เรื่องเล่า ก่อนนอนคืนนี้..ของเหล่าคนผู้มีตาทิพย์

ออกพรรษา นี้ ไม่ทราบว่า อาจารย์ จัดไปทอดกฐิน ที่ วัดไหน บ้าง ครับ
จะได้ ร่วมกันทำบุญ

 

เมื่อวันเสาร์ไปที่บูธ 042 มา ได้พบอาจารย์ตาที่สาม คุณหมอสุวิ คุณวิษณุ คุณจักรพล และอีกท่านหนึ่งไม่แน่ใจว่าเป็นคุณเห็ดหอมหรือไม่แต่ท่านกลับก่อนเลยไม่ได้คุยด้วย
ได้รับความรู้ และความกรุณา เป็นกันเองจากทุกท่าน ดิฉันเชื่อว่าบุญกุศลที่ท่านทั้งหลายได้บำเพ็ญจักนำแต่ความสุขมาสู่จนถึงความสิ้นทุกข์ไปในที่สุด ในขณะที่ดำรงขันธ์อยู่ท่านก็จะได้ในสิ่งที่ท่านปรารถนาทุกประการ เสียดายที่ไม่ได้พบคุณตัวกลมๆ สักที

คุณวิษณุ อย่าลืมอีเมล์รายละเอียดกฐินให้ด้วยนะคะ แล้วเม็ดมะรุมอบแห้งจะสั่งซื้อได้อย่างไร

 

โรคของคนมีบุญ (ต่อ)
.....................................
เข็มขัด รัดเอว มี สอง แบบ
แบบแรก เป็น หนังปลอม /เนื้อ พลาสติก
นี่ ก็เด่น ชัด..ที่ โอปาติกะ จะเกาะมา..เพื่อ ขอบุญ
...................................................
สามารถให้ คนที่มีตาทิพย์ มอง เห็น ได้
สามารถให้คนที่ มีพลังจิต พอสมควร สัมผัสได้
........................................................
เมื่อ รู้แล้ว ก็ ต้องตั้งจิต แผ่เมตตา..เพื่อ เขาจะได้ ไป
..........................................................
เข็มขัดแบบที่ สอง
เป็นหนังแท้..เช่น หนังงู / หนังลูกจรเข้ ทั้งตัว
และเอาหัว เขามาทำเป็น หัว เข็ม ขัด ด้วย
...........................................................
อันนี้ไม่ใช่ พลัง เกาะ ของ โอปาติกะ
แต่เป็น พลังวิญญาณ ของ งู /ของ ลูกจรเข้
ที่ ก่อนจะตาย..ย่อมมีจิตอาฆาต ที่ ต้องถูกฆ่า
จึงตามมา เหมือน วิญญาณ คนที่ ตาย มาตามเฝ้า ของ
........................................................
คนที่ ใช้ เข็ม ขัดแบบนี้..คาดไว้ที่เอว
ซึ่งอยู่ใกล้ จักระที่ สาม..แถบสะดือ
เขาจะปวดท้อง และระบบย่อยอาหาร รวนเร
ท้องเสียง่าย.กินอะไร ก็ไม่อร่อย
...................................................
แบบนี้ วิธีแก้..ค่อนข้างยาก..
เพราะ กลายเป็น เรื่อง ไล่วิญญาณ..ไล่ของออก
.......................................................
เคยลองใช้วิธี ให้ คนที่ ใส่ ลอง กลับ การคาดเอว
กลับจาก คาดจาก ซ้าย (สอดเข็ม ขัด เข้าหู ทางซ้าย)
มาเป็น ทางขวา (สอดทางขวา)..พลังวิญญาญ ก็หายไปได้
..............................................................
ก็แปลก ดี ว่า ทำไม..พลังหายไป ได้
จากจิต ได้ คำตอบว่า เมื่อกลับทาง
เหมือนคน เวลายืน เราก็ทำอะไรๆๆก็ได้
แต่พอเราเอาคนมาแขวน เอาหัวลง
รับรอง คนหมดฤทธิ์ เดช..ดิ้นกระแด่วๆๆอยู่ อย่างนั้น
ก็คงเช่นกัน
.........................................................

 

สิ่งที่อยู่บนศีรษะ พวก หวี/ กิ๊บหนีบผมสวยๆๆ..ของสาวๆๆ
โอปาติกะ ก็ เกาะเช่นกัน แต่น้อยมาก
หลวงปู่เอี่ยม วัดหนัง ท่านเคย สร้างหวี
ที่ไว้ สางไล่วิญญาญ/ไล่เสนียด บนหัวไว้
ตามที่คุณ ดาวทะเลทรายเคยเอารูปมาลงให้ดูกัน
เป็นหวีที่มีพลังแรงมาก..ไล่เสนียดได้ ดี นักแล
........................................................
ของเก่า แท้ๆๆหา ยาก ราคาเช่า เป็น พัน
จึงมีการอัดก๊อปปี้ พลัง ลงในหวี ที่ ทำใหม่
สามารถใช้ได้ โดยมีพลัง ประมาณ 90 % ของๆ เดิม
ผู้ใด ต้องหวี ไล่เสนียด..มาเอาได้ ที่ บู๊ธ 042
............................................................
การที่มีโอปาติกะ มาเกาะ ไม่ว่า ที่ รองเท้า/ ที่เอว/ที่หัว
มีสมาชิก ชมรมคนตาทิพย์ หลายท่า
ที่ เมื่อใด ว่างก็จะมาช่วยผู้คน ที่ บู๊ธ 042
โดยไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายใดๆ
....................................................
.สมาชิก ผู้มีอำนาจพิเศษ
เห็ดหอม/จักรพล/วิษณุ/ดาวทะเลทราย/หมอ SUWI
และ สมาชิก ที่ มาเปิด ตาที่สาม ไป แล้ว สามรุ่น 120 คน
พวกสมาชิกเหล่านี้ พร้อมที่ ช่วยผู้ที่ มีปัญหา..เรื่องโอปาติกะ
มาเกาะที่ตัว..ตามที่ได้ บอกไว้
.................................................................

 

คุณวรรณนันท์ครับเมื่อวันเสาร์คนที่คุณพบคือเห็ดหอมครับที่ยืนอยู่ด้านหลัง

ตอนคุณสนทนาธรรมกับคุณวิษณุนะครับส่วนคุณจักรพลวันเสาร์อาทิตย์

ติดภาระกิจครับอีกท่านใส่เสื้อสีนำตาลแดงใช่หรือไม่ครับนั้นคือ คุณsed 2

 

ในยากระชายทองนพคุณ ที่ผมให้คุณที่ บูท (จำได้หรือไม่)
มีส่วนผสมของเมล็ดมะรุมอยู่แล้ว
อย่ากินมากเกิน เดี๋ยวโอเวอร์โดส

 

โอ้โห วันเสาร์นี่วันรวมพลเลยหรือครับพี่เห็ดหอม ผมเองวันเสาร์-อาทิตย์ ไปไหนไม่ได้เลยครับติดภารกิจรับส่งลูกๆ 5555 (แต่ถ้าวันธรรมดาละก็ได้ครับ) เลยอดเจอคนอื่นๆ บุญเราไม่มีเองนี่นา (cry)

ท่านพี่ดาวทะเล หายไปนาน กลับมากลายเป็นผู้นำบุญเลยหรือครับท่านพี่ เอาด้วยครับทำที่ไหน เมื่อไหร่ บอกลุงนนด้วยนะครับ ก็ฝากเรียนถามอาจารย์ด้วยเลยนะครับ ว่ามีงานบุญที่ไหนบ้าง จะได้ชวนกันไปทำบุญครับ อาจารย์ ;ปรบมือ


อาจารย์สุวิ(นันท์) ครับ ยาผมที่อาจารย์ให้มาหมดลงไปแล้ววว เรียบร้อย แต่ยังไม่มีโอกาสเจออาจารย์สุวิ(นันท์) เลยครับ ตอนนี้ก็ยังมีเสมหะที่หลอดลมตลอดเวลาเลยครับ ยิ่งช่วงเย็นๆจะมีความรู้สึกว่าหายใจเข้าไม่ค่อยได้ครับ เมื่อไหร่จะได้เจออาจารย์ละครับนี่ (smile)

 

ขอบคุณค่ะที่กรุณาชี้แจง จำสีเสื้อไม่ได้ค่ะ วันหน้าถ้าพบกันอีกจะขออนุญาติถามชื่อนะคะ จะได้จำไม่ผิด

 

รับทราบด้วยความขอบคุณเจ้าค่ะ ดีนะนี่ที่อาจารย์บอกมา เพราะตัวเองมียามะรุมแคปซูลอยู่หลายกระปุก แต่ไม่ได้ทาน

 

คุณอุโฆษ(ลุงนนไม่รู้พิมพ์ผิดเปล่า)มาวันพฤหัสบ่ายๆก็ได้ครับ

วันรวมพลเหมียนกันงานกฐินอาจารย์น่าจะไปวัดคุ้งท่าเลานะครับ

แถมผ้าป่าวัดโกโรโกโสอีกวัดและถ้าไปวัดโกโรโกโสก็ต้องมีแวะ

วัดสะแกของหลวงปู่ดู่ด้วยอะครับ วันไหนยังไม่ทราบครับ

 

ช่วงนี้ พระราหูเข้ามาที่บูทบ่อยมาก ทำให้อาจารย์และใครหลายๆคนไม่สบาย และยังมี
อาที่ผมรู้จักโดนเข้าไปทำให้เกิดทุกทางด้านการเงินเลย ต้องหาอะไรช่วยหน่อย





ที่อาจารย์ชอบใช้

 

ราหูทำผมป่วยอยู่ตอนนี้เหมือนกันครับ คราวที่แล้วท่านอ.อาชวินมีเมตตา ให้บูชาพระนารายณ์ทรงครุฑไป ก็พอบรรเทาลงได้ครับ
รบกวนพี่ๆ ทั้งหลาย บอกบุญกันบ้างนะครับ หากมีโอกาส เพราะในนี้มีแต่กัลยาณมิตร เกิดชาติหน้า จะได้พบกันอีกครับ

 

ตอนนี้รู้สึกปวดที่ไหล่ ข้างซ้ายมากๆค่ะ

และเมื่อวาน ก็อ้วกไปอีก สองรอบ ไม่แน่ใจว่าเกี่ยวกับระบบย่อยหรือเปล่า

เป็นแบนี้ มาประมาณสองอาทิตย์แล้วค่ะอาจารย์ @~@

ลองแผ่เมตตาให้เจ้ากรรมนายเวร หรือคนอื่นๆที่เข้ามาอยู่ด้วย แต่อาการก็ดีขึ้นนิดหน่อย

พอจะมีวิธีที่ทำให้รู้สึกสบายตัวขึ้นมั้ยคะ

อืม ไม่อย่างนั้นคงต้องทนจนกว่าพวกเค้าจะพอใจ ^-^

โอยยย ปวด-*-

วันนี้หากไปบูทอาจารย์ได้ ก็อยากไปเหมือนกัน แง๊ๆๆๆๆ T~T

ปวดไหล่ซ้าย ..... กระซิก กระซิก Y_____Y

 

ได้ครับพี่เห็ดหอม วันพฤหัสฯบ่ายๆใช่ไหมครับ เดี๋ยวอุโฆษจะชวนสุริยฉัตรไปด้วยนะขอรับ ท่านพี่ดาวทะเล ไปด้วยกันไหมมมมครับ

เอ แล้วคุณราหูมาที่บูธบ่อยๆแบบที่คุณวิษณุบอกนี่ เราจะมีวิธีป้องกันตัวเองอย่างไรบ้างครับ แบบว่าผมก็ต้องไปที่บูธอาจารย์ด้วย เดี๋ยวจับพลัดจับผลู (เขียนถูกหรือเปล่าหว่าเรา) ไปเจอะกะคุณราหูเข้า เอาเป็นว่าวิ่งหลบหลังอาจารย์ ไม่ก็พี่เห็ดหอม ละกันครับ

 

การตอบกระทู้ที่ผ่านๆ มา ท่านๆ เราๆ เคยกล่าวถึงเรื่อง พระศรีอริยะฯ และพระปัจเจกพระพุทธเจ้าอื่นๆ มากมี

เหตุนี้ ดิฉันได้อ่านถ้อยความบทหนึ่ง ที่ยาวพอควร
แต่คิดว่า เป็นประโยชน์ในการแสดงให้เห็นถึงบารมี.....เขียนไม่ออก มันตื้อ พิจาณาอ่านกันเองเถิดค่ะ
ลงเครดิตก่อน มาจาก .'*'.++

 

ใบบัวจะนำเสนอเรื่องราวของ “พ่อหลวง” อันเป็นที่รักยิ่งของเรา และองค์หลวงตามหาบัว ว่ามหาบรุษผู้ยิ่งใหญ่ ๒ พระองค์ องค์หนึ่งเป็นพระอรหันต์
องค์หนึ่งเป็นพระมหาโพธิสัตว์(ผู้ซึ่งจะมาตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าในอนาคตกาล) พระองค์ท่านเคารพเทิดทูนในธรรมกันเช่นไร
......................

พระเจ้าแผ่นดินเสด็จสนทนาธรรม
ในตอนเช้าของวันที่ ๑๐ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๒๒ หลวงตาได้กำชับพระเณรในวัดว่า
“วันนี้ จะมีบุคคลสำคัญเข้ามา พวกท่านทั้งหลายจงพากันทำความสะอาดวัดวาอาวาสให้เรียบร้อย อย่าให้บกพร่อง”
พระทั้งหลายเมื่อได้ฟังดังนั้น ก็ไม่ได้เอะใจอะไร ต่างก็ทำข้อวัตรปฏิบัติไปตามปกติ

........................

เมื่อถามไถ่สนทนากัน ทราบว่า พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ เสด็จมากับพระบรมวงศานุวงศ์ จากพระตำหนักภูพานราชนิเวศน์เป็นการส่วนพระองค์
ไม่ได้บอกแม้กระทั่งทหารใกล้ชิด ทหารทั้งหลายต่างสืบข่าวเป็นการโกลาหลว่าเมื่อเวลาบ่ายโมง
พระองค์ท่านทรงขับรถออกจากพระตำหนัก ไม่รู้ว่าเสด็จไป ณ ที่ใด ถ้าบอกข่าวการเสด็จมาล่วงหน้า กลัวเป็นการเอิกเกริกรบกวน ต้องการเสด็จมาเป็นการส่วนพระองค์
หลวงตาจึงให้โอวาทว่า
.............................

“มหาบพิตร! พระองค์เป็นถึงพระเจ้าอยู่หัว เป็นเจ้าชีวิตของชนทั้งชาติ หากพระองค์เสด็จมาโดยลำพัง มีอันตรายอย่างใดอย่างหนึ่งเกิดขึ้น
จะเป็นความเสียหายแก่ชาติบ้านเมืองอย่างใหญ่หลวง ถ้าพระองค์เป็นอะไรขึ้นมา คนทั้งชาติจะไม่เหยียบหลวงตาบัวมิดแผ่นดินหรือ?”
.........................

“กลัวจะเป็นการรบกวนองค์หลวงตา” พระองค์กล่าวพร้อมพนมพระหัตถ์ด้วยความศรัทธาเลื่อมใส
“รบกวน ไม่รบกวนจะเป็นอะไร แผ่นดินนี้เป็นของพระองค์ พระองค์พึงมาได้ทุกเมื่อ”
ที่องค์หลวงตาเป็นห่วงมากเช่นนั้น เพราะในสมัยนั้นคอมมิวนิสต์มีอยู่ทั่วไป
หลังจากนั้น อีกไม่นานเสียงรถทหาร ตำรวจที่สืบทราบว่าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จมาวัดป่าบ้านตาด จึงติดตามมาอารักขาเป็นทิวแถว ชาวบ้านบางคนไม่รู้เรื่อง
เห็นรถทหารตำรวจบึ่งมาเป็นทางยาว บางคนวิ่งหนีเข้าบ้าน นึกว่าเกิดศึกสงคราม
หลวงตาได้บันทึกด้วยลายมือตนเองถึงเหตุการณ์ในครั้งนั้นว่า
...............................

· วันที่ 10 พ.ย.22 เวลา 16.20 น. พระเจ้าอยู่หัว-พระราชินี พร้อมกับเจ้าฟ้าหญิงทั้งสองพระองค์เสด็จมาเยี่ยม ประทับอยู่ 2 ช.ม.กับ 50 นาที
จึงเสด็จกลับสกลนคร คือ เสด็จมา 16.20 น. เสด็จกลับ 19.10 น. ทรงถวายผ้าห่มและไทยทานอื่นๆ มากมาย
พร้อมกับปัจจัย 3 หมื่นบาท (ใบละ 1 ร้อยล้วน ๆ 300 ใบ) เราได้ถวายธรรมะพอประมาณ เป็นธรรมะสำคัญหลายประโยค หลายข้อ
(จากหนังสือ “หลวงตามหาบัว มหัศจรรย์มหาบุรุษผู้ยิ่งใหญ่” –กรุงเทพฯ:ศิลป์สยามบรรจุภัณฑ์และการพิมพ์, ๒๕๔๖)
....................

บทสนทนาจอมปราชญ์
พระอาจารย์ภูสิต (จันทร์) ขันติธโร เจ้าอาวาสวัดป่าหลวงตาบัว ญาณสัมปันโน ในสมัยที่ท่านเป็นพระอุปัฏฐากองค์หลวงตา ณ วัดป่าบ้านตาด จ.อุดรธานี ในขณะนั้นเล่าว่า
...............
(มีต่อ)

 

“...เหตุการณ์ที่น่าทึ่งที่สุดคือ เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๓๑ เมื่อพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ ได้เสด็จไปนิมนต์หลวงตาไปในงานในวัง
ปกติหลวงตาท่านไม่ค่อยไปไหน แต่ตอนที่พระเจ้าอยู่หัวฯไปนิมนต์ ท่านไปนิมนต์ด้วยพระองค์เอง เรายังจำได้...
....................

วันนั้นเป็นวันที่ ๗ มกราคม ๒๕๓๑ เป็นปีเฉลิมราชรัชมังคลาภิเษกที่ทรงครองราชย์มากกว่ากษัตริย์ใดในประวัติศาสตร์ไทย
ท่านนิมนต์หลวงตาเข้าวัง มาเป็นขบวนใหญ่
หลวงตาท่านจะอยู่กุฏิ ท่านให้เราควบคุมดูแลญาติโยม ดูแลพวกทหารที่มา
......................

พระเจ้าอยู่หัวฯ จะเสด็จมาตอน ๖ โมงเย็น เมื่อขบวนพระเจ้าอยู่หัวฯ เสด็จมาถึง เรายืนตรงนี้ ผู้ว่าฯสายสิทธิ์ยืนตรงนี้ หมออวย แล้วใครต่อใครยืนเป็นแถวรอรับเสด็จ
แล้วท่านก็ขึ้นไปข้างบนซึ่งหลวงตารอท่านอยู่แล้ว ส่วนเราก็อยู่ตรงบันได ส่วนหลวงตาอยู่ข้างบน ที่ขึ้นไปก็มีพระบรมวงศานุวงศ์ตามเสด็จครบหมดเลย
พระราชินี พระบรมฯ พระเทพฯ เจ้าฟ้าหญิงจุฬาภรณ์ฯ หมดทั้งครอบครัว
เพื่อจะนิมนต์หลวงตาไปงานพิธีในวัง
.......................

พอพระองค์ท่านกราบหลวงตาเสร็จ ท่านก็ถวายคำถามแรก (พระเจ้าอยู่หัวเรียกหลวงตาว่า “หลวงปู่”)
“หลวงปู่... สาวกภูมิกับพุทธภูมิต่างกันอย่างไร”
โอ้... พระเจ้าอยู่หัวถามปัญหาหลวงตาขนาดนี้
หลวงตาตอบว่า... “พุทธภูมิ ก็เหมือน ดั่งเรานั่งรถไฟ นั่งรถไฟไปเชียงใหม่หรือนั่งรถไฟไปอุดรนั่นแหละพุทธภูมิ
แต่ถ้าเรานั่งจักรยานมาหรือนั่งมอเตอร์ไซค์ ขี่รถมอเตอร์ไซค์ไปนั่นแหละ... สาวกภูมิ
...........................

เพราะฉะนั้น การเป็นพุทธภูมิ ก็คือการนำคนไปได้เยอะๆ ส่วนสาวกภูมินั้น นำไปได้น้อยๆ ไม่ได้มากนัก
อย่างเก่งก็ ๑ คน ๒ คน หรือ ๓-๔ คน ก็ว่ากันไป นั่นคือ สาวกภูมิ เข้าใจไหมล่ะพ่อหลวง”
..............................

พระเจ้าอยู่หัวฯ ตอบหลวงตาว่า “เข้าใจแล้วหลวงปู่ แล้วนิพพานเป็นอย่างไรนะ หลวงปู่”
หลวงตาตอบ “อ้อ พ่อหลวง เหมือนพ่อหลวงมาวัดป่าบ้านตาดนี่แหละ
รู้ไหมว่าวัดป่าบ้านตาดอยู่ตรงไหน อยู่บนกุฏินี่เหรอ วัดป่าบ้านตาดอยู่ไหนล่ะ
แต่พอพระมหากษัตริย์มาถึงนี่แล้ว บริเวณนี้ทั้งหมดคือวัดป่าบ้านตาดนี้แหละ
แต่จะชี้ลงไปว่าที่กุฏิอาตมาก็ไม่ใช่ ที่กุฏิพระก็ไม่ใช่ ที่ศาลาก็ไม่ใช่ ไม่ใช่ทั้งหมด
แต่เมื่อรวมกันทั้งหมดในกำแพงวัดนี้ นี่แหละคือ วัดป่าบ้านตาด นี่แหละพระนิพพาน ก็มีความหมายแบบเดียวกัน”
....................................

และเมื่อพระเจ้าอยู่หัวฯ ขอบารมีหลวงตาช่วยต่ออายุให้แม่หลวง (คือสมเด็จย่า)
ตอนนั้น สมเด็จย่าทรงประชวรอยู่ หลวงตาท่านก็ตอบปฏิเสธเลยว่า
“พ่อหลวง นั่นแหละก็จัดการเองได้ ขอเองได้” ท่านว่างั้นนะ...
“พ่อหลวงก็สามารถจัดการได้เอง” ท่านบอกไปเลยนะว่า...
ให้พระเจ้าอยู่หัวขอเอง จัดการเอง อาตมาต่อให้ไม่ได้หรอก
..................................


(มีต่อ)

 

พระเจ้าอยู่หัวฯ ได้กราบลาว่า “เอาล่ะ ได้เวลาแล้ว จะกลับแล้ว
ท่านหลวงปู่มีอะไรจะบอกไหม”
หลวงตาท่านได้เทศน์สั้น ๆ ว่า “ การเป็นพุทธภูมิ สร้างบารมีเพื่อความเป็นพุทธะ
พอจบพุทธภูมิได้เป็นพระพุทธเจ้าแล้ว พระพุทธเจ้าก็มีพุทธกิจ ๕ คือ
ตอนเช้าบิณฑบาต ตอนบ่ายสอนคหบดีมนุษย์ทั่วไป ตกเย็นสอนนักบวช สมณะชีพราหมณ์ ตอนกลางคืนแก้ปัญหาเทวดา
พอมาตอนเช้ามืดเล็งญาณดูสัตว์โลก สัตว์โลกตัวไหนมีกิเลสเบาบางพอที่จะบรรลุธรรมได้ ท่านก็จะเล็งญาณดู รีบไปโปรดก่อน
พระพุทธเจ้าสร้างบารมีพุทธภูมิจนได้เป็นพระพุทธเจ้า เมื่อเป็นพระพุทธเจ้าแล้ว ท่านก็มีพระพุทธกิจ ๕ อย่างนี้
......................................

แต่... ไม่รู้ว่า พ่อหลวงแม่หลวงของประเทศไทยปรารถนาอะไร ทำงานกันจนไม่มีเวลาจะพักผ่อน... เอาล่ะๆ... อาตมาจะให้พร”
พอฟังมาถึงตอนนี้นะ เรายังจำได้แม่น เพราะพระเจ้าอยู่หัวฯ ท่านถามเรื่องพุทธภูมิ
เสร็จแล้วพอท่านจะลากลับ หลวงตาท่านสรุปให้เสร็จสรรพเลย... ไม่รู้ว่าพ่อหลวงแม่หลวงของไทยทำงานปรารถนาความเป็นอะไร... ทำงานกันจนไม่มีเวลาพักผ่อน...
เอาล่ะๆ... อาตมาจะให้พร เมื่อพระเจ้าอยู่หัวฯ ท่านเสด็จลงมา ท่านก็ตรัสว่า
..................................

อยากให้ท่านอาจารย์อยู่กับหลวงตาไปนานๆ...เราก็ได้ตอบท่านว่า เจริญพร...มหาบพิตร อาตมาก็อยากจะอยู่ แต่ถ้าถึงเวลาที่อาตมาจะต้องเอาตัวเองให้รอด
อาตมาก็ขอเอาตัวเองให้รอดก่อน เพราะทุกอย่างเป็นเหตุเป็นผล ถึงเวลาไปก็ต้องไปเหมือนกัน
..............................................

แล้วพระเจ้าอยู่หัวฯ ก็บอกขอทำบุญกับหลวงตา ๒๐๐,๐๐๐ ถวายท่านอาจารย์ ๒๐,๐๐๐ แล้วท่านก็ถามว่าพระที่อยู่ในวัดนี้กี่รูป
เราตอบท่านทั้งหมด ๒๙ รูปรวมหลวงตานั่นแหละ... ท่านจึงถวายรูปละ ๒,๐๐๐ “แล้วปัจจัยจะให้ไว้กับใคร”
.............................................

ท่านถาม...ท่านหยิบออกมาให้เลยนะ ท่านผู้ว่าฯ ยังรับมือสั่น พระเจ้าอยู่หัวไม่เพียงมากราบหลวงตา
ท่านมาที่วัด ท่านยังมาทำบุญกับพระด้วยปัจจัยที่เตรียมพร้อมจากพระหัตถ์ของท่านเอง
จากนั้นพระเจ้าอยู่หัวฯ ก็เสด็จออกไปเยี่ยมประชาชนแล้วก็ขึ้นรถไป
นั่นแหละเราได้ฟังมา เรื่องของพุทธภูมิ เรื่องของพระโพธิสัตว์ สาวกภูมิกับพุทธภูมิต่างกันอย่างไร
เสร็จแล้ว พอตอนจบขอพร หลวงตาท่านก็สรุปและให้พร จึงบอกได้ว่าเป็นบทสนทนาของจอมปราชญ์...”
(จากนิตยสาร “น่านฟ้า” ปีที่ ๑ ฉบับที่ ๘ เดือนธันวาคม ๒๕๕๐)
.................................................

(มีต่อ)<!-- google_ad_section_end -->

 

เจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดินเปิดโครงการช่วยชาติ
วันที่ ๑๒ เมษายน พ.ศ. ๒๕๔๑ เวลา ๑๕.๐๐ น. สมเด็จพระเจ้าลูกเธอเจ้าฟ้าจุฬาภรณ์วลัยลักษณ์อัครราชกุมารี
เสด็จพระราชดำเนินเป็นการส่วนพระองค์ไปยังสวนแสงธรรม เป็นประธานเปิด “โครงการช่วยชาติ โดยหลวงตามหาบัว”
..................................................................................
ในวันเปิดโครงการช่วยชาตินั้น สังขารอันชำรุดของหลวงตาฯ อยู่ในสภาพที่เพิ่งทุเลาจากอาพาธด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ ผอมจนกระดูกและเส้นเอ็นปูดโปน
แขนขวาที่กระดูกเดาะ ถูกสะพายไว้ด้วยผ้า หัวไหล่ขวาที่บวมเป่งสีดำคล้ำ ท่านได้เริ่มโครงการช่วยชาติฯ ในสภาพของสังขารเช่นนี้
ต่อมาวันที่ ๒๓ เมษายน พ.ศ. ๒๕๔๑ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช และสมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ
เสด็จพระราชดำเนินเป็นการส่วนพระองค์ไป ณ สวนแสงธรรม เพื่อทรงนมัสการหลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
พร้อมกับถวายดอลลาร์และจตุปัจจัยไทยทานเข้าโครงการดอลลาร์ช่วยชาติ “โครงการช่วยชาติ โดยหลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน”
ยังความปลาบปลื้มปิติแก่เหล่าศิษยานุศิษย์หลวงตาเป็นล้นพ้น
..................................................................
ต่อมาโครงการผ้าป่าช่วยชาตินี้ นอกจากจะรับบริจาคในรูปของเงินดอลลาร์ เงินสกุลต่างประเทศ เงินบาทไทยแล้ว ยังเพิ่มรับบริจาคทองคำด้วย
เพราะหลวงตาพิจารณาว่า ความมั่นคงของประเทศอยู่ที่ทองคำเป็นหลัก
หลวงตากล่าวว่า ท่านเป็นผู้ถือบัญชีและรับผิดชอบทั้งหมดแต่เพียงผู้เดียว
ดังนั้น ขอให้วางใจได้ว่าเงินบริจาคหล่านี้ปลอดภัยทุกบาททุกสตางค์
หลวงตาได้ให้โอวาทว่า
...............................................

“เรามีพ่อ มีแม่ มีพี่ มีน้อง พี่เบิ้มของเราก็มี ท่านยังอุตส่าห์มาเป็นประธาน เป็นมหามงคลแก่เราทุกๆ ครั้งไป เราอบอุ่นมาก

เรามีพ่อมีแม่ในการดำเนินงานช่วยชาติของเรา สมบูรณ์พูนผลด้วยผู้นำ พวกเราทั้งหลายไม่ใช่ลูกกำพร้า ไม่มีพ่อ ไม่มีแม่
มีแต่ลูกเต้าหยอมแหยมทำกันไปอย่างนั้น เรามีหลักมีเกณฑ์
กษัตริย์ไม่ใช่เรื่องเล็กน้อย พ่อแม่ของชาติไทยทั้งชาติ
เราจะต้องปฏิบัติให้เต็มเม็ดเต็มหน่วย สมกับเรามีพ่อมีแม่ คือวงศ์กษัตริย์ของเราเป็นพ่อเป็นแม่ของเรา ให้ตั้งหน้าตั้งตาปฏิบัติ
แล้วเราจะได้มีแผ่นดินอยู่ต่อไป ถ้าหากว่าไม่มีอะไรเข้าสู่คลังหลวง คลังหลวงล้มตูมลงเท่านั้น
ชาติไทยตูมไปพร้อมกันไม่มีเหลือ เงินใครกระเป๋าไหนไปด้วยกันหมด
ไม่มีกระเป๋าไหนจะตกค้างอยู่ได้ ด้วยความร่มเย็นเป็นสุข
เหนือความล่มจมของชาติไทยนี้ไปได้เลยนะ
........................................................................

เพราะฉะนั้น ขอให้ภาคภูมิใจ ในการดำเนินของตน เพื่อสนองคุณของพระพุทธเจ้า
พระมหากษัตริย์ให้เต็มภูมิของเรานะ ให้กตัญญูต่อชาติบ้านเมือง
......................................................

ผู้มีอุปการะต่อเราแม้น้อย พระพุทธเจ้ายังไม่ให้ลืมบุญคุณ
นี้ชาติทั้งชาติมีคุณต่อชีวิตเราหาประมาณไม่ได้ พวกเราจะไม่กตัญญูรู้คุณชาติที่ให้เกิดอยู่เชียวหรือ?”

(จากหนังสือ “หลวงตามหาบัว มหัศจรรย์มหาบุรุษผู้ยิ่งใหญ่” –กรุงเทพฯ:ศิลป์สยามบรรจุภัณฑ์และการพิมพ์, ๒๕๔๖)

 

ครั้งหนึ่งเมื่อหลายปีก่อน ดิฉันได้เคยถาม อ.สามตา เมื่อครั้งที่เราได้พูดคุยโยงเกี่ยวกับเรื่องออร่า ว่า....

อาจารย์คะ แล้วออร่าขององค์ในหลวง สีอะไรคะ? (อยากถามมานานแล้ว ในตอนนั้น จริงๆ ก็รู้แก่ใจว่าไม่ธรรมดา แต่ก็ยัง...นะ) คิดว่าเป็นใครก็คงอยากทราบคำตอบ
แต่ลองอ่านด้วยจิตของตัวเองก่อนได้ค่ะ เพราะเดาไม่ยากเลย
ถ้าอ่านจากข้อความด้านบนที่ดิฉันนำมาแปะไว้ให้ทุกคนได้ชื่นชมพระบารมี
แล้วก็ทำให้ดิฉันรู้สึกว่า ตัวเองมีบุญขนาดไหน ที่ได้เกิดเป็นไพรฟ้าข้าบาทของพระองค์ท่าน
.................

ใช่แล้วค่ะ ออร่า หรือสีองค์ในของพระองค์เป็นสีทองทั้งองค์ เดาไม่ยากใชไหมคะ?

อาจารย์สามตาจะกรุณาอธิบายความสุขใส รัศมีกว้างไกลถึงคาบสมุทรใด ของท่าน แล้วแต่ค่ะ... ไพรฟ้าข้าบาทอย่างเรา ขอชื่นชมพระบารมี
..............

ผู้เขียนเรื่องนี้เอง(คุณใบบัว) ก็ต้องการอย่างนั้น ให้เราชื่นชมที่ได้มีบุญเกิดภายใต้พระบารมีของท่าน หาได้ยากยิ่งแล้ว