62.ล่องใต้...ชมเกาะ เลาะหาด

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

เดินเล่นชายหาดจนถึงหกโมงเย็นกว่าๆ ก็เดินกลับทางเดิมแต่ปรากฏว่า ประตูด้านหลังรีสอร์ทปิดเสียแล้ว จึงต้องเดินย้อนมาทางด้านหน้า อาหารมื้อค่ำวันนี้จะทานกันที่รีสอร์ท เป็นบุฟเฟ่ต์อีกแล้ว....
ช่วงนี้มีฝนตกลงมาปรอยๆ เดินกลับห้องพักไม่ได้ รอให้ฝนหยุดก่อน คืนนี้เพื่อนๆ ชวนเล่นน้ำสระอีก แต่สร้อยฟ้าฯ ขอตัว เล่นน้ำกลางฝนจะไม่สบายได้ คืนนี้นอนเร็วหน่อยดีกว่า แต่ที่ว่าจะนอนเร็วยังไงก็เกือบเที่ยงคืนอยู่ดี...

 

เช้าวันที่สี่...

อาหารเช้าก็ บุฟเฟ่ต์อีกนั่นแหล่ะ

​

 

เช้าวันนี้พวกเราต้องอำลาที่พัก เก็บข้าวของลงกระเป๋าเพื่อเดินทางกลับกรุงเทพมหานคร

...Bye Krabi...
​

 

ขากลับผ่านจังหวัดสุราษฎร์ธานีเหมือนกับขามา​

 

​

 

​

 

​

ที่สุราษฎร์ธานี คณะของเราได้แวะไหว้พระบรมธาตุไชยา...

วัดพระบรมธาตุไชยา เป็นอารามหลวงชั้นเอก ชนิดราชวรวิหาร
ตั้งอยู่ที่ ๕๐ หมู่ ๓ ตำบลเวียง อำเภอไชยา จังหวัดสุราษฎร์ธานี เดิมเป็นวัดราษฎร์ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลปัจจุบันทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานพระบรมราชานุญาตให้ยกฐานะขึ้นเป็นพระอารามหลวงชั้นตรี ชนิดสามัญ เมื่อวันที่ ๒๘ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๙๑ มีนามว่า พระธาตุไชยา และต่อมาทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานพระบรมราชานุญาตให้เลื่อนฐานะเป็น วัดพระธาตุไชยา ขึ้นเป็นพระอารามหลวงชั้นเอก ชนิดราชวรวิหาร และพระราชทานนามใหม่ว่าพระบรมธาตุไชยา เมื่อวันที่ ๖ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๐๐ พระบรมธาตุไชยานี้ ตั้งอยู่ห่างจากที่ว่าการอำเภอไชยา ประมาณ ๒ กิโลเมตร ตั้งอยู่ห่างจากสถานีรถไฟไชยาไปทางตะวันตก ประมาณ ๑ กิโลเมตร และตั้งอยู่ห่างจากถนนทางหลวง แผ่นดินสายเอ ๔๑ ไปทางตะวันออกประมาณ ๒ กิโลเมตร

 

อาณาเขตแบ่งเป็น ๒ ส่วน
๑. เขตพุทธาวาส มีกำแพงแก้วล้อมรอบทั้ง ๔ ด้าน ก็แลด้านทิศเหนือและทิศใต้ มีกำแพงยาว ๑๒๗ เมตร ทิศตะวันออกและทิศตะวันตก มีกำแพงยาว ๖๖ เมตร ภายในเขตพุทธาวาส ประกอบด้วยองค์เจดีย์พระบรมธาตุไชยา พระวิหารคดหรือระเบียงพระเวียน พระเจดีย์ พระอุโบสถ พระวิหารหลวง พระพุทธรูปศิลาทรายแดง ต้นพระศรีมหาโพธิ์และพลับพลาที่ประทับ
๒. เขตสังฆาวาส อยู่ทางทิศใต้และทิศตะวันตก ประกอบด้วยกุฏิพระสงฆ์อยู่อาศัย กุฏิวิปัสสนากรรมฐาน ศาลาการเปรียญ โรงเรียนปริยัติธรรม ศาลาบูรพาจารย์ ห้องสมุด และหอฉัน ด้านทิศตะวันตกเฉียงเหนือ มีโรงเรียนวัดพระบรมธาตุไชยา สอนชั้นเด็กเล็กถึงชั้นประถมปีที่ ๖ ด้านทิศตะวันออก มีพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติไชยา

น้องเยาวชนอาสาสมัคร มัคคุเทศน์ประจำวัด ช่วยนำสวดไหว้พระบรมธาตุ และเล่าประวัติความเป็นมา....
​

 

​

ประวัติความเป็นมาของวัด
วัดพระบรมธาตุไชยา เป็นวัดที่เก่าแก่มากสังเกตได้จากโบราณวัตถุ โบราณสถานที่ยังปรากฏอยู่ทำให้ทราบได้ว่าวัดนี้มีมานานหลายวัดหลายสมัย คือตั้งขึ้นแล้วร้างไป แล้วกลับฟื้นฟูขึ้นมาใหม่ในพื้นที่เดียวกัน ดังต่อไปนี้

๑.สมัยทวารวดี มีพระพุทธรูปศิลาขนาดใหญ่เท่าคน และย่อมกว่าเหลืออยู่ในบริเวณจนกระทั่งถึงปัจจุบันนี้ คือพระพุทธรูปปางสมาธิขนาดสูง ๑๐๔ เซนติเมตร หน้าตักกว้าง ๗๔ เซนติเมตร ทำด้วยศิลา ลักษณะประทับบนฐานบัวคว่ำบัวหงาย ขัดสมาธิราบ พระหัตถ์ทั้งสองวางหายซ้อนกัน ขมวดพระเกศาเป็นต่อมขนาดโต อุษณีษ์ปรากฏไม่ชัด ไม่มีอูรณา จีวรบางแนบพระองค์มีแต่ขอบที่ห่อหุ้มอังสะซ้าย อายุราพุทธศตวรรษที่ ๑๑ – ๑๒ ปัจจุบันประดิษฐานอยู่ที่พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติไชยา พระพุทธรูปประทับยืน ซึ่งประทับยินบนฐานบัวลงลักปิดทองทั้งองค์ จีวรห่อคลุม ปลายจีวรตัดตรง รัดประคบมีลวดลาย ไม่มีพระรัศมี เม็ดพระเกศากลมใหญ่ ทำด้วยสิลา ขนาดสูง ๑๔๒ ซม. ปัจจุบันประดิษฐานอยู่ที่พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติไชยา ด้วยเหตุนี้ทำให้เชื่อถือได้ว่าวัดนี้หรือสถานที่แห่งนี้มีมานานแล้วตั้งแต่สมัยทวารวดี คือระหว่าง พ.ศ.๑๐๐๐ - ๑๒๐๐
๒. สมัยศรีวิชัย มีองค์เจดีย์พระมหาธาตุแบบศรีวิชัย ปรากฏอยู่เป็นปูชนียสถานอันศักดิ์สิทธิ์ โดยมิได้รับการดัดแปลงเว้นแต่ตอนส่วนยอด เพราะได้หักพังลงมาและหายสาบสูญไปจึงทำใหม่เป็นศิลปะแบบไทยแล้วยังมีรูปสำริดของ ของพระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ขนาดใหญ่ สวยงามเป็นชิ้นเอกของปฏิมากรรม ปัจจุบันเก็บรักษาอยู่ในพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติพระนคร และมีองค์ขนาดย่อมที่ทำด้วยศิลาอีกหลายองค์ มีมากกว่าในสถานที่ใดๆในประเทศไทย รวมทั้งเศษหักพังของโบราณวัตถุสมัยเดียวกันอีกหลายชิ้น ดังนั้นทำให้เชื่อได้ว่าวัดนี้มีความเจริญรุ่งเรื่องอยู่ในสมัยศรีวิชัย คือระหว่าง พ.ศ.๑๒๐๐ - ๑๕๐๐
๓. สมัยสุโขทัย มีพุทธศิลป์เป็นแบบสกุลช่าง นครศรีธรรมราช โดยได้รับอิทธิพลจากพุทธศาสนา ลัทธิเถรวาท แบบลังกาวงศ์ มีหลักฐานปรากฏว่ามีใบพัทธสีมาคู่แฝดปรากฏอยู่รอบๆ เขตพระอุโบสถเดิมของวัดทำให้เชื่อได้ว่าสมัยนี้ก็มีการปรับปรุงวัดหรือจะกล่าวอีกอย่างหนึ่งว่าในสมัยสุโขทัยซึ่งพ้องกับสมัยนครศรีธรรมราชนั้นวัดนี้ยังคงมีอยู่
๔. สมัยกรุงศรีอยุธยา มีหลักฐานปรากฏมากมายกว่าสมัยใด คือ พระพุทธรูปเป็นพระพุทธรูปศิลาทรายแดงมีมากมายอย่างไม่น่าเชื่อ มีขนาดโตมากกว่าคนธรรมดา ลงมาถึงขนาดเท่าคน และย่อมกว่าแสดงให้เห็นศรัทธาหรือความรุ่งเรื่องของพุทธศาสนาอย่างสูงสุด ในสมัยนั้น ในสถานที่แห่งนี้
๕. สมัยกรุงธนบุรี แม้นจะมีระยะสั้น แต่ก็เชื่อว่าวัดนี้คงเจริญรุ่งเรืองอยู่ โดยจะเห็นได้จากศิลาจารึกที่ใกล้ๆ กัน แสดงถึงการทำนุบำรุง พุทธศาสนาในถิ่นทั่วๆ ไป แต่ว่าโบราณวัตถุที่สร้างขึ้นในสมัยกรุงธนบุรีนี้มีน้อย และแบบที่สร้างขึ้นคงเหมือนแบบสมัยอยุธยานั้นเอง
๖. สมัยกรุงรัตนโกสินทร์ สันนิษฐานว่าวัดพระบรมธาตุไชยานี้คงจะรวมอยู่ในบรรดาสิ่งที่ถูกทำลายโดยพวกพม่าข้าศึกในสมัยรัชกาลที่ ๑ จนกระทั่งลางไปในที่สุดได้มาค้นพบและบูรณะขึ้นใหม่ในสมัยรัชกาลที่ ๕ โดยพระชยาภิวัฒน์สุภัทรสังฆปาโมกข์ เมื่อครั้งดำรงสมณศักดิ์เป็นพระครูรัตนมุนีศรีสังฆาราชาลังกาแก้ว เจ้าคณะเมืองไชยา ระหว่าง พ.ศ.๒๔๓๙ - ๒๔๕๓ เป็นวัดที่ฟื้นคืนขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง การบูรณะที่สำคัญคือตกแต่งองค์พระบรมธาตุเจดีย์ แล้วฉาบปูนผิวบางๆ ทั่วทั้งองค์พร้องทั้งเสริมยอดที่หักไป มีการสร้างพระวิหารหลวงขึ้นมาใหม่ในที่เดิมและสร้างวิหารคดรอบบริเวณล้อมองค์พระเจดีย์และพระวิหารหลวงยก พระพุทธรูปที่เกลื่อนกลาดอยู่เข้าไปประดิษฐานในพระวิหารคดเสียใหม่จนเป็นที่เรียบร้อย ปริมณฑลพระวิหารคดที่ยกขึ้นในครั้งนั้นแคบเข้าของเดิมเพียงเล็กน้อย

 

​

ความสำคัญของวัด
ความสำคัญของวัดพระบรมธาตุไชยาอยู่ที่พระบรมธาตุไชยาซึ่งบรรจุพระบรมสารีริกธาตุของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอันเป็นที่เคารพสักการะของพุทธศาสนิกชนทั่วไป และเป็นพุทธสถานเพียงแห่งเดียวในประเทศไทยที่ยังคงรักษาความเป็นเอกลักษณ์ของช่างศิลปกรรมสมัยศรีวิชัยไว้ได้สมบูรณ์ วัดพระบรมธาตุไชยาจึงเป็นวัดที่มีความสำคัญคู่บ้านคู่เมืองของชาวไชยาและสุราษฎร์ธานีมานานนับแต่โบราณกาล ซึ่งรัฐบาลให้ความสำคัญแก่วัดประกาศขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถานสำคัญของชาติและยกฐานะวัดเป็นพระอารมหลวง

 

​

สิ่งสำคัญภายในวัดพระบรมธาตุไชยา
พระบรมธาตุไชยา เป็นพุทธเจดีย์สมัยศรีวิชัย สร้างตามลัทธิมหายานประมาณ พ.ศ.๑๓๐๐ ในสมัยที่อาณาจักรศรีวิชัยกำลังรุ่งเรืองและได้แพร่อำนาจปกคลุมตลอดแหลมมลายูจนถึงเมืองไชยา ตั้งอยู่ระหว่างพระอุโบสถกับพระวิหารหลวง ล้อมรอบด้วยพระระเบียงคดทั้ง ๔ ด้าน ฐานพระบรมธาตุขุดเป็นสระกว้างประมาณ ๕๐ เซนติเมตร ลึกประมาณ ๖๐ - ๗๐ เซนติเมตร จนเห็นฐานเดิมก่อสร้างด้วยอิฐโบกปูน ซึ่งก่อนหน้าที่จะบูรณะในสมัยพระชยาภิวัฒน์(หนู ติสฺโส) ฐานพระบรมธาตุฝังจมอยู่ต่ำกว่าระดับพื้นดิน ปัจจุบันมีน้ำขังอยู่รอบฐานตลอดปี บางปีในหน้าแล้งรอบๆ ฐานพระบรมธาตุจะแห้งและมีตาน้ำผุดขึ้นมา จนชาวบ้านพากันแตกตื่นและถือว่าเป็นน้ำทิพย์ที่ศักดิ์สิทธิ์สามารถแก้โรคภัยต่างๆ ได้ ต่อมาทางวัดได้ใช้ปูนซีเมนต์ปิดตาน้ำนั้นเสีย ด้านหนึ่ง แต่ตาน้ำอีกด้านยังไม่ได้ปิด

ตาน้ำที่ฐานพระบรมธาตุ
​

องค์พระบรมธาตุเจดีย์ไชยาเป็นรูปทรงสี่เหลี่ยมจัตุรมุขย่อมุม มุขด้านหน้า ทางทิศตะวันออกเปิด มีบันไดขึ้นไปด้านในมีพระพุทธรูปภายในเจดีย์ เมื่อเข้าไปด้านในจะเห็นองค์เจดีย์กลวง มุขทั้งสามด้านทึบหมด ผนังอิฐที่ก่อขึ้นไปแบบไม่สอ เรียงลดหลั่นขึ้นไปจนถึงยอดเจดีย์ ที่มุมฐานของพระบรมธาตุ มีเจดีย์ทิศหรือเจดีย์บริวารตั้งซ้อนอยู่ หลังคาทำเป็นสามชั้นลดหลั่นกันขึ้นไป ในแต่ละชั้นประดับวงโค้งขนาดเล็กและสถูปจำลอง ๒๔ องค์ เหนือขึ้นไปเป็นส่วนยอดเดิมหักชำรุดพังลงมาหมด การซ่อมแปลงใหม่ในรัชกาลที่ ๕ ได้ขยายยอดให้สูงขึ้นกว่าเดิม เริ่มที่คอระฆังทำเป็นดอกบัวขนาดใหญ่ องค์ระฆังเป็นรูป ๘ เหลี่ยมเหนือถัดขึ้นไปเป็นบัลลังก์บัวกลุ่ม และปลียอดตามลำดับ เฉพาะที่ปลียอดเดิมหุ้มด้วยเงิน เหนือปลียอดขึ้นไปประดับด้วยทองคำปรุ ๓ ชั้น ฉัตรนี้ของเดิมหุ้มด้วยทองคำหนัก ๘๒ บาท ๓ สลึง แต่ได้ถูกคนร้ายลักลอบเอาไป ทางวัดจัดทำขึ้นมาใหม่เมื่อ พ.ศ.๒๔๘๑ เป็นทองวิทยาศาสตร์ขึ้นประดิษฐานแทน ปัจจุบันได้ทำฉัตรทองคำขึ้นประดิษฐานแทนของเก่าแล้ว ลวดลายที่ประดับเจดีย์ที่ซุ้มจรนำหรือซุ้มวงโค้งรูปเกือกม้า(กุฑุ) ประดับอยู่ส่วนบนหลังคาของพระบรมธาตุสลับกับรูปสถูปจำลอง ของเดิมสลักในแผ่นอิฐเป็นรูปหน้าคน มีลายรูปมังกรหรือหน้ากาลประดับ

การบูรณะพระบรมธาตุเจดีย์ครั้งใหญ่ในรัชกาลที่ ๕ มีการซ่อมแปลงซุ้มด้วยปูนปั้น ลวดลายที่ปรากฏในปัจจุบันเป็นของใหม่ผสมของเก่า พระยาธนกิจรักษาได้พรรณนาถึงลักษณะเจดีย์พระบรมธาตุ ไว้ในหมายเหตุการณ์เสด็จพระราชดำเนินเลียบมณฑลปักษ์ใต้ รัชกาลที่ ๖ พ.ศ.๒๔๕๘ ไว้ดังนี้
พระธาตุองค์นี้เป็นเจดีย์ย่อมกว่าที่เมืองนครศรีธรรมราช และฐานอยู่ต่ำกว่าพื้นดิน เป็นฐานสี่เหลี่ยมมีน้ำขังอยู่รอบฐานแต่ก่ออิฐถือปูนไว้เป็นเขื่อนกั้นไว้โดยรอบบนฐานมีซุ้มปั้นลาย ซุ้มด้านหน้ามีพระพุทธรูปแลตราแผ่นดินรัชกาลที่ ๕ ด้านหลังเป็นเทพประนมด้านข้างเป็นช้าง ๓ เศียรและนกยูง มีรูปสิงห์รูปเหรา รูปผีเสื้อ ดูลายเก่าทับลายใหม่ปนกัน ตอนบนเป็นพระเจดีย์กลม ยอดปลีหุ้มทองคำ มีฉัตร ๓ ชั้น
เจดีย์พระบรมธาตุไชยา ตั้งอยู่กลางลานล้อมรอบด้วยระเบียบคด ที่มุมลานมีเจดีย์รายรวม ๔ องค์ พื้นลานเจดีย์ระหว่างเจดีย์ถึงวิหารคด เดิมโบราณปูด้วยอิฐหน้าวัว การซ่อมแซมในรัชกาลที่ ๕ ได้เปลี่ยนเป็นกระเบื้องซีเมนต์ ปัจจุบันได้เปลี่ยนมาเป็นกระเบื้องดินเผา

 

​

พระวิหารคด
พระระเบียงหรือวิหารคด รอบเจดีย์พระบรมธาตุไชยา มีแปลนเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส กว้างยาวด้านละ ๓๙ เมตร สูง ๔ เมตร ภายในระเบียงประดิษฐานพระพุทธรูปสกุลช่างไชยา ขนาดและปางต่าง ๆ รวมทั้งสิ้น ๑๘๐ องค์ มีพระเจดีย์ หอระฆัง และมณฑปภายในวิหารคด ที่ภายในประดิษฐานรูปปั้นทองเหลืองของพระไชยาภิวัฒน์ (หนู ติสฺโส) ผู้บูรณปฏิสังขรณ์เจดีย์พระบรมธาตุไชยา ในสมัยรัชกาลที่ ๕

 

พระพุทธรูปที่ระเบียงคด
​

 

พระพุทธรูปที่ระเบียงคด
​