เชิญเข้าร่วมสนทนาพิเศษเรื่อง มิติ ความฝัน ชาติภพ จิตวิญญาณ โดย @โนวา อนาลัย@ [Writer]

คุณ zip ทำ 3D ได้สวยมากเลยค่ะ พี่นักเขียนอยากจะ portray ความซับซ้อนที่ไม่สามารถวาดออกมาเป็น 2D ได้สำเร็จ ซึ่งตรงกับข้อความที่คุณ Mead กล่าวว่า โดยมีการช่วยเหลือกันในกลุ่มของตัวตนรวมอีกที

สาระที่ว่านี้ ท่านอาจารย์อนาลัยได้กล่าวไว้ว่า หากเปรียบเทียบว่าพวกเราคือตัวตนย่อยๆหรือเซลล์ ท่านอาจารย์อนาลัยคือตัวตนรวมหรืออวัยวะส่วนหนึ่งในระบบหนึ่ง
ท่านกล่าวว่า ในระบบที่กว้างใหญ่ไพศาลยิ่งกว่า ยังมีตัวตนเช่นท่านอีกมากมาย ซึ่งเปรียบเสมือนอวัยวะหลายส่วน ที่รวมตัวกันเป็นตัวตนรวมอีกทีหนึ่ง เป็นระบบที่มีมิติต่อไปอีก-อย่างไม่มีวันสิ้นสุด

พี่นักเขียนจินตนาการเป็น 2D ไม่ได้ แต่คิดว่า 3D Animation น่าจะทำได้ เพราะสร้างมิติและการขยายตัวของมิติได้กว้างไกลกว่า 3D ของคุณ zip ทำให้รู้สึกว่าใกล้จินตภาพที่ว่าเข้าไปมาก และคุณ zip ก็พบด้วยว่าส่วนที่ผิดเพี้ยนไปคือคนที่ไม่ได้ชูแขน เอาใจช่วยนะคะอยากให้พวกเราได้เห็น animation จัง

การขยายตัวของจิตวิญญาณ การแตกตัว หรือการ multiply ที่ไม่อาจคำนวณได้ด้วยวิธีการทางวิทยาศาสตร์ เป็นปรากฏการณ์ที่พี่นักเขียนรู้สึกว่า น่าจะแสดงเป็นภาพได้ด้วยการใช้ Fractal หรือ Processing Alpha หรือ ใช้ program - Vision of Chaos สร้างภาพในแนว Buddha Brot



ซึ่งเป็นการสร้างภาพที่ multiply ภาพแรกออกเป็นจำนวนที่เป็นอนันต์
คุณ zip อาจจะคุ้นเคยกับ program ประเภทนี้ ลองแวะไปชม website นี้ดูนะคะ
http://www.phong.com/post/imagery.php
http://softology.com.au/gallery/gallery.htm
(rose)

 

จากเล่มที่สอง บทนำ ครับ
"จิตวิญญาณของเธอฉลาดล้ำลึกเกินกว่าที่สมองของเธอทั้งหลายจะหยั่งถึง"

ต้องขอโทษพี่นักเขียนนะครับที่ผมถามคำถามที่ไม่น่าถามเลยครับ แต่ผมไม่คิดว่าจิตวิญญาณกับสติสัมปชัญญะจะสัมพันธ์กันลึกซึ้งมากขนาดนี้ ตามที่ผมเรียนมาไม่เคยกล่าวถึงสติหรือจิตวิญญาณ ยิ่งเคยอ่านเรื่องของความรู้จากบาร์โค้ดนี่(นานเหมือนกันครับ)ยิ่งสงสัย เพราะผมเข้าใจว่าจิตวิญญาณไม่ต้องใช้ที่กักเก็บความรู้ แต่สมองต้องมี เลยแยกไม่ออกว่าจิตวิญญาณกับสมองอะไรมีผลต่อการจดจำความฝันมากกว่ากัน ผมขอเวลาติดตามอ่านหนังสือของพี่นักเขียนสักระยะหนึ่งจากเว็บก่อนนะครับ เพราะช่วงนี้จะต้องเตรียมสอบ A-Net ขอบพระคุณพี่นักเขียนที่ให้ความรู้ครับ ช่วงนี้จะหัดวาดภาพที่พี่นักเขียนบอกด้วย
ดูแลสุขภาพด้วยนะครับพี่นักเขียน

 

ความฝันพี่นกสนุก ตื่นเต้นดีครับ
พี่นกอย่าป่วยนานนะครับ ใกล้คริสมาสต์แล้ว เดี๋ยวอดสนุกนะจะบอกให้
หายป่วยแล้วเดี๋ยวพาไปเล่นน้ำครับ

 

Ice Storm Dec. 2007

เช้านี้พี่นักเขียนตื่นขึ้นมาในเมืองแห่งแก้วผลึก หรือ Crystal Land

เพราะฝนตกเป็นน้ำแข็งมาตลอดคืน อากาศหนาวไม่มากเท่าสัปดาห์ที่ผ่านมา อุณหภูมิอยู่ที่ 0-4c ต้นไม้ที่น่าสงสารถูกน้ำแข็งเคลือบจนหนัก เสียงดังอ้อดแอ้ดลั่นป่าละเมาะหลังบ้านพี่นักเขียน แล้วก็มีเสียงดังครึนๆเป็นระยะห่างๆตลอดวัน เพราะกิ่งใหญ่ๆที่รับน้ำหนักน้ำแข็งไม่ไหวหักลงมาท่อนยาวประมาณ 1-3 เมตรดังสนั่นราวกับต้นไม้โค่น น่าสงสารต้นไม้มากเลยค่ะ

หลาย area ในเมืองไฟดับ เพราะน้ำแข็งเกาะเคลือบสายไฟหนักจนสายไฟขาดบ้าง ตกท้องช้างจน disconnect บ้าง
บ้านพี่นักเขียนโชคดีที่ไม่มีอะไรเสียหายมากไปกว่าต้นไม้หัก เพื่อนฝูงและคนรู้จักต่างก็โทรถามไถ่ทุกข์สุขกัน ทั้งที่โทรจากในเมืองและโทรทางไกลจากต่างรัฐ โทรศัพท์ดังแทบจะทุกชั่วโมง

พี่นักเขียนนั่งจิบกาแฟ มองดูสวนหลังบ้านจากห้องอาหารเช้า

แลเห็นน้ำแข็งที่เคลือบทับทุกสิ่งทุกอย่าง ตั้งแต่ต้นไม้ใบหญ้า ก้อนหิน โต๊ะเก้าอี้ และ แม้แต่ snow ที่ตกลงมาเมื่อสัปดาห์ก่อนก็ถูกเคลือบทับจนเป็นมันวาววับ ต้นไม้กระถางในบ้านยังคงเขียวสด ต้นโป๊ยเซียนยังคงออกดอกเต็มต้น ดูราวกับว่าพวกเขามองออกไปเฝ้าดูและให้กำลังใจต้นไม้อื่่นๆที่ยืนตระหง่านอยู่ท่ามกลางความหนาวเหน็บ

พี่นักเขียนคิดถึงธรรมชาติความเป็นจริงที่ท่านอาจารย์อนาลัยกล่าวว่า ไม่ว่าเราจะนึกคิดสิ่งใด ความคิดของเราปรากฏบนเส้นทางแห่งความเป็นไปได้เส้นใดเส้นหนึ่งเสมอ และหากเราจดจ่อกับความคิดนั้นต่อไป เราจะดึงดูดมันมาสู่โลกแห่งความเป็นจริงของเราในที่สุด

หากความคิดของเราเปรียบได้กับไอน้ำ และตัวตนของเราเปรียบได้กับโลก ไอน้ำระเหยจากพื้นโลกไปสู่บรรยากาศชั้นต่างๆที่ห่อหุ้มโลก ในที่สุดมันก็ตกกลับลงมาสู่ผืนโลกเสมอ หากมันผ่านชั้นอากาศเย็นจัดจนแห้ง ไอน้ำก็จะกลั่นตัวและตกกลับลงมาเป็นเกล็ดหิมะที่เบานุ่มราวกับปุยนุ่น หากมันผ่านชั้นอากาศที่ไม่เย็นจัดจนแห้ง มันก็อาจจะตกกลับลงมาเป็นฝน หรือ ฝนปนน้ำแข็ง หากพื้นโลกเย็นพอมันก็แข็งตัวเป็นน้ำแข็งอย่างฉับพลันทันทีที่มันสัมผัสกับทุกสิ่งทุกอย่าง เช่นที่กำลังเป็นอยู่ในขณะนี้

ไอน้ำเปรียบเสมือนความคิดที่จากร่างกายตัวตนของเราไป และปรากฏในเส้นทางแห่งความเป็นไปได้ และ กลับมาสู่ตัวตนของเรา โดยแปลงสภาพไปตามการจดจ่อ อารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดของเรา

แต่ถึงกระนั้น ท่ามกลางภาวะที่ดูเสมือนจะย่ำแย่เหล่านี้ เราก็สามารถพบเห็นความงดงามได้ทุกหย่อมหญ้า ไม่ต่างไปจากประสบการณ์ชีวิตทั้งหลาย เราคิด เราสร้าง และเราก็เผชิญกับสิ่งที่เราสร้างสรรค์ ไม่ว่าเราจะมีสติรู้เห็นการสร้างสรรค์ของตนเองหรือไม่ก็ตาม เมื่อมันปรากฏในประสบการณ์ชีวิตของเรา ไม่ว่ามันจะสร้างสรรค์ ทำลาย สมความปรารถนาหรือไม่พึงปรารถนา หากเรารู้จักที่จะมองหามัน เราจะพบบทเรียนและความงามอันลุ่มลึกที่แอบแฝงมาเสมอ(rose)

 

ภาพที่พี่นักเขียนบอกว่าเป็นภาพ Fractal Art นั้น ก็ได้รู้จักจากห้องนี้เหมือนกัน ในกระทู้นี้ ไขปริศนาธรรมชาติ จิต จักรวาล ด้วย เรขาคณิตเศษส่วน(Fractal Geometry) ใครยังไม่เคยอ่านลองเข้าไปอ่านกันได้

ลักษณะพิเศษของภาพแนวนี้คือ ส่วนย่อยๆ ของภาพก็มีรูปร่างเหมือนภาพใหญ่ เหมือนคำกล่าวนึงที่ว่า ร่างกายคนก็เหมือนภาพสะท้อนของจักรวาล

ส่วนภาพ 3 D นั้น คิดอยู่ว่าถ้าทำให้้มีคนไม่ได้ยกมือขึ้นอยู่ด้วยแล้ว จะสามารถสังเกตเห็นคนนั้นหรือเปล่า เพราะว่าในภาพจะมีคนหลายคนซ้อนกันอยู่มาก จะบังกัน แต่ก็คิดว่าถ้าทำให้มันซ้อนกันเยอะๆ แบบติดกันเป็นพรืด แล้วทำให้คนที่อยู่ล่างๆ ไม่ยกมือขึ้น ก็น่าจะเห็นเป็นรูโหว่ขึ้นมา แต่นั่นก็อาจจะ render ไม่ไหว และถ้าำทำได้ก็อาจจะใช้เวลาหน่อย ตอนนี้โมเดล 3D ที่ทำ ใส่ object ไปขนาดนี้ก็เริ่มรู้สึกว่ากระตุกๆ หน่อยแล้ว

พอจะเข้าใจนะว่า ตามที่พี่นักเขียนอธิบายมาว่า

"สาระที่ว่านี้ ท่านอาจารย์อนาลัยได้กล่าวไว้ว่า หากเปรียบเทียบว่าพวกเราคือตัวตนย่อยๆหรือเซลล์ ท่านอาจารย์อนาลัยคือตัวตนรวมหรืออวัยวะส่วนหนึ่งในระบบหนึ่ง
ท่านกล่าวว่า ในระบบที่กว้างใหญ่ไพศาลยิ่งกว่า ยังมีตัวตนเช่นท่านอีกมากมาย ซึ่งเปรียบเสมือนอวัยวะหลายส่วน ที่รวมตัวกันเป็นตัวตนรวมอีกทีหนึ่ง เป็นระบบที่มีมิติต่อไปอีก-อย่างไม่มีวันสิ้นสุด"

ถ้าซูมภาพออกไป ก็จะเห็นกลุ่มก้อนอย่างนี้อีกอยู่ข้างๆ เหมือนกาแลคซี่ที่ประกอบไปด้วยระบบสุริยะหลายๆ ระบบ

แต่ว่าเรื่องที่ว่าทำเป็น animation นั้น ยังนึกไม่ออกเลยครับว่า จะให้ออกมาแนวไหน ทำเป็นว่าคนที่เห็นลอยลงมาเรื่อยๆ แล้วตัวก็โปร่งใสขึ้นเรื่อยๆ หรืออะไรยังไงดีหนอ

 

พี่นักเขียนขอให้พวกเราทุกคนพิจารณาภาพวาดของตนเอง แล้วตอบคำถามต่อไปนี้
(ไม่ใช่วินิจฉัยฝีมือวาดภาพ แต่ให้พิจารณาความรู้สึกที่เรามีต่อตนเอง และสิ่งที่เราอ่านพบจากภาพวาดของเรา):
1. เรามีความรู้สึกนึกคิดเจาะจงถึงส่วนใดของร่างกายตัวตนของเราเป็นพิเศษ?
ใบหน้า

2. เรารู้สึกอย่างไรเมื่อมองดูภาพวาดของตนเอง
อยากหัวเราะ

3. เราคิดว่า ภาพวาดนี้ เป็นสัญญลักษณ์ที่แสดงออกซึ่งความรู้สึกใดของเรา เช่น ความร่าเริง ความเครียด ความว้าเหว่ หรืออารมณ์อื่นๆ?
เบิกบาน สาบายใจ

4. เส้นสายในภาพบ่งบอกให้เรารู้ถึงอารมณ์ของเราอย่างไรบ้าง?
อารมณ์แปรปรวน ไม่มั่นใจ

5. เขียนคำบรรยายสัก 1-2 ประโยค ว่ารูปทรงที่ปรากฏในภาพบอกให้เรารู้เกี่ยวกับอารมณ์ของเราว่าอย่างไร?
ชอบธรรมชาติ อยากไปสัมผัสสิ่งแวดล้อมภายนอก ได้อยู่ท้ามกลางธรรมชาติ เช่น ชายทะเล แล้วรู้สึกปรอดโปร่ง ปลอดภัย ไร้กังวล

6. หากภาพวาดนี้พูดได้ มันบอกให้เรารู้ถึงอารมณ์และความรู้สึก และสถานการณ์ใดที่กระตุ้นอารมณ์และความรู้สึกนั้นๆ
อย่ามัวเครียด วิตกกังวลอยู่เลย มาหาเราสิ คิดถึงเราสิ (ทะเล แสงแดด หาดทราย) แล้วจะดีขึ้น

7. เรารู้สึกอย่างไรบ้างที่ได้แสดงออกซึ่งอารมณ์และความรู้สึกนึกคิดเป็นภาพ
เหมือนปลดปล่อยพลังงาน ที่เก็บอยู่นานให้เป็นอิสระ

8. หลังจากได้วาดภาพนี้ไปแล้ว ตอนที่เรากำลังดูภาพนี้อีกครั้ง เรารู้สึกอย่างไรบ้าง?
ฉันวาดรูปตัวเองได้ด้วยเหรอ แปลกใจนิดๆ ดีใจที่รูปออกมาเป็นคนอยู่ (ไม่เป็นเอเลี่ยนก้บบุญ แล้วอิอิอิ) มีภูมิใจเล็กๆ 555
9. เราเรียนรู้เกี่ยวกับอารมณ์และความรู้สึกของตนเองอย่างไรบ้างจากภาพวาดนี้?
รุ้สึกว่า อารมณ์ตัวเองเปลี่ยนไปตลอดเวลา ไม่ค่อยจดจ่อกับอารมณืเดิมได้นานนัก (ขณะวาดภาพ มีอารมณ์เสียด้วย วาดต่อเห็นลายเส้นก้รู้ว่า นี่อารม เสียอยู่) ประมาณว่า ไม่ค่อยมีสมาธิ จดจ่ออยู่ได้นานๆ ครับ

10. เราเรียนรู้อะไรบ้างเกี่ยวกับการแสดงออกซึ่งอารมณ์และความรู้สึกของเราเป็นรูปธรรม เป็นภาพวาดบนกระดาษ หรือจอภาพ?
การแสดงออกถึงความปราถนา ภายในทำให้เราปล่อดโปร่ง สบายใจ เหมือนได้ไปทำสิ่งนั้นจริงๆ และมันทำให้ความปราถนานั้น เด่นชัดขึ้นมาอีก

 

...พี่นักเขียน หรือท่านที่ทราบช่วยตอบหน่อยนะคะ ณ.มีปัญหา ไม่ใช่อะไร่เอ่ยนะ...เพราะรู้ๆ กันอยู่ว่าปาก แต่ณ ตอนนี้สมาชิกห้องวิทย์ฯ คงจะตอบกันว่าจริงๆ ปากไม่ได้เอ่ย แต่จิตวิญญาณเราต่างหากเป็นผู้เอ่ย...อิอิ... (kiss)
...เข้าเรื่องดีกว่าค่ะ เกี่ยวกับการบันทึกความฝันค่ะ คืนหนึ่ง จะทราบกันว่าฝันกันหลายรอบ หลายเรื่อง เท่าที่เอาประสบการณ์ของตัวเองมาทบทวนดูนะคะ แต่สิ่งที่ ณ.พบ ก็เหมือนกับทุกคนคือ จำได้ไม่ครบทุกเรื่อง ไม่ครบทุกรายละเอียด ที่จำได้ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องที่ใกล้ๆจะตื่นค่ะ
...แต่สำหรับส่วนตัว ณ.จะพบว่าหากฝันแล้วตื่น จะจำความฝันได้ค่อนข้างชัดเจน และหาก ณ.นอนตั้งแต่ 4 ทุ่ม ก็มักจะตื่นตอนกลางคืนประมาณ 3 ครั้ง ณ.ก็เลยคิดว่า ถ้าเราตื่นขึ้นมาแล้วลงมือบันทึกความฝันทุกครั้งที่ตื่นจะดีกว่าการเก็บฝันรวบรวมไปบันทึกตอนเช้าครั้งเดียวหรือเปล่า เพราะบ่อยครั้งที่ตื่นขึ้นมาแล้วจำความฝันได้ทุกรายละเอียด แต่พอนอนต่อ ก็มีฝันอย่างอื่นเข้ามาอีก ทำให้ความฝันที่จำได้ตอนแรก เลือนลาง จนหายไป เพราะหลายครั้งรู้สึกว่าฝันที่จำได้กลางดึกมีประโยชน์มาก แต่พอเช้ามากลับลืมเลือน...ไม่รู้ว่าใครคิดเห็นอย่างไรบ้างค่ะ และการลุกขึ้นมาบันทึกความฝันทุกครั้งที่ตื่น จะเป็นการทำให้เรานอนไม่เพียงหรือเปล่า(นั่นแน่มีคนอ้าปากหาวหวอดๆ...แล้วพยักหน้าหยึกหยักด้วย...เห็นนะ..อิอิ)...ขอเสียงแสดงความคิดเห็นหน่อยค่ะ...ไม่รู้ว่าคิดไปคนเดียวหรือเปล่า (เหมือนขยันเลย...อิอิ) แต่มีความรู้สึกว่า ถ้าเราเก็บรายละเอียดในฝันได้มาก และชัดเจนเท่าไหร่ ก็น่าจะมีประโยชน์สำหรับเรามาก(f) (ping-love

 

แต่ถึงกระนั้น ท่ามกลางภาวะที่ดูเสมือนจะย่ำแย่เหล่านี้ เราก็สามารถพบเห็นความงดงามได้ทุกหย่อมหญ้า ไม่ต่างไปจากประสบการณ์ชีวิตทั้งหลาย เราคิด เราสร้าง และเราก็เผชิญกับสิ่งที่เราสร้างสรรค์ ไม่ว่าเราจะมีสติรู้เห็นการสร้างสรรค์ของตนเองหรือไม่ก็ตาม เมื่อมันปรากฏในประสบการณ์ชีวิตของเรา ไม่ว่ามันจะสร้างสรรค์ ทำลาย สมความปรารถนาหรือไม่พึงปรารถนา หากเรารู้จักที่จะมองหามัน เราจะพบบทเรียนและความงามอันลุ่มลึกที่แอบแฝงมาเสมอ(rose)
ลอกข้อความของคุณพี่นักเขียนตรงที่ชอบมากที่สุดมาอ้าง
อิงเพื่อแสดงความเห็นด้วยอย่างยิ่ง จำได้ว่าเคยทอ้แท้หดหู่มากเมื่อ 33ปีที่แล้วคือว่ามีแนวโน้มว่าจะสอบเทอมแรกไม่ผ่านและต้องย้ายมหาวิทยาลัย นั่งดูหิมะตกลงมาติดกิ่งบ้าง กองอยู่ใต้ต้น ever green บ้าง เป็นความเขียวเพียงอย่างเดียวที่หลงเหลืออยู่ให้ชื่นชม
ทำให้เกิดมีมานะลุกขึ้นไปขอซ่อมพิเศษกับอาจารย์ชาวเอซีย2ท่าน
แล้วก็สามารถผ่านวิกฤติช่วงนั้นมาได้ หลังจากนั้นจะมองเห็นความงดงามในอุปสรรคได้อยู่ฟเสมอ
เมื่อวันที่ 10 ธ.ค. นี้ อยากจะไปงานวิทยาศาตร์ทางจิต แต่ภรรยาขอร้องให้ช่วยขับรถพาไปสระผม อยากจะหงุดหงิดกลัวเสียชื่อนักเรียนห้องนี้ เลยขอเปลี่ยนมาทำการบ้านชินแรกส่งแทน เรืองที่ไม่น่าจะแปลกคือว่าในวันนั้นมีหนังที่เกี่ยวกับชาติภพและจิตวิญญานในทีวี ให้ดูถึง2เรื่อง If Only ช่อง MIC และ Hilander ช่อง Trans Tv ของอินโดนีเซีย คิดเอาเองว่าเราไม่พลาดเจตนารมย์ที่จะเรียนรู้เรื่องของจิตวิญญานในวันนั้นเป็นไปได้ไหมว่าความมุ่งมั่นได้ดึงดุดเอาความปรารถนาที่แจริงมาให้เราได้ในที่สุด<!-- / message --><!-- attachments -->

 

วิ่งๆๆ...วิ่งๆๆ..เอาการบ้านมาส่งคับป๋ม...



พี่นักเขียนขอให้พวกเราทุกคนพิจารณาภาพวาดของตนเอง แล้วตอบคำถามต่อไปนี้
(ไม่ใช่วินิจฉัยฝีมือวาดภาพ แต่ให้พิจารณาความรู้สึกที่เรามีต่อตนเอง และสิ่งที่เราอ่านพบจากภาพวาดของเรา):
1. เรามีความรู้สึกนึกคิดเจาะจงถึงส่วนใดของร่างกายตัวตนของเราเป็นพิเศษ?
...ตา แต่ไม่ใช่ ตาสองข้าง เน้นที่ตาภายใน คือจิตวิญญาณที่สวยงาม
2. เรารู้สึกอย่างไรเมื่อมองดูภาพวาดของตนเอง
...รู้สึกอบอุ่น รู้สึกถึงพลังอันยิ่งใหญ่
3. เราคิดว่า ภาพวาดนี้ เป็นสัญญลักษณ์ที่แสดงออกซึ่งความรู้สึกใดของเรา เช่น ความร่าเริง ความเครียด ความว้าเหว่ หรืออารมณ์อื่นๆ?
...ความอิสระ ความสุข ความอบอุ่น ความผูกพัน และพลังอันยิ่งใหญ่
4. เส้นสายในภาพบ่งบอกให้เรารู้ถึงอารมณ์ของเราอย่างไรบ้าง?
...อ่อนโยน นุ่มนวล เข้มแข็ง และการตอบรับ
5. เขียนคำบรรยายสัก 1-2 ประโยค ว่ารูปทรงที่ปรากฏในภาพบอกให้เรารู้เกี่ยวกับอารมณ์ของเราว่าอย่างไร?
...ความผูกพัน ความรัก อิสระ สร้างพลังอันยิ่งใหญ่
6. หากภาพวาดนี้พูดได้ มันบอกให้เรารู้ถึงอารมณ์และความรู้สึก และสถานการณ์ใดที่กระตุ้นอารมณ์และความรู้สึกนั้นๆ
...ความอิสระและพลังอันไรขีดจำกัด
7. เรารู้สึกอย่างไรบ้างที่ได้แสดงออกซึ่งอารมณ์และความรู้สึกนึกคิดเป็นภาพ
...รู้สึกดี (อมยิ้มนิดๆ) อิสระที่แสนอบอุ่น
8. หลังจากได้วาดภาพนี้ไปแล้ว ตอนที่เรากำลังดูภาพนี้อีกครั้ง เรารู้สึกอย่างไรบ้าง?
...อยากละลาย
9. เราเรียนรู้เกี่ยวกับอารมณ์และความรู้สึกของตนเองอย่างไรบ้างจากภาพวาดนี้?
...อิสระที่ไร้ขีดจำกัดคือความปรารถนา
10. เราเรียนรู้อะไรบ้างเกี่ยวกับการแสดงออกซึ่งอารมณ์และความรู้สึกของเราเป็นรูปธรรม เป็นภาพวาดบนกระดาษ หรือจอภาพ?
...เราทำได้...(good)

 

นั้นเห็นด้วยน่ะ ฝันไปจดไป แต่ไม่รู้ว่ามีผลกับการนอนหรือปล่าว

ถ้าเราตื่นมาแล้ว และยังจำรายละเอียดได้มาก ก้ให้รีบจดเลย ตัวเองเป็นบ่อยๆ ตื่นแล้วขี้เกี่ยจจด พอไว้นานเข้า รายละเอียดจะหายไปเรื่อยๆ

ลองไปทำสมุดจดในฝันดีมั้ยอิอิอิ เคยฝันว่ามีคนมาบอกตัวเลข ไม่รู้ว่าหวยหรือป่าว เลยขอเอากระดาษมาจด ในฝันอ่ะ พอตื่นขึ้นมา เอ ชักม่ายแน่ใจ ฉันจดถูกไหมเนี่ย 5555

มีอยู่ครั้งหนึ่งฝัน ว่า ตัวเองเป็นฝรั่งเป็นอาจารย์ อะไรสักอย่างกำลังเตรียมไปบรรยายที่ห้องประชุมใหญ่ ของ มหาลัย เพนซิลเวเนีย ตัวเองกำลังเดินไปเอาเอกสารที่เจ้าหน้าที่ หรือหรือเลขาประมาณนี้อ่ะ เขาหาเอกสารไม่เจอ เราก้บอกเขาว่า เอกสารนี่เป็นภาษา ฝรั่งเศส เอกสารนั้นมีเลขที่ เราบอกเขาไป 714....(จำมะได้แล้ว เคยจดเลขนี้ไว้ด้วยแต่ทำสมุดนั้นหาย แงๆๆ) เราบอกเจ้าหน้าที่ไป ว่าอยู่ในกองนี้แหละ ลองหาดูสิ พอตื่นนอนก้รีบจดเลขนั้นไว้ แล้วไป
เสริทในกูเกล มันมีเป็น แสนไฟล์ เลย 555

 

ฝันพี่ต้องมีเรื่องโลดโผน ไม่ใช้แสตนอินประจำเลย อิอิ
จะเร่งรักษาตัวเองให้หายหวัดโดยเร็ว ปีใหม่แล้ว เดี๋ยวจะร้องเพลงไม่เพราะ 555

 

ระหว่างที่พี่นักเขียนกำลังถูกแช่แข็งอยู่ใน เมืองแห่งแก้วผลึก (Crystal Land)
ไม่รู้ว่าพวกเราเริ่มวาดรูปเหมือนกันรึยัง? ฝันเห็นหลายคนกำลังซุ่ม...
จะเล่าให้ฟังว่าช่วงที่เรียนศิลปากรในชั่วโมง drawing อาจารย์เองก็ไม่ค่อยสอนเทคนิคอะไรให้เป็นพิเศษ นอกจากการใช้ความสามารถส่วนตัวที่มีกันมาอยู่แล้วอาจารย์จะตรวจให้คะแนน และติชมเล็กน้อย ที่เหลือเราก็ต้องพัฒนาฝึมือขึ้นไปเองตามความถนัดของแต่ละคน ถึงจะใช้เวลาเรียนมากก็จริง แต่พื้นฐานต้องหัดวาดจากการสังเกต ด้วยทักษะประสบการณ์ครับ..ผมว่าคนที่ไม่เคยเรียนด้านนี้ก็วาดได้ดีไม่แพ้กันจริงๆครับ ขอให้มีใจรักที่จะวาดผลงานนั้นจะออกมาใกล้เคียงที่เราต้องการไม่มากก็น้อย การวาดรูปเหมือนนั้นจะว่าไปเป็นสิ่งที่ยากที่สุดแต่วาดอย่างสนุกสนานก็จะได้ผลงานที่น่าภูมิใจนะครับ

ติวให้หน่อยนึง

ขั้นแรก :เตรียมอุปกรณ์ที่สำหรับวาดเขียนปากกา ดินสอ ไม้บรรทัด น้ำเปล่า นั้นแหละเคล็ดลับ


ขั้นที่สอง: จงคิดว่าจะวาดรูปอะไร พยายามจิตนาการรูปไว้ในหัว อย่าวาดแบบไม่มีจุดหมาย และทำการลงเส้นเค้าโครงแบบหยาบๆ (สเก็ต) ถ้ามีแบบก็ยิ่งง่าย

ขั้นที่สาม: หยิบขวดน้ำที่เตรียมมาตั่งแต่ตอนแรกออกมา เปิดฝา แล้วหยิบขวดยกขึ้นดื่มแก้กระหายน้ำ ต่อจากนั้น ปิดฝาขวดแล้วมาวาดรูปกันต่อ อิอิ


ขั้นที่สี่: ขั้นนี้ถือเป็นขั้นที่สำคัญและเป็นหัวใจของการวาดรูปเลยซะทีเดียว คือการลงเส้น รูป ถ้าท่านมีฝีมือถึงขั้นสามารถลงแสงเงาได้ตามที่ต้องการ


ออกมาเป็นยังไงบ้างคับ รูปที่ออกมาจะเหมือนแค่ไหน ก็ส่งมาดูกันนะครับ
ข้างบนนั่นรูปใครไม่รู้เห็นเส้นคมๆกล้าๆเลยคว้ามาให้ดูครับ

 

คุณโอบนิธิส่งรูป Top of The world มาแต่ไม่เห็นหน้าเลยครับ
คงจะยืนหันหลังเล่นดนตรีเพลินอยู่ แต่บรรยากาศจากรูปดูอบอุ่นมากๆครับ
</LEGEND>



ส่วนคุณน้อง AXZON47 ยืนยิ้มกริ่มอยู่แถวชายหาดที่ไหนสักแห่งนึง
ฝืมือใช้ได้เลยครับ มีแววรุ่งพุ่งแรงแซงโค้ง อิอิ




รูปนี้ของคุณ ณ.ก็รู้สึกเหมือนมีแสงรัศมีสีทองสว่างๆระยิบระยับไปหมด
ดูมีอิสระล่องลอยอยู่นอกเครื่องพรางทั้งหลายในระบบเครือข่ายของจิตวิญญาณ รู้สึกแบบนั้น+



ใครยังไม่ส่งยกมือขึ้น..
หัวหน้าจะไปเก็บผลงานถึงบ้าน เข้ามาส่งกันนะครับยังมีเวลา..
(น้องลูกเกดหายไปไหนคับ? เห็นชอบวาดรูป+)

 

เข้าไปอ่านเรื่องที่คุณซิปฯแนะนำมาน่าสนใจดีนะครับ
ไขปริศนาธรรมชาติ จิต จักรวาล ด้วย เรขาคณิตเศษส่วน(Fractal Geometry)
ความสัมพันธ์ระหว่างรูปร่างและเศษส่วน กับระบบที่ดูเหมือนไร้ระเบียบแต่ลงตัวมากๆ..

เท่าที่เห็นหลายๆอย่างเกิดจากการต่อกันแบบสามทางเป็นหลัก ซึ่งเป็นทิศทางที่มีพลังมาก เช่น พวกกิ่งไม้ รากไม้ ใบไม้ จะแยกออกมาเป็นสามทางเสมอๆ ทิศทางคล้ายสามเหลื่ยมแบบปิรามิด..การต่อแบบสามทางแบบนี้จะเห็นแฝงอยู่ในทุกๆรูปทรงของธรรมชาติด้วย ในทรงกลมทรงเหลื่ยมทุกชนิดจะมีสามเหลี่ยมอยู่ในนั้นเสมอ เป็นเลขฐาน 12 คุมไว้หมดเลย มีผู้รู้บอกว่าเลขฐาน12 เป็นสัดส่วนของจักรวาล...แต่มนุษย์พอมี 10 นิ้ว เลยใช้เลขฐาน 10 กันจนชินเลยเข้าไม่ค่อยถึงแก่นแท้ของจักรวาลเท่าไหร่ ..มนุษย์ต่างดาวบางกลุ่มเห็นมี 3 นิ้ว..เลยใช้เลขฐาน 12 คล่อง อิอิ ว่าไปนั่น..

 

ขอนิดละกัน...

...เห็นคุณหัวหน้าห้องเอาเรื่องสามเหลี่ยมมาคุย ก็เลยนึกขึ้นได้ กับความคิดที่ไม่ค่อยเหมือนใครของตัว ณ.เอง อิอิ...(อาจจะผิดห้องไปหน่อยนึ่งนะ ^-^ ...)สัปดาห์ก่อนแว๊บ...ไปอ่านกระทู้เรื่องวิธีการสร้างปิรามิด เห็นมีการวัดองศา วัดมุม กว่าจะทำออกมาได้ดูวุ่นวายยังไงก็ไม่รู้ เลยมีความคิดว่าทำไมไม่ลองคิดง่ายๆ ทำกันง่ายๆ ล่ะ (..คิดนอกคอกนอกกรอบนอกแนวเค้าไปเลยอิอิ) ...เคยพับกระดาษกันใช่มะ เอากระดาษมากันเลย ขอเป็นสี่เหลี่ยมจัตตุรัสนะ แล้วลงมือพับให้มุมชนมุมสองครั้ง เอาแค่สองครั้งพอนะ พอคลี่กระดาษก็จะเกิดสามเหลี่ยมสี่รูปจากการพับสองครั้ง และจะมีจุดตัดเป็นจุดกึ่งกลางกระดาษพอดี ลองดึงจุดกึ่งกลางนี้ขึ้นเมื่อเทียบแล้วก็จะได้ยอดบนสุดของปิรามิด ส่วนเส้นที่เกิดจากการพับก็จะเป็นมุมของปิรามิด...พอคิดแบบนี้แล้วปิรามิดนี่ทำง่ายจริงๆเลย...อยากรู้ว่าปิรามิดแบบนี้จะมีพลังเหมือนปิรามิดที่วัดเหลี่ยมวัดมุมกันเป๊ะๆ หรือปล่าวน๊อ...อิอิ ได้แต่คิดค่ะ ยังไม่ได้ทดลองทำจริงๆ...หรือจะมีใครอาสาก็ช่วยทดสอบ ถ้าเป็นไปได้กรุณาแจ้งผลให้ทราบด้วยนะคะ...(kiss) (deejai)

 

เมื่อคืนฝันว่า ได้ฟังเพลงอีกแร้ว ไม่แน่ใจว่าร้องเองด้วยหรือปล่าว

เป็นเพลงภาษาอังกฤษ จำชื่อเพลงไม่ได้ จำท่อนฮุกได้นิดนึกร้องว่า

I wanna knowe have you ever seen the rain .......

and the sunny day!!!

เสียงในฝันเป็นผู้ชายร้อง ชอบจังเพลงนี้

หลายวันก่อนฝันว่า เล่น ซาเซมิ (ไม้รู้เรียกถูกหรือป่าว ที่เป็นซอของญี่ปุ่นอ่ะ
เกอิชาเขาเล่นกัน) ตอนแรกเล่นเป็นเพลงญี่ปุ่น สักพักเล่นออกเพลงเขมรไทรโยก เฉยเลย เดี่ยวนี้ฝันแปลกบ่อย ฝันซ้ำเรื่องเดิมแต่เหตการณ์ไม่เหมือนเดิม

 

คุณ axzon47 หมายถึงเครื่องสายที่เรียกว่า Japanese Koto หรือเปล่าคะ? (rose)

ซาเซมิ ฟังดูอร่อยคล้าย sasimi ?!?

 

ว้าว อาหารญี่ปุ่นของพี่นักเขียนน่ากินจัง ตื่นมาได้เห็นของกินอย่างนี้ ท้องร้องเลย อิอิ
เมื่อคืนกลับมา กินยา นอนหลับ ก็เลยตื่นมาเร็วตามเคย
เด๋วก็จะเสาร์-อาทิตย์แล้ว จะได้นั่งวาดรูปซะที ไม่รู้ว่าวาดภาพเหมือนตัวเองแล้วออกมาหน้าตาจะเป็นยังไง

 

Melting Ice

วันนี้อากาศอุ่นขึ้น อุณหภูมิสูงสุดประมาณ 5c แดดออกเป็นวันแรกหลังจากมี ice storm และท้องฟ้าเป็นสีเทามากเกือบสัปดาห์เต็ม พี่นักเขียนเลยถือโอกาสออกไปถ่ายรูปมาให้พวกเราชมกัน หัวหน้าฯจะได้ทราบว่าพี่นักเขียนยังขยับเขยื้อนได้อยู่ ไม่ถึงกับเป็นปลาแช่แข็ง

พอแดดออก Crystal Land ก็ส่งประกายวิบวับไปทั้งเมือง ท้องฟ้าสีเทากลายเป็นสีฟ้าสดสวย พี่นักเขียนรู้สึกราวกับว่าเพิ่งจะได้เห็นท้องฟ้าสวยเช่นนี้เป็นครั้งแรกในชีวิต น้ำแข็งที่กำลังละลายเพราะแสดงแแดดหยดติ๋งๆ และหอบเอาน้ำแข็งทั้งพวงบนกิ่งไม้ลงมาด้วย ทำให้กิ่งใหญ่ที่มีน้ำแข็งเคลือบหนาพลอยหักหล่นลงมาทั้งกิ่ง

พี่นักเขียนได้แต่เดินลัดเลาะไปรอบๆป่าละเมาะย่อมๆในสวนหลังบ้าน เข้าไปถ่ายภาพใกล้กว่านี้ไม่ได้เพราะกิ่งไม้หักครืนๆลงมาตลอดเวลา เหมือนอยู่ในโลกประหลาดที่น้ำแข็งมีชีวิตชีวา เคลื่อนไหวและส่งเสียงกรอบแกรบ

คราวหน้าคุณ zip ได้เสื้อเกราะมาขอหมวกกัน knock ให้พี่นักเขียนไว้ผจญภัยในป่าน้ำแข็งสักใบด้วยนะคะ จะได้เข้าไปถ่ายภาพแปลกๆได้มากกว่านี้

เช้านี้แม้อากาศจะอุ่นขึ้น แต่ battery กล้องก็ตายบ้าง-ฟื้นบ้างเป็นระยะ ต้องคอยเอาเก็บกลับเข้าไปไว้ใน jacket บ่อยๆ ส่วนพี่นักเขียนแม้จะใส่ถุงมือหนัง แต่ก็ปลายนิ้วชาหมดความรู้สึกเป็นระยะ เลยต้องถ่ายภาพบ้าง-หยุดอุ่นมือบ้างสลับกันไป กลัวจะเหลือ 3 นิ้วเหมือนมนุษย์ต่างดาว ท่าจะวาดรูปยากกว่าเดิมแน่ แต่ก็เก็บภาพได้จน memory card เต็มนั่นแหละค่ะจึงเลิก หากมัวชักช้ารอให้อุ่นกว่านี้ โอกาสที่จะได้บันทึกภาพแปลกๆมาให้พวกเราดูคงจะละลายไปกับแสงแดดเสียก่อน(rose)

 

เอ๋ คุณaxzon เหมือนคุ้น ๆ ว่าจะเป็นเพลงที่นกเคยฟังเลย ไม่รู้ใช่ Have You Ever Seen The Rain หรือเปล่า แต่นกเคยฟังคุ้น ๆ อยู่ท่อนนี้แหล่ะ

สงสัยเลยไปsearchในwebดู ใช่เพลงที่นกคิดไว้จริง ๆ ด้วยแหล่ะ

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=5 width=430 bgColor=#efefef><TBODY><TR><TD class=thaivs bgColor=#e7e7e7>Have You Ever Seen The Rain?
John Fogerty</TD></TR><TR><TD class=thaivs>Someone told me long ago There's a calm before the storm,
I know; It's been comin' for some time.
When it's over, so they say, It'll rain a sunny day,
I know; Shinin' down like water.

[Chorus:]
I want to know, Have you ever seen the rain?
I want to know, Have you ever seen the rain
Comin' down on a sunny day?

Yesterday, and days before, Sun is cold and rain is hard,
I know; Been that way for all my time.
'Til forever, on it goes Through the circle, fast and slow,
I know; It can't stop, I wonder.

[Chorus]
Yeah!
[Chorus]</TD></TR></TBODY></TABLE>

http://www.youtube.com/watch?v=TS9_ipu9GKw