้.. ชีวิต เรานี้ มีแต่เล่น.....นั่งนอนเล่น เล่นกลอน ทั้งเล่นสวน
ขับรถเล่น เดินเล่น ระรื่นร่วน.....วันวันล้วน เล่นไป ให้หมดวัน

ฤาบางที ก็ต้อง เล่นหากิน.....หาทรัพย์สิน ไว้แลก กับอาหาร
เล่นเรื่อยเรื่อย สร้างสรรค์ ใจเบิกบาน.....แต่มิพาล เขลาขลาดเป็น เล่นอบาย

 

อ่านกลอนเพลิน เคลิ้มไพร พนาพราน
ใจลอยเดิน หลงป่า อวลดมดอม
หอมดอกอ่อน กลิ่นเขียว ละอองน้ำ
พรมใบทั่ว กลิ้งกลิ้ง ดอกบานตูม

 

hale's blue boy น้ำแดง หวานsyrup
ผสมน้ำ แช่เย็น เยือกเย็นจ้า
ดื่มกระหาย ชื่นใจ ชื่นอุรา
เตฟามี ติดบ้าน ประจำวัน

 

ชาดำเย็น หอมหอม เราชอบดื่ม.....จึงไม่ลืม ต้มเก็บ เหน็บในตู้
ครั้นอยากดื่ม ก็มี บริการอยู่.....แช่ในตู้ เย็นหอม รอชื่นใจ

 

เครื่องดื่มแท้ สุดโปรด เตฟาชอบ
กาแฟสด ร้อนร้อน ครีมนวลเนียน
เพิ่มพละ กำลัง สำคัญกาย
กาแฟเย็น ดูดพรวด ชอบมากเลย

กาแฟ นี่ อันดับ 1 ของ Stefa สุดโปรด

 

กาแฟเรา มิดื่ม เพราะเคยขาย.....เคยดื่มไป คุยไป ลูกค้าม่วน
พอลูกค้า คนที่สิบ ก็เริ่มรวน.....เมาปั่นป่วน มึนมั่ว เพราะกาแฟ

กาแฟสด ดื่มวัน ละสิบถ้วย.....มึนเมาด้วย ฤทธิ์"คา เฟอีน"แน่
ทุกวันนี้ เรากล่าว จริงแน่แท้.....เห็นกาแฟ มิแช มิเชือนมอง



ก็เคยขายตอนอยู่เชียงใหม่นั่นแหละ... 55555

 

วันละ 1 ไม่เกิน 2 ต่อวัน
กาแฟสด ฤทธิ์รุน แรงหนักหนา
ถ้าดื่มชน กับเนื้อ หมูเป็ดไก่
อาการแย่ ไม่ไหว โอ๊ยแย่แล้ว

55555

 

กาแฟสด มากไป คงเป็นเหตุ......เป็นอาเพศ บันดาล ให้เราบ้า
บวมส์บวมส์บ๊องส์ ติ๊งต๊องส์ อย่างนี้นา.....เอ.. หรือว่า อาจเพราะ แก็สโซฮอลล์.. 555

 

ดอกอัญชัญ ใบเตย ดอกเก๊กฮวย
ล้วนต้มดื่ม สดชื่น แก้กระหาย
น้ำมะตูม น้ำขิง น้ำกระเจี๊ยบ
อีกตะไคร้ น้ำเปล่า น้ำมะนาว

น้ำผลไม้ หลากหลาย หั่นแล้วปั่น
สัปรด แตงโม แตงไทยไทย
มะม่วงสุก ดิบดิบ ปั่นได้หมด
เติมน้ำหวาน น้ำแข็ง น้ำเย็นปั่น

 

เตฟาเน้น อาหาร ที่ลงท้อง.....แต่เพื่อนพ้อง พรานไพร มักอาหาร
ที่กินเสพ ด้วยใจ ให้เบิกบาน.....เพราะต้องการ เคลื่อนขับ Endorphin

 

พรานอยากเสพ ให้ใจเบิก ให้ใจบาน
ท้องพรานร้อง จ๊อกแจ๊กจ๊อก หิวอิ๊อิ๊
ใจไม่เบิก บานไม่ไหว หม่ำก่อนนะ
endorphin ต้องอิ่มก่อน นะคุณพราน

 

อดอาหาร หนึ่งวัน ต่ออาทิตย์......บำรุงจิต กำลัง ให้กล้าแข็ง
ซ้ำร่างกาย อวัยวะ ได้ผ่อนแรง.....ทำให้แข็ง แกร่งได้ ทั้งกายใจ

Endorphin จุ่งอย่า เทียบอาหาร.....พรประทาน พระองค์ ทรงมอบให้
ฝังไว้กลาง ทรวงอก พกข้างใน.....หลั่งออกได้ เมื่อปิติ ปริฤดี

เป็นอาวุธ ไว้ปรับ จับสมดุลย์.....เลือดปราณหมุน เสถียรทรง ลงตรงที่
ฆ่าเซลล์ที่ ก่อเกิน ไม่พอดี.....ให้พ้นที่ มลายไป ด้วยพระพร

 

เมื่อจิตแกร่ง เป็นนาย เหนือร่างกาย.....ความกระวาย กระวน ย่อมทนได้
เพียงนั่งดู ท้องร้อง จ๊อกจ๊อกไป.....พินิจได้ แยกแยะ จิตกับกาย

 

พระองค์ท่าน สอนสั่ง เตฟาเอ๋ย
หม่ำมากเกิน อึดอัด นะลูกจ๋า
อดทั้งวัน ท้องกิ่ว โรคกระเพาะ
วันละมื้อ ดีกว่า รูปร่างเพรียว

 

มานิ่งนั่ง copy เอากลอนเก็บ......เหมือนเดินเก็บ ลมปราณ รอบบึงรัก
ลมหายใจ หล่นอยู่ ใยมากนัก.....นั่งท้อพัก แต่ก็ ยังหายใจ

 

เซลส์ก่อเกิน ต้องค่อยๆ สลายมัน
Detoxโดย พืชผัก เห็ดหอมสด
อดอาหาร ทั้งวัน กัดกระเพาะ
เซลส์ก่อเกิน ก็คือ เนื้อสัตว์เอย

 

ซากเนื้อสัตว์ ในกาย ช่างเหม็นนัก
กลิ่นตัวสาป เหงื่อเหนียว ขี้ไคลดำ
ลมหายใจ สุดทน หมักหมมนัก
กายสกปรก ใจจิต แย่เหมือนกาย

 

โรคกระเพาะ เราเยาะเย้ย มิเคยเป็น.....มิเคยเห็น โรงหมอ นานมากหลาย
ไม่กินยา แม้นป่วย เจ็บเจียนตาย.....เราท้าทาย ความตาย ไม่เห็นมา

พระประสงค์ เป็นตาย เรารับอยู่.....ปล่อยให้อยู่ ในมือ อุ้งหัตถา
ท่านจักปล่อย หรือจัก ปลิดอุรา.....ปล่อยให้พา ตามใจ ในพระองค์

โรคที่เรา เห็นว่า น่าหู่หด.....คือโรคขด ขลาดเหวอ เพ้อพลุ่งโพล่ง
เจ้าความกลัว น่ากลัว อย่ามัวคง.....จงเร่งปลง ตัดใจ เลิกไฝ่กลัว

 

ดั่งกอบัว มิเห็น เคยกลัวตม.....จักหมักหมม อมเหม็น มิรังเกียจ
พากเพียรไป เจริญโต เติบละเลียด.....มิเคยเครียด ชูดอก แล้วออกบาน