เชิญเข้าร่วมสนทนาพิเศษเรื่อง มิติ ความฝัน ชาติภพ จิตวิญญาณ โดย @โนวา อนาลัย@ [Writer]

รู้สึกดีๆครับเลยมาเล่าให้ฟัง *-*

เมื่อคืนอากาศหนาวมาก จึงมีโอกาสนอนไล่จักระทั้ง 11 จุดซะเลยครับ
ระหว่างที่ไล่จากปลายเท้าไปก็นับเลขในใจเอาไว้ไม่ให้หลุดจนถึงกลางกระหม่อม
มือกับเท้าข้างซ้ายกระตุกขึ้นมาพร้อมกัน..ลมในช่องท้องก็พุ่งออกมาทางปาก
เหมือนมีลำแสงเป็นท่อพลังงานผ่านเข้ามาจนแขนขาขนลุกและชาไปหมดเลยครับ
ในที่สุดมือเท้าและร่างกายก็อบอุ่นขึ้นมาแบบรู้สึกได้จริงๆ พิสูจน์ด้วยตัวเองกันได้ครับ
จากนั้นจึงกำหนดจุดกึ่งกลางลำตัว (เหนือสะดือ 2 นิ้ว) และใช้ความรู้สึกนั้นแผ่ขยายออกไปอีก
ให้บุคคลที่เรารู้จักทุกๆคน เหมือนการแผ่เมตตาออกไปรอบๆทิศทางให้ทุกๆดวงจิตอบอุ่น
และได้รับความรักจากเราที่เป็นศูนย์กลางของการสั่นสะเทือนในขณะนั้นด้วยครับ..

อ้อ..วันนี้เพิ่งคุยกับคุณเดรดเรื่องกรอบความเชื่อด้วย
เชื่อว่าหลายคนมักจะพกพากรอบเล่านี้มาด้วยทุกครั้ง เวลาที่อ่านหรือเรียนรู้อะไรก็ตาม
ตามประสบการณ์ของแต่ละคนที่รู้สึกและนำไปเชื่อมโยงกับสาระนั้นๆที่เทียบเคียงกันได้
คุณเดรดเคยถามคุณเซลล์ว่า เดี๋ยวนี้ไม่ไปคุยที่อื่นเลยเหรอ เห็นเข้ามาแรกๆจะไปตรงนั้น ตรงนี้ตลอด
คูณเซลล์ตอบว่า ใช่..ไม่ไปไหนแล้ว เพราะที่นี่มีทุกอย่างที่สนใจครบครันให้ค้นคว้าเรียนรู้
และไม่มีกรอบความเชื่อ ไม่มีเงื่อนไข และเป็นความรู้อันไม่มีที่สิ้นสุด จะไปหาที่ไหนได้อีกล่ะ?

จริงๆก็รู้สึกแบบคุณเซลล์เหมือนกันล่ะ แทบจะหยุดเวลาอยู่ตรงนี้เลยครับ อิอิ
เพราะห้องวิทย์ฯ แห่งนี้จุดประกายไฟที่เป็น Infinity เอาไว้มากมายจริงๆ
ต่างก็ช่วยกันจุด ช่วยกันลน เป็นไฟเย็นที่อบอุ่นจริงๆครับ เพื่อนๆว่างั๊นมั๊ย ?

 

ฝันเห็นคล้ายๆพระแก้วมรกตแต่มีสีเขียวเข้มกว่ากานนั่งอยู่บนฐานวางมือไว้บนหน้าขามีเครื่องประดับตามตัวและข้อมือดิฉันได้เข้าไปกราบแล้วก็เปลี่ยนเรื่องมาฝันเห็นคนที่มีหัวเป็นหนูตัวเป็นคนสูงใหญ่ตามตัวมีรอยแผลในฝันมีคนเรียกให้ไปดู
แต่พอดิฉันไปดูเขากลับลุกแล้วเดินมาหาถามถึงเวลาในฝันดิฉันตอบว่า6.10แล้วเขาก็หันมาบอกอิกอย่างว่านี่คือผลจากกรรมแล้วเขาก็เดินไปกราบพระองหนึ่งที่นั่งอยู่ในบ้านของดิฉันพอกราบเสร็จเขาหันมาจากหัวหนูก็กลายเป็นหัวคนแล้วดิฉันก็สะดุ้งตื่น

อยากทราบความหมายค่ะว่าสื่อถึงอะไร

ขอบคุณค่ะ

 

อนุโมทนา

เดี๋ยวนี้เขาไม่มีระบบให้คลิกอนุโมทนาแล้วหรือครับ
ผมว่ามันเป็นระบบที่ดี เพราะทำให้รู้ว่าสิ่งที่เราหรือคนอื่นเขียนลงไปได้รับการตอบสนอง
ไม่ใช่อะไรหรอกครับ แค่อยากให้รู้ว่าผมไม่ได้หายไปไหน
เพียงแต่ยุ่งมาก ไม่มีเวลาที่จะร่วม participate ด้วยเท่านั้นเอง
ช่วงนี้น้ำหนักคงลดไปหลายกิโล

 

สวัสดีครับ
ฝันของคุณ jaojao จะลองถอดความหมายเท่าที่ผมรู้สึกนะครับ
เหมือนตัวตนหนึ่งในอดีต-ปัจจุบัน-อนาคต หรือความรู้สึกหนึ่งซึ่งจะเป็นอะไรก็ตามที่ผูกพันติดตามมา สำนึกผิด มากราบขอขมาต่อหน้าแสงสว่างและความดีงาม (คือพระที่อยู่ในบ้าน) แม้ว่าเค้ายังติดอยู่ในมิติเวลาหนึ่ง แต่ก็มีความปราถนาดี ในที่สุดเค้าก็ได้รับผลในทิศทางที่ดีจากการเปลื่ยนความคิดไปในแง่บวกครับ ความหมายเหล่านี้ ผู้ที่ฝันเองจะรู้ดีที่สุดครับ

ส่วนใหญ่ห้องวิทย์เราจะพูดกันถึงการทำสมาธิฝึกฝันและเรียนรู้ เพื่อให้เข้าใจภาวะจิตของตนเองได้ดีขึ้นครับ เช่น การกำหนดว่าจะขอรู้อะไร เห็นอะไร ศึกษาอะไร ก็จะนำพาให้จิตวิญญาณพร้อมด้วยสติสัมปชัญญะไปสู่จุดหมายนั้นๆ ความเชื่อที่ปรากฎเป็นสัญลักษณ์ต่างๆในฝัน ก็ขึ้นอยู่กับตัวผู้ฝันเองที่"รู้สึก"กับข้อมูลนั้นว่ามันหมายถึงอะไร ไม่ใช่การตีความหมายไปตาม"ความคิด" เป็นการตีความหมายไปตามความรู้สึก จะทำให้เราได้ความหมายที่แท้จริง ที่รับรู้มาด้วยจิตวิญญาณ และตั้งจิตอย่างไรจึงเหนี่ยวนำเพื่อนำประสบการณ์เหล่านั้นมาสู่ความเป็นจริงและใช้ประโยชน์ได้ครับ

ไปอ่านกันได้ครับพี่นักเขียนแนะนำไว้มากมายหลายเรื่อง
http://palungjit.org/group.php?do=discuss&group=&discussionid=295

 

คุณเบิ้มทำงานหนักจนนำหนักลดเลยสิท่า
งานของนาซ่าไปถึงไปถึงไหนแล้ว อิอิ
ว่างๆก็เข้ามาแจมได้ตลอดครับ *-*

ตอนนี้เวปเค้าอยู่ระหว่างปรับปรุงครับ เปลื่ยนเซฟเวอร์ใหม่
ช่วงนี้เวปจะอืดมากเพราะมียอดผู้เข้าชมเว็บสูงมาก
เมื่อ5 มกราคม 2009 - UIP:35,966
(เฉลี่ยปกติยอดผู้เข้าชมต่อวันประมาณ 25,000 - 27,000)
จึงต้องลดรายละเอียดบางอย่างออกไปชั่วคราว จะช่วยให้เวปเร็วขึ้นครับ
หลังจากติดตั้ง server ใหม่นี้แล้ว เว็บจะคล่องตัวสูงขึ้นครับ
ประมาณไม่เกินวันที่ 26 มกราคม 2009 ครับ ขอแจ้งข่าวบอกเพื่อนๆไว้ด้วยเลยนะครับ

 

หนังสือ "ชัมบาลา" นี่เกดมีฉบับพิมพ์ครั้งที่ ๔ ค่ะพี่จิน

เกดอ่านหนังสือเล่มนี้เพราะเริ่มจากเกดมีเทปอัลบั้ม "SHAMBALA" (ปี 1997) ซึ่งได้แรงบันดาลใจมาจากเนื้อหาในหนังสือ ชัมบาลา เล่มเดียวกันนี้

เกดเอาเนื้อเพลงมาฝากนะคะ ส่วนเพลงมันเป็นเทปค่ะ
(อ้อ เพลงเหล่านี้ได้รับแรงบันดาลใจจากหนังสือนี้นะคะ เป็นเนื้อหาที่ผ่านมุมมองผู้แต่งอีกทีหนึ่ง )

Shambala

Look at the way we lives of hope and passion
Movin' down the road to truth-letting go
Look at the way we find ourselves in joy and action
Warriors-in a world as one
Look at the way we open up the doors of conception
Understanding who we are-why we're here
Look at the way we find the heart and mind's conception
Warriors-in a worldof peace
*Shambala,Shambala-forever let us live in love-Shambala
Look at the way we bring the self and soul thgether
Powers of the will we hold-shinin'throught
Look at the way we line of time fade to laughter
Warriors-in a world of turth
Look at the way we build these lives of freedom passing
Movin'down the road to peace-letting go
Look at the way we celebrate joy that's lasting
Warriors in the world of love
Shambala,Shambala-forever let us live in love-Shambala
As we understand that we are more than bone
Confidwnt that we are not alone
in Shambala the spirits find a home
More than life or death,flying on the breath of one




This Love of Freedom

When Iook back across the fields of love
Scattered in the dirt
I see the hearts and hopes still broken
Spoken tenderly "unheard"
I here the simple questions asked of me
"Where I let go?"
Of the lies of freedom keeping me
From calling one my own
And though the scents and sounds of love around me
Made me feel and want
I always seemed to find somewhere to run
From what? , I just don't know
So I ran with you and swore I knew
All the paths to freedom
I lost my way inside your arms
Soon found out that now I'm in
This love that we have here
These hearts that dance the fear
This time that lingers on
This love we call our own
So we'll laugh and play and dance the day
Down the road to freedom
We'll lose our way to find this love
And shout the needs we've held wittin




จากอัลบั้ม Shambala
​

 

"หนังสือ"ซัมบาลา":หนทางอันศักดิ์สิทธิ์ของนักรบนี้ แปลจากเรื่อง Shambhala:The Sacred Path Of Warrior
ซึ่งนอกจากจะเป็นเรื่องล่าสุดของ เชอเกียม ตรุงป ะแล้ว ยังอาจเป็นเล่มสุดท้ายของท่านก่อนสิ้นชีพอีกด้วย
จึงนับเป็นหนังสือที่น่าสนใจมากเล่มหนึ่ง เนื้อหาในเล่มนอกจากจะกล่าวถึง ความจริงแท้
และความดีงามในตัวของปัจเจกบุคคล ที่สามารถฝึกฝนตนให้สมบูรณ์พร้อม ด้วยความอ่อนน้อมถ่อมตน
มีชีวิตชีวา อาจหาญลุ่มลึก จนเข้าถึงการดำรงอยู่อย่างแท้จริงและกว้างใหญ่ไพศาล
พร้อมกับให้หลักปฎิบัติอย่างเป็นขั้นตอนจนถึงจุดหมาย และให้คุณลักษณะของนักรบอาจารย์ผู้นำทางเป็นแบบอย่างอันสมบูรณ์ไว้แล้ว
ยังให้ความรู้เกี่ยวกับธรรมเนียมประเพณีและวัฒนธรรมความเชื่อแต่โบราณของธิเบต สอกแทรกอยู่ด้วยอย่างน่าติดตาม"

จาก คำนำ ในหนังสือ "ซัมบาลา"

เดรดมีเล่ม ที่พิมพ์ ครั้งที่4 เหมือนกันค่ะ..

 

เกดมีความรู้สึกว่าพี่จินมีหลายอย่างเหมือนเกด อย่างตอนหนึ่งที่พี่จินพูดถึง ศิลปินที่เส้นลายมือเปลี่ยน เกดอ่านแล้วก็รู้ทันทีเลยว่าเป็น ธาดา วาริช นักถ่ายภาพในดวงใจเกดเลย เขาถ่ายPortraitสวยมาก ใครถ่ายกับเขาก็สวยทุกคนโดยเฉพาะภาพใน in magazine อ่ะค่ะ

นี่ก็อีกค่ะเพราะเกดเองก็ฝันเห็นจิตรกรที่มาสอนเกดวาดภาพอยู่บ่อยๆ ในชีวิตจริงเกดมีอาจารย์ที่สอนเกดวาดรูปจริงๆอยู่คนเดียวตอนอายุ 12 ปี แต่ในฝันหลายคนมากและสอนหลากหลายทั้ง ดรออิ้ง สีอะครีลิก สีน้ำมัน และสีน้ำ เป็นต้นค่ะ

ส่วนสีน้ำจิตรกรในฝันของเกดก็เป็นหญิงต่างชาติเหมือนกัน และในฝันเกดรู้สึกว่าเธอเป็นเพื่อนหรือคนรู้จักกับคุณแม่นักเขียน เธอวาดสีน้ำสวยและฝีแปรงดูเป็นธรรมชาติและอิสระ แต่แม้จะวาดสวยแค่ไหนในใจลึกๆเธอก็ยังรู้สึกไม่มั่นใจ และยังไม่พอใจในผลงานของตัวเอง ทำให้ในฝันนั้นเธอได้แต่รีบวาดภาพบ้านที่เป็นตึกสองชั้น และมีต้นไม้รายล้อมร่มเย็นข้างหน้าให้เสร็จ เธอคนนี้ไม่ได้สอนเทคนิคอะไรเป็นพิเศษค่ะ

เกดเองก็ชอบวาดสีน้ำ แต่ไม่ได้ชอบวาดภาพเหมือนเท่ากับภาพที่ต้องใช้จินตนาการของตัวเอง ที่สำคัญเกดเองก็ไม่มั่นใจและไม่พอใจในฝีมือของตัวเองเช่นกัน

ฝันครั้งนั้นที่หญิงต่างชาติคนนี้ไม่สอนเกดเหมือนคนอื่น ทำให้เกดเห็นว่าการมั่นใจในผลงานของตัวเองเป็นสิ่งสำคัญ และควรภูมิใจในสิ่งที่ทำไม่ว่าในมุมมองของตัวเองนั้นจะดูเล็กน้อยแค่ไหน จากฝันนั้นมีประโยคสั้นๆที่เข้าใจด้วยตัวเองว่า"เราต้องเป็นคนที่ใช้ได้" หมายถึง หากเราเห็นสิ่งดีๆในตัวเองเราก็นำมันไปมอบให้ผู้อื่นได้ เช่นความสามารถที่จะกลั่นออกไปเป็นความรู้ให้แก่ผู้อื่น ไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่ดูเล็กๆก็ตาม

พี่จินคะเกดขอยืนยันว่าการเรียนวาดภาพผ่านความฝันได้ประโยชน์มาก ทำให้การฝึกฝนไปได้เร็วมากและเข้าใจง่ายขึ้น ไม่รู้นะเกดว่ามันช่วยได้เยอะนะคะ พวกจินตนาการความคิดสร้างสรรค์ก็อีกค่ะ

เมื่อก่อนนี้ที่คุณแม่นักเขียนสอนวาดภาพเกดเห็นด้วยมากเพราะการวาดภาพทำให้เกิดสมาธิจริงๆ โดยเฉพาะสีที่เกดชอบคือ สีน้ำ เป็นสีที่ต้องจดจ่อเพราะเป็นสีที่ต้องควบคุมปริมาณและการไหลของน้ำบนกระดาษตลอด ถ้าเสียแล้วก็แก้ได้ยากและหลายกรณีก็แก้ไม่ได้เอาเสียเลย นอกจากนี้เราจะระบายทับหรือแก้ไขก็ต่อเมื่อ "กระดาษอนุญาติ" เท่านั้นเพราะเสน่ห์อีกอย่างของสีน้ำก็อยู่ที่ผิวของกระดาษนี่แหล่ะค่ะ และด้วยความโปร่งใสของสีเวลาวาดก็รู้สึกว่า เบา โปร่ง สบาย วาดไปก็อารมณ์ดีค่ะ

แถมอีกนิดว่า เปิดเพลงสบายๆคลอไปด้วย เอาดอกไม้มาใส่ให้เต็มแจกัน เอาขนมมาไว้ไกล้ๆ บวกกับน้ำผลไม้หรือน้ำชาสักแก้ว โอ๊ย..มีความสุขเจ้าค่ะ :-D

เอ พี่จินวาดภาพอยู่มั้ยคะ ถ้าไม่นะมาวาดกันนะอุตส่าห์มีครูมาสอนในฝันแล้วเชียว(คิดค่าเรียนแพงมั้ย อิๆ)

 

เห็นภาพแล้วรู้สึกว่าความยุติธรรมอยู่ตรงหนายยยยยยยยยยยย
เกดขึ้นเขาลิ้นห้อยเลยแต่ไม่มีเลยนะทะเลหมอก
คุณแม่นักเขียนนั่งเฉยๆ ก็ไปอยู่เหนือเมฆแว้ว
สวยมากจริงๆค่ะ

;aa12

ปล. เกดไม่เคยขึ้นเครื่องบิน

 

เอาเพลงมาฝากกันครับ

New Soul by Yael Naim

<object width="425" height="344"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/Tezx03k8W4s&hl=en&fs=1"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/Tezx03k8W4s&hl=en&fs=1" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="344"></embed></object>

I'm a new soul
I came to this strange world
Hoping I could learn a bit 'bout how to give and take
But since I came here, felt the joy and the fear
Finding myself making every possible mistake

La, la, la, la (21x)
La, la, la, la (21x)

See I'm a young soul in this very strange world
Hoping I could learn a bit 'bout what is true and fake
But why all this hate? try to communicate
Finding trust and love is not always easy to make

La, la, la, la (21x)
La, la, la, la (21x)

This is a happy end
Cause you don't understand
Everything you have done
Why's everything so wrong

This is a happy end
Come and give me your hand
I'll take you far away

I'm a new soul
I came to this strange world
Hoping I could learn a bit 'bout how to give and take
But since I came here, felt the joy and the fear
Finding myself making every possible mistake

New soul... (la, la, la, la,...)
In this very strange world...
Every possible mistake
Possible mistake
Every possible mistake
Mistakes, mistakes, mistakes...

 

ขอบใจน้องลูกเกดมากจ้ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้ ศิลปินสีน้ำที่เราต่างพบเห็นในฝันอาจจะทดแทนบางบุคลิคภาพหรือภาวะจิตของตัวเราเองก็ได้ จินตวดีควรจะให้เครดิตและให้ความรักที่ปราศจากเงื่อนไขให้กับตัวเองมากกว่านี้ เพราะถ้าเราเชื่อว่าเราทำไม่ได้มันก็จะเป็นอยู่อย่างนั้น เมื่อใดที่เรามีความมั่นใจและรักตัวเองมากพอ ทุกอย่างย่อมเป็นจริงได้ด้วยความเชื่อของเรา จินตวดียังมีความประทับใจกับภาพน้ำตกที่ได้พบเห็นในความฝันและมีความตั้งใจอยู่ลึก ๆว่าจะวาดให้ได้ คราวนี้น่าจะได้ใช้สีน้ำและพู่กันที่ซื้อมาเก็บไว้ซักที พี่จินต์ควรจะใช้กระดาษแบบไหนดีที่เหมาะกับสีน้ำต้องวานน้องลูกเกดช่วยแนะนำเสียแล้ว จำได้ว่าเคยวาดภาพสีน้ำมาครั้งล่าสุดตอนประถมเอง และไม่เคยเรียนเกี่ยวกับการวาดรูป การระบายสีเลย (นอกจากชั้นประถม) ถ้าวาดเสร็จแล้วอาจเหมือนผลงานของเด็กประถมก็อย่าขำกันก็แล้วกัน ถ้าเสร็จจริง ๆ คงต้องขออนุญาติโชว์ซะหน่อย


ได้เริ่มทำสมาธิตามที่คุณนักเขียนแนะนำมาสองคืนแล้ว ทั้งที่อิดออดมาตลอดโดยไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน โดยเฉพาะโยคะนิทรานี่ นับเพลินดี เพลินจนหลับเลย พอมาเมื่อคืนลองกำหนดไปที่จุดศูนย์กลางร่างกายดู (เหนือสะดือสองนิ้ว) โดยกำหนดเป็นจุดเล็ก ๆ คล้ายแสงหิ่งห้อย แป๊บเดียวเท่านั้นทำให้เข้าใจได้ทันทีว่า นี่แหละคือศูนย์รวมพลังงานของร่างกาย รู้สึกได้ถึงพลังงานที่หลั่งไหลจากศูนย์กลางร่างกายเราทุกทิศทางออกสู่ภายนอก โดยเฉพาะผ่านทางนิ้วมือนี่รู้สึกชัดเจนมาก ๆ แล้วมันก่อให้เกิดความอบอุ่นอย่างประหลาดเรียกว่าไม่ต้องใช้ผ่าห่ม จริง ๆแล้วอากาศเมื่อคืนนี้หนาวมาก ต้องห่มผ้าถึงสองชั้นแต่แปลกทำสมาธิได้แป๊บเดียวต้องรีบปลดผ้าห่มออกเลย และอยู่ได้ทั้งคืน


ที่สำคัญมันทำให้จำความฝันได้มากขึ้น หลังจากที่เบลอมานานเพราะทานยาแก้แพ้อากาศเยอะ โดยเฉพาะเมื่อคืนมันทำให้เราระลึกได้ในความฝันว่าเรามีความจำ ณ ตอนนั้นอยู่ถึงสองชุด เพราะไปปรากฏกายในความฝันที่โรงเรียนแห่งหนึ่งซึงคุ้นมาก จิตบอกว่าเป็นโรงเรียนเก่าของเรา จำได้ว่าถามตัวเองว่าใช่หรือ จึงถอยออกมาสำรวจอาคาร ลักษณะ ตัวตนในฝันนั้นบอกว่าใช่นี่ไงอาคารแบบนี้ไง ห้องอยู่ตรงนี้ นี่แหละโรงเรียนเก่าของเรา เสียดายที่ไม่มีรูป ไม่งั้นจะเอามาโชว์บางทีอาจเป็นห้องเรียนของใครบางคนที่ห้องนี้ก็ได้ เมื่อตื่นมานึกทบทวนก็พบว่าเราไม่เคยพบโรงเรียนลักษณะนี้ในชีวิตความเป็นจริงทางกายภาพของตัวตนนี้เลย แต่จำได้ว่าเคยไปที่โรงเรียนแห่งนี้หลายครั้งแล้วในความฝัน เสียดายเช่นเดียวกันไม่มีกระจกให้มอง ไม่งั้นคงได้รู้เห็นหน้าตัวเองในฝันไปแล้ว


ในความฝันพบหญิงสาวผมดำหยิกหยักศกนั่งเรียนอยู่กับอาจารย์ผู้ชายสูงวัย จินตวดีเข้าไปนั่งด้วย แต่ไม่ได้เรียนกับเขาเพราะแค่ฆ่าเวลาเท่านั้น แต่ได้หยิบหนังสือของผู้หญิงคนนั้นมาพลิกดู แต่ไม่ได้อ่าน (ในฝันกลัวอาจารย์จะว่าว่าเราไม่ตั้งใจเรียน ตอนนั้นในฝันคิดแต่จะไปร้องเพลง เพราะมีการประกาศประกวดร้องเพลง) สักพักก็คืนหนังสือผู้หญิงคนนั้นไป ผู้หญิงคนนั้นเขียนเหมือนบทกลอนหรือบทเพลงข้อความสั้นมาให้ เหมือน "รักร้าวฤทัย ........ จำไม่ได้ประมาณนี้

 

ดาวลูกเกด ก้ออยู่ในใจของพวกเราทุกคนไงครับ
เพื่อนๆว่ามั๊ยครับ อิอิ

ลูกเกดฝึกฝนพัฒนาผลงานไปเรื่อยๆดีแล้วครับ
เดี๋ยวจะพบเส้นทางความฝันที่ผสมผสานจนลงตัวในที่สุดครับ
อยางทิ้งความฝันไปซะก่อน ไปให้ถึงดวงดาวครับ

อ้อ...เพลงจากคุณซิปฯก็น่าฟังครับ..
ทำให้นึกถึงเพลง Bizarre Love Triangle ของ Frente! เลยครับ- *-*

 

ขยายความความฝัน

โรงเรียนในฝันเหมือนโรงเรียนของเด็กประถมหรือมัธยมต้น พบเด็กนักเรียนแต่งตัวเหมือนพวกเด็กมาแตร์คือเชิ๊ร์ตขาวแขนยาว กระโปรงสีน้ำเงิน ที่สำคัญกลับพบเด็กต่างชาติผมทองด้วย หลายคน ใจยังคิดเลยว่า "อินเตอร์หรือนี่" ยังคิดอยากให้ลูกสาวเรามาเรียนเลย

ส่วนเรื่องประกวดร้องเพลงในฝัน เพราะได้ยินเสียงคนประกาศว่าเขาจะมีการประกวดร้องเพลง ตอนนั้นคิดว่าจะประกวด เพราะมีความมั่นใจในตนเองมาก ไม่เคยมั่นใจแบบนี้มาก่อนแม้ในชีวิตจริง เขาว่าให้ไปสมัครกับอาจารย์ ยิ่ง หรือ ยิ่งยง จำไม่ได้ เขาบอกว่ามีเพลงเฉพาะ ให้เราไปเอาเนื้อร้องที่อาจารย์ท่านนี้


ณ ขณะนี้มองเห็นเค้ารางต่อเนื่องจากในฝัน เพราะวันนี้มีอะไรหลายอย่างที่สัมพันธ์กับความฝันปรากฏขึ้น ไม่ว่าจะเป็นความมั่นใจที่เกิดขึ้น ไม่ว่าจะเป็นบทเพลงบรรเลงชีวิตที่เพื่อน ๆ นำมาให้ฟัง และความตั้งใจที่จะเรียนรู้มากขึ้น แล้วไหนจะโรงเรียนที่เต็มไปด้วยเด็กผมดำ และ ผมทอง (ซึ่งแสดงความเป็นชาวต่างชาติ) เพราะในห้องสนทนานี้ (เปรียบดั่งโรงเรียน) ช่วงนี้มีปัญหาเรื่องการพิมพ์ภาษาไทยบางครั้งพิมพ์ได้ บางครั้งพิมพ์ไม่ได้ เวลาโพสต์ทีก็ต้องใช้ไทยบ้าง อังกฤษบ้างตามแต่กรณีไป อย่างวันนี้คิดจะโพสต์เป็นภาษาอังกฤษ แต่โชคดีเพื่อนให้ยืมโน๊ตบุ๊ค เลยไม่ต้องปวดหัวนาน กลัวพิมพ์อังกฤษผิดไวยากรณ์ ท่านอาจารย์จะมาเขกหัวเราอีก ฮ่า ๆ

แต่สิ่งหนึ่งที่อยากจะเปลี่ยนและต้องเปลี่ยนให้ได้ เนื้อเพลงตอนท้ายของผู้หญิงท่านนั้น "ดุจดั่งรักร้าวฤทัย......." ขอเปลี่ยนเป็น "รักไม่มีเปลี่ยนแปลง" จะดีกว่าไหม

 

ได้นั่งอ่านข้อความของเพื่อนๆ แล้วรู้สึกผจญภัยไปด้วยเลยครับ เป็นความเป็นจริงหลากมิติ ที่หาได้ในที่นี้

ดาวลูกเกด อยู่ที่ไหน ก็ไม่รู้เหมือนกันครับ
รู้แต่ว่า พอเห็นรูปภาพของคุณลูกเกด แล้วอยากวาดรูปขึ้นมาเลย
เป็นรูปที่กระตุ้นแรงบันดาลใจที่อยากวาดรูปมานานให้ลุกขึ้นมาวาดซะที
รู้แต่ว่า ดาวลูกเกด ในความรู้สึกผม เป็นดาวแห่งแรงบันดาลใจครับ

คุณจินต์ไม่ต้องอายหรอกครับ วาดสวยกว่าผมตั้งเยอะ เดี๋ยวผมเป็นหน่วยทะลวงฟัน โชว์ผลงานศิลปะระดับประถมให้ดูก่อนครับ

เห็นภาพเหนือเมฆ จากพี่นักเขียน เอาไปฝันเมื่อคืนเลยครับ ว่าเจอพี่นักเขียน มาสอนวาดรูปสีน้ำมันให้ มีเรียนกันอยู่หลายคน ในฝันยากมาก เพราะต้องวาดรูปเหมือนและลงสี แรเงา ความรู้สึกในตอนนั้น ยากจริงๆ แต่นักเรียนก็ไม่ย่อท้อ นั่งวาดกันออกมา เหมือนบ้าง ไม่เหมือนบ้าง แต่ก็สนุกในการวาด ส่วนพี่นักเขียน นั่งดูจนหลับ อิอิ
ตื่นมาก็เห็นนักเรียนนั่งวาดกันอยู่

พอตื่นเช้ามา รู้สึกอยากวาดรูปขึ้นมา ก็เลยละเลงซะเลยครับ

ps.วาดไป ฟังเพลงดีเจ zip ไป รูปออกมายังไง เพลงที่บรรเลง ต้องรับผิดชอบร่วมกันนะครับ อิอิ

 

ปิกัสโซ่ ชัดๆ คุณเซลล์ ไปขอตัวตนต่างร่างมาช่วยเหรอค่ะ....หูยยย ไม่มีอะไรจะบรรยาย
ใช้สีได้ สุดยอด ชอบมากค่ะ ชอบจริงไม่ได้ยอ เดรดวาดรูปแบบนี้ไม่เป็น
มันดูอิสระมากมายเลย ไม่มีขอบ ไม่มีข้อแม้....แจ่มจริง เดี๋ยวไปหัดมั่ง

เห็นผลงานของเพื่อนๆ แต่ละท่านแล้ว เดรดเพลินจังค่ะ
วันนั้นก็นั่งดูรูปน้องเกด เพลินจนแทบจะลืม คอมเม้นท์
มาดูรูปก้อนเมฆของพี่นักเขียน ใจก็ลอยตามพี่เค้าไป...ฮือๆๆ คิดถึงมากค่ะ อิจฉาก้อนเมฆ ได้อยู่กับพี่ตั้งนาน
รูปเมฆ คุณ mead ก็สวยมาก แสงเงาสวยจับใจ

แต่ละท่านไม่ธรรมดากันเลย แต่ละวันในห้องวิทย์มีแต่ความสุขสดชื่น
เข้ามาทีไร นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียว จนคนแถวนี้เริ่มไม่กล้าเข้าใกล้เดรดกันแล้ว
กลัวอะไรกันก็ไม่รู้ เดรดไม่เข้าใจเลยค่ะ จริงๆน่ะคะ ก็คนมันมีความสุขนิ


อ้อ...เพลงคุณ zip...อืมม์ เดรดรีเพลย์ ไปหลายรอบแล้วค่ะ มี karaoke ด้วย...อิอิอิ
ขอบคุณเพื่อนๆทุกท่านมากๆเลย ขอบคุณจริงๆค่ะ...

 

ก็เพลงทำนองมันสนุกดีนะ เหมือนโดดๆ ดี ส่วนเนื้อหาก็น่าจะเป็นเรื่องที่คุ้นๆ กันอยู่แล้ว

ฉันเป็นวิญญาณดวงใหม่
ฉันมาจากยังโลกแปลกๆ ใบนี้
หวังว่าฉันจะได้เรียนรู้อะไรบ้างเกี่ยวกับการให้และรับ
แต่ว่าตั้งแต่ที่ฉันมาที่นี่ ได้รู้สึกถึงความสนุกและกลัว
การค้นหาตัวเองทำให้ทำข้อผิดพลาดต่างๆ มากมาย

La, la, la, la (21x)
La, la, la, la (21x)

เห็นมั๊ยฉันเป็นวิญญาณที่ยังเยาว์วัยในโลกแปลกมากๆ ใบนี้
หวังว่าฉันจะได้เรียนรู้อะไรบ้างเกี่ยวกับความจริงและเรื่องหลอก
แต่ทำไมความเกลียดชังทั้งหลาย ถึงได้พยามยามสื่อสารเข้ามา
การหาความไว้ใจและความรักไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

La, la, la, la (21x)
La, la, la, la (21x)

นี่เป็นการจบที่เป็นสุข
เพราะว่าคุณไม่เข้าใจ
ทุกๆ สิ่งที่คุณทำ
ทำไมทุกๆ สิ่งถึงได้ผิดพลาดไป

นี่เป็นการจบที่เป็นสุข
มาเถอะและยื่นมือมาให้
ฉันจะพาคุณไปไกลออกไป

ฉันเป็นวิญญาณดวงใหม่
ฉันมายังโลกที่แปลกประหลาดใบนี้
หวังว่าฉันจะได้เรียนรู้อะไรบ้างเกี่ยวกับการให้และรับ
แต่ว่าตั้งแต่ที่ฉันมาที่นี่ ได้รู้สึกถึงความสนุกและกลัว
การค้นหาตัวเองทำให้ทำข้อผิดพลาดต่างๆ มากมาย

วิญญาณดวงใหม่... (la, la, la, la,...)
ในโลกที่แปลกประหลาดใบนี้...
ความผิดพลาดที่เป็นไปได้ในทุกๆ เรื่อง
ความผิดพลาดที่เป็นไปได้
ความผิดพลาดที่เป็นไปได้ในทุกๆ เรื่อง
ความผิดพลาด, ความผิดพลาด, ความผิดพลาด...

 

Hello Justice!

พี่นักเขียนเคยใฝ่ฝันอยากจะไปภูกระดึงตั้งแต่ยังเด็ก แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่เคยได้ไป ได้ยินกิตติศัพท์ความงดงามของธรรมชาติบนภูกระดึงครั้งแล้วครั้งเล่า ก็ได้เพียงแค่ฝัน

วันนี้ได้เห็นภูกระดึงผ่านดวงตาของลูกเกด
และเชื่อว่า ได้เห็นภูกระดึงที่สวยทืีสุดที่จะเห็นได้ ยิ่งกว่ามองผ่านดวงตาของตนเอง
ต้องขอขอบใจลูกสาว ที่อุตส่าห์เดินลิ้นห้อยไปเก็บภาพอันงดงามเหล่านี้มาฝาก


ลูกเกดรู้ความจริงจากมุมมองของแม่แล้ว
รู้หรือยังว่า ความยุติธรรมอยู่ที่ไหน
ความยุติธรรมอยู่ใกล้เราเพียงแค่ใจเต้นนี่เอง

Say "Hello Justice" บ้างหรือยังจ๊ะ ;aa13

 

ก่อนอื่นต้องขอรายงานตัวก่อนนะครับว่ายังไม่ได้หายไปไหน และเข้ามาอ่านข้อความของคุณพี่นักเขียนและเพื่อนๆอยู่เสมอ มีสิ่งหนึ่งที่รู้สึกแปลกใจว่าทำไมพวกเราถึงมักจะเผชิญอะไรๆคล้ายๆกัน เช่นในช่วงนี้ทุกคนจะมีประสบการณ์เกี่ยวกับที่สูง การมองจากที่สูง สภาพแวดล้อมที่ได้สัมผัสจากที่สูง และมีความรู้สึกนึกคิดรวมทั้งจินตนาการที่ไปในทิศทางเดียวกัน ข้าพเจ้ากำลังจะบอกว่าข้าพเจ้าเองก็เพิ่งไปสัมผัสกับบรรยากาศบนยอดดอยที่เชียงใหม่และเชียงรายมาเหมือนกันในช่วงวันหยุดปีใหม่ที่ผ่านมา ความรู้สึกที่ได้ยืนอยู่บนยอดดอยที่ได้สัมผัสอากาศเย็นบริสุทธิ์มองเห็นกลุ่มเมฆที่อยู่ในระดับต่างๆกันรวมทั้งทัศนียภาพจากการมองลงมาสู่เบื้องล่าง มันเหมือนตัวเราเองหลุดจากพันธนาการหรือเงื่อนไขต่างๆทางกายภาพ ไม่มีความกังวล ไม่มีความทุกข์ ไม่มีระยะทาง ไม่มีกาลเวลา ทุกอย่างดูสงบและเยือกเย็นเต็มไปด้วยอารมณ์ที่อ่อนโยน ปิติ ยินดี และอีกความรู้สึกหนึ่งก็คือเวลาที่เรามองลงไปเบื้องล่างเหมือนเรากำลังมองเห็นอดีตจากปัจจุบันอย่างไรอย่างนั้นเลยครับ(จริงอย่างที่ท่านอาจารย์โนวา อนาลัยและคุณพี่นักเขียนกล่าวไว้ในหนังสือจริงๆครับ) และอีกประการหนึ่งข้าพเจ้ามีความรู้สึกว่าตัวเองรับรู้และสัมผัสได้ถึงพลังอันยิ่งใหญ่จากธรรมชาติ ไม่ว่าจะเป็นอากาศ ภูเขา ดิน หินผา ต้นไม้ สายน้ำ และก้อนเมฆ ทำให้ความเหนื่อยล้าจากการเดินทาง (ขับรถไปเอง) หายไปเป็นปลิดทิ้งเลยครับ ขนาดขับรถกลับมาถึงบ้านแล้วยังไม่รู้สึกเมื้อยล้าแต่อย่างใดเลยครับ ทั้งๆที่ต้องเผชิญกับรถติดในหลายช่วงของการเดินทางและไม่เคยขับรถไกลๆอย่างนี้มาก่อน

สรุปว่าถ้ามีโอกาสต้องไปอีกแน่นอนครับ

:z8

 

ดูคุณเซลล์วาดแล้วสนุกใหญ่เลยนะครับ
รับแรงบันดาลใจมาเต็มๆ จนต้องขยับมือวาดตาม
ดูแล้วก็อมยิ้มไปด้วย..งานศิลปะที่ออกมาจากภายในอย่างอิสระนี่ สุดยอดจริงๆคับ

บางทีการเตรียมการวาดหรือเซ็ทอะไรล่วงหน้าไว้ก่อนลงมือทำ มันอาจไม่ได้อารมณ์
แต่หากลงมือวาดไปตามที่รู้สึกตรงนั้น กลับได้เห็นอะไรที่เกินคาด
น่ามาลองวาดกันอีกสักตั้งได้แรงบันดาลใจจากเพื่อนๆอีกแล้วครับ อิอิอิ