เชิญเข้าร่วมสนทนาพิเศษเรื่อง มิติ ความฝัน ชาติภพ จิตวิญญาณ โดย @โนวา อนาลัย@ [Writer]

ต้องขอขอบคุณท่านเช่นกัน..ท่านเซลล์ สำหรับของขวัญที่ให้
เป็นชิ้นแรก ที่ได้รับในปีนี้ เลยนะนั่น

เดี๋ยวจะเอามาแบ่งปันเพื่อนๆเช่นกัน ขอเวลาถอดเทปก่อน
ไม่สามารถ แปลงไฟล์ แบบของ Falky ได้
แบ่บว่า...อุปกรณ์ที่ฟังได้ ต้องเข้าไปฟังในรถอะ
ขับไปฟังไป ไม่ได้ เดี๋ยวหลุดมิติ ละยุ่งเรยยย อิอิอิ

แล้วยังมี ของขวัญสวยๆน่ารักๆ จากฝีมือ เจ้าลูกเกดน้อย อีก
เดี๋ยวจาเอามาโพทนา ให้ดู...อิอิอิ
ปีนี้ รู้สึกว่าวันคล้ายวันเกิด มันพิเศษ ยังงัยไม่รู้
....ฮือออ อ อ ซึ้งใจเจงๆ

Love You All ....My Dear Friend

 

วันนั้นพาเดิน TCDC คุ้มดีจริงๆ ตอนแรกนึกว่าจะเดินดูแค่ชม.เดียว ไปๆ มาๆ อยู่ตั้ง 3 ชม.

 

ช่วงออกพรรษานี้ไปยกระดับจิตวิญญาณกับทริปทอดกฐินกับกลุ่มอาจารย์คณานันท์มาได้กำไรมาหลายอย่าง ได้เข้าใจความหมายของความฝันว่า กระเป๋าที่เราถือนี้ใบเล็กนิดเดียว แต่เรามีกระเป๋าใบใหญ่ที่ลืมไว้ที่พระเจดีย์ เข้าใจความหมายชัดเจนแล้ว

เอาบุญมาฝากเพื่อน ๆทุก ๆคนด้วยค่ะ

รักเหมือนเดิม

จินตวดี

 

ทุกอย่างขึ้นอยู่กับสมาธิจริง ๆ สมาธิกับปัญญาเป็นของคู่กัน วันสุดท้ายของทริปนอนไม่ได้เลย เพราะอยู่ ๆ มองเห็นภาพที่กลางหน้าผากอย่างชัดเจน เป็นหลาย เหตุการณ์ประเดประดังเข้ามาพร้อมกันทั้งหมดจนจิตไม่สงบ ภาพในอดีต และหลายเส้นทางผ่านเข้ามาพร้อมกันถ้าจดจ่อภาพใดพร้อมที่จะดึงเราไปสุ่เส้นทางนั้นในทันที เกิดอาการกระสับกระส่ายมาก ๆ โชคดีได้คุณพระช่วยคุมสติให้ด้วยเลยหลับได้ เพราะตอนนั้น น้อง ณ.รู้ถึงวาระจิตเราดี ได้ตะโกนออกมา (ขณะทุกคนหลับหมด) ว่า "ให้อยู่กับพระ" เราจึงสงบระงับลงได้โดยกลางหน้าผากปรากฏเป็นแสงสีทองเข้ามาบดบังภาพที่ปรากฏแทน ทำให้หลับได้

จิตมันรับของเก่าได้แล้วระลึกได้แล้วเห็นภาพชัดขึ้น แต่ยังคุมจิตไม่ได้ ยังคุมสติไม่ได้ โชคดีที่สิ่งศักดิสิทธิมาช่วยไม่งั้น แย่เหมือนกัน

 

ขออนุโมทนา กับคุณจินตวดี ด้วยค่ะ
เป็นอะไรที่ดีมากๆ เลย ที่มีโอกาสได้ไปฝึกฝนและพัฒนา สมาธิ
ตอนนี้ เดรด ไม่ค่อยได้ฝึกฝน เลยค่ะ...
ไม่อยากอ้างว่างานยุ่งเลย
เรา คงละเลยเองแหล่ะ...เฮ้อ!!...เลยฝันมั่ว ชะมัด!!!

 

เมื่อคืน มีฝันค่ะ ฝันว่า...
ถึงวันงานฌาปณกิจ คุณแม่ ของพี่นักเขียน
แต่มีพวกเราไปกัน ไม่กี่คนเอง รู้สึกโหวงเหวงมาก
แล้ว มีความจำเป็นต้องเข้าห้องน้ำ ก็เจอแต่ห้องไม่สะอาด
ไม่สามารถเข้าได้...เลย ในฝัน มันค้างคาไงไม่รู้

ตอนนี้ เข้าใจแล้วว่า คงเป็นภาวะจิตเราเอง
ห้องวิทย์ฯเรา ตอนนี้ เงียบๆ หายๆ กันไป
เรื่องห้องน้ำ น่าจะหมายถึงความไม่สะดวก บางประการ

จริงๆมีเรื่องราวเยอะแยะ ที่พี่นักเขียน พูดคุย กับพวกเราในวันนั้น
เดรดพยายามเรียบเรียง เอาเฉพาะคำถามตัวเองละกันนะค่ะ

เดรดถามเรื่องความฝัน..
เคยมีความฝันบางอย่างที่เราชอบฝันซ้ำๆ ซึ่งพี่นักเขียนบอกว่า มันเป็นปัญหาคาใจ
หรือสิ่งที่เรายังไม่เข้าใจ แต่หลายๆเรื่อง ที่ถูกคลี่คลายไปแล้ว ก็จะไม่ฝันอีก
ที่นี้..ช่วงหลัง เดรดฝันเรื่อง จะต้องอาบน้ำ หรือเปลี่ยนเสื้อผ้า
ห้องน้ำ ก็มัก โปร่งใส เห็นไปถึงไหนๆ หรือบางที มีแต่เสา ไม่มีผนังเฉยเลย
แล้วมันจะเป็นห้องน้ำไปได้ยังไง(แต่ในฝัน มันคือห้องน้ำอะ...แป่ว)

หรือบางทีเป็นห้องนอน หรือห้องส่วนตัว ก็ว่างโล่งซะงั้น มีปิดด้านเดียวบ้าง
สองด้านบ้าง แต่ก็โล่งโจ้งอยู่ดี...เราก็สงสัยว่า มันหมายถึงอะไร

พี่นักเขียน บอกว่า
ความฝัน เป็นโลกต่างมิติ ที่ปราศจาก ช่องว่าง กาลเวลา และเครื่องพราง
โลกของความฝัน ไม่มีความลับ ไม่มีอะไรปกปิดได้
สิ่งใดๆที่เกิดขึ้น สามารถรับรู้ และถูกรับรู้ได้เสมอ ไม่มีรอดพ้น
อยู่ที่ว่า เราจะเข้าไปเก็บเกี่ยวข้อมูลเหล่านั้น ได้เอง แค่ไหน

เลยถึงบางอ้อ...
มิน่า ทำไมบางที่เราไปรับรู้เรื่องราวบางอย่างเอง ทั้งๆที่ไม่มีใครมาบอก
โลกของจิตวิญญาณ ไม่มีความลับ ถึงว่าพี่นักเขียนเคยบอกว่า

"จิตมนุษย์นั้นแท้จริง หยั่งถึง..."

จบ 1 คำถาม

 

คำถามที่ 2
(จริงๆ มันได้เรียงกันเป็นลำดับแบบนี้หรอกค่ะ ต่างคน ต่างถามสลับกันไป)

พี่นักเขียน เล่าให้ฟังเรื่องภวังค์สมาธิ
ที่ว่าจะมีภาวะหนึ่ง(เรียกไม่ถูกค่ะ ประมาณนี้) ที่พี่นักเขียน อยู่กับความว่าง ไม่มีอะไร
มันจะนิ่งเงียบ มืดๆ ดำๆ ละแล้วจากประสาทสัมผัสทั้ง 5 ทั้งหมด
(ต่อจากนี้ไม่ขออธิบาย เดี๋ยวผิด)

ตรงนี้ คำถามคือ เดรดเคยเข้าไปตรงดำๆ มืดๆ นี่แหล่ะ แต่มันไม่นิ่ง
มันเหมือนมี อะไรวูบดับ วูบดับ
พี่นักเขียนถามว่า เหมือนโยนหินลงน้ำใช่ไหม บุ๊ง!! แล้วเป็นวงกระเพื่อมออก
เดรดบอกใช่เลย พี่นักเขียนบอกว่า มันคือการเคลื่อนที่ของอารมณ์
การกระเพื่อม แต่มันคงที่ เลยเป็นจังหวะ สม่ำเสมอ

พี่เค้าบอกว่า แสดงว่า จิตยังไม่นิ่ง ให้ละออกจากตรงนั้น อย่าไปสนใจ
ข้าพเจ้าก็ไม่รู้ เอาแต่ดูๆๆ...เพลินเชียว
พี่เค้าบอกว่า ระวังเพลินไปก็จะติดสุข อยู่ตรงนั้น ไม่ไปไหน...

ตอนนี้ มีท่าน mead และท่าน Falky อยู่ด้วย
หากข้าพเจ้า รับฟังอะไรมาผิด หรือเข้าใจบิดเบือน มาแย้งกันด้วยนา
เพราะ อธิบายออกมาเป็นคำพูดยากจัง

จบ...

 

คำถามสุดท้าย

เดรดถามพี่เค้า เรื่องตัวเองได้ยินเสียงกรน(อิอิ)ของตัวเอง
แบ่บว่า ไม่ใช้ ครืดคราดๆ ขนาดนั้นนา เป็นกุนสตรี กรนขนาดนั้น หล่ะแย่เรย
แบบเป็นเสียงหายใจลึกๆ สม่ำเสมอ หน่ะค่ะ

แรกๆ ก็ตกใจว่า ใครมากรนเนี่ย คนจะหลับจะนอน ไม่มีมารยาท
ก็มานึกได้ว่า นอนคนเดียวนี่หว่า เลยตกใจตื่นเต็มที่ ฟาวล์เลย
หลังๆ รู้แล้ว พอได้ยิน ก็ขำๆๆ...ได้ยินอีกแระ ก็ขำอยู่นั้น
แต่ไม่ได้หัวเราะออกมานะ ได้แต่นอนดูไปจนหลับ

พี่นักเขียนบอกว่า นั่นแหล่ะ มันไปอีกระดับของสติ
แสดงว่าเราประคองสติ จนสามารถละประสาทสัมผัส ได้เกือบหมดแล้ว
เหลือแต่หู คราวหลังถ้าเป็นอีก พี่นักเขียนบอกให้ ละไป อย่าไปสนใจ
แล้วเข้าข้างในเลย เข้ามาดูอารมณ์ มันจะก้าวล่วงเข้าความฝันอย่างมีสติ
อันนี้สำคัญนะ จะประคองสติสัมปชัญญะได้ ไม่ใช่หลับแล้วหลับเลย

เมื่อปิดประสาทสัมผัสทั้ง 5 ได้ จะเหลือแต่สติสัมปชัญญะ
ที่นี่แหล่ะ โลกต่างมิติก็เปิดให้เข้าไปท่องเที่ยว แบบชัดแจ๋วเชียว

หมดแระ....ใครมีอะไรจะเล่า ก็มาเล่าเด้อ
ความรู้ที่เป็นประโยชน์ทั้งนั้นเลยวันนั้นหน่ะ

 

หนุกๆๆ...เอาอีก

วันนั้น Falkman พูดเก่ง ถามเก่ง (ไม่เคยเห็น ตะเองเป็นเช่นนี้มาก่อนเรย)
มีอะไรดีๆอีกเยอะ...เล่ามาให้หมดซะดีๆ...

 

รอบรรยายสรุปตั้งนาน จากท่านที่ไปสนทนากับพี่นักเขียน

ขอบคุณครับ คุณ dred คุณ falky ที่มาแชร์ให้ฟัง มีประโยชน์มากๆเลย

เรื่องเกลาภาษา เกลาสำนวน ต้องใช้ยาหม่องมะเดรด ช่วยให้หายคันได้เป็นปลิดทิ้ง อิอิ..

อนุโทนากับคุณจินต์ด้วยนะครับ

การฝึกสติ สัมปชัญญะ ให้อยู่ในปัจจุบันขณะได้ต่อเนื่อง มีประโยชน์มากๆเลยนะครับ

ตื่นก็ ตื่นอย่างมีสติ หลับก็หลับอย่างมีสติ

ในช่วงการฝัน มันจะเปลี่ยนแปลงคลื่นความถี่ คลื่นสมองหลายช่วงมากๆ หากจับจังหวะได้คล่อง ในช่วงที่ปิดประสาทสัมผัสทั้ง 5 ไปแล้ว แต่ก็แค่รู้สึกว่ามีกาย แต่กายไม่ส่งผลมารบกวน (ไม่รู้ว่าช่วงนี้ เรียกว่าอะไรเหมือนกัน)

หากวางคำถามไปแล้ว จะได้รับคำตอบทันที เป็นการสนทนาโต้ตอบกัน โต้ตอบกับตัวเราเอง แต่ต่างกันที่ภูมิปัญญาที่ไม่เหมือนกัน ตื่นมาอาจจะงงๆว่า เราทราบได้อย่างไร
แต่จริงๆแล้ว ก็คือตัวเราเองนะแหละที่เป็นผู้ตอบ

อย่างที่พี่นักเขียนจะเน้นย้ำเสมอๆว่า พวกเราอ่านหนังสือเล่มนี้จบทั้งชุดแล้ว ตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่ม

เป็นบทสนทนาสั้นๆ ที่จดจำมาได้บางส่วนครับ เนื่องจากสติสัมปชัญญะยังไม่เต็มที่เท่าไหร่

p2 : ทิศทางพายุ ทำไมถึงเบี่ยงเบนไปได้
p1 : เธอต้องทำความเข้าใจก่อนว่า พายุที่เกิดนั้น โดยธรรมชาติของตัวมันเอง จะไม่เข้าสู่แผ่นดิน และสร้างให้เกิดความเสียหาย
p2 : แต่ที่เห็น ดูจะไม่เป็นอย่างนั้น
p1 : ทิศทางการเกิด ของมัน โดยปกติจะมีทิศทางที่แน่นอนที่ถูกกำหนดไว้อยู่แล้ว
(มีภาพประกอบ mark เป็นจุดๆ และก็วิ่งผ่านไปลงมหาสมุทรที่กำหนดไว้แล้ว)
p2 : จุดที่ mark ไว้ เหมือนกับแม่เหล็ก ที่คอยดูดเข้ามาเลย
p2 : ถ้าเป็นเช่นนั้น ทำไมถึงวิ่งเข้าแผ่นดินหละ
p1 : ก็เพราะเราใช้จิตสำนึกเบี่ยงเบนจุดนั้น ให้กลายสภาพเป็นแม่เหล็กดูดหนะซิ (การขาดสมดุลของพลังงาน)
p2 : แล้วจะแก้ไขยังไงหละ
p1 : ใช้ความรักงัย ใส่เข้าไปตรงใจกลางพายุนั้นแหละ

 

รอบรรยายสรุปตั้งนาน จากท่านที่ไปสนทนากับพี่นักเขียน

ขอบคุณครับ คุณ dred คุณ falky ที่มาแชร์ให้ฟัง มีประโยชน์มากๆเลย

เรื่องเกลาภาษา เกลาสำนวน ต้องใช้ยาหม่องมะเดรด ช่วยให้หายคันได้เป็นปลิดทิ้ง อิอิ..

อนุโทนากับคุณจินต์ด้วยนะครับ

การฝึกสติ สัมปชัญญะ ให้อยู่ในปัจจุบันขณะได้ต่อเนื่อง มีประโยชน์มากๆเลยนะครับ

ตื่นก็ ตื่นอย่างมีสติ หลับก็หลับอย่างมีสติ

ในช่วงการฝัน มันจะเปลี่ยนแปลงคลื่นความถี่ คลื่นสมองหลายช่วงมากๆ หากจับจังหวะได้คล่อง ในช่วงที่ปิดประสาทสัมผัสทั้ง 5 ไปแล้ว แต่ก็แค่รู้สึกว่ามีกาย แต่กายไม่ส่งผลมารบกวน (ไม่รู้ว่าช่วงนี้ เรียกว่าอะไรเหมือนกัน)

หากวางคำถามไปแล้ว จะได้รับคำตอบทันที เป็นการสนทนาโต้ตอบกัน โต้ตอบกับตัวเราเอง แต่ต่างกันที่ภูมิปัญญาที่ไม่เหมือนกัน ตื่นมาอาจจะงงๆว่า เราทราบได้อย่างไร
แต่จริงๆแล้ว ก็คือตัวเราเองนะแหละที่เป็นผู้ตอบ

อย่างที่พี่นักเขียนจะเน้นย้ำเสมอๆว่า พวกเราอ่านหนังสือเล่มนี้จบทั้งชุดแล้ว ตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่ม

เป็นบทสนทนาสั้นๆ ที่จดจำมาได้บางส่วนครับ เนื่องจากสติสัมปชัญญะยังไม่เต็มที่เท่าไหร่

p2 : ทิศทางพายุ ทำไมถึงเบี่ยงเบนไปได้
p1 : เธอต้องทำความเข้าใจก่อนว่า พายุที่เกิดนั้น โดยธรรมชาติของตัวมันเอง จะไม่เข้าสู่แผ่นดิน และสร้างให้เกิดความเสียหาย
p2 : แต่ที่เห็น ดูจะไม่เป็นอย่างนั้น
p1 : ทิศทางการเกิด ของมัน โดยปกติจะมีทิศทางที่แน่นอนที่ถูกกำหนดไว้อยู่แล้ว
(มีภาพประกอบ mark เป็นจุดๆ และก็วิ่งผ่านไปลงมหาสมุทรที่กำหนดไว้แล้ว)
p2 : จุดที่ mark ไว้ เหมือนกับแม่เหล็ก ที่คอยดูดเข้ามาเลย
p2 : ถ้าเป็นเช่นนั้น ทำไมถึงวิ่งเข้าแผ่นดินหละ
p1 : ก็เพราะเราใช้จิตสำนึกเบี่ยงเบนจุดนั้น ให้กลายสภาพเป็นแม่เหล็กดูดหนะซิ (การขาดสมดุลของพลังงาน)
p2 : แล้วจะแก้ไขยังไงหละ
p1 : ใช้ความรักงัย ใส่เข้าไปตรงใจกลางพายุนั้นแหละ

 

แจ่มมาก Falky เก็บตกสาระ สำคัญๆ ได้เกือบหมด

ส่วนอันนี้ ไม่แน่ใจเหมือนกัน มาลองค้นดูในหนังสือ เจอแต่ อันนี้
ไม่แน่ใจว่า ใช่ป่าว แต่ไม่ใช่ก็ไม่เป็นไร อ่านอีกที ก็ได้...ยิ่งอ่านก็ยิ่งเก๊ท

------------------------------------------------------------------------------
ตามความเป็นจริงแล้วจิตวิญญาณซึ่งมาถือกำเหนิดในร่างกายตัวตนทางกายภาพของเธอพร้อมด้วยบุคลิกภาพไม่มีการแบ่งแยก แต่เพื่อทำให้เธอเข้าใจได้ง่ายขึ้น ฉันจะแบ่งแยกสติสัมปชัญญะของเธอออกเป็นสามส่วนตามหน้าที่ของมัน

๑.สติสัมปชัญญะส่วนที่จดจ่อกับโลกภายใน
สติสัมปชัญญะนี้จดจ่อกับโลกภายในและ"ตัวตนภายใน"
ซึ่งพวกเธอบางคนเรียกกันว่า "กายใน"แต่ฉันขอเรียกว่า "ตัวตนภายใน"
เพราะ"กายใน" ในความหมายของพวกเธอยังคลาดเคลื่อนจากธรรมชาติ
และความเป็นจริงอยู่มาก โลกภายในเป็นโลกแห่งความฝันอันสร้างสรรค์"ตัวตนภายใน"
ประกอบด้วยหน่วยย่อยของสติสัมปชัญญะ
ที่มีสติรู้ถึงพลังงานที่แปลงสภาวะเป็นสสารอันเป็นร่างกายตัวตนของเธอ
และของบรรพบุรุษเธอ...อ่านต่อ หน้า 11-12-->> Bk2_chap2_p11

๒.สติสัมปชัญญะส่วนที่จดจ่อกับรูปกายหรือร่างกาย
ก่อนหน้านี้สติสัมปชัญญะส่วนนี้
คุ้นเคยกับการจดจ่อกับสภาพแวดล้อมภายในมาก่อน
รูปกายตัวตนก่อเกิดจากการรวมตัวกันของหน่วยย่อยของพลังงาน
อันเป็นประจุแม่เหล็กไฟฟ้า
จากภาวะของการเป็นอะตอม-เซลล์-โมเลกุล-อวัยวะ-ระบบอวัยวะ-ร่างกายตัวตน...อ่านต่อ หน้าที่ 13-15-->> Bk2_chap2_p13

๓.สติสัมปชัญญะส่วนที่จดจ่อกับโลกภายนอก
สติสัมปชัญญะส่วนที่จดจ่อกับโลกภายนอกอันเป็นกายภาพ
เป็นสติสัมปชัญญะส่วนที่ทำให้จิตวิญญาณสามารถมีอยู่เป็นอยู่ดำเนินไปในโลกทางกายภาพ
พร้อมด้วยตัวตนที่มีร่างกายเนื้อหนังอันเป็นกายภาพภายใต้สภาวะแวดล้อมที่เป็นกายภาพได้
หากปราศจากสติสัมปชัญญะส่วนที่จดจ่อกับโลกภายนอก
จิตวิญญาณจะคงสภาพอยู่ในโลกมนุษย์ไม่ได้ เพราะตามธรรมชาติแล้ว
จิตวิญญาณจดจ่อกับสภาวะใด จิตวิญญาณจะมีอยู่-เป็นอยู่-ดำเนินไปในสภาวะนั้น
อย่างไม่มีข้อยกเว้น

ตัวตนที่จดจ่อต่อโลกภายนอกเป็นตัวตนพร้อมด้วยสติสัมปชัญญะ
-ซึ่งเป็นตัวตนที่เธอคิดว่า-เป็นของเธอ-คือเธอ
ฉันเรียกตัวตนนี้ว่า "ตัวตนภายนอก"

จากหนังสือ ความฝันกับวิธีแห่งจิตวิญญาณ
บทที่ 2 สติสัมปชัญญะของนักฝัน
------------------------------------------------------------------------------
ไม่รู้จะเกลา ยังไง เพราะไม่แน่ใจว่าจะใช่ เรื่องนี้หรือเปล่า
อันที่3 ของ Falky จำได้เลาๆว่า พี่นักเขียน บอกว่าอดีต หรืออนาคต เนี่ยแหล่ะ
ซึ่งจะเรียกว่า มิติอื่น ก็ย่อมได้Falky พูดอีก ก็ถูก อีก ...
ไม่ต้องเกลาแล้ว เข้าใจใคร เข้าใจมันจ้า...อิอิอิ