เปิดตำนานหลวงพ่อทิม วัดละหารไร่

กราบหลวงปู่ทิมและพี่ๆทุกท่านครับ

ช่วงนี้อากาศที่เชียงใหม่ย่ำแย่มาก ผมอยู่เชิงดอยสุเทพ ปัจจุบันไม่สามารถมองเห็นดอยได้เลย ควันไฟป่าเยอะจริงๆครับ พี่ๆทุกคนก็ดูแลสุขภาพกันด้วยครับ

 

อนุโมทนาด้วยครับ.............

 

หลวงปู่ทิม วัดละหารไร่

[FONT=&quot]การได้ตั้งปณิธานหรือความตั้งใจอย่างแน่วแน่เพื่อจิตประสงค์ที่ดีที่ต้องการสืบทอดตามเจตนารมณ์ที่ดีและมั่นคงโดยยึดตามหลักของพระพุทธศาสนาและการศึกษาในวิชาอาคมและไสยศาสตร์ต่างๆเพื่อการเรียนรู้นั้น การที่จะสามารถเรียนรู้และเข้าใจอย่างถ่องแท้ในสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อสังคมและหลักแห่งสัจธรรมในชีวิตเพื่อที่จะได้รู้ถึงความเที่ยงแท้ของชีวิตโดยอยู่หลักของอริยสัจสี่ คือทุกข์ สมุทัย นิโรจน์ มรรค ซึ่งการที่จะสามารถเข้าใจถึงหลักของพระพุทธศาสนานั้น หลวงปู่ทิมท่านได้ศึกษาเรียนรู้จนสามารถเข้าใจถึงแก่นแท้ของชีวิตได้ การที่จะเรียนรู้ในประสบการณ์ชีวิตที่มนุษย์ทุกคนที่เกิดมาเพื่อการดำรงชีวิตให้มีความเป็นอยู่ที่ดีและให้รู้ซึ้งหรือให้เข้าใจถึงความเป็นมนุษย์โดยที่มีหลักธรรมของศาสนาเป็นตัวกำหนดหรือเป็นตัวชี้วัดในการกำหนดชีวิตเพื่อให้เป็นไปในแนวทางที่ถูกต้องได้ ซึ่งจากประสบการณ์ของชีวิตที่ผ่านมานั้นเป็นสิ่งที่หลวงปู่ทิมท่านเข้าใจได้ดีและสามารถศึกษาจนเข้าใจถึงหลักธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าโดยมีจุดประสงค์เพื่อที่จะเผยแพร่หลักธรรมอันดีให้แด่พุทธศาสนิกชนทั้งหลายที่ศรัทธาแก่พระพุทธศาสนาได้รับรู้รับทราบถึงความสำคัญที่ดี การที่ได้ประพฤติปฏิบัติดีปฏิบัติชอบซึ่งเป็นการกระทำที่ได้ยึดมั่นในหลักการหรือหลักคำสอนของพุทธศาสนาที่ได้บัญญัติไว้ เพื่อผลของความสำเร็จสุขในชีวิตและเพื่อประโยชน์ที่ดีในสังคมที่ก้าวไกล ซึ่งหลวงปู่ทิมเมื่อครั้งก่อนที่ท่านจะบวชนั้นท่านได้ศึกษาและเรียนรู้จากประสบการณ์ของชีวิตในระยะที่ผ่านมา จึงทำให้ท่านสามารถทราบได้ถึงหลักที่แท้จริงของชีวิตที่บังเกิดขึ้นมายังบนโลกมนุษย์นี้ ซึ่งหลังจากที่ท่านได้ทราบถึงสัจธรรมที่แท้จริงของมนุษย์ทุกชีวิตที่เกิดขึ้นมาโดยจากประสบการณ์ที่ท่านได้เรียนรู้จากชีวิตจริงมา ต่อมาท่านก็ได้มาบวชโดยได้ตั้งจิตปณิธานหรือกุศลโรบายอย่างแน่วแน่ในการร่ำเรียนศึกษาพระธรรมวินัยและพระไตรปิฎกอย่างแตกฉานสามารถรู้ได้ถึงหลักที่แน่แท้ของพุทธศาสนาจนสามารถเจริญรอยตามหลักคำสอนพระพุทธเจ้าด้วยปฏิปทาอันแน่วแน่และยึดมั่นอันดีตามหลักธรรม สามารถที่จะจรรโลงสังคมในโลกมนุษย์ให้มีความน่าเป็นอยู่ที่ดี มีความเชื่อมั่นในพุทธศาสนา และให้ยึดมั่นในหลักคำสอนที่ดีของพระพุทธเจ้า ซึ่งเมื่อทุกคนเมื่อนำไปปฏิบัติแล้วก็จะเกิดผลในชีวิตให้อยู่ได้อย่างปกติสุขได้ หลวงปู่ทิมท่านได้เรียนรู้หลักธรรมอันแน่วแน่เพื่อจะสืบทอดธรรมะที่ดีที่จะเผยแพร่ให้พุทธศาสนิกชนทั้งหลายได้เรียนรู้และรับทราบถึงคุณประโยชน์ที่แท้จริงของหลักธรรมในพุทธศาสนาเพื่อประโยชน์แห่งความสุขของมวลหมู่มนุษย์ทั้งหลายและเพื่อให้ได้รับรู้ถึงหลักธรรมะโดยแท้จริงได้ หลวงปู่ทิมท่านเคยสอนลูกศิษย์ว่า การเข้าให้ถึงหลักธรรมะนั้นทุกคนสามารถที่จะเข้าใจกันได้ให้อย่างลึกซึ้งนั้น อยู่ที่การยึดมั่นและการศรัทธาที่ดี เราจะเห็นว่าการที่จะหล่อหลอมหรือขัดเกลาจิตใจเพื่อให้มนุษย์ทั้งหลายนั้นให้เข้าใจถึงหลักธรรมะได้อย่างแท้จริงนั้นมันก็อยู่ที่จิตและใจเท่านั้นที่มันมีอิทธิพลสำคัญอย่างยิ่งในตัวเราและเพื่อการเรียนรู้ที่ดีนั้นก็อยู่ที่การได้รับการเผยแพร่ในหลักธรรมะที่ดี ซึ่งโดยตามหลักของพุทธศาสนานั้นสอนให้มนุษย์ทุกคนทำความดีละเว้นความชั่วและให้พึงระลึกอยู่เสมอถึงหลักคำสอนที่ดีของพุทธศาสนา เราจะเห็นว่าหลวงปู่ทิม อิสริโก แห่งวัดละหารไร่นั้นกว่าที่ท่านจะมาเป็นพระครูภาวนาภิรัติที่ได้รับการแต่งตั้งจากคณะสงฆ์นั้น[/FONT] [FONT=&quot]ซึ่งหลวงปู่ทิมเมื่อท่านได้ยินได้ฟังและรับทราบท่านก็ได้แต่นิ่งเฉยเมยไม่ได้สนใยดีอะไร ซึ่งท่านก็ไม่ได้ยึดติดหรือหลงใหลในยศถาบรรดาศักดิ์นั้นเลย หลวงปู่ทิมท่านก็ละแล้วซึ่งกิเลสทั้งหลายทั้งปวง ไม่สนใจใยดีในวัตถุทางโลก เพราะท่านถือหลักแห่งสัจธรรมของมนุษย์ ซึ่งการได้ยึดติดและหลงใหลในวัตถุทางโลกนั้นก็ไม่ใช่ทางแห่งการพ้นทุกข์ ซึ่งโดยตำแหน่งพระครูหรือตำแหน่งในยศถาบรรดาศักดิ์ต่างๆหรือที่เรียกกันว่า สมณศักดิ์ ซึ่งเป็นตำแหน่งที่หลวงปู่ทิมท่านได้รับการแต่งตั้งขึ้นนั้น การได้รับตำแหน่งสมณศักดิ์เป็นพระครูในสมัยก่อนนั้น กล่าวกันว่าพระภิกษุรูปใดมีความรู้ความเชี่ยวชาญในพระไตรปิฏก[/FONT] [FONT=&quot]มีศิลาจารวัตรที่น่าเลื่อมใส[/FONT] [FONT=&quot]มีความสามารถในการปกครองหมู่คณะให้เป็นไปด้วยความเรียบร้อย[/FONT] [FONT=&quot]อีกทั้งยังเป็นศูนย์รวมแห่งศรัทธาของประชาชนแล้วทางคณะสงฆ์ก็จะพระราชทานสมณศักดิ์เพื่อให้เป็นเกียรติและกำลังใจ ในการจะได้ช่วยกันจรรโลงพระพุทธศาสนาสืบไป ซึ่งตำแหน่งสมณศักดิ์นั้นจะต้องเป็นพระที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบและสามารถเรียนรู้และเข้าถึงหลักธรรมะโดยแท้จริงสามารถที่จะเผยแพร่หลักธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธศาสนา เพื่อให้วงการพุทธศาสนาได้เป็นแนวทางในการดำเนินต่อไปด้วยหลักยึดมั่นและความเลื่อมใสกันโดยแท้จริงได้ ซึ่งตำแหน่งสมณศักดิ์นั้นมีอยู่คู่กับพระพุทธศาสนามาตั้งแต่ครั้งพุทธกาล ซึ่งตำนานนั้นกล่าวกันว่าสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแต่งตั้งพระโมคคัลลาและพระสารีบุตรให้ดำรงตำแหน่งอัครสาวกเบื้องขวาและซ้ายและทรงตั้งอรหันต์หลายรูปให้ดำรงตำแหน่งเอตทัคคะ และประเพณีพุทธศาสนานี้ก็สืบต่อกันมาถึงปัจจุบันนี้ซึ่งโดยตำแหน่งสมณศักดิ์นั้นก็มีวิวัฒนาการต่างกันออกไปตามยุคตามสมัยกัน[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]ในยุคสมัยที่หลวงปู่ทิม ท่านได้มาดำรงตำแหน่งเป็นเจ้าอาวาสวัดละหารไร่ ซึ่งก่อนหน้านั้นก็ได้ว่างเว้นจากตำแหน่งเจ้าอาวาสลงโดยที่หลวงพ่อจ๋วมอดีตเจ้าอาวาสนั้นได้ลาสิกขาไป ทำให้วัดละหารไร่ในขณะนั้นไม่มีภิกษุสงฆ์อยู่ในวัดเลยจึงเป็นเหตุทำให้วัดละหารไร่นั้นได้ร้างอยู่ช่วงเวลาหนึ่ง ซึ่งภายหลังจากที่หลวงปู่ทิมท่านกลับมายังถิ่นฐานบ้านเกิด หลังจากที่ได้ออกธุดงค์เพื่อบำเพ็ญธรรมและร่ำเรียนเพียรหาสรรพวิชาการหรือวิชาอาคมต่างๆซึ่งท่านได้ธุดงค์ไปในที่ต่างๆจนสามารถศึกษาวิชาคมและไสยศาสตร์ต่างๆรวมทั้งวิชาการแพทย์แผนโบราณได้ จนต่อมาเมื่อได้เวลาหลังจากที่ท่านได้ศึกษาวิชาการมาพอสมควร ซึ่งน่าจะเป็นช่วงก่อนที่จะเข้าพรรษาท่านก็ได้กลับมายังวัดละหารไร่ประกอบกับขณะนั้นไม่มีภิกษุจำพรรษาและได้ว่างจากตำแหน่งเจ้าอาวาสลง ซึ่งชาวบ้านในหมู่บ้านละหารไร่นั้นต่างก็พร้อมใจกันที่จะยกให้หลวงปู่ทิมท่านมาเป็นขรัวของวัดละหารไร่และหลวงปู่ท่านก็ได้รับตำแหน่งเป็นเจ้าอาวาสวัดละหารไร่ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา ซึ่งโดยหลังจากที่ท่านมาดำรงตำแหน่งเป็นเจ้าอาวาสวัดหลวงปู่ท่านจะถือปฏิบัติที่เคร่งครัดมากในเรื่องกิจต่างๆของสงฆ์โดยเฉพาะการทำวัตรเช้าและวัตรเย็นนั้นจะขาดมิได้เลยเพราะถือเป็นหลักปฏิบัติสำคัญในพระพุทธศาสนา เมื่อถึงยามเวลาเข้าพรรษาก็จะมีภิกษุสงฆ์มาจำพรรษาบ้างแต่ก็ไม่มากโดยส่วนใหญ่ก็จะมี [/FONT]4-5[FONT=&quot]รูปหรือบางพรรษาก็มีเพียง [/FONT]1-2[FONT=&quot]รูปก็มี ซึ่งในยุคสมัยนั้นยังไม่มีถนนหนทางที่มันสะดวกซึ่งการสัญจรหรือการคมนาคมไปมาตามหมู่บ้านต่างๆนั้นจะต้องเดินตามคันนาหรือทางเกวียนจึงทำให้พระสงฆ์ที่จะมาจำพรรษาแต่ละปีนั้นมีไม่ค่อยมากซึ่งโดยส่วนใหญ่คนที่มาบวชจะเป็นคนในหมู่บ้านละหารไร่และที่อยู่ในบริเวณพื้นที่ใกล้เคียง ผู้เฒ่าผู้แก่ในหมู่บ้านละหารไร่เล่าว่าในยุคสมัยก่อนนั้น วัดละหารไร่มีเพียงศาลาเก่าที่ชาวบ้านได้ร่วมสร้างกันมาแต่ครั้งในอดีตในยุคสมัยที่หลังคานั้นมุงด้วยใบคันทรงและหลวงปู่ท่านอยู่พักอาศัยเรื่อยมาซึ่งก็น่าจะอยู่ในช่วงยุครัชสมัยของรัชกาลที่[/FONT] 6-7[FONT=&quot]ซึ่งกาลต่อมาด้วยความเจริญและวิวัฒนาการที่ทันสมัยในยุคนั้นซึ่งด้วยระยะเวลาที่นานพอสมควรกุฏิของหลวงปู่ทิมก็ได้เริ่มเก่าลง ต่อมาชาวบ้านก็ได้ช่วยกันซ่อมแซมกุฏิให้มีความแข็งแรงขึ้นและหลังคาจากเดิมที่หลังคามุงด้วยใบคันทรงที่เริ่มชำรุดลงก็ได้มาเปลี่ยนเป็นกระเบื้องว่าว ซึ่งก็สามารถสร้างความคงทนกับที่อยู่อาศัยได้ในระยะเวลานาน ต่อมาก๋งย้วนและย่าจิ๊ด (บิดาและมารดาของกำนันเสถียรอดีตกำนันตำบลตาสิทธิ์ ) ซึ่งมีถิ่นฐานเดิมอยู่ติดกับวัดละหารไร่ซึ่งปัจจุบันนั้นจะอยู่บริเวณเมรุเก่าของวัด ซึ่งก๋งย้วนและย่าจิ๊ดท่านจะนับถือและศรัทธาหลวงปู่ทิมโดยจะไปมาหาสู่กันบ่อยครั้ง ซึ่งด้วยการปฏิบัติยึดมั่นในหลักของพุทธศาสนาที่ดีและจริยวัตรต่างๆที่น่าเลื่อมใสของหลวงปู่ทิมนั้น ก๋งย้วนและย่าจิ๊ดเคยเล่าให้ลูกหลานฟังว่า ในยุคสมัยนั้นหลวงปู่ทิมท่านจะประกอบกิจของสงฆ์และปฏิบัติภาระกิจต่างๆในวัดอย่างเคร่งครัดมาก ถึงแม้บางปีบางพรรษาไม่มีพระภิกษุสงฆ์มาจำพรรษาท่านก็อยู่ของท่านองค์เดียวมาโดยตลอดโดยที่ท่านไม่เคยพึ่งหรือไหว้วานชาวบ้านเลยท่านจะทำงานต่างๆด้วยตัวของท่านเอง หรือแม้กระทั่งในยามที่ท่านเจ็บไข้ได้ป่วยใดๆท่านก็จะเอารากไม้และสมุนไพรต่างๆมาต้มยารักษาเองได้ ซึ่งท่านก็เป็นพระหมอตามที่ชาวบ้านนั้นเรียกกันมาแต่เดิมกัน และโดยเฉพาะการบิณฑบาตนั้นซึ่งถือเป็นกิจวัตรของสงฆ์ที่มีมาแต่เดิมซึ่งในพระพุทธศาสนานั้นได้บัญญัติตามที่พระพุทธเจ้าได้ทรงกำหนดไว้ให้เป็นหลักที่ต้องพึงปฏิบัติของพระภิกษุและสามเณรซึ่งมีกันมาตั้งแต่สมัยเมื่อครั้งพุทธกาลมา ซึ่งการที่ได้ยึดปฏิบัติตามหลักของพุทธศาสนานั้นหลวงปู่ทิมท่านจะออกบิณฑบาตอยู่สม่ำเสมอทุกวันถึงแม้เวลาที่เจ็บไข้ได้ป่วยที่ยังพอทนได้หลวงปู่ท่านก็ออกบิณฑบาตในทุกๆครั้งซึ่งแสดงได้ถึงความเคร่งครัดและความอดทนที่จะมุ่งมั่นในการพึงปฎิบัติในกิจวัตรของสงฆ์เพื่อให้ชาวบ้านที่มีจิตศรัทธาในพระพุทธศาสนานั้นได้มีกุศลผลบุญโดยการใส่บาตรเพื่อเป็นประเพณีของการทำบุญที่ได้ถือการปฏิบัติกันมา[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]ถ้าจะกล่าวถึงการบิณฑบาตนั้น ซึ่งโดยปรกติหลวงปู่ทิมท่านจะถือการบิณฑบาตโดยเคร่งครัดอยู่เสมอมิได้ขาดซึ่งหลวงปู่ท่านจะบิณฑบาตอยู่เป็นประจำอยู่เรื่อยมาโดยที่ก๋งย้วนนั้นบางครั้งบางครายามว่างก็จะมาช่วยหลวงปู่ทิมเดินถือกับข้าวบ้าง จนมีเหตุการณ์อยู่มาวันหนึ่งในขณะที่หลวงปู่ทิมท่านเตรียมบาตรจะออกเดินบิณฑบาตนั้น ก๋งย้วนท่านจะมาช่วยหลวงปู่ท่านเดินถือกับข้าว แต่ครั้งนี้หลวงปู่ทิมท่านกับบอกกับก๋งย้วนว่า วันนี้ไม่ต้องตามนี่ก็ได้ ซึ่งก๋งย้วนก็แปลกใจเพราะทุกครั้งหลวงปู่ท่านก็ไม่เคยกล่าวเลย แต่ก๋งย้วนก็คิดว่าหลวงปู่ทิมท่านคงจะพูดเล่นๆหรือพูดหยอกเฉยๆ แต่ก๋งย้วนนั้นก็ได้เตรียมปิ่นโตเพื่อที่จะเดินตามหลวงปู่ และหลวงปู่ท่านก็ไม่ได้พูดอะไรอีกซึ่งหลวงปู่ท่านก็ได้พูดเพียงครั้งเดียวเท่านั้น และจากนั้นก็ได้เวลาเดินบิณฑบาตโดยหลวงปู่ท่านได้เดินไปทางเหนือของหมู่บ้านออกไป ซึ่งก๋งย้วนก็แปลกใจและก็คงคิดว่าหลวงปู่ท่านคงจะเปลี่ยนเส้นทางเดินบิณฑบาตแต่ในใจของก๋งย้วนนั้นก็คิดว่าเส้นทางนั้นก็ไม่ค่อยมีบ้านคนซึ่งพอตนจะเดินเข้าไปถามกลับเดินตามไม่ทันหลวงปู่ซึ่งก๋งย้วนก็เห็นหลวงปู่ท่านก็เดินเพียงก้าวเท้าอย่างธรรมดาๆเท่านั้น หลังจากที่ออกเดินจากวัดไปไกลประมาณ [/FONT]2[FONT=&quot]กม.ซึ่งต้องเดินตามคันนาซึ่งพอพ้นจากคันนามาก็จะเป็นป่าไผ่ที่รกรั้ง ซึ่งหลังจากที่หลวงปู่ทิมท่านเดินเลี้ยวมาทางป่าไผ่ ก๋งย้วนซึ่งก็ได้เดินตามหลังมาห่างๆจากนั้นก็เดินเลี้ยวตามหลวงปู่มาและก๋งย้วนเองก็ต้องตกใจเมื่อหลวงปู่ทิมท่านเดินหายลับไป ช่วงเวลานั้นเองก๋งย้วนก็คิดว่าหลวงปู่ท่านคงเดินไปไม่ไกลมาก พอคิดได้ดังนั้นก๋งย้วนก็ได้ออกวิ่งตามหลวงปู่ไปโดยวิ่งไปตามทางเดินซึ่งเป็นทางเกวียนในสมัยนั้น และในขณะนั้นก๋งย้วนเองก็มีความรู้สึกว่ากำลังวิ่งตามหลวงปู่แต่ยิ่งวิ่งก็ยิ่งกลับมีความรู้สึกว่าทางมันเว้งว้างและเปล่าเปลี่ยวประกอบกับในแถบนั้นก็ไม่ค่อยมีหมู่บ้านคน มีแต่เพียงบ้านของนายต๋องหรือหลวงตาต๋อง ( ซึ่งในอดีตนั้นเป็นเจ้าอาวาสของสำนักสงฆ์แม่น้าคู้และต่อมาก็มาเป็นวัดแม่น้ำคู้เก่าในปัจจุบัน ) ซึ่งพักอาศัยอยู่ในบริเวณแถบนั้น หลังจากนั้นก๋งย้วนก็ได้หยุดวิ่งตามเพราะยิ่งวิ่งก็ยิ่งเหนื่อยและจากนั้นก๋งย้วนก็ได้เดินเข้าไปถามยังที่บ้านของนายต๋อง ซึ่งนายต๋องเองขณะนั้นก็อยู่ที่บ้านและนายต๋องซึ่งก็ตอบว่าไม่เห็นและไม่สามารถทราบได้ว่าหลวงปู่ทิมท่านเดินผ่านมา และนายต๋องก็กล่าวว่าโดยปกติแล้วหลวงปู่ท่านก็ไม่ได้มาเดินบิณฑบาตทางสายนี้ จากนั้นก๋งย้วนเองก็คงจะงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่รู้จะทำยังไงได้จึงจำเป็นต้องเดินกลับวัดไป โดยเดินเตร็ดเตร่มาตามทางที่เดินมาเรื่อยๆซึ่งก็ใช้เวลาพอสมควรจนกระทั่งได้เดินกลับมาถึงยังที่วัด และก๋งย้วนเองก็ต้องตกใจทันทีเมื่อเห็นหลวงปู่ทิมท่านกำลังกวาดลานวัดอยู่ โดยที่หลวงปู่ท่านก็ไม่ได้ไม่รู้ร้อนรู้หนาวอะไรกับเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้น จึงสร้างความแปลกใจให้แก่ก๋งย้วนเป็นอย่างมาก จากนั้นเมื่อได้เวลาฉันข้าวก๋งย้วนก็ต้องยิ่งฉงนใจเป็นอย่างยิ่งเมื่อกับข้าวที่เห็นนั้นกับไม่ใช่ของที่มีในหมู่บ้านซึ่งเป็นของที่มาจากต่างถิ่นหรือต่างแดน ซึ่งเมื่อเห็นดังนั้นก๋งย้วนก็ได้ถามหลวงปู่ถึงที่มาที่ไปของอาหารที่ได้ไปบิณฑบาตมา ซึ่งหลวงปู่ทิมท่านก็ได้แต่นั่งนิ่งเฉยๆไม่พูดอะไรทั้งสิ้นเมื่อถามถึงหลวงปู่ท่านก็ได้แต่นั่งยิ้มไม่ยอมตอบคำถามใดๆ ซึ่งจากเหตุการณ์ดังกล่าวที่เกิดขึ้นนั้นจึงทำให้ก๋งย้วนได้คาดการณ์ไว้ว่าหลวงปู่ทิมนั้นท่านต้องเป็นพระที่ไม่ธรรมดาแน่ เพราะประสบมากับตัวเอง ซึ่งมันเป็นการบ่งบอกถึงพระที่มีจิตในระดับที่ทรงอภิญญาและได้โดยศีลจารวัตรต่างๆที่หลวงปู่ทิมท่านถือปฏิบัติมาโดยเคร่งครัดนั้น จึงทำให้ชาวบ้านละหารไร่และพุทธศาสนิกชนนั้นต่างก็ได้มีความเลื่อมใสในพระพุทธศาสนากัน ซึ่งโดยเฉพาะวัตรปฏิบัติต่างๆและการยึดมั่นที่ดีของหลวงปู่ทิมที่ชาวบ้านนั้นต่างก็ได้เห็นพ้องกันและหลวงปู่ท่านก็ยังเป็นพระหมอคอยช่วยเหลือชาวบ้านในยามที่ทุกข์ร้อนต่างๆได้ และการที่หลวงปู่ทิมท่านเป็นที่พึ่งพิงของชาวบ้านละหารไร่ซึ่งด้วยวัตรปฏิบัติที่ดีและถูกต้องตามหลักธรรมของพุทธศาสนาจึงทำให้ชาวบ้านและพุทธศาสนิกชนที่นับถือหลวงปู่ทิมนั้นต่างก็เลื่อมใสศรัทธาในพระพุทธศาสนากันโดยแท้จริงกันได้ ซึ่งเราจะเห็นได้ว่าจุดมุ่งหมายสำคัญของหลวงปู่ทิมที่ท่านได้ยึดปฏิบัติตามหลักคำสอนของศาสนานั้นก็เพื่อให้ชาวบ้านทุกคนนั้นได้เล็งเห็นถึงความสำคัญอันดีและความถูกต้องของหลักธรรม ซึ่งเป็นผลที่เกิดมาจากการปฏิบัติเพื่อให้เกิดความเลื่อมใสและศรัทธาในพระพุทธศาสนาที่แท้จริงกันได้และก็จะทำให้ชื่อวัดนั้นเป็นสถานที่สำคัญของชาวบ้านได้ด้วยความหมายที่เข้าใจกันได้ดี และวัดนั้นก็ถือเป็นหลักที่พึ่งหรือที่พักพิงแก่ชาวบ้านหรือเป็นศูนย์รวมแห่งจิตใจที่จะช่วยขัดเกลาชีวิตมนุษย์ให้เป็นคนดีของสังคม ตลอดจนเป็นที่บำเพ็ญกุศลต่างๆของพุทธศาสนิกชนทั้งทางด้านจิตใจให้รวมกันเป็นหนึ่งเดียวกันหรือเป็นสถานที่วัดระดับจิตใจของคน เพราะการเข้าวัดนั้นจะต้องมีการปฏิบัติตนตามหลักในทางของพุทธศาสนา สมัยก่อนนั้นเชื่อกันว่าหากผู้ใดเข้าวัดปฏิบัติตนตามหลักของพระศาสนาแล้วจะทำให้ระดับจิตใจของผู้ที่เข้าวัดนั้นดีขึ้นและสูงขึ้นและจะพบกับความสุขในชีวิตมากขึ้นและสามารถทำให้รู้ว่าตนเองนั้นมีความเป็นมนุษย์นั้นมากน้อยเพียงใดได้ อีกทั้งวัดนั้นยังรวมถึงเป็นที่เริ่มต้นหรือจุดศูนย์รวมของประเพณีนิยมหรือการละเล่นต่างๆ จึงทำให้วัดนั้นเป็นสถานที่สำคัญอย่างยิ่งในการทำกิจกรรมต่างๆของชาวบ้านและพุทธศาสนิกชนทั้งหลายทุกหมู่เหล่าให้เข้าใจถึงความสำคัญอันดีได้ [/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot]ในยุคสมัยนั้นวัดละหารไร่ยังมีเพียงแต่กุฏิที่หลวงปู่ทิมท่านพักอาศัย และศาลาที่อยู่ติดกันสำหรับการสวดมนต์และการประกอบศาสนกิจต่างๆหรือการทำสังฆกรรมของสงฆ์ ซึ่งแต่เดิมที่วัดละหารไร่นั้นการทำสังฆกรรมของพระภิกษุสงฆ์จะใช้เพียงพื้นที่โล่งๆที่กำหนดขอบเขตของพื้นที่สังฆกรรมโดยการกำหนดตำแหน่งสีมาเท่านั้น ซึ่งเราจะเห็นว่าในกาลยุคสมัยนั้นวัดนั้นเกิดจากการร่วมแรงร่วมใจกันที่จะก่อสร้างกันมาเพื่อให้เป็นสถานที่ยึดเหนี่ยวทางด้านจิตใจ และกิจกรรมตามประเพณีนิยมกัน และในการสืบทอดพระพุทธศาสนาโดยวัดนั้นเป็นแหล่งสำคัญที่จะช่วยกันดำรงในการสืบทอดหลักของพระพุทธศาสนาหรือคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าเพื่อให้มนุษย์ทุกชีวิตนั้นมีจิตใจที่ดีและมั่นคงเพื่อการดำรงชีวิตในสังคมบนโลกมนุษย์เพื่อให้เป็นไปตามหลักของสัจธรรมโดยยึดตามหลักของพระพุทธศาสนาที่ได้สืบทอดกันมาตั้งแต่เมื่อครั้งพุทธกาล หลวงปู่ทิมท่านยึดตามหลักคำสั่งสอนของพระพุทธศาสนาโดยเคร่งครัด โดยเฉพาะการปฏิบัติศาสนกิจต่างๆของสงฆ์นั้นหลวงปู่ท่านจะยึดปฏิบัติอยู่อย่างสม่ำเสมอเรื่อยมาซึ่งถือว่าเป็นการสืบทอดหลักการของพระพุทธศาสนาและประเพณีต่างๆของศาสนาเพื่อให้ดำรงสืบทอดกันต่อไป ซึ่งชาวบ้านในหมู่บ้านละหารไร่และพุทธศาสนิกชนทั้งหลายที่มีความเลื่อมใสกันที่ต่างก็ยกย่องให้หลวงปู่ทิมท่านเป็นร่มโพธิ์ร่มไทรแก่ชาวบ้าน ซึ่งด้วยอิริยาบทต่างๆในการปฏิบัติและการยึดมั่นในหลักธรรมของพระพุทธศาสนาที่แน่วแน่และความมีเมตตาธรรมของหลวงปู่ที่ท่านคอยช่วยเหลือชาวบ้านโดยไม่เห็นแก่ความเหน็ดเหนื่อยหรือความย่อท้อแต่อย่างใด ซึ่งได้สร้างความภาคภูมิใจแก่ชาวบ้านเป็นอย่างมากและทำให้ชื่อเสียงของหลวงปู่ทิม อิสริโกแห่งวัดละหารไร่นั้นเป็นที่รู้จักกันในทุกหมู่เหล่าได้ ( ติดตามตอนต่อไป )<o></o>[/FONT]

 

ในรถผมปริ้นรูปแรกติดไว้หน้ารถครับ สวัสดีอ.แก้ว น้าต๋อย และพี่ๆทุกคนครับ

 

กราบหลวงปู่ทิมคะ

สวัสดีพี่ๆเพื่อนๆทุกท่าน

 

ส่งไปรษณีย์ไปเรียบร้อยแล้วนะครับ
กลับมาจากงานก็ไปรีบส่งในทันที เดี๋ยวจะไม่ว่างเสียก่อน
ส่งแบบธรรมดานะครับ อาจจะใช้เวลาหน่อย

คุณ tanatsan ,คุณรุ้งภูพาน ,คุณเอกกมล ส่งที่อยู่ให้ผมอีกรอบนะครับ
แต่คุณรุ้งภูพาน นี่ ผมอยาก Delivery ให้ถึงบ้านจริงๆ อิอิ

 

ขออนุโมทนาบุญในครั้งนี้ด้วยครับ สิ่งดีดีทั้งหลายขอให้เกิดแก่พี่นะครับ

 

ขอบคุณมากครับ เย็นนี้ขอสัก 2 ตัวตรงๆ 100x 100 ก็พอแล้ว 55

 

ขอบคุณ น้า ต๋อยมากครับ

 

555 ถ้าถูกเดี๋ยวผมช่วยใช้เงินได้นะครับ

 

พระเครื่อง เครื่องราง ของขลัง ใช่ว่าจะเปลี่ยนชีวิตคนได้แม้เพียงกระพริบตา
หากแต่ได้มาแล้วระลึกเป็นพุทธานุสติ ธัมมานุสติ สังฆานุสติ แล้วหมั่นทำดี
ความดีเหล่านั้นเอง จะย้อนคืนสู่ตัวเรา เคยห้อยแล้วเงียบ อย่าได้กังวลไป
เราอาจหวังในสิ่งๆ หนึ่ง แล้วไม่ได้เป็นไปตามสิ่งนั้น จึงเหมือนไม่เป็นตามที่ใจต้องการ
พลังแห่งพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ นั้นมีจริง เมื่อถึงคราวและจังหวะที่สมควร
ท่านจะมาสงเคราะห์เราเอง หากแต่รอให้ท่านมาสงเคราะห์ ชีวิตเราคงจะไม้ได้ไปไหน
แต่ในวันนี้ ลองมองดูดีๆ ชีวิตเราอาจจะไม่หวือหวา แต่เราก็ยังสามารถเดินไปข้างหน้าได้เรื่อยๆ
หรือ ท่านช่วยเราแล้ว แต่เรายังไม่รู้.....ชีวิตไม่สิ้น ยังไงก็ต้องดิ้นกันไป

 

ขอบคุณสำหรับข้อความดีๆครับ

 

ขอขอบคุณและชื่นชมข้อความของน้าต๋อยครับ

 

พี่พี่คราฟ ถูกหวยกันไหมเนี่ย แลดูเงียบๆ​

 

มีใครถูกบ้างหนอ ที่ทำงานมีคนถูก และนำผ้าสามสีไปผูกต้นโพธิ์อะนะ

 

ขอให้อ แก้วสว่าง และทุกท่านมีความสุขและแข็งแรงครับ หลับฝันดีครับ

 

อนุโมธนาสาธุด้วยคราฟ แฟนผมก้อถูกคราฟ ผมบอกไห้เขาซื้อเอง​

 

กราบ หลวงปู่ทิมด้วยความเคารพ....
ถึงจะไม่ถูกหวย แต่การค้า กำลังเริ่มดีขึ้นอย่างน่าตกใจ .... ครับ อยู่ๆ ได้รับ ออเด่อ จากต่างประเทศ ถึง 2 ประเทศมา แบบ งงๆครับ ตั่งแต่ นำพระชุดนี้ของหลวงปู่ ขึ้นคอบูชา ครับ ต้อนนี้กำลังลุ้นครับว่าจะผ่านมัย .... เท่านั้นครับ สุดยอดดด ครับ อธิฐานขอหลวงปู่ท่านไป 2 วันเอง ครับแนะนำ พี่ๆเพื้อนๆ ว่า มีอะไรลองนึกถึงรูปหลวงปู่ แล้วอธิฐาน ขอท่านตรงๆเลยครับ ไม่ต้องอ้อม ช้าเร้วอยู่ที่กรรมของเราครับ และที่สำคัญอย่าขออะไรที่เกินจริงก้อพอแล้ว ครับ .....

 

หลวงปู่ทิม วัดละหารไร่

คิดให้บวก คิดให้เบา เราดียิ่ง
คิดให้จริง ทำให้จัง บังเกิดผล
คิดช่วยเหลือ เผื่อแผ่ แก่ทุกคน
คิดมองตน คนสำคัญ มั่นความดี
สวัสดียามเช้าทุกๆท่าน........

 

กราบหลวงปู่ิทิม ขอบคุณสำหรับข้อคิดครับ อ.แก้วสว่าง