เมื่อพระยามัจจุราชมาทวงชีวิตข้าพเจ้า

สวัสดีท่าน tjs

นานแล้วที่ผมไม่ได้โพสข้อความ แต่วันนี้ผมรู้สึกอยากจะสอบถามท่านว่า พระเจ้าตากสินท่านเกี่ยวข้องอะไรกับศาลพระพรหมเอราวัณแห่งนี้ครับ? คืนที่เกิดเหตุระเบิด ผมได้นั่งสมาธิและอุทิศบุญกุศลให้แก่เหล่าดวงวิญญาณที่เพิ่งเสียชีวิตไป พอหัวถึงหมอนไม่กี่สิบนาทีก็ฝันว่าได้ไปที่เรือนไทยหลังหนึ่งที่มืดมาก ผมก็พยายามเพ่งมองในความมืด ทันใดนั้นก็เกิดเป็นวงกลมแสงสว่างน้อยๆ ขนาดประมาณหน้าคนขึ้นมาตรงบริเวณที่สายตาผมเพ่งมองไป และผมก็เลื่อนสายตามองไปที่ใบหน้าคนๆ หนึ่ง เขามองมาที่ผมและยิ้มให้ และพูดมาทางผมทำนองว่า มีอะไรเกาะหลังติดตามอยู่ หลังจากนั้น ผมก็หันหลังกำลังจะเดินออกจากบ้านเรือนไทยหลังนั้น ขณะกำลังจะเดินออกจากตัวบ้านไม้ ก็มีดวงวิญญาณมาจับขาจับแขนสองข้างเกาะหลังเต็มไปหมด ผมก็ตั้งจิตอุทิศบุญจากสมาธิให้ แต่จิตผมรู้สึกว่า มันยังไม่พอ ก็เลยตั้งจิตอุทิศบุญกุศลที่เคยได้กระทำมาตั้งแต่อดีตชาติจนถึงปัจจุบันทั้ง ทาน ศีล ภาวนา อุทิศให้ดวงวิญญาณเหล่านี้ ผมเห็นบางดวงวิญญาณก็เลิกเกาะตัวผมเพราะเขาพอใจในการได้รับแล้ว แต่ก็ยังมีอีกหลายดวงวิญญาณที่ยังไม่พอใจในการได้รับก็ยังอยากจะได้บุญกุศลอีกจึงยังเกาะตัวผมไม่ยอมปล่อย ผมก็อุเบกขาเดินออกจากตัวบ้านไป แต่มีผู้หญิงเดินตามหลังผมมา 1 คน พอผมเดินพ้นเขตบ้าน ผมก็หันหลังกลับไปและถามเธอว่า คุณมีอะไรกับผมเหรอ? จากนั้น เธอก็เดินออกมาจากตัวบ้านแล้วบ่นกับผมประมาณว่า เธอกล่าวโทษและบ่นพระเจ้าตากสิน ผมตอบกลับเธอไปทันทีว่า อย่าไปยึดมั่นถือมั่นในอดีต และหลังจากตื่นขึ้นมา ทำให้ผมได้รู้เพิ่มอีกว่า เธอผู้นั้นกล่าวโทษพระเจ้าตากสินประมาณว่า ทำไมไม่ช่วยเหลือคนเหล่านี้ ปล่อยให้คนเหล่านี้ตายไปต่อหน้าต่อตาได้อย่างไรกัน ซึ่งแม้เธอเองจะรู้ว่าเป็นกฎแห่งกรรม แต่เธอก็ยังมีมิจฉาทิฏฐิที่ยังไม่ปล่อยวาง ทั้งหมดนี้ ทำให้เราได้รู้ว่า บางอย่างเป็นเรื่องที่พูดยาก การจะพูดให้คนอื่นได้รู้และเข้าใจเช่นตัวเราก็ยิ่งยาก ถ้าตัวเราเองยังไม่เริ่มที่จะฝึกจิตเจริญธรรมให้รู้เข้าใจและยอมรับในการกระทำของตนเองถึงแม้ว่าเราจะจดจำการกระทำต่างๆ ของเราได้หรือไม่ได้ก็ตาม ที่ทางพระพุทธศาสนาเรียกว่า กฎแห่งกรรม ถ้าเราไม่เจริญธรรมแล้วเราก็ยังตั้งอยู่ในความไม่รู้เช่นเดิม สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เป็นสัมมาทิฐิท่านก็ช่วยเท่าที่ช่วยได้ไม่ฝืนกฎแห่งกรรมจนเกินไป เมตตาก็ย่อมประกอบด้วยปัญญาเสมอ เมตตาโดยที่ไม่รู้แจ้งและเข้าใจในเหตุปัจจัยและผลกรรมอย่างท่องแท้แล้วนั้น ย่อมสร้างกรรมใหม่และหายนะความเสื่อมให้เกิดขึ้นได้ในวงกว้าง ข้อความนี้ เราจึงปรารถนาให้ผู้อ่านทุกท่านได้เข้าใจในอีกมุมมองหนึ่ง เข้าใจในสิ่งศักดิ์สิทธิ์ท่าน ถึงแม้ยังมีบางคนบางดวงวิญญาณที่กล่าวโทษท่านอยู่ก็ตาม แต่ท่านก็ช่วยเท่าที่ท่านจะช่วยได้แล้ว ถึงจะรู้เหตุการณ์ล่วงหน้าได้ แต่ก็ใช่ว่าจะแก้ไขได้เสมอไป กฎแห่งกรรมก็ยังจักต้องดำเนินไปฉันนั้น สุดท้ายถ้าตัวเราเองสั่งสมบุญกุศลไว้มากพอก็ย่อมที่จักผ่านพ้นเหตุการณ์ร้ายเช่นนี้ได้ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ก็จักช่วยบรรเทาจากหนักให้เป็นเบาได้ ทุกอย่างจึงต้องกลับมามองที่ตนเองเสมอ ตนก็ยังต้องเป็นที่พึ่งแห่งตนเสมอ...

คำถาม

1.พระเจ้าตากสินท่านเกี่ยวข้องอะไรกับศาลพระพรหมเอราวัณแห่งนี้ครับ? หรือไม่เกี่ยวข้องใดๆ

2.มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ท่านใดบ้าง?ที่วนเวียนสถิตอยู่และมาเพื่อสร้างบารมีกับที่แห่งนี้?

3.วงกลมแสงสว่างน้อยๆ ขนาดประมาณหน้าคนขึ้นมาตรงบริเวณที่สายตาผมเพ่งมองไป มันเป็นพลังงานของกสินแสงสว่างหรือเปล่าครับ? แต่แสงสว่างมันน้อยมาก แปลว่า จิตผมฝึกฝนด้านกสินแสงสว่างมายังไม่ดีเท่าไรใช่ไหมครับ? กรุณาชี้แนะด้วยครับ

4.และมีสิ่งใดที่ท่าน tjs และครูบาอาจารย์ต้องการจะให้คำแนะนำชี้แนะบอกกล่าวและให้ธรรมะเตือนสติใดในเหตุการณ์ครั้งนี้บ้างครับ?

อนุโมทนาบุญ สาธุ !

 

ชีวิตของคุณตกเศษ9 มีทั้งดีและร้าย
เอาปัญหาตอนนี้ก่อนคือ ปีนี้ปลายปีคุณจะได้ทรัพย์ ก้อนใหญ่ แต่ปัญหาคือคุณต้องรอเวลาถึงปลายปีนี้ไม่ได้ การแก้ไขที่อาจจะช่วยได้คือ
1 ต้องไปทำบุญปล่อยปลา9ตัว
2 ถวายสังฆทานพร้อมปัจจัย99บาท
3ถวายพระพุทธรูปขนาด5นิ้ว
ให้แผ่อุทิศบุญให้เจ้ากรรมนายเวร เทวดาที่รักษาตนและเจ้าที่ รวมถึงเจ้าที่สวนที่เราจะขายด้วย
4ปิดทองพระพุทธรูป ศักดิ์สิทธิ์แล้วอธิฐานตามที่ปราถนาเรื่องการขายที่และเงินทองที่ต้องการ

5 จะมีเพื่อนผู้หญิงวัยกลางคนน่าจะอายุไม่ห่างจากคุณนัก ผิวดำแดงท้วม ถึงอ้วน ไม่สูงนัก ผมสั้นปะบ่าหยักโสก หน้าตาไม่สวยจะว่าขี้เหร่ก็ไม่เชิงแต่ดูดี จะช่วยเหลือให้คุณขายที่ได้สำเร็จครับ

หากทำสำเร็จให้ตั้งความปราถนาว่าจะทำบุญและแผ่อุทิศให้ท่านเจ้ากรรมนายเวร เทวดา เจ้าที่ทุกท่านอีกครั้งครับ

ส่วนผมจะให้ทางครูอาจารย์ท่านช่วยเหลือชักนำให้ขายที่ให้ได้เงินรวดเร็วขึ้นครับ

ทีนี้เรื่องดวงชะตาคือ
ปีชวด มะโรง มะเส็ง ระกา จะเกิดสิ่งไม่ดีกับชีวิตคุณ ต้องทำบุญต่อชะตาให้ดี วาสนาเก่าคุณมี พี่น้องพึ่งพาอาศัยไม่ได้ มีแต่จะทำให้เสียทรัพย์ แต่ถือว่าได้บุญกุศลได้สร้างบารมีขอให้ทำดีต่อไป จะมีเพื่อนที่ดี ช่วยเหลือได้ในหลายๆเรื่อง เป็นหญิงผิวดำหรือดำแดง ท้วม หรืออ้วน ส่วนหญิงผิวขาวผอม เป็นอริศรัตรูให้ระวัง ส่วนผู้ชายที่คอยอุปภัมพ์เป็นชายผิวน้ำตาลหรือขาวเหลืองท้วม ผู้ชายที่ไม่ดีคือคนผิวดำผอมหรือท้วม ให้ระวังครับ

คุณเป็นคนที่มีเสน่ห์ ที่ผ่านมาก็มีวิบากกรรมด้านคู่ครอง แต่ก็ถือว่าได้ชดใช้และผ่านพ้นมาแล้ว ชีวิตที่เหลือจึงต้องตั้งมั่นในความดีตลอดไปครับ

ให้บูชาพระปางสมาธิ เช่นหลวงพ่อโสธร พระแก้วมรกตเป็นต้น เพื่อความเป็นสิริมงคล ครับ

ส่วนเทวดาที่ดูแลรักษาคุณยังไม่ขอตอบตอนนี้แต่อยากให้คุณปฏิบัติธรรมถือศีล8ไปก่อนเรื่อยๆ ถึงตอนนั้นจะบอกให้ทราบครับ ท่านกำชับมาแบบนี้ครับ

ตั้งแต่ปีนี้ปลายปีเป็นต้นไป ถึงปีกุน ดวงจะดีพุ่งขึ้นก้าวหน้ายิ่งขึ้นไปเรื่อยๆครับ ขอให้ตั้งมั่นใน บุญทาน ศีล สวดมนต์ภาวนา นะครับ สาธุ

ขอบพระคุณคุณทิศมากคะ ขอให้กุศลผลบุญใดๆที่คุณได้สร้างให้กับดิฉันจงส่งผลย้อนกลับเป็นร้อยเท่าพูลทวี
จณะนี้ดิฉันได้สวดมลภาวนารู้สึกว่าได้ยินเสียงตัวเองสวดมนต์ไพเราะและชัดเจนมากกว่าเมื่อก่อน พยายามเรียนวิธีทำสมาธิกับคำภาวนาว่า สัมมา อะระหัง ทำได้แต่ยังไม่ถึงขั้นละคำภาวนา บางครั้งเหมือนจะเข้าสู่จุดก็เกิดอาการเหมือนรู้สึกตัว แต่ก็จะพยายามต่อไป ทุกวันนี้ดิฉันถือศีล5 ไม่ทานเนื่อสัตว์ใหญ่เลยตั้งแต่เนื้อหมูขึ้นไป แต่ศีล8 นี่ก็จะลองพยายามทำดู ขอขอบพระคุณมากสำหรับการช่วยเหลือครั้งนี้ พระพุทธรูปที่เราจะนำไปถวายต้องไปซื้อมาหรือเอาที่บ้านไปถวายได้หรือไม่ สาธุๆ

 

============

พระพุทธรูปที่บ้านหากมีหลายองค์ ก็สามารถแบ่งขอเทพพรหมครูอาจารย์ท่านไปถวายวัดได้ครับ เพื่อสืบทอดศาสนาให้พระและคนได้กราบไหว้ แต่ถ้ามีพระพุทธรูปน้อยองค์ ควรเก็บไว้บูชา ก็ควรไปหาบูชาเป็นเรซิ้นก็ได้ครับ ตามสะดวกครับ

ความจริงที่รู้ก็พอมีแบ่งไปถวายวัดได้หรือจะไปซื้อถวายก็ได้ ครับ ได้ทั้งนั้นครับ แล้วแต่คุณตัดสินใจครับ ขออนุโมทนาครับ

 

คำถาม

1.พระเจ้าตากสินท่านเกี่ยวข้องอะไรกับศาลพระพรหมเอราวัณแห่งนี้ครับ? หรือไม่เกี่ยวข้องใดๆ
=================
เกี่ยว แต่ก็ไม่ทั้งหมด ปกติในช่วงเข้าพรรษา เป็นช่วงที่อันตรายอย่างยิ่งคือ เทพพรหม ส่วนใหญ่ต้องถือศีลภาวนาในชั้นทิพยวิมานของตน หรือที่ๆตนไปปวารณาจิตไว้ ท่านพระพรหมเอราวัณ จึงไม่ได้ประทับอยู่ที่นี่ตลอดครับ อนึ่งท่านทราบเหตุการณ์ทุกอย่างแต่ก็เกินกำลังที่ท่านจะช่วยเหลือได้เพราะเป็นกฏแห่งกรรม ที่บางท่านทำกรรมหนักไว้ในอดีตชาติ ที่ต้องได้รับผลกรรม ครับ ขอให้เห็นใจและเข้าใจด้วยนะครับ
อดีตชาติท่านพระพรหมเอราวัณท่านเป็นทหารมือขวาของท่านองค์อินทร์ ซึ่งท่านองค์อินทร์ผู้เป็นท้าวสักกะเทวราช ท่านสนิมใกล้ชิดกับท่านพระเจ้าตากสินโพธิสัตว์ ดังนั้นท่านทั้งสามจึงรู้จักกันและสนิทกัน ครับ

2.มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ท่านใดบ้าง?ที่วนเวียนสถิตอยู่และมาเพื่อสร้างบารมีกับที่แห่งนี้?
===========
มีมากมายตอบได้ไม่หมดเพราะเคยร่วมวาสนาบารมีกันมา มีบุญสัมพันธ์ต่อกันครับ

3.วงกลมแสงสว่างน้อยๆ ขนาดประมาณหน้าคนขึ้นมาตรงบริเวณที่สายตาผมเพ่งมองไป มันเป็นพลังงานของกสินแสงสว่างหรือเปล่าครับ? แต่แสงสว่างมันน้อยมาก แปลว่า จิตผมฝึกฝนด้านกสินแสงสว่างมายังไม่ดีเท่าไรใช่ไหมครับ? กรุณาชี้แนะด้วยครับ
===============
ใช่ครับมันเป็นแสงสว่างจากกสินที่คุณฝึกฝนและทำได้ การจะให้ก้าวหน้าทางกสิน เมื่อถึงจุดๆหนึ่งไม่ต้องไปเพ่งอะไรใดๆ หากแต่ให้รวมสมาธิให้รวมเป็นหนึ่งเดียวเมื่อรวมได้และสงบนิ่งมั่นคงยาวนาน จิตจะทำงานของมันเอง ครับ พลังจิตจะขยายตัวแผ่เป็นแสงสว่างออกมาเองครับ

4.และมีสิ่งใดที่ท่าน tjs และครูบาอาจารย์ต้องการจะให้คำแนะนำชี้แนะบอกกล่าวและให้ธรรมะเตือนสติใดในเหตุการณ์ครั้งนี้บ้างครับ?
==============
ควรแบ่งปันเวลาการฝึกให้ครอบคลุมเช่นถ้าวันปกติเรามีภาระหลายอย่างควรฝึกกรรมฐานและวิปัสสนาตามปกติ
ส่วนวันหยุดเรามีเวลามากควรหาสถานที่สงบสันโดษ ลับตาผู้คนหรือผู้คนไม่พลุกพล่าน ฝึกวิชากสิน หรือทางสายอภิญญา เพิ่มเติม แล้วจะก้าวหน้า สายนี้ ต้องใช้เวลากับมันมากพอสมควรจึงจะเห็นผลและเห็นความก้าวหน้า กายอินทรีย์ต้องพร้อมด้วยครับ คือทนลำบากได้ ร่างกายต้องสมบูรณ์แข็งแรงดีครับ ที่เหลือก็คือการฝึกที่ต้องทำให้มากให้เวลา
อย่างผมเมื่อก่อนก็มีความบ้าบิ่นในการฝึกฝน เช่น การนั่งสมาธิสวดมนต์แล้วภาวนา ตั้งสัจจะ1ราตรี ก็ต้องทำให้ได้ หรือ การเดินป่าในช่วงเวลากลางคืนคนเดียวขึ้นเขาผ่านป่าช้า นั่งสมาธิเป็นต้น สิ่งที่ได้คือความรู้แจ้งหลายๆอย่าง โดยเฉพาะกำลังทางจิตในสภาวะต่างๆนั่นเองครับ สาธุ

 

ดิฉันได้ส่งข้อความไปทางPM รบกวนด้วยนะคะ

 

เรียน คุณ tjs ผมส่งคำถามไปใน PM รบกวนด้วยครับ/ขอบคุณครับ

 

สวัสดีท่าน tjs วันนี้ผมจะมาสอบถามท่านเรื่องความฝันครับ

คือว่า เมื่อคืนหลังจากผมนั่งสมาธิไปแล้ว เลิกนั่งตอนรุ่งสางประมาณ 6:35 โมงเช้า ผมก็มีเวลานอนประมาณ 2 ชั่วโมงก่อนจะตื่นไปทำงาน ซึ่งความฝันในครั้งนี้ก็คล้ายๆ กับความฝันเดิมๆ ที่เคยฝัน ก็คือ ผมฝันว่า ผมถอดกระแสจิตไปบนสวรรค์ไม่รู้ชั้นไหน ก่อนหน้านี้ผมเคยถอดกระแสจิตไปบนสวรรค์หลายครั้งแต่เหมือนไปเดินเล่น แต่ความฝันครั้งนี้แตกต่างตรงที่ว่า ครั้งนี้มีคนมารับผมตอนผมไปถึง ชายคนนี้พาผมเดินไปตรงมุมกำแพงสังกะสี ซึ่งบริเวณนี้มีผู้ชายวัยรุ่น 1 คนกับเด็กปฐม 1 คนเหมือนจะรอผมอยู่ พอผมเดินไปถึง ชายวัยรุ่นคนนี้ก็ให้ผมและเด็กปฐมนั่งบนเก้าอี้เล็กๆ หลังพิงกำแพงสังกะสี แล้วบอกให้ผมและเด็กปฐมลองเพ่งมองดูซิว่า ข้อความเล็กๆ ที่เขียนบนผนังห้องภายในบ้านนั้นเขียนว่าอะไร? ผมก็เงยหน้ามองดู ในใจผมคิดว่า มันจะเห็นได้อย่างไรกัน เพราะมีกำแพงบังอยู่และข้อความเล็กขนาดนั้นมันมีข้อความเขียนอยู่ด้วยเหรอ แต่ผมก็พยายามลองเพ่งมองดู เพ่งมองสักแป๊ป ก็เห็นข้อความตัวใหญ่ชัดเจนแค่แป๊ปเดียว พอจำข้อความได้บ้างแต่ไม่หมด เหมือนเด็กจะเก่งกว่าผมอีก ^_^ ซึ่งระหว่างช่วงเวลาที่ถอดกระแสจิตไปบนสวรรค์นั้น มันจะเกิดมีสภาวะกระแสจิตจะเคลื่อนกลับสู่ร่างกายอยู่บ่อยครั้ง และทุกครั้งเวลากระแสจิตจะเคลื่อนกลับหรือกระแสจิตเคลื่อนกลับสู่ร่างกายไปบางส่วนแล้ว(รู้สึกถึงร่างกาย) ผมก็จะใช้วิธีการเพ่งสิ่งของอย่างใดอย่างหนึ่งหรือเพ่งเสียงหรือเพ่งนึกหน้าหรือเพ่งมองมือตนเอง มันจะทำให้สมาธิจิตของผมรวมกลับเข้ามาเหมือนเดิม แต่ถ้ากระแสจิตเคลื่อนกลับสู่ร่างกายเต็มร้อย ผมก็จะกลับไปไม่ได้อีก ต้องรอให้ฝันครั้งต่อไป

ตัดภาพมาอีกสถานที่หนึ่ง ผมได้มาปรากฎตัวอยู่บ้านใครก็ไม่รู้ และเหมือนเจ้าของบ้านกำลังเดินเข้ามาในบ้าน เหมือนผมก็รีบจะหนีออกจากตัวบ้าน แต่ไม่มีทางไปแล้ว ผมจึงมุดลงไปในพื้นกระเบื้อง ปรากฏว่าพื้นกระเบื้องกลายเป็นสระน้ำไปซะงั้น ผมก็พยายามดำลงไปเพื่อไม่ให้เจ้าของบ้านรู้ว่าผมแอบอยู่ พอผมดำน้ำไปสักพัก ก็รู้สึกว่า ตนเองจะกลั้นลมหายใจไม่ไหวแล้ว ทันใดนั้นจิตผมก็เกิดมีสติขึ้นมาคิดได้ว่า เอ้ย! ลองใช้อากาศกสินดู ทันใดนั้น เหมือนมีวงอากาศมาล้อมรอบหัวผม ทำให้ผมหายใจได้ จิตผมก็เกิดปัญญาคิดขึ้นมาได้ว่า เอ้ย! จริงๆ จิตเราก็ทำได้ทุกอย่างนะ ยิ่งเวลาเราเกิดภาวะวิกฤติจิตมันจะใช้งานอัตโนมัติ แต่ถ้าในสภาวะปกติของจิตที่อยากจะใช้งานได้ตามใจปรารถนานั้นก็ยังไม่รู้วิธีใช้และขาดการฝึกฝนแค่นั้น รวมถึงกำลังจิตก็ยังไม่มั่นคงขึ้นๆ ลงๆ อยู่(สังเกตจากการเคลื่อนของกระแสจิตกลับเข้าสู่ร่างกายอยู่บ่อยครั้งเวลาอยู่บนสวรรค์)

สิ่งที่ผมเล่ามาทั้งหมดนี้ อาจจะมีสภาวะจิตปรุงแต่งบ้างก็อย่าได้สนใจใดๆ ครับ แต่สาระสำคัญและสิ่งที่ผมอยากจะสอบถามท่าน tjs มีดังนี้

1. การเคลื่อนของกระแสจิตกลับเข้าสู่ร่างกาย(ขณะนอนอยู่)อยู่บ่อยครั้งเวลาอยู่บนสวรรค์ จะแก้โดยวิธีใดครับ? เพื่อให้เกิดการเคลื่อนกลับของกระแสจิตน้อยที่สุดหรือไม่เกิดเลย หรือทั้งหมดนี้เป็นเพียงอุปทานไม่ได้ไปสวรรค์จริงๆ เป็นเพียงแค่คิดมากไปเองหรือเปล่าครับ?

2. เท่าที่ผมสังเกตความฝันช่วงหลังมานี้ เหมือนมีอะไรบางอย่างพยายามจะชักจูงให้ผมได้ใช้อภิญญาจิตภายในให้มากขึ้นแม้ว่าผมเองก็ยังไม่รู้ว่าจิตผมมันมีอภิญญาจิตมากน้อยแค่ไหนก็ตาม ซึ่งปกติระหว่างวันผมก็ไม่ได้สนใจในเรื่องอภิญญาจิตภายใน ก็เจริญแต่สติ,สมาธิและปัญญาเท่านั้น แล้วสิ่งที่ผมคิด คือ จริงๆ จิตผมมันทำได้ทุกอย่างอยู่แล้ว แต่เพียงแค่ต้องรู้วิธีใช้วิธีกำหนดจิตและฝึกฝนให้ชำนาญขึ้น มันก็จะใช้ได้โดยอัตโนมัติของจิตหรือตามใจปรารถนาใช่ไหมครับ? อันนี้เพียงแค่ทำอภิญญาจิตภายในในความฝันหรือในสภาวะทิพย์เท่านั้นยังทำไม่ค่อยได้เลย แล้วถ้าจะให้อภิญญาจิตภายในสำแดงให้เกิดฤทธิ์เกิดผลจริงๆ ในสภาวะลืมตาไม่ใช่ความฝันแบบให้คนอื่นสัมผัสได้,แบบช่วยเหลือคนอื่นได้,แบบรักษาคนอื่นได้,แบบหนุนธาตุเสริมธาตุโยกย้ายธาตุโยกย้ายสิ่งของได้จริงๆ มันจะใช้เวลานานเท่าใด? ชาตินี้จะทำได้แค่ไหน? ก็คิดอยู่? กิจหน้าที่ที่ผมเคยเขียนไว้ ดูช่างเพ้อเจ้อและห่างไกลจนมองไม่เห็นแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์เลย ^_^ แต่ผมก็ไม่ได้ยึดมั่นถือมั่นในสิ่งเหล่านี้แล้ว ก็คิดเพียงว่า ทำได้เท่าใดก็เท่านั้น กิจหน้าที่ที่เคยตั้งปณิธานไว้ทำได้ไม่ได้ก็ช่างมัน อย่างน้อยในชาตินี้ขณะนี้ผมก็พาจิตตนเองให้หลุดพ้นจากทุกข์ได้มากแล้ว แต่จะสามารถชี้แนะนำพาผู้อื่นให้หลุดพ้นตามได้มากน้อยเพียงใดก็เป็นเรื่องของอนาคตที่ไม่แน่นอนแล้วครับ ซึ่งจากญาณวิถีของท่าน tjs และครูบาอาจารย์เห็นว่าอย่างไรบ้างครับ? สาธุ !

แบ่งปัน.

 

กระทู้แห่งนี้เป็นกระทู้ธรรมะ เราเปิดกว้างปัญหาทางธรรม ตลอดจนการช่วยเหลือ แนะนำ เท่าที่สามารถช่วยเหลือกันได้ ไม่แสวงหาสิ่งใด นอกจากบุญกุศล ความดีงาม เท่านั้นครับ

เพราะจุดหมายของชีวิต คือชีวิต คือเป็นสิ่งสำคัญสูงสุด ของชีวิต
ขอให้เราจงก้าวเดินต่อไปอย่างมีสติ จงเก็บเกี่ยวเอาสิ่งต่างๆที่ผ่านเข้ามาเป็นเครื่องเตือนสติสร้างปัญญา จงทำวันนี้ให้ดีที่สุดและมีความสุขที่สุด จงอดทนและรอคอยเพื่อชัยชนะหรือผลสำเร็จในเป้าหมายของชีวิต ทุกชีวิต ย่อมต้องพบเจออุปสรรคมรสุมในชีวิต ประสพการณ์จะสั่งสอนเราอบรมเราให้เรายิ้มสู้กับมัน และก้าวผ่านพ้นไป อย่างสงบสุข คลื่นลมสงบลงแล้ว คลื่นใจก็ต้องสงบลงด้วยเช่นกัน

 

1. การเคลื่อนของกระแสจิตกลับเข้าสู่ร่างกาย(ขณะนอนอยู่)อยู่บ่อยครั้งเวลาอยู่บนสวรรค์ จะแก้โดยวิธีใดครับ? เพื่อให้เกิดการเคลื่อนกลับของกระแสจิตน้อยที่สุดหรือไม่เกิดเลย หรือทั้งหมดนี้เป็นเพียงอุปทานไม่ได้ไปสวรรค์จริงๆ เป็นเพียงแค่คิดมากไปเองหรือเปล่าครับ?
=================
ขออธิบายว่า
การเคลื่อนของจิตกลับเข้าสู่ร่างบ่อยๆ นั่นเป็นเพราะกำลังจิตที่เคลื่อนไป ยังไม่ชำนาญพอหรือมีกำลังมาก ลักษณะแบบนี้ไม่เรียกว่าการถอดจิต เพราะการถอดจิตที่ผมเคยทำมานั้น มันมีสภาวะที่หลุดหรือออกจากกายหยาบแบบแยกส่วน ออกจากกันโดดเด็ดขาด ความรู้สึกทางกายไม่มีไม่เกี่ยวกับจิตอีกต่อไป
เมื่อถอดออกไปแล้ว จิตจะมีอิสระ รับรู้ทุกอย่างด้วยจิตหรือกายทิพย์ของเราเอง แม้เคลื่อนไหวเดินทางไป ณที่แห่งใดก็จะรับรู้สภาวะเหมือนกายหยาบเคลื่อนไปแต่คือเป็นกายทิพย์หรือจิตของเรา จะไม่มีการกลับไปกลับมาที่กายหยาบอีก เมื่อกายทิพย์ที่ถอดออกมาไปยังที่ต่างๆ ก็จะไม่รับรู้สภาวะของกายหยาบที่เหมือนสลบหรือหลับอยู่ จนเมื่อได้เวลาที่กายทิพย์หรือจิตหมดภาระ หรือมีเหตุสำคัญ หรือมีการกระทำบางอย่างทำให้กายทิพย์ เคลื่อนกลับคืนสู่ร่างหรือกายหยาบ ทันทีในเสี้ยววินาที จึงทำให้พื้นคืนสติเป็นคนปกติตื่นจากภวังค์

ส่วนอาการที่สอบถามมานั้น เป็น ลักษณะที่เรียว่า มโนมยิทธิ แต่จากอาการดังกล่าวเป็นลักษณะการส่งกระแสจิตไปเท่านั้นไม่ใช่การถอดจิต เมื่อส่งกระแสจิตไป จิตหรือกายทิพย์ที่สื่อส่งออกนอกแบบนี้ยังมีพลังงานชีวิตที่มีมาแต่กำเนิดเชื่อมโยงเป็นสายใยพลังงาน จึงเกิดอาการเคลื่อนกลับไปกลับมาที่ความรู้สึกทางกายได้เพราะกำลังสมาธิพื้นฐานยังไม่ทรงดีมากนัก แบบนี้เป็นมโนมยิทธิแบบเริ่มต้น ยังไม่เต็มกำลังจึงทำให้เกิดการเคลื่อนของกระแสจิตกลับไปกลับมากับกายหยาบ

แต่ถ้าเป็นมโนมยิทธิ แบบเต็มกำลังจะคล้ายกับการถอดจิตมาก แต่มโนมยิทธิแบบเต็มกำลัง จะรับรู้การเคลื่อนของกระแสจิตและควบคุมทุกอย่างได้เพราะมีพื้นฐานคือมีกำลังสมาธิดีมากทรงตัว ตัดนิวรณ์ได้หมดสิ้น ตัดความรู้สึกทางกายได้หมดสิ้นแบบกำลังของฌาณ ตัดความนึกคิดปรุงแต่งได้หมดสิ้นในระหว่างปฏิบัติเดินมโนมยิทธิ แค่ไม่ได้เคลื่อนจิตออกไปภายนอกคืออยู่ในกายแต่ตัดขาดจากกายเท่านั้น

ปกติ หากจะถอดจิต ควรฝึกตามลำดับขั้น คือต้องฝึกให้ได้มโนมยิทธิเต็มกำลังก่อน เมื่อทำชำนาญแล้วก็สามารถควบคุมพลังจิตและสมาธิ ถอดจิตออกจากร่างกายได้อย่างนิ่มนวลปลอดภัยและมีกำลังทรงตัวมาก

แต่ส่วนมากมโนมยิทธิแบบเต็มกำลังที่ว่า นั้นทำได้ยาก ต้องเก่งสมาธิฌาณหรือกรรมฐานหรือกสินแก่กล้า จึงทำได้ ที่ผ่านมาส่วนมากแม้ตัวผมเองทำการถอดจิตได้เพราะเกิดสภาวะที่เอื้ออำนวยประกอบกันทั้งกายและจิตและก็มีกำลังของสมาธิฌาณเป็นพื้นฐานครับจึงเกิดสภาวะที่จิตถอดออกจากร่างกายได้ครับ และการถอดจิตแบบดังกล่าวก็มีอันตรายมากมีโอกาสที่จิตที่ถอดออกไปแล้วไม่รู้วิธีกลับเข้าร่าง หรืออันตรายจากพลังงานภายนอกที่ทำให้จิตตกต่ำหรือพลังจิตอ่อนกำลังลงได้ครับ จึงทำให้เลิกทำการถอดจิต แต่ให้ใช้มโนมยิทธิแบบเต็มกำลังจะมีข้อดีหลายอย่าง

แต่ก็ต่างกับการถอดจิตคือ ความสามารถในการรับรู้ไม่ดีหรือชัดเจนเท่าการถอดจิตครับ จิตที่ถอดออกจากร่างได้จริงย่อมมีสภาพเหมือนจิตวิญญาณ หากถอดจิตได้จริงจะทราบได้ว่า ในสภาวะที่เป็นจิตวิญญาณนั้น การเดิน การคลื่นที่มีสภาพความรู้สึกแบบใด มีแรงหรือพลังอะไรมากระทบจิตของเราบ้างในขณะนั้น มันรับรู้ได้จริง แต่มโนมยิทธิเต็มกำลังรับรู้ได้แค่ส่วนเดียวครับ ยังมีรายละเอียดอีกมากมายที่อยากจะอธิบาย แต่เอาเป็นว่าติดตรงไหนก็สอบถามมาใหม่ครับ เน้นทำพื้นฐานให้ดีให้ชำนาญก่อนครับคือ กรรมฐาน กสิน หรือสมาธิฌาณครับ ตัดเวทนาทางกายให้ขาดก่อนครับ นั่งหรือทำสมาธิจนไม่รับรู้สภาวะทางกายให้ได้ก่อนครับ สาธุ


2. เท่าที่ผมสังเกตความฝันช่วงหลังมานี้ เหมือนมีอะไรบางอย่างพยายามจะชักจูงให้ผมได้ใช้อภิญญาจิตภายในให้มากขึ้นแม้ว่าผมเองก็ยังไม่รู้ว่าจิตผมมันมีอภิญญาจิตมากน้อยแค่ไหนก็ตาม ซึ่งปกติระหว่างวันผมก็ไม่ได้สนใจในเรื่องอภิญญาจิตภายใน ก็เจริญแต่สติ,สมาธิและปัญญาเท่านั้น แล้วสิ่งที่ผมคิด คือ จริงๆ จิตผมมันทำได้ทุกอย่างอยู่แล้ว แต่เพียงแค่ต้องรู้วิธีใช้วิธีกำหนดจิตและฝึกฝนให้ชำนาญขึ้น มันก็จะใช้ได้โดยอัตโนมัติของจิตหรือตามใจปรารถนาใช่ไหมครับ? อันนี้เพียงแค่ทำอภิญญาจิตภายในในความฝันหรือในสภาวะทิพย์เท่านั้นยังทำไม่ค่อยได้เลย แล้วถ้าจะให้อภิญญาจิตภายในสำแดงให้เกิดฤทธิ์เกิดผลจริงๆ ในสภาวะลืมตาไม่ใช่ความฝันแบบให้คนอื่นสัมผัสได้,แบบช่วยเหลือคนอื่นได้,แบบรักษาคนอื่นได้,แบบหนุนธาตุเสริมธาตุโยกย้ายธาตุโยกย้ายสิ่งของได้จริงๆ มันจะใช้เวลานานเท่าใด? ชาตินี้จะทำได้แค่ไหน? ก็คิดอยู่? กิจหน้าที่ที่ผมเคยเขียนไว้ ดูช่างเพ้อเจ้อและห่างไกลจนมองไม่เห็นแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์เลย ^_^ แต่ผมก็ไม่ได้ยึดมั่นถือมั่นในสิ่งเหล่านี้แล้ว ก็คิดเพียงว่า ทำได้เท่าใดก็เท่านั้น กิจหน้าที่ที่เคยตั้งปณิธานไว้ทำได้ไม่ได้ก็ช่างมัน อย่างน้อยในชาตินี้ขณะนี้ผมก็พาจิตตนเองให้หลุดพ้นจากทุกข์ได้มากแล้ว แต่จะสามารถชี้แนะนำพาผู้อื่นให้หลุดพ้นตามได้มากน้อยเพียงใดก็เป็นเรื่องของอนาคตที่ไม่แน่นอนแล้วครับ ซึ่งจากญาณวิถีของท่าน tjs และครูบาอาจารย์เห็นว่าอย่างไรบ้างครับ? สาธุ !
===============
เรื่องนี้ เป็นเรื่องที่ตอบยากมีสองส่วนที่เป็นปัจจัยคือ
1 บารมีของคุณเอง ให้ผลตามลำดับแต่ก็ต้องใช้บาทฐานจากกำลังสมาธิของคุณที่พัตนาก้าวหน้า เมื่อก้าวหน้า ความสามารถต่างๆก็จะเพิ่มเติมเข้ามาตามปัจจัยตามปกติครับ
2ครูอาจารย์ของคุณ ท่านก็ต้องช่วยเหลือคุณให้คุณทำได้และพยายามจะสอนสิ่งต่างๆให้คุณครับ อนึ่งเพราะเป็นหน้าที่ของท่านด้วย
สรุปคือเพราะเป็นสิ่งที่ต้องเกื้อหนุนกันเพื่อความก้าวหน้าในบารมีของคุณเพื่อประโยชน์ในอนาคตที่มีต่อสรรพสัตว์จึงจำเป็นต้องพัตนาญาณบารมีให้งอกงามก้าวหน้ายิ่งๆขึ้นไปครับ สาธุ

 

ท่าน tjs ครับ เรื่องงานไม่ดีขึ้นเลยครับ จะได้ก็

ไม่ได้ แถมเจ็บป่วยตามที่เตือนไว้อีก จะทำอย่างไร

ดีครับ

 

=================

วิบากกรรมให้ผลที่ซับซ้อน ยากแก่การเอาชนะหรือหลีกเลี่ยง
มีข้อแนะนำเรื่องงานว่า
ให้พยายามใหม่ให้สมัครงานหลายๆที่ ต้องพยายามหา เอาแค่นี้ก่อน ทำตรงนี้ก่อน แล้วที่เหลือผมจะช่วยครับ พยายาม เวลาได้งานในเดือนหน้า มันจะได้หลายที่เรียกหลายที่ครับ ถ้าดวงเปิด แล้วก่อนนอนให้สวดมนต์ทุกคืน เน้นสวดมน๖ืและภาวนาสัก10นาทีครับแล้วแผ่อุทิศให้เจ้ากรรมนายเวรกับเทวดาของเราทุกวันครับ ช่วงนี้เทพพรหมจำศีล ยากหน่อยแต่ก็ต้องพยายามทำดูครับ

เรื่องสุขภาพเดี่ยวไม่กี่วันก็หายครับ ขอให้จิตใจเข้มแข็งหน่อยนะครับ ขอให้กำลังใจครับ สาธุ

 

ขอบพระคุณครับ ตอนนี้ทำตามที่บอกเลยครับ

พยายามเข้าวัดทำบุญทุกอาทิตย์ แต่ท้อกับเรื่อง

ที่เข้ามามาก ขอบคุณนะครับขออนุโมทนาบุญ

สำหรับคำแนะนำและการช่วยเหลือ

 

ได้กำลังใจจากคุณtjs ทำให้มีกำลังใจถึงในการปฎิบัติธรรมได้ลึกลง ถึงจะยังไม่ถึงขั้นสงบ แต่ก็มีความรู็สึกดีขึ้นมากถึงแม้เวลาแห่งการรอคอยยังมาไม่ถึงแต่ ถ้าแด้ปัญหาที่ค้างคาใจได้สำเร็จแล้วดิฉันจะทำมาหากินแค่พอเพียงเวลาที่เหลือจากนั้น จะดูแลครอบครัวลูกหลานบ้าง เหลือจากนั้นจะตั้งใจปฏิบัติธรรมไปสู่ภพใหม่ในชีวิต เพราะร่างกายดิฉันอุทิศให้กับโรงพยาบาลไปเมื่อเกือบ 20 ปีแล้ว เมื่อคืนกำลังเริ่มสวดมนต์ได้ยินเสียงเด็กร้องไห้เสียงดังนานมาก แต่ไม่ได้ยินเสียงใครมาปลอบ เมื่อดิฉันเริ่มสวดมนต์สมาธิกำลังเข้าที่ดิฉันได้แผ่บุญไปให้เด็กคนนั้น เสียงร้องไห้เขาหยุดทันที ดิฉันก็แปลกใจมากแต่ก็ยังสวดมนต์ทำสมาธิต่อไป และก็มีเรื่องแปลกใจบ่อยครั้งเมื่อกำลังเริ่มสวดมนต์จะมีเสียงจิ้งจกจะร้องทุกครั้งและก็เงียบ และเมื่อใกล้จะจบจิ้งจกก็จะร้องอีกครั้งเสียงดังจิกจิกจักๆแล้วก็เงียบไป สุดท้ายนี้ดิฉันขอให้คุณtjs จงอยู่เป็นที่ปรึกษาให้กำลังใจให้กับทุกคนทั้งในทางโลกและทางธรรมตลอดไป สาธุๆ

 

ขออนุโมทนาบุญกับท่าน Tjs ด้วยครับ ช่วยเหลือคนที่ได้รับความเดือดร้อนมากขนาดนี้ ท่านสุดยอดจริงๆครับ ขอคารวะจากใจครับ

เดี็ยวว่างๆ ผมจะขอรบกวนท่านบ้างครับ อิอิ

 

สมาธิเราจะดีมากหรือน้อยให้ดูจาก

1 ตัดนิวรณ์ได้หมด เหลือ เอคตารมณ์ มีอารมณ์รวมลงเป็นหนึ่งเดียวที่ฐานของจิตที่เรากำหนด

2 ปราศจากนิมิตและอารมณ์อื่นใดปรากฏ

3 ไม่มีเครื่องปรุงแต่งใดๆเกิด คือไม่มีความนึกคิดอะไรเลยมีเพียงว่างในว่างเท่านั้น

4 จิตที่ว่างมีความอ่อนโยนแผ่วเบาตัดกายและเวทนาหมด ว่างเบา ละเอียด ลมหายใจละเอียดจนเหมือนไม่หายใจ หัวใจเหมือนจะเต้นช้ามาก จนไม่รู้สึกทางกาย ตัดทิ้งหมด อยู่กับนามภายในคือจิตสงบนิ่งว่างเบาสบายครับ

ความละเอียดของจิตที่รวมลงมันให้ความรู้สึกที่ต่างกันครับนี่เป็นสัญญาณของสมาธิที่ลึกลงไปทำให้เริ่มรับรู้สภาพของอรูปฌาณที่ชัดเจนขึ้น

การเข้าถึงอรูปฌาณมันมีลำดับขั้นของมัน และแบบละเอียดก็จะยากขึ้น แสดงว่า อาศัยพื้นฐานจาก กิเลสที่เบาลงน้อยลง การตัดรูปกาย รูปธรรม ต้องทำได้มากขึ้น ดีขึ้น

ท่านที่ทำสมาธิฝึกฝน ให้พิจารณาอย่างละเอียด ในสภาวะที่เกิดดับที่เป็นไป อันเป็นสิ่งที่รู้ได้เฉพาะตน ท่านทำ ท่านก็ย่อมรู้ได้ด้วยตนเอง ไม่ต้องมีใครมาบอกครับ สาธุ

 

===============

ขออนุโมทนาครับ

อย่างผมเวลาสวดมนต์ทำสมาธิก็เป็นแบบคุณจิ้งจกทักเสียงดังฟังชัดทุกครั้งครับ บางที่เปลี่ยนเวลาใหม่ ก็ยังร้องทัก ก็ไม่แปลกเพราะเขารู้ครับ

การสวดมนต์ภาวนาเป็นมหาบุญกุศลแก้ไขกรรมได้ดีมาก ถ้าเราทำจริงจังต่อเนื่องเกิดผลดีมากมายครับ ขอให้ทำต่อไป แล้วเราจะรับรู้ถึงผลที่ได้รับครับ

สาธุ

 

สวัสดีครับคุณก้อง

ผมมีเรื่องรบกวนเกี่ยวกับเพื่อนของผม
เพื่อนของผมเป็นอาจารย์สอนอยู่ศูนย์พัฒนาฝีมือแรงงานจังหวัดเชียงใหม่ครับ

เมื่อเร็วๆนี้เพื่อนผมได้รับการจ้างให้ออกแบบระบบปั้มน้ำโดยใช้โซล่าเซลให้กับพื้นที่หนึ่งในจังหวัดเชียงใหม่
ตอนเพื่อนผมวางแนวท่อพาดผ่านศาลเจ้าเมือง(บ้านน้ำบ่อสะเป่) มีเรื่องแปลกเกิดขึ้นคือน้ำไม่ออกจากท่อครับ
และทาง หน่วยงานราชการ ตชด. ได้บอกให้ทางทีมงานเพื่อนผมลากท่อผ่านไปได้เลย แล้วจะทำการขอขมาแก่เจ้าที่เจ้าทาง
บริเวณนั้น จนเสร็จงานแล้ว เพื่อนผมมีอาการแปลกๆเกิดขึ้นกับร่างกายโดยไม่ทราบสาเหตุ อาการที่เกิดขึ้นคือ
เหมือนเส้นเอ็น หรือกระดูกถูกตรึงไว้ ขยับร่างกายลำบาก นั่งนานก็ปวดหลัง ยืนนานก็ไม่ได้ แล้วเวลานอนก็จะได้ยินเสียงกระดูกลั่น
เพื่อนผมได้ไปหาแพทย์แผนปัจจุบันเพื่อทำการวินิจฉัยโรคที่เกิดขึ้น ทั้งทำ CT Scan ทั้ง X-Ray แล้วทั้งตรวจเลือด
ตรวจความผิดปกติในร่างกาย แพทย์หลายโรงพยาบาลกลับไม่พบความผิดปกติที่เกิดขึ้นเลย

ตอนนี้เพื่อนผมสุขภาพร่างกายแย่มากครับ ผมจึงอยากขอให้คุณก้องช่วยเหลือเพื่อนผมคนนี้หน่อย
คุณก้องช่วยดูให้หน่อยว่าเกิดอะไรขึ้นกับเพื่อนผม หรือเพราะกรรมของเค้าเอง และมีสิ่งใดที่จะบรรเทาอาการป่วยเหล่านี้
ลงบ้างนอกจากการทำบุญสร้างกุศลครับ ผมขอความกรุณาจากคุณก้องด้วยครับ

เพื่อนผมชื่อ สายัณห์ นันตา เกิด 19 มิ.ย. 2524

ขอความช่วยเหลือด้วยนะครับ

 

ขอขอบคุณtjs ที่ช่วยเหลือคนทุกข์โดยไม่หวังผลตอบแทน และทุกโพสที่เตือนสติ

 

==================

ตอบให้แล้วครับ เขามีกรรมสามส่วนร่วมให้ผลในเวลาเดียวกันครับ ให้ทำตามที่ผมแนะนำจะแก้ไขได้ครับ สาธุ

 

ขอบคุณมากครับคุณก้อง ที่ช่วยเหลือเพื่อนผม ขออนุโมทนาสาธุด้วยครับ

กรรมนั้นให้ผลแรงจริง

ถ้าเพื่อนผมไปปฏิบัติธรรมได้คงดี แต่ทุกวันนี้นั่งนานๆยังลำบากเลยครับ
ทำอะไรนานก็ไม่ได้ เดินก็ลำบาก เมื่อเดือนที่แล้วเดินทางมาอบรมที่กรุงเทพ
ผมยังเป็นห่วงว่าจะเป็นอะไรหรือเปล่าเลยครับ...

ขอบคุณท่านมากจริงๆครับ