เชิญเข้าร่วมสนทนาพิเศษเรื่อง มิติ ความฝัน ชาติภพ จิตวิญญาณ โดย @โนวา อนาลัย@ [Writer]

สวัสดีครับคืออยากจะถามว่าดาวโหลดยังไงหรอครับ

พอดีอ่านหน้าคอมนานๆไม่ได้นะครับ ปวดตามาก ^^ ขอบคุณครับ

 

เจอวีธีสั่งซื้อแล้วครับ ขอบคุณมากครับ^^

 

สวัสดีครับคุณเจ้าหญิงแพร
<O</O
<O</O
หวังว่าคงไม่เป็นการช้าเกินไปนะครับที่จะกล่าวถึงปัญหาสุขภาพของคุณเจ้าหญิงแพรที่ถามมาข้าพเจ้าต้องขอออกตัวไว้ก่อนนะครับว่าสิ่งที่ข้าพเจ้าจะกล่าวต่อไปนี้ไม่ใช่วิธีการรักษาข้าพเจ้าเพียงแต่จะเล่าประสบการณ์ของตัวเองเพื่อให้คุณเจ้าหญิงแพรลองพิจารณาดูและอาจจะลองนำไปใช้ก็ได้นะครับ

<O</Oข้าพเจ้าเคยมีอาการชาที่บริเวณที่แผงหน้าอกโดยไม่ทราบสาเหตุโดยอาการนั้นจะเป็นอยู่ที่ชั้นใต้ผิวหนังแต่ไม่มีอาการเจ็บปวดใดๆนอกจากรำคาญและรู้สึกหนักๆที่หน้าอกเท่านั้นเคยไปพบแพทย์และX-Rayดูก็ไม่พบอาการผิดปกติใดๆข้าพเจ้ารู้สึกกังวลมากแต่ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรความกังวลนี้เองที่ทำให้ข้าพเจ้าฝันโดยในฝันข้าพเจ้าเห็นว่าร่างของข้าพเจ้านั้นมีสองร่างซึ่งทั้งสองร่างนี้หันหน้าเข้าหากันโดยร่างหนึ่งเอามือจับที่หน้าอกแล้วพูดว่าเราเป็นอะไรไม่รู้ทำไมรู้สึกชาๆที่หน้าอกอีกร่างหนึ่งก็เอามือจับที่หน้าอกตามแล้วตอบไปว่าเราเองก็เป็นเหมือนกันหลังจากนั้นข้าพเจ้าก็ตื่นขึ้นมาและรู้สึกแปลกใจกับเหตุการณ์ในความฝันเป็นอย่างมากแต่ไม่ทราบว่าจะทำอย่างไรก็ได้แต่ก็เก็บความสงสัยเอาไว้ต่อมาอีกไม่นานข้าพเจ้าก็ได้มีโอกาสได้มาอ่านเรื่องของโนวาอนาลัยจากพี่นักเขียนและรู้สึกสนใจเป็นอย่างมากเลยไปหาซื้อหนังสือมาอ่านทั้งสิบเล่มเลย(แต่ตอนนี้ยังอ่านไม่หมดนะครับ) พอได้อ่านและศึกษาไปเรื่อยๆก็ทำให้ข้าพเจ้าเริ่มเข้าใจถึงตัวตนภายใน จิตวิญญาณจินตนาการและความฝันซึ่งทำให้ข้าพเจ้าคิดว่าอาการที่ข้าพเจ้าเป็นน่าจะเกิดจากจินตนาการหรือความคิดความกังวลบางอย่างเกี่ยวสุขภาพในด้านลบหลังจากนั้นข้าพเจ้าก็เกิดความคิดขึ้นว่าถ้าอย่างนั้นเราก็ต้องลองแก้ที่ต้นเหตุดูตั้งแต่วันนั้นข้าพเจ้าก็เริ่มคิดถึงแต่สุขภาพที่ดีจินตนาการว่าร่างกายของเรามีความสมบูรณ์แข็งแรง ไม่มีอาการเจ็บป่วยหรือผิดปกติใดๆ และทำจิตใจให้เบาสบายไม่วิตกกังวลกับเรื่องสุขภาพอีกต่อไป(โดยเฉพาะตอนนอน) ซึ่งการทำจิตใจให้สงบและเบาสบายนี้ไม่เป็นเรื่องยากสำหรับข้าพเจ้าเพราะปกติข้าพเจ้าจะสวดมนต์ไหว้พระและนั่งสมาธิอยู่เป็นประจำอยู่แล้วหลังจากนั้นมาราวๆหนึ่งเดือนผ่านไปอาการชาที่หน้าอกของข้าพเจ้าก็ค่อยๆห่างออกไปๆ และหายไปโดยที่ข้าพเจ้าไม่รู้ตัวเลย ปัจจุบันนี้ข้าพเจ้าไม่มีอาการดังกล่าวอีกแล้ว และรู้สึกสบายใจมาก

<O</Oข้าพเจ้าต้องขอขอบคุณพี่นักเขียน และอาจารย์โนวา อนาลัยเป็นอย่างมากที่ทำให้ข้าพเจ้าค้นพบวิธีรักษาอาการดังกล่าวด้วยตนเอง และทำให้สุขภาพของข้าพเจ้ากลับมาเป็นปกติเหมือนเดิม

<O</Oท้ายที่สุดนี้ข้าพเจ้าหวังว่าประสบการณ์ดังกล่าวของข้าพเจ้าจะเป็นประโยชน์กับคุณเจ้าหญิงแพร และเพื่อนๆทุกท่านในห้องนี้บ้างไม่มากก็น้อยนะครับ<O</O

<O</O
แล้วพบกันใหม่ครับ

 

ขอบคุณคุณธรรมจิตต์ที่นำประสบการณ์มาเล่าให้ฟังกันครับ
จากคำพูดที่ว่า พลังจิตที่แท้จริง คือพลังแห่งความเชื่อในแง่บวก ที่ทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นไปได้ ที่พี่นักเขียนบอกไว้ข้างบน คงเหมือนกับการที่เรารู้จักควบคุมและใช้พลังจิตให้คล่องแคล่วนะครับ เช่นถ้าหากเราเจ็บป่วยและต้องการแก้ไข ก็ควรเปิดใจมองหาฉากหนึ่งๆที่เราต้องการและเข้าคู่กันได้ด้วยความเชื่อด้านบวก ลองเพ่งจดจ่อให้นานพอจนเป็นกิจวัตร จนกระทั่งเรื่องราวนั้นๆก็โผล่เข้ามาในชิวิตของเราด้วยวิธีใดวิธีหนึ่ง กลายมาเป็นประสบการณ์หรือเป็นความจริงในที่สุดครับ เชื่อว่ากระบวนการคิดและความรู้สึกในแง่บวกเป็นพลังที่ส่งเสริมและเป็นแรงดึงดูดครับ การเจ็บป่วยนั้นอาจเป็นหนทางให้เราเรียนรู้ถึงประสบการณ์เหล่านี้ครับ ไม่ว่าเราจะป่วยหนักหรืออยู่ในสภาวะใดๆก็สามารถเลื่อนขึ้นมาสู่สภาวะที่เราพอใจ..โดยเริ่มต้นด้วยการเลือกฉากที่เราพอใจและรู้สึกดีๆกับฉากนั้นก่อนนะครับ จะเรียกว่าการ ตั้งความปรารถนา ก็ได้ครับ (ไม่ใช่การตั้งเป้าหมาย เพราะการตั้งเป้าหมายเหมือนไปเพิ่มแรงต้านทานครับ) +

 

เชิญพวกเราไปชมผลงานสีน้ำของน้องลูกเกด (wp-ivory)กันครับ
ฝีมือน้องเค้าไม่ใช่ธรรมดาครับเห็นแล้วทึ่งในฝึมือจริงๆ
..พี่นักเขียนเปิด Galleryให้แล้วครับ



http://rudy.imagekind.com/MemberProfile.aspx?MID=f0e06f22-b020-412e-97f4-c2642f7c04a8

ชอบภาพไหน เชิญไปช่วยกันแนะนำและให้กำลังใจกันได้ครับ
ข้างบนนั่น น่าจะเป็นภาพเหมือนของลูกเกดนะครับ

 

งดงามมากๆ เลยค่ะ...ไม่ธรรมดาเลย
สุดยอด ....ชอบภาพนี้ จัง

 

คุณเดรดกับเพื่อนๆลองมาทายบุคลิกคนเขียนภาพดูหน่อยมั๊ยครับ..
หมายถึงบุคลิกที่สะท้อนจากภาพวาดน่ะครับ เดี๋ยวรอให้เจ้าตัวมาเฉลย
น้องเค้าเข้ามาอ่านทุกวัน ว่างๆเชิญเข้ามาทักทายเพื่อนๆด้วยนะครับ
ชอบรูปนี้ครับ รองเท้านารีสวยมากๆ

 

ไปเจอผลงานพี่นักเขียนฯที่นั่นอีกหลายภาพเลยครับ
ขอเปิดกรุผลงานนะครับ เป็นผลงานสีกาแฟของพี่นักเขียนฯครับ


http://rudy.imagekind.com/MemberProfile.aspx?MID=bff8c538-2395-4023-b777-83171ea04587

 

รูปด้านบนของพี่นักเขียน เหมือนบุคลิกภาพของ อ.อนาลัย เลยนะครับ
สุขุมนุ่มลึก แววตาเปี่ยมด้วยความเมตตา
เหมือนแหล่งกำเนิดพลังงาน ดูแล้วจมหายเข้าไปในภาพเลย ;aa22

รูปของคุณลูกเกด ดูแล้วรู้สึกถึงพลังชีวิตออกมาจากรูปภาพเลยครับ
คุณลูกเกด น่าจะมีบุคลิกภาพร่าเริง มีชีวิตชีวา และตรงไปตรงมามาก
เพื่อนๆว่างัยครับ ;aa21

 

รูปนี้คิดว่าเป็นหม้อข้าวหม้อแกงลิงนะครับ แบบหม้อบนด้วย (คนวาดรู้หรือเปล่าหว่า)

เมื่อสองวันก่อนได้ศึกษาเรื่องพืชกินแมลงพอดีเลยครับ(สนใจอยากเลี้ยงแต่ไม่มีฝีมือด้านเลี้ยงพืช) เลยจำได้ เห็นเจ้าต้น cobra lily แล้วอยากเลี้ยงมั่งจัง แต่เห็นเค้าว่าเลี้ยงยาก ไอ้เราก็ยิ่งกว่ามือใหม่อีกคงรอดยาก

ปล. เค้าใช้คำว่าเลี้ยงกับพืชหรือเปล่าหว่า??

 

อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ mead

ชอบรูปนี้ครับ รองเท้านารีสวยมากๆ



</TD></TR></TBODY></TABLE>

อ๋อ..ใช่เลยครับคุณซิปฯครับ คนวาดเค้าถูกแล้ว-ผมผิดเองหล่ะ
หม้อข้าวหม้อแกงลิงจริงๆด้วย มีกระเป๋าเหมือนกัน..ตาลายไปหน่อยครับ อิอิ

คุณเซลล์กำลังจมหายไปในภาพแล้ว พวกเรามาช่วยกันดึงหน่อยครับ
แววตาในรูปภาพมีความอบอุ่นมากจริงๆครับ ไม่ทราบว่าเป็นนักบวชท่านใด..รอพี่นักเขียนมาเฉลยครับ

 

รองเท้านารี

จะว่าไป เดรดก็ไม่รู้จัก รูปดอกไม้ที่น้องเค้าวาด พอ คุณmead บอกว่ารองเท้านารี เดรดก็อ๋อ...มันก็คล้ายๆนา
แต่น้องเค้าวาดได้สวยมาก ของจริงไม่สวยขนาดนี้
เอ...รึว่ามี ที่สวยแบบในภาพ เผอญเดรดไปเจอแค่นี้...

ทำให้รู้สึกว่า น้องเค้ามีจินตนาการเยี่ยมมากๆ แต่ดูลึกลับหน่อยๆ
ค่อนข้างเก็บตัวด้วยมั้ง อารมณ์ของรูป ดูสงบๆ น่าจะเรียบร้อยด้วย เอ้า...อิอิ


หม้อข้าว หม้อแกงลิง

แต่คำว่า รองเท้านารี มันเพราะกว่า หม้อข้าว หม้อแกงลิง เน๊อะ ว่ามะ

 

พูดถึงเรื่องต้นไม้ใบหญ้านี่ เดี๋ยวนี้เค้าพัฒนาจนสามารถปลูกพื้ชในแนวดิ่งได้แล้วนะครับ
เอามาจุดประกาย Idea สักนิดครับเผื่อคนที่ชอบจัดสวนแนวแปลกเหมือนงานศิลปะที่ไม่ต้องปลูกแบบแนวราบๆ

ปกติเราจะชินที่เห็นต้นไม้ขึ้นจากพื้นดิน การจัดสวนในแนวดิ่งแบบนี้เค้าก็มีเทคนิคที่นำมาแก้ปํญหาจนได้ครับ แต่กว่าจะได้ผลงานที่สวยงาม ลงตัวแบบนี้เขาต้องใช้เวลาพัฒนาองค์ประกอบต่างๆ รวมทั้งการค้นคว้าวิจัยหลายปี ซึ่งก็ไม่ได้เสียเวลาเปล่า ผลงานของเขาเป็นที่ยอมรับไปทั่ว จนกลายเป็นหนุ่มเนื้อหอม ที่ใครๆก็จองคิวกันแน่น และยังได้รับรางวัลต่างๆอีกมากมายครับ เค้าใช้หลักการในทางวิทยาศาสตร์ (พืชไร้ดิน)และที่สำคัญคือการคัดเลือกพันธุ์ไม้ให้เหมาะสมกับพื้นที่นั้นๆด้วย น่าสนใจทีเดียวครับ















เขาได้เปิดเผยเทคนิคการจัดสวนทางตั้งของเขาว่า การยึดสวนของเขากับผนัง จะประกอบด้วยวัสดุ 3 อย่างคือ โครงเหล็ก ชั้นพีวีซี และ แผ่น felt โครงเหล็กจะเป็นโครงสร้างที่รับน้ำหนักทั้งหมดของสวนนี้ โดยจะติดตั้งกับผนังอาคาร หรือจะติดตั้งลอยตัวก็ได้ ทั้งมันยังเป็นส่วนที่ระบายอากาศและควบคุมทั้งอุณหภูมิและความชื้นไปด้วยในตัว จากนั้นก็จะใช้แผ่นพีวีซีพิเศษอย่างหนา ยึดกับโครงสร้างเหล็ก เพื่อเป็นชั้นกันน้ำ และยังช่วยยึดโครงเหล็กทั้งหมดเข้าด้วยกันอย่างแน่นหนา ขั้นตอนสุดท้าย ยึดส่วนแผ่น felt ที่ทำด้วยวัสดุ polyamide โดยยิงเข้ากับแผ่นพีวีซี ตัวแผ่น felt นี้เป็นวัสดุที่ไม่ผุกร่อนย่อยสลาย แต่สามารถให้น้ำซึมผ่านได้อย่างดี รากของต้นไม้ต่างๆ ก็จะยึดกับแผ่น felt นี้เอง โดยการให้น้ำจะปล่อยจากด้านบนลงมาด้วยอุปกรณ์ควบคุมอัตโนมัติ ในน้ำนั้นก็จะผสมด้วยปุ๋ยและสารอาหารของพืช ซึ่งเมื่อนับรวมส่วนประกอบทั้งหมดแล้ว น้ำหนักของ สวนทางตั้งนี้ ก็จะหนักราวๆ 30 กก.ต่อตารางเมตร เท่านั้นเอง ดังนั้น สวนทางตั้ง จึงสามารถ ปลูกหรือติดตั้งลงบนผนังอะไรก็ได้โดยไม่จำกัดขนาดและความสูง

อาจมีคำถามว่า แล้วต้นไม้ไม่ต้องการดินหรือ?

นี่ก็เป็นการเข้าใจผิด ดูอย่างพวกผักลอยฟ้าเป็นตัวอย่าง ที่จริงนั้นดินเป็นแค่ที่ยึดเกาะของรากเท่านั้น รากไม้ดูดอาหารและแร่ธาตุต่างๆ จากน้ำทั้งนั้น ต้นไม้จึงไม่ต้องการดิน แต่จะต้องการอีก 2 อย่าง คือ คาร์บอนไดออกไซด์และแสงแดดเพื่อสังเคราะห์อาหาร ดังนั้นตราบใดที่มีน้ำ พืชก็สามารถเติบโตได้ทุกที่ ไม่ว่าที่ใด รวมทั้งผนังอาคารที่แข็งๆทั้งหลายนี้แหละ เพราะในธรรมชาตินั้นพืชเป็นจำนวนมาก ก็ขึ้นแบบนี้อยู่แล้ว ในถ้ำ ตามก้อนหิน หรือบนหน้าผาสูงชัน ไม่ว่าสภาวะอากาศจะเป็นเช่นใด ขออย่างเดียวอย่าให้ขาดน้ำเป็นพอ

 

ปลูกพืชแนวดิ่งนี่ที่ไทยผมรู้อยู่สองที่ครับ ที่มีปลูกอย่างนี้คือที่ห้างสยามพารากอนกับห้างเอมโพเรียม ก็ดีนะครับปลูกอย่างนี้ ดูสวยสบายตาดีครับ

แล้วนี่ครับรูปต้น cobra lily เอามาฝาก



เป็นพืชกินแมลงประมาณเดียวกับหม้อข้าวหม้อแกงลิงแหละครับ เหมือนงูมั๊ยเอ่ย ช่างรังสรรค์จริงๆ นะ

รูปที่คุณ ivory วาดสวยดีครับ มีคนชมเพียบเลย ยังกะมืออาชีพแหน่ะ (เอ หรือจริงๆ น้องเค้าก็มีอาชีพทางด้านนี้อยู่แล้ว)

 

เหมือนงูกำลังกินปลาเลยคุณซิปฯ รูปทรงแปลกตามากไม่เคยเห็น อิอิ
เมื่อก่อนไปเดินจตุจักร เห็นพืชแปลกก็ชอบเอามาปลูกครับ..
ไปเจอเฟริน์ลูกไก่ มีหางม้วนๆแบบก้นหอย..เวลามันโตก็แตกใบออกมาจากปลายข้างในสุด..
หรือพวกต้นอะไรสักอย่างเคยเห็นที่เขาค้อ มึลูกสีเขียวๆข้างในกลวงๆใสๆเหมือนลูกโป่ง..นึกชื่อไม่ออกซะแล้ว
มหัศจรรย์จริงๆ ธรรมชาติช่างสร้างสรรค์ครับ

 

รูป cobra lily ด้านล่างเหมือนหนวดเลยนะครับ

สวนแนวตั้งสวยจริงๆครับคุณ mead
คุณ mead น่าจะชอบแต่งสวน เอาสวนมาโชว์กันบ้างครับ อิอิ
การนั่งจัดสวน ทำเอง ดูการเติบโต ดูแลบำรุงรักษา เป็นงานศิลปะอย่างนึงเลยนะครับ

สวนแนวตั้งในไทยเราก็มีนะครับ แต่ไม่ได้เต็มรูปแบบเหมือนศิลปินด้านบน มักให้เลื้อยผ่านกำแพง เช่น ต้นตีนตุ๊กแก

พอเห็นเค้าจัดสวนกันสวยๆเนี่ย อยากนำไปแต่งเองที่บ้านบ้าง แค่ได้นั่งมองเฉยๆ ก็สบายใจแล้วครับ

เอารูปสวนในฝันมาฝากครับ

 

สวัสดีครับ มีคำถามอยากจะถามหน่อยนะครับ

1. สมมติว่า ด.ญ.แพร มีจิตวิญญาณต่างร่างแต่ร่วมมิติคือ คุณแม่ของ ด.ญ.แพร และ มีจิตวิญญาณเสมือนร่วมร่างแต่ต่างมิติ คือนางฟ้าแพรวา และ ด.ญ.แพร มีจิตวิญญาณต่างร่างแต่ร่วมวัตถุประสงค์เดียวกัน คือ เจ้าหญิงแพร อยากถามว่า คุณแม่ของ ด.ญ.แพร เป็นจิตวิญญาณต่างร่างแต่ร่วมมิติ ของเจ้าหญิงแพร ด้วยใช่หรือป่าวครับ และนางฟ้าแพรวาก็เป็นจิตวิญญาณเสมือนร่วมร่างแต่ต่างมิติของเจ้าหญิงแพรด้วยใช่หรือป่าวครับ

2.ถ้าคำตอบในข้อแรกคือใช่ แสดงว่า จิตวิญญาณทั้งหมดเป็นเป็นหนึ่งเดียวกัน ไม่ว่าจะเป็นจิตวิญญาณลักษณะไหน ใช่หรือป่าวครับ

3.ถ้าคำตอบในข้อ2คือใช่ แสดงว่า คนในโลกใบนี้ทั้งหมดเสมือนมีจิตวิญญาณเดียวกัน ฉันคือเธอ เธอก็คือฉัน (ตามคนสอนของคริสตศาสนาที่ว่าทุกคนคือพี่น้องกัน) ใช่ไหมครับ ถ้าใช่ก็จะทำให้กิเลสให้โลกนี้แทบจะหมดไปเพราะถ้าทุกคนเข้าใจหลักนี้จะไม่เกิดว่าอิจฉาริษยา(เกิดความคิดที่ว่าอิจฉาทำไม นั่นก็เป็นตัวเรา) ความคิดไม่ดีและการกระทำที่ไม่ดีต่อผู้อื่น แบบนี้ผมเข้าใจถูกหรือป่าวครับ

 

ต้นไม้

พี่นักเขียนเข้าใจว่า ต้องการแสงด้วยอีกอย่างหนึ่งนะคะคุณ Mead เพราะหากให้แต่น้ำแต่ขาดแสง ก็จะหงอย และไม่งามจนอาจตายได้

พูดถึงต้นไม้ พี่นักเขียนก็ต้องขอวิ่งแจ้นมาร่วมวงด้วยทันทีเลยค่ะหัวหน้า
เพราะเป็นคนรักต้นไม้มาตั้งแต่เล็กแล้ว กอดต้นไม้มาหลายต้นในชีิวิต โดยไม่ทราบว่าทำไมจึงชอบกอดต้นไม้ โดยเฉพาะต้นใหญ่ๆที่โอบแทบไม่รอบ เพราะรู้สึกว่า เขามีชีิวิตและจิตวิญญาณที่สื่อสารกับเราด้วยความสงบที่เรียกได้ว่า เป็นฌานอยู่เสมออย่างเป็นธรรมชาติ

พระอาจารย์สอนสมาธิของพี่นักเขียนได้กล่าวว่า หากไปทำสมาธิในป่า ให้เลือกทำสมาธิใต้ไม้ใหญ่มากๆ เพราะจะช่วยให้เป็น ฌานได้ง่ายขึ้น พี่นักเขียนอยู่เมืองไทยก็ได้ติดตามท่านไปธุดงค์ ดอยอินทนนท์หลายครั้ง ก็ได้สัมผัสกับภาวะที่ท่านกล่าวถึง คือ การเข้าสู่ภาวะที่เรียกว่าเป็นฌานได้ง่าย เพราะดอยอินทนนท์ เต็มไปด้วยต้นสักอายุร่วมร้อยปีมากมาย

มาอยู่ Kansas ก็มีต้น Oak อายุ 200 ปี ยืนตระหง่านอย่างสง่างาม ถัดป่าละเมาะหลังบ้านพี่นักเขียนไปไม่กี่ก้าว ต้นใหญ่ขนาด 5 คนโอบเห็นจะได้ค่ะ และก็มีต้น Maple อายุร่วมร้อยอีกหลายต้น Fall นี้เมื่อเขาเปลี่ยนสีใบกันแล้ว จะถ่ายภาพมาให้ชมกันค่ะ

เกือบ 20 ปีมาแล้วพี่นักเขียนอาศัยอยู่ที่เมือง Fresno, California ซึ่งอยู่ใกล้ Sequoia & Kings Canyon National Park ซึ่งเป็นพื้นที่ที่มีป่าต้นไม้ที่เรียกว่า Redwood เป็นป่าต้น Cedar ยักษ์อายุ 3,000-4,000 ปี อยู่แถว