ลำนำเพลงรักของนักกลอน

แต่งได้...แต่แนวนี้

ได้ลิ้มรส ความหวาน ในคืนนี้

อารมณ์ดี ครึ้มใจ นักเจ้าเอ๋ย

จะอมไว้ ไม่แปรงฟัน ทั้งคืนเลย

ตื่นเช้ามา รู้มั้ยเอ่ย เป็นยังไง

........​

 

เตรียมกระดาษ และปากกา หามาให้
เป็นเพื่อนใจ ขับลำนำ คำฉ่ำหวาน
แปลจากใจ เป็นอักษร เป็นกลอนกานต์
แล้วผสาน เสียงเพลง อย่าเกรงใจ
​

 

ไม่แปรงฟัน ทั้งคืน ตื่นมานั้น
อะไรกัน เน่าเหม็น เช่นซากหมา
รีบลุกขึ้น เดินสำรวจ ตรวจไปมา
จนระอา หาที่ใด ไม่ยักเจอ
๕๕๕

"กลอนพาไป ใช้คำไม่เพราะ ขอโทษด้วยนะคะ"​

 

ตื่นขึ้นมา แม่พา ไปหาหมอ
อมยิ้มล่อ ฟันผุ ไปหลายซี่
เหมือนรักหวาน เกินไป ก็ไม่ดี
รักเป็นพิษ ในบางที ถ้ามากไป

by นายหมาป่า​

 

พระจันทร์ยิ้ม อิ่มเอมใจ ในคืนนี้
ดาวก็มี ไมตรีมา พาสุขสันต์
สายลมพริ้ว พัดผ่าน ซ่านใจพลัน
เธอกับฉัน นั่งเล่น เย็นสบาย
...
​

 

ท่านเจ้าบ้าน แต่งมา ไวแท้เหลา!!!
ทำเอาเรา ยังไม่ได้ ไปกินข้าว
เด๋วมาใหม่ จะจัดไป ให้ยาวยาว
ไปๆๆ แยกย้ายกินข้าว กันเถอะเรา

โอเคเน้อ

 

ในนิมิตพาฉันมุ่งสู่อดีต

แค่เพียงคิดนึกเหมือนดังฝัน

มีความสุขในภพไกลกายนิรันดร์

รู้ตัวพลันมุ่งสู่หลุมกาลเวลา

แรงดึงดูดแยกกายใจไปท่องเที่ยว

ที่คาบเกี่ยวจักรวาลคู่ขนาน

ระยะสั้นแต่เหมือนจากไปนาน

สุขสราญที่แดนทิพย์สีเหลืองทอง

 

ฮ่าฮ่าฮ่า น่าขำนัก รักเป็นพิษ
ถูดสะกิด หัวใจตรม อมพิษหนอง
ด้วยระเริง รักเล่นว่า น่าลิ้มลอง
ด้วยลำพอง จึงต้องตรม ระทมกัน

ดั่งอมยิ้ม ฉ่ำหวาน ซาบซ่านนัก
จึงคิดจัก อมไว้ ในปากนั้น
ความอร่อย ที่ได้มา พาทุกข์พลัน
เพราะฟันดัน บอกเหงือกว่า ข้าขอลา
....

​

 

เด็กน้อย......อมยิ้ม......เห็นฟันผุ

จุ๊จุ๊จุ๊......ไปแปรงฟัน......ดีกว่าไหม

เดี๋ยวฟันหลอ......เพื่อนล้อ......แย่จะตาย

เดี๋ยวไม่ขาย......อมยิ้ม......ให้ซะเลย

 

หม่ำไอติม ไปหนึ่งถัง ยังไม่อิ่ม
ขอนั่งจิ้ม เขียนกลอน ก่อนเพื่อนเอ๋ย
อารมณ์มันส์ กำลังมี นี่เพื่อนเอย
หากไปเลย กลัวไปลับ ไม่กลับมา
​

 

ตื่นขึ้นมา แม่พา ไปหาหมอ

อมยิ้มล่อ ฟันผุ ไปหลายซี่

เหมือนรักหวาน เกินไป ก็ไม่ดี

รักเป็นพิษ ในบางที ถ้ามากไป

..............................................

แต่ฉันเลือก.....จะหวาน..... ถ้ามีรัก

จะได้พัก.....ฝากใจ.....ไว้ตรงนี้

ถ้าขาดหวาน.....เติมน้ำตาล.....คงพอดี

ถ้าไม่มี.....ที่รัก..... คงขาดใจ

 

กลับมาแล้ว เห็นไหม ไม่ไปลับ
กินข้าวกับ เพื่อนๆ อยู่แถวนี้
อารมณ์กลอน ตอนไหน มันก็มี
ได้เพื่อนดี ต่อโคลงกลอน ถึงตอนเย็น

by นายหมาป่า

 

มอบอมยิ้ม สีสดใส ส่งให้น้อง
อมแก้มป่อง แสนน่ารัก เป็นนักหนา
พี่ก็อม น้องก็อม สมอุรา
อมยิ้มพา ชื่นใจ ด้วยไมตรี​

 

บางคนเลือก เจ็บบ้าง เป็นกระสัย
เพราะหัวใจ ไม่เคย ยอมอดหวาน
เจ็บจี๊ดๆ จี๊ดๆ พอรำคาญ
ดีกว่า ไม่ได้หวาน กะคนดี

ช่ายมั้ยหล้า.............ฮิ้ววววววววววววววววววววววววววววว

 

โอ้โฮเฮะ!...ทานอย่างไร ไวนักนี่
มาอีกที กลอนท่านว่อน ร่อนมานั่น
ชักฉงน ทำได้ เช่นไรกัน
กามนิต ชิดซ้ายพลัน ไม่ทันใจ....

 

อารมณ์พา แต่งกลอน ถึงหน้าร้อย

เพื่อนๆร่วม ฉลองหน่อย นะเพื่อนเอ๋ย

ได้ร่ำกลอน เหมือนแต่ก่อน ดีจังเลย

เหล่ากวี หลงยุคเอ๋ย ข้าดีใจ



​

 

ถ้ามีที่รักคงดีให้เจ็บจี๊ดจี๊ดไม่เคยว่า

สนับสนุนให้เจ้าชู้ทุกเวลา

อย่าเที่ยวหาคนใหม่จะโดนฆ่า

หมกในป่าให้เน่าหนอนขึ้นเลย

 

พระว่าไว้ ว่าที่ใด ไหนมีรัก
จำต้องจัก ทุกข์ใจ ให้ขื่นขม
รักลวงหลอก ทำตัวว่า รักน่าชม
แล้วระดม หมัดฮุกให้ ดวงใจเรา

...ชิชะ...เจ้าความรัก...


​

 

อันดวงจิต แต่ก่อน ชอบกลอนนัก
สงสัยแต่ง กลอนรัก รวดเร็วจี๋
กามนิต จิตมนุษย์ รวดเร็วดี
เจอทู้นี้ ร่ายกวี ได้ทันใจ

 

สมัยเด็กๆชอบอมยิ้ม ให้อม จนฟันผุ

ให้โดนดุ อย่างไร ไม่เคยสน

เพื่อนเรียกว่า ไขแมงกินแข่ว ดูชอบกล

ก็ไม่พ้น ต้องถอนฟัน เจ็บน่าดู