เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

วันหยุดที่หลวงแถมให้เป็นพิเศษ
เพื่อให้เชื่อมกับเสาร์-อาทิตย์เป็น
ลอง วีคเอนด์ อย่าให้หยุดฟันหลอ

อนุโมทนาบุญใส่บาตรยามเช้า
เป็นวันศุกร์แสนสุขใจอีกหนึ่งวัน

 

@@ ท่องโลกคาสิโน @@
~~~~~~~~~~~~~~~~
(4)..ไต่ภูผา & ย่ำเมฆา
ในอ้อมกอดธาราหมอก
"เกนติ้ง ไฮห์แลนด์"!!!
===============

อิ่มอร่อยมื้อเลิศรสราคาแพง ไวน์แดงกลั้วปากล้างไขมันอีกคนละแก้ว เราก็พักผ่อนตามใจฉัน ถ้าเป็นกรุ๊ปทัวร์จะบอก...'เชิญ-พักตามอัธยาศัย'!

((ประเทศเคร่งกฏหมายเรื่องสุรา อาจหาเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ยาก แต่ไม่ใช่ในสถานที่อโคจรดูดเงินนักท่องเที่ยวอย่างที่นี่...แต่ความเข้มแข็งของกฏหมาย ทำให้คนฝั่งนี้ ข้ามไปฟากโน้น(ไทยแลนด์)มากมาย เพื่อ กิน เที่ยว ดื่มหัวราน้ำ ได้เสรี เต็มสูบ))

ผมสะดุ้งตื่นตามวิสัยคนนอนดึก แต่ดันเข้านอนหัวค่ำในสถานที่หัวไม่คุ้นหมอน จึงหลับๆตื่นๆและตื่นไวมาก ดูเวลาเพิ่งตี 2 กว่าๆ เพื่อนสาวที่คอยอำนวยความสะดวก เตือนทานยา ดูแลเสื้อผ้า จิปาถะ หลับสนิท

ชาติที่แล้วน่าเกิดเป็นนกฮูก นกเค้าแมว ยิ่งดึก ตายิ่งค้างใสแหน็ว ค่อยๆย่องลงจากเตียงล้างหน้าแปรงฟัน ใส่เสื้อผ้าคว้ากุญแจห้อง ไม่ลืมกระเป๋าหนังสือเดินทางกับที่ใส่ชิป การอยู่ต่างแดนข้อสำคัญที่ต้องจำคือ หนังสือเดินทางติดตัวอย่าห่าง

เสียงกุกกัก ทำเธองัวเงียตื่น..."คุณพี่ หรือค่ะ"?

" จ้า...ลงไปข้างล่างหน่อยนะ เอากุญแจห้องไปด้วย ไม่ต้องห่วง"

เธอร้องตอบอืออา ผมเปิดประตูห้องพัก ทุกอย่างเงียบสงัดมีเพียงแสงไฟเพดานส่องช่องทางเดิน

ผมพร้อมลงไปผจญภัยอีกรอบ!

นี่แหละ ข้อดี ข้อได้เปรียบยิ่งใหญ่ที่สุดของคาสิโนหลายแห่ง มันทำให้คนเล่น "ติดกับ" วนเวียนอยู่ในดงอบายภูมิที่เป็นดั่ง นรกภูมิซึ่งเราเต็มใจหล่นลงไปแหวกว่าย เพราะไม่อาจตะเกียกตะกายไปที่อื่นได้?!

หากเป็น "มาเก๊า" เราเหมือน "ติดเกาะ" ต้องรอไปขึ้นเรือกลับตามเวลา อย่าพลาดเที่ยวเรือ การผลาญเวลาที่เหลือในคาสิโน เป็นหนทางแก้เบื่อฆ่าเวลา และลงท้ายด้วยการ "ผลาญเงิน" ไม่รอด ไม่เหลือ

ที่นี่...เกนติ้งฯ คุณติดอยู่บนขุนเขาเสียดฟ้า ท่ามกลางสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน...แน่นอน พลังดึงดูดอันแรงกล้าของซาตานผีพนัน มันไม่มีทางปล่อยคุณลงจากภูเขาตามใจชอบ นอกจากใช้เวลาให้หมดไป และหมดกระเป๋าก่อนกลับบ้าน!!!

จึงอย่าได้แปลกใจ...ไฉนทุกคาสิโนใต้หล้า เจริญเติบโตกำไรมหาศาล บางปีมากกว่างบประมาณแผ่นดินประเทศเล็กๆเสียอีก

ผมจะยกตัวอย่างให้ตื่นตาตื่นใจเล่น...สแตนลี่ย์ โฮ เจ้าพ่อคาสิโนแห่งมาเก๊า ยุครุ่งเรืองสุดขีดเคยทำเงินให้มาเก๊าได้มากกว่า ลาส เวกัส ซึ่งเป็นเมืองพนันอันดับ 1 ของโลก

ลิม โก๊ะห์ ตง ก็ทำเงินให้ประเทศมาลเซียและตัวเอง กระทั่งได้รับเกียรติยศเป็น "ดาโต๊ะ" บรรดาศักดิ์ที่รับพระราชทานจากสุลต่าน เป็นระดับชนชั้นสูงของประเทศ

ราชันย์แห่งคาสิโนทุกคน เข้าถึง"ศาสตร์"แห่งการพนัน และการเล่นกับ "ความโลภ" ของมนุษย์ และคุณอาจจะตกตะลึงถ้าพบว่า เจ้าพ่อแห่งการพนันส่วนใหญ่...ไม่เล่นการพนัน!!!

สแตนลี่ย์ โฮ เป็นตัวอย่างคลาสสิคที่สุด มีทรัพย์สมบัติหลายแสนล้านเป็นมหาเศรษฐีติดอันดับโลกจากโลกพนันขันต่อ แต่ตัวเองไม่แตะต้องการพนันทุกชนิด เป็นคนชอบกีฬา, ลีลาศ ฯ

สิ้นสุดความคำนึง ผมก็พาตัวเองลงมาสู่โถงแห่งกิเลสตัณหา ตามการกวักมือเรียกของปิศาจ-ผีพนัน ที่ไหลเวียนอยู่ในเส้นเลือด

รอบดึกมาก บรรยากาศแตกต่างจากกลางวันสุดกู่...ควันบุหรี่น้อยลง นักเล่นบางตา โต๊ะพนันปิดเป็นส่วนใหญ่ เหลือโต๊ะบาคาร่าใหญ่กลางห้อง โต๊ะรูเล็ต ที่ยังมีคนชอบแทงเลขห้อมล้อมอยู่บ้าง

โฉบเข้าไปดูรูเล็ต หยอดเอาฤกษ์เอาชัยไป 10 ริงฯที่เลข 0 ถ้าถูกก็ได้ 36 ต่อ ทีเดียวเป็นกอบเป็นกำ แต่โอกาสออกเลขนี้ก็เป็นศูนย์เช่นกัน นอกจากดวงดีเฮงมหาเฮง

เช็คดวงแล้วว่า ค่ำคืนใกล้รุ่งนี้พื้นๆไม่โลดโผน เตร่ไปที่โต๊ะบาคาร่าตัวใหญ่ ป้ายแม็กซิมั่ม 10,000 ริงกิต(หนึ่งแสนบาท) เป็นโต๊ะที่เหมาะต่อการได้-เสีย ยามนี้หาคนแทงทีละ 10,000 ริงฯไม่เจอ

แต่...ผมคิดผิด!

เสียงคุยดังเอะอะเข้ามาทางด้านหลัง เป็นชายวัยกลางคนกับหนุ่มๆ 4-5 คน พูดภาษาไทย สำเนียงปักษ์ใต้

กลุ่มคนใต้ผมพบเจอบ่อยและเยอะในเกนติ้งฯ เป็นเพราะการเดินทางขับรถผ่านด่านข้ามประเทศมาได้เอง ไป-กลับสะดวก แมลงเม่าชาวไทยสามารถบินมาเล่นไฟได้ไกลไม่ยุ่งยาก และส่วนใหญ่ปีกหักหลุดลุ่ย บินกลับรังแทบไม่ไหวทุกคน

ผู้มาใหม่จับจองที่นั่ง มีคนนึงถูกเรียก"นายหัว" ควักชิปก้อนโตจากกระเป๋าถือ วางเดิมพันตรงข้ามกับทุกคนบนโต๊ะ ไม่รีรอ ไม่ดูเค้า ไม่ดูท่าที

การต่อสู้น่าสนใจ ผมเลือกที่นั่งฝั่งตรงข้ามนายหัวรอดูสถานการณ์ จับตาอย่างเหยี่ยวเฝ้ารอเหยื่อเพลี้ยงพล้ำ!

นายหัวเป็นฝ่ายชนะ ตาถัดมาเขาวางเดิมพัน 10,000 ริงฯฝั่งแดง ส่วนด้านน้ำเงินมีแทงงัดประปราย ผมวางชิปฝ่ายน้ำเงิน 3,000 เพื่อลุ้นไพ่งัดกับนายหัวปักษ์ใต้...

ความเห็นไม่ตรงกัน การพนันจึงบังเกิด!!!

ไพ่ออกแดงชนะ ผมประเดิมไม่ดี ลางร้ายรอบดึก ต้องหยุดดู เป็นเทคนิคของนักเล่นมืออาชีพ

--ถ้าได้...ลุย!!!
--เสีย...หยุดก่อน!?

เทคนิคนี้เป็นสิ่งที่ทุกบ่อน ทุกคาสิโนไม่ชอบใจนัก เพราะธรรมชาติมนุษย์ร้อยละ กว่า 90 จะเป็นพวก...

--"กล้าเสีย-ไม่กล้าได้"!!!

อัศจรรย์ เส้นผมบังตาหรือหญ้าปากคอก...มีด้วยหรือ "กล้าเสีย ไม่กล้าได้"...ในเมื่อทุกคนเข้าคาสิโนล้วนหวังได้ หวังพิชิตบ่อน จะไม่ "กล้าได้" ตรงไหน

แล้ว "กล้าเสีย" อีกล่ะ...มันน่าหัวเราะ ใครมันจะบ้าหอบเงินที่รู้ล่วงหน้าว่าเสียแน่ไปทูนถวายปิศาจคาสิโน???

มีสิครับ เยอะแยะตาแป๊ะไก่ คนประเภทนี้แหละ เลี้ยงดูคาสิโนทั่วโลกเจริญเติบโต มั่งคั่งร่ำรวยไม่รู้จะเอาเงินบาปเก็บไว้ตรงไหน?!

ผมขอ "ยกตัวอย่าง" ง่ายที่สุด ไม่ต้องหลับตานึกตาม คุณก็เห็นภาพแจ่มแจ๋ว...

สมมติ ตาแรก คุณแทง 10,000 บาท--ถูก!

ตาที่สอง เดิมพันในมือคุณจะหดเหลือ 3,000 หรือ 5,000 ทันที เพราะเกรงว่า กำไรที่ได้มาจะโดนเจ้ามือกินกลับคืน

นี่คือ---คนไม่กล้าได้!!!

กลับกันอีกที ถ้าตาแรก คุณแทง 10,000 โดนกิน...ตาที่สอง คุณจะไล่แทง 20,000 ทันที เพื่อหวังเอาเงินหมื่นบวกกำไรกลับคืน

แต่ดันลืมนึกไปว่า หากโดนกินซ้ำจะกลายเป็น เสีย 30,000 โอกาสไล่ทุนคืนยากแสนยาก ต้องเพิ่มเดิมพันไปอีก จนหมดภายในเวลาไม่นาน..

นั่นเพราะ...คุณกล้าเสีย!!!

ครานี้มาดูวิถี "คนกล้าได้"... นักเล่นที่คาสิโนรังเกียจ แต่ไม่เดียดฉันท์ เพราะบุคคลจำพวกนี้ มีน้อยเสียยิ่งกว่าน้อย

สมมติตาแรกแทงถูก 10,000 ตาที่สอง เขาจะดูจังหวะที่ดี แล้วแทงซ้ำทันที 20,000

ถ้าถูกอีก เขาจะกำไร 30,000 ทำให้การเล่นต่อยิ่งรอบคอบ เสียยาก...หากโดนกินก็เสีย 10,000 แรกในตาที่สอง ยังมีโอกาสไล่คืนไม่ยาก

บางคนใจอำมหิตดูจังหวะ "สามตา-ยก" อย่างผม...บางคนก็ "สองที-ยก" แล้วแต่เซ้นส์หรือสัญชาติญาณนักล่าในตัวบงการ

เมื่อเสีย เขาจะ "ไม่-แทงไล่ทุน" แต่จะใจเย็น หยุดรอดูสถานการณ์ของไพ่ จากนั้นค่อยเริ่มต้นใหม่ ไม่ใจร้อนบุ่มบ่าม ไม่โลภ ทั้งที่ความเป็นจริงในหัวใจนั้นร้อนเป็นไฟพะเนียง อยากได้กองชิปของเจ้ามือตรงหน้าใจแทบขาด แต่ต้องข่มกิเลส สยบผีพนันในตัวให้สงบด้วยการเตือนสติตนเอง...

"การพนันไม่มีตาเดียว...หรือเล่นวันนี้แล้วโลกแตกไม่มีให้เล่นอีก มันมีให้เล่นทุกวัน"!

วิถีนักรบ "กล้าได้" เยี่ยงนี้ ในทุกสมรภูมิเขาจึงเพลี้ยงพล้ำน้อยมาก

ยกเว้น บางจังหวะ "ดวงแตก" จริงๆ อย่างที่ผมกำลังเหงื่อแตกทั้งที่อากาศเย็นยะยือก กับการฝืน "แทงงัด" นายหัวปักษ์ใต้เวลานี้!!!

(((ยังมีต่อ)))

 

ในวันหนึ่งข้างหน้า
คืนกายาสู่ผืนดิน
อาหารที่เคยกิน
ของธาตุดินคืนเขาไป
..
ร่างกายไร้เจ้าของ
มายึดครองเพื่ออะไร
ยกให้คนอื่นไป
ให้เขาใช้ ต่อชีพคน
..
กาพย์ยานี11
5.5.66
----​

Note
ลงทะเบียนบริจาคร่างกายและดวงตาไว้เมื่อวันที่ 5 เดือน 4
ได้บัตรมาเพื่อเก็บพกพาในกระเป๋าวันที่ 5 เดือน 5
หนึ่งเดือนเป๊ะ

 

ก่อนนอนชะแว่บเข้ามาอ่านกาพย์ยานี 11 ยอดฝีมือการเขียน บวกกับเรื่องราวกุศลผลทานสูงสุด สละร่างเป็นครูใหญ่ที่สำเร็จบริบูรณ์ด้านเอกสาร

นอนหลับฝันดีแน่นอน ในค่ำคืนนี้ ขอบคุณน้องจิ้งที่แบ่งกุศลดีๆมาให้ร่วมโมทนา

 

วันที่ ๖ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๖๖ ตรงกับวันเสาร์ แรม ๒ ค่ำ เดือน ๖ ปีเถาะ
ใส่บาตรในเช้าวันนี้
โมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ ปัจจุบันเนกาเล

 

อากาศยังร้อนถึงที่สุด แม้กรมอุฯจะยืนยันว่าพายุหลายลูกจ่อมาเยี่ยมเยียน แต่ตอนนี้ร่วมอนุโมทนาบุญยามเช้าให้เย็นใจไว้ก่อน ร้อนกายทนได้ แต่ร้อนใจจะทนไม่ไหว เหมือนคำพังเพย "คับที่อยู่ได้ คับใจอยู่ยาก"

ดังนั้น บุญจึงช่วยรักษาใจมิให้คับข้อง อนุโมทนาครับ

 

@@ ท่องโลกคาสิโน @@
~~~~~~~~~~~~~~~
(5)..ไต่ภูผา & ย่ำเมฆา
ในอ้อมกอดธาราหมอก
"เกนติ้ง ไฮห์แลนด์"!!!
================

นายหัวปักษ์ใต้ไม่แทงแดงซ้ำ แต่ย้ายฝั่งมาน้ำเงิน วางชิป 10,000 เท่าเดิม ลูกน้องแทงตามคนละพัน,สองพัน ลูกค้าคนอื่นก็แทงตามบ้าง

เขามองข้ามโต๊ะมาทางผม ใบหน้าที่เปื้อนยิ้มพยักน้อยๆเชิญชวน คนอื่นอาจไม่ทันเห็น แต่ผมนั่งฝั่งตรงข้ามเห็นชัด

ภาษานักพนันเขาเรียก...ท้ารบ!

ชาวบู๊ลิ้มอาจร่ายสำนวนตอนนี้ว่า..."เชิญ ท่านพี่ อย่ามัววนม้ากรายทวน เร่งเข้ามาประมือประจัญบานกันเถิด"!!!

อีหรอบนี้ ผมเลือดขึ้นหน้าหน่อยๆ วางชิปฝั่งตรงข้ามไม่รีรอ แทงคนเดียวได้ลุ้นไพ่

เปิดออกมา น้ำเงินชนะอีก นายหัวกวาดชิปเข้าหน้าตัก

หน้าไพ่กำลังออก 'ปิงปอง' หมายถึง แดงที-น้ำเงินที กระเด้งไปมาสลับกัน ไม่ออกฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งติดต่อ

นายหัวรีบวางแดง ขาเล็กขาน้อยโยกชิปตาม เป็นธรรมชาติของนักเล่นขาย่อย จะคอยจ้องแทงตามคนเฮงมือหนัก

คราวนี้ ผมทำเป็นเมินไม่สบตาด้วย ไม่ยอมลงเดิมพันฝั่งตรงข้าม แต่แสร้งตีมึนลงชิปฝั่งเดียวกับนายหัว 1,000 ริงฯ เดือดร้อนหัวเบี้ยต้องเกลี่ยชิปออกตามหน้าเสื่อ เพราะยอดแทงฝั่งเดียวเกินอั้น

ผลหรือครับ?...ฝั่งน้ำเงินที่เจ้ามือต้องเปิดไพ่เอง 9 แต้ม กินเรียบ!

ทุกคนในโต๊ะมองผมเป็น "ตัวซวย" ทันที เขาแทงถูกกันอยู่ดีๆ ผมแทงตามก็พาลงเหว แต่ละคนคอยจ้องว่าผมจะลงชิปฝั่งไหน จะได้แทงตรงกันข้าม

เหตุการณ์แบบนี้ อาจทำมือใหม่หัดขับ นักรบชั่วโมงบินน้อยมือสมัครเล่นกระอักกระอ่วน เผลออับอายพาลลุกจากโต๊ะ แต่ไม่ใช่ผมที่ผ่านศึกมาร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ ผมทำทองไม่รู้ร้อนรู้หนาว เอ็งอยากเล่นก็เล่นกันไป ข้าสั่งกาแฟจิบดีกว่า

กาแฟร้อนๆควันฉุยช่วยขับไล่ความเย็นกาย ทวีไออุ่นในอก ผมสำรวจชิปในมือ เหลือ 3,000 ริงกิต คิดบริหารมันอย่างระมัดระวัง

ปล่อยไพ่ผ่านไป 2 ตา ผมเริ่มต้นต่อสู้ใหม่ไม่สนใจทุกคนรอบวง ลง 1,500 ริงฯฝั่งน้ำเงิน คนจ้องรอรีบวางฝั่งตรงข้ามหนุบหนับ พวกเขามั่นใจกันเสียจริงว่าผมเป็น "ตัวนำโชค"!

นำโชคด้วยการแทงฝั่งตรงข้ามกับผม ได้เงินแน่!!!

พลังจิตคนรอบโต๊ะที่ส่งกระแสคิดเหมือนกัน รุนแรงเอาเรื่อง ไพ่ออกฝั่งตรงข้ามผมอีกที!

จิบกาแฟจนหมดแก้ว ผมลุกขึ้น ต้องพักรบชั่วคราว คว้าชิปที่เหลือใส่กระเป๋า เข้าห้องน้ำ ล้างหน้าด้วยน้ำเย็นเฉียบ ปลุกประสาทสดชื่น

เดินไปช่องแลกเงิน มองหาพนักงาน ตบกระดานเคาน์เตอร์เบาๆ สักพักเธอก็เดินหน้ายู่ยี่มาจากห้องด้านหลัง

ผมควักบัตรเครดิตมาสเตอร์ การ์ด ตามที่เห็นจากป้ายมีให้บริการทั้ง อเมริกันฯ,วีซ่า และทุกยี่ห้อในโลกธุรกิจ ส่งให้เธอช่วยเช็คว่าใช้ได้เท่าไหร่?

เธอคว้าการ์ดด้วยหน้าตาที่ยังไม่หายง่วงงุน หายไปด้านหลังอึดใจก็ออกมาบอก ใช้ได้เต็มที่ 20,000 ริงกิต (200,000 บาท)

ผมขอชิป 5,000 ริงฯ(50,000บาท) ก็พอ ส่งหนังสือเดินทางให้ตรวจ กรอกเอกสารอีก2-3แผ่นก็เรียบร้อย รับชิปมาเติมเชื้ออีกห้าพัน ประสานักพนันที่ถือเคล็ด...

"สายป่านยาว ได้เปรียบ"!

ทำเป็นเดินเตร็ดเตร่โต๊ะโน้น โต๊ะนี้ที่ยังเปิดอีกพัก ผมก็กลับไปโต๊ะเดิม เลือกทิศที่นั่ง เลือกชัยภูมิใหม่ ขยับไปนั่งตรงโค้งหัวโต๊ะ เวลาแทงต้องเอื้อมตัวเล็กน้อย ไม่ใช่ปัญหา

สำรวจสถานการณ์ นายหัวที่ครึกครื้นเฮฮาเหมือนม้าตีนต้น ดูเหมือนจะเพลาความฮึกเหิม ผมขอกระดาษจดแต้มคนนั่งข้างมาดู ปรากฏว่า ไพ่ออกมั่วไม่มีจังหวะจะโคน แดง 2 ที น้ำเงิน 1 ที

หรือน้ำเงิน 3 ที ทำท่า 'มังกรน้ำเงิน' จะอาละวาด แต่ดันหางขาดฝ่ายแดงมาแทนเสียนี่ หน้าไพ่สะเปะสะปะอย่างนี้ ต้องใช้สัญชาติญาณในตัวตัดสิน

ผมวางฝั่งน้ำเงิน 3,000 ริงฯ...แน่ละภาพจำของหลายคนยังคิดว่าผมเป็นตัวนำโชค(ร้าย) รีบวางแดงฝั่งตรงข้ามทันที

กลับมารอบนี้ ไม่เหมือนเดิม...ไพ่ออกน้ำเงิน 8 แต้มกินสบายๆ ผมหัวเราะในใจ เห็นหลายคนตบโต๊ะฉุนเฉียว

ใจเย็นตามสภาพอากาศ ผมไม่แทงทุกตา บรรจงแทงตามที่ใจสั่งมา สัญชาติญาณสั่งการ ยืนพื้นเล่นทีละ 3,000 ริงกิต ไม่เบิ้ล ไม่ลด ถูก 3 ทีก็ได้ทุนคืน

ผมรอกระทั่งไพ่ใกล้หมดขอน แทงถูกอีก 2 ตา คว้ากำไรข้ามฟากมารวมกับของเดิมตอนกลางวันเป็น 10,000 ริงกิต ได้เวลาโบกมือบาย 'เกนติ้งฯ' รักษาสถิติผู้พิชิตเอาไว้ หอบชิปไปขึ้นเงิน กลับขึ้นห้อง นอนหลับข้างเพื่อนสาวอย่างมีความสุข!

ตื่นสายทานบุฟเฟ่ต์ฟรีของโรงแรม คืนห้องใช้บริการแท็กซี่ไม่รอรถฟรีที่ออกตามเวลาซึ่งรอนานมาก ไปไหว้พระที่วัด...

"ชิน สวี" สร้างโดยเจ้าของคาสิโน ใช้เงินก่อสร้างมากกว่าพันล้านบนเนื้อที่เกือบ 50 ไร่หรือ 28 เอเคอร์ตามเอกสารของวัดที่หยิบติดมือมาดู ตระหง่านอยู่กลางความสูงกว่า 4,000 ฟุต วัดเหนือขุนเขาใช้เวลาก่อสร้างนานเกินสิบปี ห้วงเวลาที่ผมกับเพื่อนสาวแวะสักการะ(ปี 2536) ยังไม่เสร็จสมบูรณ์ มาลุล่วงเป็นทางการปีถัดมาคือ 2537

วัดยิ่งใหญ่นี้สร้างขึ้นเพื่อรำลึกและเป็นอนุสรณ์แด่ปรมาจารย์ ชินสวี ชาวฟูเจี้ยนผู้เรืองนาม เจ้าของคาสิโนมาจากฟูเจี้ยนคงได้รับพรจากท่านจนชีวิตรุ่งเรือง จำเริญไร้คนเทียบขนาดนั้น จึงลงทุนสร้างวัดไว้เป็นอนุสรณ์สถานศักดิ์สิทธิ์ยิ่งใหญ่อลังการ

เจดีย์ 9 ชั้นทะยานยอดแทงทะลุเมฆแบบมหายานทางจีนแผ่นดินใหญ่ผสมผสานลัทธิเต๋า คือจุดเด่นของวัดชินสวี

หมายเหตุ...ภาพประกอบนำมาจากเพจทัวร์ท่องเที่ยวเกนติ้งฯ ขอขอบพระคุณ

ชมทางซ้ายมือของภาพจะเห็นทะเลเมฆหมอกคลุมผืนป่าขุนเขาอยู่ต่ำกว่าเจดีย์ เป็นวัดที่สวยงามน่าทึ่งมาก
------------------------
ส่วนอื่นๆอันน่าชมคือ รูปปั้นปรมาจารย์ชิน สวี ให้เข้าไปไหว้ขอพร รูปปั้นใหญ่พระบรมมหาศาสดาตามแบบชาวจีน พระโพธิสัตว์กวนอิมอวโลกิเตศวร พระอรหันต์มหากัจจายนะ ที่คนบ้านเราเรียก"พระสังกัจจาย"!

อีกเหล่ารูปปั้นเทพเซียนอิริยาบทต่างๆโอ่อ่าสง่างามเรียงรายน่าดูชม สวนดอกไม้สะพรั่งบนขุนเขา สถานที่ปฏิบัติธรรม ฯลฯ

รวมความ...เป็นวัดใหญ่กลางภูผา พนาสวรรค์ เหมาะแก่การดื่มด่ำกับบรรยากาศและซาบซึ้งในมนต์เสน่ห์แห่งสายธารธรรม ควรให้เวลาในการเที่ยวชมสักการะสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั่วถึงเยี่ยง 'ครั้งหนึ่งในชีวิต' ที่คุ้มค่า อย่าเที่ยวดูแล้วผ่าน แค่ถ่ายรูปเป็นที่ระลึกเหมือนผม

ทุกอย่างที่นี่ฟรี ไม่เสียเงินค่าเข้าชม ผู้สร้างอาจต้องการ "ไถ่บาป" ที่ทำอาชีพนี้ไปด้วยในตัว จึงลงทุนสร้าง "แดนธรรม" อย่างมโหฬาร!

แต่ก็แปลก..."แดนบาป"อย่างคาสิโน เกนติ้ง กลับมีผู้คนแห่เข้าไปสุมหัวเล่นคลาคล่ำ...

'แดนธรรม-แผ่นดินสวรรค์' ดันมีนักท่องเที่ยวเข้ามาชื่นชมดื่มด่ำลิ้มชิม สัมผัสความงดงามทั้งตาและใจน้อยกว่ากันมาก!!!

ฤานี่เป็น ธรรมชาติมนุษย์ในโลกหล้า หลงใหลได้ปลื้มกับแสงสียั่วยวนตา"ชาวนรก" มากกว่าความงดงามเรียบง่ายด้วยศิลปทางธรรมและธรรมชาติของ "ชาวสวรรค์"???

ผมปุจฉา วิสัชนาเล่นๆกับเพื่อนสาวระหว่างทางที่แท็กซี่เลื้อยลัดเลาะลงตีนเขาเพื่อมุ่งตรงรวดเดียวสู่สนามบิน การเดินทางที่ผมไม่แนะนำนักท่องเที่ยวทั่วไป เพราะสิ้นเปลืองค่าใช้จ่ายสูง ผมประพฤติได้เพราะเป็นเงินได้จากน้ำพักน้ำแรง เคี่ยวกรำด้วยฝีมือตัวเอง...

คิดง่ายๆว่า อภินันทนาการจาก"เกนติ้งฯ" ก็พอไหว!

ตบท้ายทีเด็ดด้วยเรื่องแปลกประหลาดที่ผมต้องขอเล่าเป็นไฮห์ไลท์การเดินทางทริปนี้..."เรื่องจริง" ไม่อิงนิยายทั้งดุ้นว่า...

เมื่อกลับถึงกรุงเทพฯ 2 หรือ 3 เดือนต่อมา ผมก็นึกขึ้นได้ รูดการ์ดที่เกนติ้งฯเปลี่ยนเป็นชิปไว้ 5,000 ริงฯ(50,000฿) ก็เช็คดูบัญชี...ธนาคารเรียกเก็บเงินส่วนนี้ไปแล้วหรือยัง?

อัศจรรย์ใจอีกครา ไม่มีการเรียกเก็บเงิน ตัดเงินในบัญชีจากการ์ดแม้สลึงเดียว...!

จำเนียรกาลผ่านยาวนาน ตราบถึงวันนี้ ก็ไม่ได้จ่ายเงินนั้น!!

แสดงว่าพนักงานรอบดึก เธอเผลอเรอด้วยความง่วง ทำเอกสารหรือใบสลิปที่ผมเซ็นหล่นหาย หรืออะไรจะเกิดขึ้นก็ตามที ทำให้ผมกำไรโดยไม่ตั้งใจ ไม่มีเจตนาใดๆอีก 50,000 บาท

หากบังเกิดเป็นคดีความ เรื่องนี้ก็หมดอายุความไปเป็นสิบปี นำมาเล่าแถมทิ้งท้ายไว้ตรงนี้...ว่า

ทริปอัศจรรย์เหนือขุนเขา 'ไต่ภูผา ย่ำเมฆา ในอ้อมกอดธาราหมอก' แห่ง "เกนติ้ง ไฮห์แลนด์" กำไรท่วมท้น...ขอบพระคุณ อมิตตาพุทธ!!!

 

วันที่ ๗ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๖๖ ตรงกับวันอาทิตย์ แรม ๓ ค่ำ เดือน ๖ ปีเถาะ
ใส่บาตรในเช้าวันนี้
โมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ ปัจจุบันเนกาเล

 

สวัสดีครับพี่วันท่านบก.และสมาชิกทุกท่าน ซีรี่ย์ท่องโลกคาสิโนที่พี่วันนำมาลงใหม่นี่สนุกตื่นเต้นแค่เริ่มอ่านก็เหมือนได้แลกเปลี่ยนประสบการณ์ระดับVvip หากมองเรื่องการทำบุญเป็นการลงทุนในโลกหน้า เรื่องของเพื่อนพี่วันท่านนี้นับเป็นการลงทุนระดับโคตรเซียนสัประยุทธ์ที่เต็มไปด้วยไม้เด็ดกลเม็ดเคล็ดลับ ซึ่งในวิชาเศรษฐศาสตร์ 101 ไม่ได้เขียนไว้ ยังสอดแทรกด้วยเรื่องเหนือโลกหาอ่านที่ไหนไม่ได้ถ้าเป็นหนังสือนี่วางไม่ลงเลยครับ

ท่านบก.เอาเครื่องรางระดับตำนานให้ชมแฟนเครื่องรางนี่ต้องซู้ดปากว่าแซ่บมาก เป็นกำลังใจให้ท่านบก.หายโดยเร็ววันครับ
ปี 65 ที่ผ่านมาคุณแม่ผมที่อายุใกล้จะ 80 คนที่อายุเยอะที่มีการใช้งานร่างกายสะสมมามากย่อมมีความเสื่อมเป็นธรรมดาคุณแม่อยู่ดีๆก็มีอาการปวดก้มไม่ได้เอี้ยวตัวหมุนคอไม่ได้โดยโรคที่เป็นก่อนหน้านั้น 2 สัปดาห์คือโรคท้องร่วงรุนแรง ซึ่งผมพาไปหาหมอเปลี่ยนรพ.3 แห่งรัฐเอกชน, รัฐบาลที่สุดท้ายเป็นรพ.มหาราชประจำจังหวัดหมอวินิจฉัยไม่ถูกคุณหมอแพทย์หญิงประจำบ้านถึงเอ่ยปากบอกว่ายายเป็นอะไรเนี่ยหนูหาสาเหตุไม่เจอเลย

ผมจึงต้องคิดต้องหาแนวทางใหม่พาแม่ไปหาอาจารย์ที่รู้จักท่านใช้วิชาทำนายโดยให้ขึ้นกะลาผ่าครึ่งแต่หงายแล้วมีไม้กระดานยาวสัก1เมตรพาดด้านบน ลักษณะเหมือนเรายืนอยู่บนลูกข่างมีไม้พาดด้านบน โดยมีกะลาเป็นจุดหมุน แขนก็จับเสาหรือขอบประตูไว้ 2ด้าน ให้คนที่ต้องการทำนายขึ้นซึ่งผมเป็นคนขึ้นไปแทนแล้วถามว่าเป็นอะไรเสร็จท่านเชิญครูมา โดยมีคำถามต่างๆไม้จะหมุนไปในด้านซ้าย-ขวาจนได้คำตอบ (ท่านถามได้ทั้งภาษาไทยจีนเขมร เราไม่ได้รู้ความหมายแต่ก็หมุนได้ยังมีวิชาคล้ายๆกันเช่นอัญเชิญเทพจีนลงในกระจกกลมใหญ่มีคนจับ 2ด้านและมีแขนไม้สำหรับเขียน หรืออีกแบบ ท่านเรียกว่าครูผีหม้อก็จะเอาหม้อนึ่งข้าวมาสวมเสื้อแล้วที่แขนก็สอดไม้แทนแขนหมุนซ้ายขวาเขียนบนถาดข้าวสารได้เช่นตัวเลขอันนี้ผู้ถามๆในใจก็จะได้คำตอบหรือมีวิชาแกว่งเต้าปูนแกว่งธนู และวิชาบาตรหมุนอันนี้นักบวชมาเรียนและเอาไปทำนายทายทักได้แม่นมาก)

จากการขึ้นกะลาปรากฏว่าคุณแม่ปะทะกับเจ้าที่อาจารย์เรียกว่าผีในบ้านท่านว่าเขาไม่เจตนาเป็นช่วงดวงคุณแม่ตกบังเอิญมาปะทะเจอกัน (เรื่องเจ้าที่นี้ผมเคยเห็นกับตาตัวเอง 3 ครั้งในบ้านครั้งแรกเห็นเมื่อมองผ่านหน้าต่างไปทางรั้วเพื่อนบ้าน ครั้งที่ 2 เห็นแถวในครัวนึกว่าคุณแม่ ครั้งที่ 3 เห็นตอนอยู่ในครัวมองไปทางห้องเก็บของทั้ง 3 ครั้งเห็นเป็นสีขาวถ้าสีดำนี่จะเป็นพวกพราย) พอเสร็จท่านก็บอกวิธีแก้ ให้เลี้ยงเจ้าที่ท่านเรียกผีในบ้านโดยมีไก่ต้มมีเหล้ามีข้าวสวย ให้จุดธูปในบ้านแล้วเอานำไปวางนอกบ้าน แล้วอาจารย์ว่าถ้ามีหมามีแมวมากินอย่าไล่ยิ่งจะหายเร็ว เสร็จแล้วหลังจากที่เลี้ยงแล้ว เดี๋ยวก็จะเจอ หมอแผนปัจจุบันที่สามารถรักษาได้ก็รักษาตามแพทย์แผนปัจจุบันไป

ซึ่งผมก็ไปทำตามนั้น และอีก 2 วัน บ้านท้ายซอยซึ่งเป็นพยาบาลที่รู้จักกันก็มาเยี่ยมคุณแม่แล้วบอกว่าคุณพ่อเขาก็เคยเจอแบบนี้เนื่องจากคุณแม่มีอาการนอนแล้วยันตัวเองลุกไม่ได้ต้องให้คนช่วยดึงตัวขึ้นมา มีอาการเอี้ยวคอไม่ได้กินน้ำต้องผ่านหลอดดูดแถมกินข้าวได้แค่ 2-3 ช้อนต่อมื้อได้น้องสะใภ้ที่เป็นพยาบาลบอกว่าแบบนี้ต้องให้อาหารเสริมเพราะ ดูแล้วเหมือนพอกินข้าวไม่ได้แล้วร่างกายทรุดโทรมจึงให้กินนมอาหารเสริมยี่ห้อเอนชัวร์ผู้สูงอายุควรกินเสริมอาหารที่อาจไม่พอ ซึ่งจริงๆแล้วไม่ต้องใช้ยี่ห้อนี้ก็ได้ มีหลายยี่ห้อที่ราคาถูกกว่ามาก และไม่ใส่คอร์นไซรัปสารให้ความหวานราคาถูกแต่กระตุ้นการผลิตอินซูลินมากตับต้องทำงานหนักไม่ดีต่อร่างกาย แต่จะใช้ยี่ห้อนี้ก็ได้เพราะหลังจากที่คุณแม่ผมก็กินอยู่ 2 เดือนก็เลือกชนิดไม่มีสารคอร์นไซรัปแทนครับ

หลังจากผมได้รับคำแนะนำจากพยาบาลท้ายซอย ก็พาคุณแม่ไปคลินิกหมอก่อกู้การแพทย์ถือว่าเป็นโชคดีครับ เพราะไปเจออาจารย์หมอ ที่ตรวจเร็วแต่เก่งปัจจุบันตอนนี้ท่านอายุ 75 แล้ว แต่ยังไปช่วยตรวจที่โรงพยาบาลมหาราชอาทิตย์ละ 1 วันท่านว่าเพื่อนท่านหยุดกันหมดแล้วแต่เรายังไปช่วยอยู่ จากประสบการณ์ที่ท่าน รักษาคนป่วยมา 50 ปีจึงง่ายต่อการวินิจฉัย และรักษาท่านบอกเลยว่า เอกซเรย์คอและ กระดูกสันหลัง ปรากฏว่าคุณแม่ท่านกระดูกสันหลังคดเพราะสมัยเด็กยกหนัก ในส่วนของกระดูกคอทรุดบางข้ออาจารย์หมอบอว่าเป็นปกติผู้สูงอายุเนื่องจากใช้งานมานาน

อาจารย์หมอท่านบอกแบบนี้ครับ ให้อยู่บ้านเฉยๆไม่ต้องทำงานเชื่อผมแล้วจะสบาย ซึ่งคุณแม่ผมถามว่าถ้าจะขุดปลูกต้นไม้ได้ไหม อาจารย์หมอบอกว่าแค่เอี้ยวตัวเร็วๆ ก็ยังไม่ควรเลยเพราะอายุเยอะแล้ว และมีคำถามที่ถามว่าบางวันคุณแม่มักจะมีไข้ต่ำๆเป็นเพราะอะไร ท่านก็ตอบได้ทันทีเลยว่าเป็นไปได้ว่าคนป่วยกินข้าวได้น้อยแล้วไปทำงานโน่นนี่พลังงานไม่พอ ร่างกายก็จะสลายไขมันมาใช้เป็นพลังงานในกระบวนการนี้ทำให้เกิดไข้ต่ำได้ คำตอบที่คุณหมอให้มานี่ผมเข้าใจเลยครับว่า ประสบการณ์ 50 ปีแบบไม่ใช่ธรรมดาเป็นยังไง

หลายสัปดาห์ก่อนผมเจอผู้รับเหมาซึ่งเป็นเจ้าของรถขุดแบคโฮที่มาทำงานให้หน่วยงานหนึ่ง เห็นเขาห้อยพระของหลวงพ่อฤาษีอยู่ ก็เลยไปทักหาว่าพี่ห้อยของหลวงพ่อฤาษีด้วยเหรอ พี่เขาก็เอามาอวดใหญ่หลายบอกว่าห้อยมาตั้งนานผมถามแกต่อไปว่าห้อยแล้วเป็นไงแกบอกว่างานทำไม่ทันเฉพาะรถแบ๊คโฮลมี 6 คันรถขนดินอีกหลายคัน ยังเก็บสะสมอีกเหรียญพระ 20 พระหางหมาก 500 พระคำข้าว 300 ตามรูป พระแกถ้าไม่สมบุกสมบันมากก็พลังงานมากเหมือนกรอบจะแตกร้าวทุกองค์เลยตัวแกชอบเล่นหวยก็ถูกหวยบ่อยส่วนคาถาที่แกสวดผมถามไปแกบอกว่าสวดแค่คาถาเงินล้านเพียงจบเดียวทุกเช้าแบบนี้ ผมเขียนไว้หลายวันเพิ่งได้เรียบเรียงนำมาเล่าสู่กันฟังครับ

 

หลบไอร้อน 40 ° ไปทำธุระแถวชานเมืองทั้งวัน กว่ากลับเข้าเคหาก็ค่ำมืด ยังดีที่ไม่ถึงกับร่วมอนุโมทนาบุญใส่บาตรเช้าวันอาทิตย์ข้ามวัน

 

ท่านอัครฯเรียบเรียงความมา 2-3 เรื่อง อ่านยาวจุใจได้ใจความหลากหลาย

เรื่องสำคัญคือการพยายามรักษาและหาอาการคุณแม่ที่ป่วย ทั้งทางวิทยาศาสตร์-ไสยศาสตร์ ทำทุกวิธี..."ไม่ได้ด้วยเล่ห์ ต้องเอาด้วยกล ไม่ได้ด้วยกล ต้องพึ่งมนต์คาถา" เป็นเรื่องราวยอดคุณลูกที่อ่านแล้วประทับใจมาก

ขอให้คุณแม่มีสุขภาพแข็งแรงยิ่งๆขึ้น เป็นร่มโพธิ์ไทรลูกหลานอีกยาวนาน อายุ 80 สำหรับยุคสมัยใหม่ถือว่า ยังสู้กับสังขารได้สบายมาก คุณแม่ท่านผบ.ผมวัยเฉียดร้อยยังแข็งแรงดีอยู่เลย

เรื่องคนขับรถหนักที่บูชาพระคำข้าว-หางหมาก หลวงพ่อฤาษีฯก็ดีต่อใจ ทุกอย่างขอให้แน่วแน่ อย่ารวนเรในการนับถือศรัทธา ก็บังเกิดปาฏิหาริย์แม่นมั่น นี่ขนาดท่องพระคาถา"ปัจเจกฯ" แค่วันละ 1 จบ ถ้าขยันว่าวันละ 108 จบ สงสัยจะมีรถ 10 ล้อเพิ่มเป็น 108 คัน!

หลวงพ่อฤาษีฯวัดท่าซุง ท่านก็พร่ำเตือนลูกๆเสมอเมื่อยามมีสังขารว่า การเคารพนับถือพระรัตนตรัยสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ต้องทำตัวเป็น "คนโง่"ครับ อย่าอวดฉลาดเหลือล้น เชื่อถือครูบาอาจารย์สอนก็ปฏิบัติตามเข้าไปเถอะ ครูไม่พาตกเหวตกคลองแน่นอน เมื่อสติปัญญาเราบอกด้วยว่า "ใช่" ก็อย่าทำตัวอวดรู้เกินครู วิจิกิจฉามันซะทุกเรื่อง อย่างนั้นบูชานับถืออะไรก็ไม่เกิดผล

ส่วนเครื่องรางที่เทพศาสตราของเราเอามาให้ยลยกครึ่งยก ก็ดีต่อตาต่อใจเป็นองค์ความรู้สำหรับผู้ชื่นชอบด้านนี้ ท่านบก.หลังโชว์เสร็จก็หายไปอีกหลายวัน ไม่ทราบอาการแผลผ่าตัดเป็นอย่างไรบ้าง?

แต่คนที่ผ่านป่าดงพงพี สัตว์ร้ายเขี้ยวงา อสรพิษ...ผ่านเรื่องแปลกๆพิศดารสารพัดอย่างท่านบก. เขาจัดอยู่ในจำพวก "กระดูกเหล็ก" คนหนึ่ง...เดี๋ยวก็ฟื้น!!!

ท่องโลกคาสิโน ว่าไป 2 ประเทศ แต่กินแรง-กินเวลาผมมากเอาการ เพราะต้อง"ฟัง" ซ้ำซากจนหูชาหลายเที่ยว เพื่อทำความเข้าใจกับวิธีต่อสู้อันเหนือชั้น-เหนือจินตนาการ อย่างเรื่องแรกถือว่าเหนือโลกเอาเลย ดังนั้นอย่างที่ผมเคยพร่ำบอก...เรื่องเหล่านี้ คนรู้-เขียนไม่เป็น...คนเขียนเป็นก็ดันไม่รู้ ยากเหลือเกินที่จะจับมา "มิกซ์" จัดสัดส่วนผสมลงตัว ร่ายเรื่องราวออกมา ไม่ให้ล้ำเส้นศีลธราม หรือทำให้คนหลายคนที่ไม่เคยรู้เรื่องแตะต้องอบายมุขเลยในชีวิตนี้ ตกใจว่า โลกที่เหลือเชื่ออย่างนี้ มีด้วยหรือ?

บางคนก็อาจรู้เห็นคาสิโนบ้างจากในหนัง เคยปั่นแปะ เล่นไพ่ดัมมี่พนันเขกหัวเข่า หรือเดิมพันกินน้ำกินท่ากับเพื่อนฝูงบ้าง แต่ขอให้เชื่อ...โลกที่ท่านอัครฯว่าระดับ V VIP อย่างเรื่องนี้ คงยากจะเคยพบพานหรือทราบระดับ "อินไซด์" ของผู้ที่ผ่านเข้าไปเกลือกกลั้วตัวจริง!

เขียนยากและเปลืองเวลากว่า "นักขุดกรุฯ"หลายเท่าเชียวครับ คงต้องพักยกสักระยะ หยิบพระเครื่องวัตถุมงคลมาให้ร่วมบุญ-ทำบุญกันบ้าง ส่วนเรื่องวิถี "คนบาป"ที่บางครั้งเขาก็อยู่ในคราบนักบุญ ทำบุญมากไม่แพ้ใคร...ขอวางไว้ชั่วครู่!

ขอบคุณท่านอัครฯกับเรื่องเล่าดีๆหลายประเด็น วิธีหา "สาเหตุ" การป่วยคุณแม่ด้วย "หมอครู" ก็ล้ำลึก เป็นศาสตร์โบราณน่าสนใจมากครับ

 

วันที่ ๘ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๖๖ ตรงกับวันจันทร์ แรม ๔ ค่ำ เดือน ๖ ปีเถาะ
ใส่บาตรในเช้าวันนี้
โมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ ปัจจุบันเนกาเล

 

ตอนนี้หนูกำลังศึกษาโหราศาสตร์ไทยอยู่ค่ะ
พอดูย้อนไป ตอนช่วงวันเวลาที่ผ่านไปแล้ว ก็ช่างตรงกับเวลาที่ดาวจรเคลื่อนมาเล็ง มาทับในเรือนภพต่างๆจริงๆ
แต่เราที่เป็นผู้ศึกษาธรรม และผู้ปฏิบัติภาวนา ก็ไม่ได้ใช้เพื่อความงมงาย

เราใช้เพื่อระมัดระวัง และ เพื่อทำบุญด้วยสิ่งของให้ถูกเคล็ดถูกดาวเท่านั้น
(ปล.ยังอยู่ในช่วงศึกษาค่ะ)

 

เรื่องนี้เคยได้ยินและได้เห็น เลยตอบได้ว่ามีจริง

ส่วนเรื่องอาการป่วยของมุ ตอนนี้ก็เข้าวันที่ 12 วัน มุยังลงน้ำหนักเท้าซ้ายนาน ๆ มากไม่ได้ เดินขึ้นบ่อยๆ ไม่ได้ และมีนัดพบอาจารย์หมอที่คลีนิค บ้างก็ใส่แผ่นพยุงหลัง ช่วงนี้เลยเป็นเด็กดี และ ไม่ค่อยไปไหนทั้งสิ้น เน้นการทำงานออนไลน์

มุอาศัยวันว่างทำความสะอาดหิ้งพระ จัดห้อง ให้ห้องมีพื้นที่กว้างมากขึ้น ย่อยเอกสารที่ไม่เกี่ยวข้องไปเยอะ ยังคงคิดถึงคุณลุงและแฟนคลับนักขุดทุกท่าน มุเล่าเรื่องอุบัติเหตุให้หลวงพี่ฟังว่า หลวงพี่คะ มุไม่ได้ห้อยพวกมหาอุด ทำไมไม่มีบาดแผล เสี้ยววินาทีที่ผลักกระเป๋าไปรองการกระแทกหัว คอ ช่วยลดอาการบาดเจ็บได้

หลวงพี่ถาม เอ็งห้อยอะไรที่คอเราน่ะ มุไล่รายการพระไป ท่ามบอกนั่นแหละมหาอุดทั้งนั้น พระสายหลวงพ่อ แต่หากจะให้ดี หนูห้อยหลวงปู่ทวดสักองค์ ล่าสุดมุพึ่งถวายหนังสือด้านวิศวกรรมสำหรับสร้างวัดไป การออกแบบศาลา เจดีย์ต่างๆ หายากทีเดียว ก็ร่วมอนุโมทนาด้วยกันนะคะ

@wanwi นักเสี่ยงโชคมีเคล็ดหรือความเชื่ออะไรบ้างไหมคะ ก่อนเล่นเสี่ยงโชค เช่นของบ้านมุช่วงวันหวยออก ห้ามรับอะไร หรือ ห้ามกินลาบ ไม่งั้นจะไม่ถูกหวย เพราะลาภลงหม้อไปหมด

 

เกือบดึกอีกหนึ่งวันสำหรับการเข้ากระทู้ วันหยุดยาวประดังติดต่อกัน 2 วีค ทำให้งานคั่งค้างรอสะสางหลายเรื่อง

เข้ามาได้แล้วก็แวะอนุโมทนาบุญยามเช้าไม่ปล่อยข้ามวัน บุญเรียบง่าย ให้ภิกษุพอมีรับประทานแค่อิ่ม...ไม่เหลือ ไม่สะสม ไม่บ่มกิเลสให้เอาทรัพย์ไปฝังทีเป็นร้อยล้านเหมือนสมีผีผ้าเหลืองเปลืองข้าวสุกที่เป็นข่าว

ลาภสักการะ เงินทองเข้าที่ไหนมาก ฉิ..หายบรรลัยวายป่วงที่นั่นทุกวงการ พระพุทธองค์จึงชี้บอกพระอานนท์ว่าเงินที่หล่นอยู่..."นั่น อสรพิษ"!!!

เงินทองเป็นสิ่งจำเป็นในยุคทึ่ พระก็ต้องพึ่งตัวเอง ค่าใช้จ่าย สร้างวัด ค่าน้ำค่าไฟ ดูแลศาสนสถาน ไปหาหมอเมื่อเจ็บป่วย ฯลฯ แต่ก็ไม่จำเป็นสำหรับ เหลือไปสะสม ถ้ากรรมการวัดมีความเข้มแข็ง และเป็นทีมคะคานอำนาจกันไว้ การบริหารอสรพิษก็โปร่งใส อย่าให้พระต้องลงมาจับเงิน วุ่นวายกับอสรพิษร้ายตัวนี้มาก กระทั่ง "ตบะแตก"

แต่ก็เป็นเรื่องยากลำบาก เอาการ ในการบริหารอสรพิษ บังคับให้มันเชื่อง โดยเฉพาะ "บังคับกิเลสตนเอง"

ฉะนั้น... "ทางสายกลาง" ที่พระพุทธองค์ทรงประทานไว้ พึงนำมาใช้ได้ในทุกเรื่องและทุกกรณี ความพอดี ก็จักบังเกิด พระดีก็ไม่เสียพระ เสียผ้าเหลือง ซึ่ง พระสงฆ์ที่ดีจริง ท่านย่อมเข้าใจ เข้าถึง รู้จัก "ทางสายกลาง" มากกว่าเรา-ท่านเยอะ

ยกเว้น "แพะ"เท่านั้นที่ไม่รู้!!!

 

ความรู้ร่ำเรียนไม่รู้จบ เรื่องนี้จบก็ไปเปิดประตู แง้มหน้าต่างแลเรื่องอื่นที่น่าสนใจต่อไป ตราบที่ยังมีกำลังวังชา สมองไม่เฉื่อยชา

โหราศาสตร์ เป็นวิชาน่าสนใจ ผมยังอยากเรียน แต่คิดอีกทีวัยมันเกินเรียนไปหน่อย ก็อาศัยเพื่อนฝูงที่พอเป็น ถามไถ่กันแทน ถูกบ้าง-ผิดบ้าง เอาเป็นแนวทาง เป็นเข็มทิศอย่าจริงจังมาก

น้องจิ้งเพิ่งเริ่มเรียน แถวๆนี้ก็มีคนที่พอแนะนำได้ ถ้าหากติดขัด..."ท่านอัครฯ" เรานี่เอง อย่างไรก็ไปฝากตัวเป็นศิษย์แบบครูพักลักจำก็ยังไหว...

ขัดข้องใจ 'อิหยังหว่า'? ก็ลองพีเอ็ม หลังไมค์ไต่ถามดู เพราะคนที่ผ่านประสบการณ์พอแรงย่อมแนะนำได้ดีและเหนือกว่า คนที่เราเรียนด้วยกันแหงๆ

 

ด็อกเตอร์ป่วยในยามอากาศร้อนหนัก เป็นเวลาพักอันเหมาะสม ดีกว่าซ้อนแมงกาไซด์ไปทำงานผจญภัยหวาดเสียวทุกวัน ไม่เจออุบัติเหตุ ก็อาจเป็นลมแดดสโตรกหล่นท้ายรถเอาง่ายๆ

อุตส่าห์แหวกคิวพักคิวเจ็บ เข้ามาทักทายยาวเฟื้อยก็ไม่ตอบอะไร ขอตอบตอนท้ายที่ถามเรื่องถือเคล็ดโชคลาง วันหวยออกละกัน

ปกติ"เคล็ดนำโชค" ของแต่ละคนจะไม่เหมือนกัน มันแล้วแต่โฉลกใครโฉลกมัน ถ้าเป็นแฟนฟุตบอลอาจเคยอ่านพบว่า นักเตะดังๆมากมายในโลกนี้ "ถือเคล็ด" แตกต่างกันเยอะ

บางคนต้องสวมถุงเท้าคู่เดิม สตั้ดถึงจะเก่าก็ไม่เปลี่ยนทั้งที่มีเงินเป็นพันล้าน เสื้อก็ต้องใช้ตัวเดิม ไม่ขาดไม่ยอมใส่เสื้อใหม่ฯลฯ

นักพนันนี่แหละเคล็ดเยอะที่สุด เล่าไม่หวาดไหว ทุกคนล้วนถือโชคลางแตกต่างกัน ห้ามแขวนพระบางองค์ แขวนพระองค์นี้แล้วเฮง ห้ามวอแวกับสัตว์ 2 เท้าก่อนเข้าบ่อน เป็นต้น

เขียนจริง คงทำวิทยานิพนธ์แข่งกับด็อกเตอร์สบายบรื๋อ เอาแค่นี้ก่อนนะ

สำหรับเรื่องหวย อันนี้เป็นโชคชั้นสูง ต้องประกอบด้วยบุญเก่า ไม่ต้องมีเคล็ดมาก อยากแทงตัวไหนเชิญแทงไปเลย แต่ถึงขนาด "ไม่กินลาบ" ของอร่อยวันหวยออก ผมว่าเกินไปหน่อย สมควรกิน เพราะเท่ากับเราตัดไม้ข่มนาม "กินมันล่วงหน้า" ทุกลาภผลจะได้ทะยอยเข้ามาให้เรารับประทานไงล่ะ-ฮ่า!

 

วันที่ ๙ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๖๖ ตรงกับวันอังคาร แรม ๕ ค่ำ เดือน ๖ ปีเถาะ
ใส่บาตรในเช้าวันนี้
โมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ ปัจจุบันเนกาเล

 

สวัสดีครับอาจารย์วันวิ พี่น้องทุกท่าน
อนุโมทนาบุญกับอาจารย์ฯ พี่น้องทุกท่านครับ
ขอให้รวยสุข รวยเงินทอง ทรัพย์สินเพิ่มพูน สุขภาพแข็งแรงทุกท่านครับ สาธุ
ติดตามเปิดโลกทัศน์ที่ไม่เคยรู้อีกมุมหนึ่งของคาสิโน
*เมื่อวานโพสต์ไม่ขึ้นเครื่องมีปัญหา* ขอบคุณครับ

 

หลังมื้อเที่ยงข้าวเรียงเม็ด เข้ามาร่วมอนุโมทนาบุญมื้อเช้า อากาศร้อนวิปริตวันนี้ผ่อนคลายนิดหน่อย เป็นสัญญาณที่ดีสำหรับคนที่เป็นกังวลบิลค่าไฟที่พุ่งปรี้ดในเดือนที่แล้ว