ร่วม เสวนา กันครับว่า...จิตสงบ กับ จิตตั้งมั่น เหมือนหรือต่างกันอย่างไร

....ในมหาสติปัฎฐานสี่ กาย เวทนา จิต ธรรม...เพื่อให้เข้าถึง ไตรลักษณ์ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา....ในจิตตานุปัสนาสติปัฎฐาน ." จิตตั้งมั่นก็รู้ว่า จิตตั้งมั่น จิตไม่ตั้งมั่นก็รู้ จิตมีราคะก็รู้ มีโทสะก็รู้....สติ(การระลึกรู้จึงสำคัญ)....เพื่อการเข้าถึงไตรลักษณ์...เพราะกาย เวทนา จิต ธรรม หรือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร ย่อมอยู่ภายใต้กฎไตรลักษณ์...ถ้าจะเอา สภาวะ ปิติ สุข อุเบกขา ย่อมนับว่าเป็นเวทนา...การมีสติระลึกรู้เห็นการเกิดดับ หรือ ระลึกรู้ว่า เราอยู่ในสภาวะธรรมใด ใน กาย เวทนา จิต ธรรม...หลงเสพอารมณ์ใด อยู่ จึงสำคัญ...สติ จนกว่า จะ....

 

เมื่อเรารู้อารมณ์นั้น คือ การมีสัมมาสติ

ถ้าเราเกิดอารมณ์นั้นคือการเข้าไปยึดสังขาร

 

หลวงปู่พุธ ฐานิโย

ท่านให้ข้อคิดได้ชงัดนักแล อย่าสนเท่ห์เลย ลองอ่านดู

**************************************

ทีนี้ การกำหนดจิต ภาวนานี่ ส่วนใหญ่
เราจะไปสำคัญหมั่นหมายอยู่ตรงที่ว่า
ต้องทำจิตให้สงบนิ่งเป็นสมาธิ เสมอไป ​

สมาธิ มันมีอยู่สองอย่าง
อย่างหนึ่ง สมาธิ สงบนิ่งว่าง นิ่ง เหมือนดวงไฟที่
เหมือนไฟเทียนที่อยู่ในโต๊ะ
ลมพัดไม่ถูกมันได้ แสงไฟมันก็นิ่ง
อันนี้เรียกว่า สมาธินิ่ง​

ทีนี้ สมาธิอันหนึ่งมันไม่นิ่ง
จิตมันไปคิดอยู่กับเรื่องราวต่างๆ
แต่มันคิดด้วยอาการแห่งความสงบ
มี สติ สัมปชัญญะ ตามรู้พร้อม อยู่ทุกขณะจิต
อันนี้ก็คือ สมาธิ​

ในเมื่อจิต มีความคิดอยู่
ได้ชื่อว่าจิตสงบเป็นสมาธิได้อย่างไร
อ้าว สมมุติว่า ใครมี สติ สัมปชัญญะ รู้พร้อมอยู่ที่จิต
คนเค้าด่ามา รับรู้ แต่จิตไม่หวั่นไหว
เพราะการกระทบนั้น นิ่ง สะบาย
ไม่โกรธ ไม่หงุดหงิด จิตสงบหรือเปล่า​

ในเมื่อตาเรามองเห็น สิ่งต่างๆ แต่จิต ไม่หวั่นไหวตามสิ่งนั้นๆ ​

เช่น ​

อย่างเห็นเค้าเดินไปวิ่งไป ไม่อยากวิ่งอยากเดินกับเค้า
จิตของเราอยู่ในสภาพปกติ แม้แต่เท้า ก็ไม่ก้าวตามเค้า
จิตสงบหรือเปล่า​

เพราะฉะนั้น ​

คำว่า จิตสงบเนี๊ยะ สงบอย่างไม่มีความคิด​

อีกอย่างหนึ่ง​

สงบอย่างมีความคิดแต่ไม่มีความยินดียินร้าย
จิตเป็นกลางโดยเที่ยงธรรม​

บางทีเนี๊ยะ อารมณ์มันว๊าวุ่นอยู่ตลอดเวลา
แต่จิตดวงนี้ มันจะไปนิ่ง สว่างไสว
อยู่ในท่ามกลางแห่งสิ่งแวดล้อม
เป็นไปได้หรือเปล่า ถ้าใครยังไม่เป็นก็รับฟังเอาไว้ ​

อย่าปฏิเสธ​

ทุกสิ่งในโลกนี้ ที่เค้าพูดกัน คุยกัน
ที่มีชื่อ ระบุ ถึง ว่าสิ่งอย่างนั้นเป็นอย่างนั้น อย่างนั้น อย่างนั้น
ในเมื่อเราศึกษายังไม่ถึง อย่าไปปฏิเสธ ว่ามันเป็นไปไม่ได้
เรา้ต้องรับฟังเอาไว้แล้วพยายาม พยายามพิศูจน์ให้มันรู้ข้อเท็จจริง​