ข้อความจาก กลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา)(ปิดกระทู้)

เล่าเรื่องเมืองลับแล ตอนที่ 4

ผมยังคงเดินดูรอบๆและชื่นชมบรรยากาศไปเรื่อยๆ...........ไม่นานนักก้อปรากฎรูปผู้ชายตรงหน้า ผู้ชายท่านนี้รูปใบหน้าสวยงามยิ่งนัก แต่งองค์ทรงเครื่อง ทั้งรูปร่างหน้าตาและเครื่องอาภรณ์ที่ประดับล้วนใสเป็นแก้วทั้งสิ้น..........ผมพยายามกำหนดจิตถามท่านว่า ท่านเป็นใคร มาจากไหน ท่านไม่ตอบ แต่กลับพาผมไปยังสถานที่อีกแห่งหนึ่ง...เป็นสถานที่เงียบสงบ ร่มรื่น และมีต้นไม้ขึ้นปกคลุม...ท่านพาผมไปที่ที่หนึ่ง ที่มีประตูไม่กว้างมากเท่าไหร่ ก่อด้วยอิฐโบราณเช่นกัน แต่สูงมาก ปลายโค้งเข้าหากันเป็นยอดแหลม พร้อมกับทราบด้วยจิตว่า ท่านเชื้อเชิญให้ผมเดินเข้าไปข้างใน........ผมคิดอยู่นานว่าจะเข้าไปดีไหม.....และแล้วผมก้อตัดสินใจเดินเข้าไปข้างใน......

 

คุณวิมานะพยายามส่องกล้องดูดาวอยู่นานแต่ทำยังไงๆก็ส่องไม่เห็นดาวซักทีเห็นแต่ความมืดสนิท จนจานโม่ซึ่งลุกออกมาจากเต๊นท์พอดีเลยมาแก้ไขให้ รู้สึกจาได้ยินว่าไม่ได้เอาเลนส์มาด้วยหรือไงเนี่ย อืมมนะ...

 

เล่าเรื่องเมืองลับแล ตอนที่ 5

ผมเดินผ่านประตูที่ก่อสร้างด้วยอิฐโบราณนั้นเข้าไปข้างใน......ท่านไม่ได้ตามผมเข้าไปด้วย ประตูนี้หนามาก เดินเข้าไปเท่าไหร่ ก้อไม่สามารถผ่านประตูนี้สักที.....ยิ่งเข้า ยิ่งลึก ก้อยิ่งมืด ผมตัดสินใจเดินต่อไปข้างหน้า สุดท้ายก้อพบว่าเป็นทางตัน แต่สุดทางตันนั้นก้อมีพระพุทธรูปตั้งยู่ 1 องค์ ปางนาคปรก ลักษณะเหมือนพระพุทธรูปปางนาคปรกที่ตั้งอยู่ที่ลานประมวลพลังบนเขากะลา......ครั้งแรกที่เห็นผมเห็นเป็นองค์เล็ก แต่ครั้นพอกำหนดจิตดูก้อเห็นเป็นองค์ใหญ่.....สุดทางแล้ว ไม่มีทางเดินไปไหนได้อีก นอกจากเดินกลับทางเก่า.......ผมจึงนั่งลงและกราบพระ 3 ครั้ง........แล้วนั่งสมาธิต่อที่หน้าองค์พระ

 

ยืนดูดาวกันได้ซักพักท่านurkinก็ร้องเรียกให้พวกเราดูดาวดวงนึงซึ่งสว่างวาบๆอยุ่ด้านบน พวกเราก็ตื่นเต้นดีใจว่าจาได้เห็นจานบินซะทีหลังจากเฝ้ารอมานาน

 

เล่าเรื่องเมืองลับแล ตอนที่ 6

ผมนั่งสมาธิกำหนจิตที่ตาที่ 3 อีกเช่นเคย......คราวนี้เกิดนิมิตรซ้อนนิมิตร..........เห็นภาพสถานที่แห่งหนึ่งร่มรื่นและสวยงามมาก มากกว่าเมืองที่เห็นในตอนแรกเสียอีก ใบไม้มีหลากสีสรร มีลักษณะเหมือนป่า มีน้ำตกอยู่ข้างๆ น้ำไหลลงมาที่บึงเล็กๆ มีต้นนารีผลอยู่ข้างๆบึง และมีกินรีเล่นน้ำอยู่ในบึง สวยงาม ร่มรื่น ยากที่จะพรรณา ผมเที่ยวชมไปรอบๆ......เที่ยวชมสักพัก จึงกำหนดจิตกลับ......ในขณะที่ผมกำลังกำหนดจิตอยู่นั้น...พลันปรากฎรูปผู้หญิง 2 คน แต่งกายคล้ายชุดไทย ห่มสไบสีทอง ปรากฎขึ้นในจิต พร้อมทั้งถือพานทองอยู่ในมือ....หยิบดอกไม้ในพานโปรยให้กับผม........ก่อนที่จิตผมจะกำหนดกลับเข้าร่าง....ผมลืมตาขึ้น ผมว่า เหลือคนอยู่ 3 คน ที่กำลังอยู่ที่ลานปากประตูเมืองลับแล........

 

จบแล้วครับ เล่าเรื่องเมืองลับแล รวมทั้งหมดก็ 6 ตอนพอดี

ผมมานั่งพิจารณา ... ภาพนิมิตรที่เห็นในตอนแรก น่าจะเป็นเมืองลับแล ส่วนภาพนิมิตรซ้อนนิมิตรที่เห็นเป็นที่ 2 น่าจะเป็นป่าหิมพานต์

หรือว่าที่เมืองลับแล ก็มีปากประตูสู่ป่าหิมพานต์ เหมือนกัน

แล้วเพื่อนๆละ....ไม่เห็นมาเล่าให้ฟังบ้างเลย

 

หลังจากที่ไปเที่ยวเมืองลับแลกันแล้ว ผมก้อไปนั่งรับพลังที่ลานหน้ากองบัญชาการมนุษย์ต่างดาวต่ออีก....การนั่งสมาธิที่ลานหน้ากองบัญชาการฯ ผมไปนั่ง 2 ครั้ง

ครั้งแรกผมไปนั่งรับพลังหลังจากไปเที่ยวเมืองลับแล.....ครั้งที่สอง ผมไปนั่งเป็นเพื่อนคุณ ณ. เพื่อดูกองบัญชาการมนุษย์ต่างดาว...

รู้สึกว่าผมกับคุณ ณ. จะเป็นชุดสุดท้ายที่ไปนั่ง......เพราะกลับลงมาน่าจะประมาณตีสี่ครึ่ง.....ตอนนั้นทุกคนหลับหมดแล้ว และฟ้าก็เริ่มแจ้ง สักพักเพื่อนๆก็ออกมาล้างหน้ากัน

ยังมีเรื่องที่จะเล่าให้ฟังในตอนนั่งสมาธิที่ลานหน้ากองบัญชาการฯอีก
ไว้ว่างๆจะเล่าให้ฟัง...นะครับ...นะครับ

 

การไปประมวลพลังคราวนี้ของผม น่าจะเรียกว่าการไปรู้จักสิ่งที่เรียกว่าทุกข์มากกว่า เพราะต้องเดินขึ้นเขาไปเป็นกิโลด้วยสภาพย่ำโคลนเนื่องจากฝนเพิ่งหยุดตกใหม่ๆ ทั้งๆที่ตอนขับมาจากกรุงเทพฟ้าใสจางป่าง แต่พอเข้าใกล้เขตนครสวรรค์ก็ครึ้มฟ้าครึ้มฝน ส่วนขากลับก็ต้องเดินลงฝ่าความมืดไปพร้อมกับไฟที่มีแสงสว่างพอมองเห็นไม่เกินเมตร

ที่ผมเดินนำหน้าเพราะปกติเป็นคนเดินเร็วอยู่แล้วครับ และตอนเดินก็กำหนดสติกับการเดินไปด้วยเลยไปได้เร็ว และอีกอย่างยังอายุไม่มากเท่ากับท่านผู้อาวุโสทั้งหลาย

ในส่วนที่นั่งประมวลพลัง ระบบก็สอนให้รู้จักความทุกข์อันเกิดจากการเจ็บปวดจากการนั่งครับ ก็พยายามแยกไอ้สิ่งที่เจ็บปวดว่ามันไม่ใช่เรา เราไม่มีในสิ่งที่เจ็บปวด ก็ทนนั่งมาได้สักพักใหญ่ก็ต้องยอมผ่อนคลายอริยาบท แต่ที่แน่ๆเขากะลาเป็นที่สัปปายะมาก นั่งแป๊บเดียวจิตก็สงบผิดกับนั่งที่บ้านลิบลับ

ส่วนการรู้เห็นเรื่องแปลกๆยังไม่มีครับ

 

หลังจากมองหาจานบินกันอยู่ซักพักถึงได้รู้ว่าถูกท่านurkinหลอกเสียแล้ว

 

นั่งสมาธิ ณ ลานประตูเมืองลับแล

 

ลานกองบัญชาการมนุษย์ต่างดาว

 

นั่งสมาธิกัน ณ ลานกองบัญชาการมนุษย์ต่างดาว

 

(มาเล่าต่อค่ะ)

หลังจากคณะแรกเดินทางขึ้นเขากะลาไปแล้ว

พี่สุดใจ ก็อยู่รออาจารย์ sapa และคุณกมลรัตน์ อยู่ที่ร้านก๋วยเตี๋ยวเจ้าอร่อย ที่คุณกรึงไกรชื่นชมในรสชาติร้านเดิมนั้น

และเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา ก็เลยทานก๋วยเตี๋ยวไปพลาง ๆ ระหว่างรอ

จนประมาณเวลาประมาณ 16.20 นาที รถตู้ของอาจารย์ sapa และคุณกมลรัตน์ก็เดินทางมาถึงร้านก๋วยเตี๋ยวแห่งนั้น

หลังจากสวัสดีทักทายกันเรียบร้อย ก็ดูว่าเวลาเลยจากการประมวลพลังรอบแรกไปแล้ว ก็ได้โทรศัพท์ขึ้นไปถามด้านบนเขากะลาว่าจะต้องประมวลพลังในรอบใด

ซึ่งระบบได้แจ้งว่า ให้ประมวลพลังในรอบ 18.11 นาฬิกา

ดังนั้น จึงแจ้งให้อาจารย์ sapa และคุณกมลรัตน์ได้รับทราบ และระบบเลี้ยงก๋วยเตี๋ยวเจ้าอร่อย พร้อมเป๊ปซี่เย็น ๆ กับทั้งสองท่านตามธรรมเนียม ดังเช่นรุ่นที่ผ่านมา เพื่อให้มีแรงก่อนพากันเดินทางขึ้นเขากะลา

ซึ่งทั้งสองท่านก็ทานก๋วยเตี๋ยวท่านละ 2 ชาม และชมว่าอร่อยดังที่รุ่นก่อนได้ชมไว้

 

ขออนุโมทนา...สาธุ กับทุกข้อชี้แจงของคุณนีโม่

ทั้งหมดล้วนกล่าวไว้ดี และเหมาะสมอย่างยิ่งครับ

 

หลังจากอิ่มอร่อยกันแล้ว ก็เริ่มมีแรง จึงออกเดินทางเพื่อขึ้นไปบนเขากะลากัน โดยมีเสบียงสำหรับผู้อาวุโส และคุณ apichan ด้วย








ออกเดินทางผ่านโรงเรียนเขากะลามาได้เล็กน้อย ก็เริ่มเจอทางหฤโหดแล้ว

 

โมทนาด้วยครับคุณนีโม่
ความเข้าใจของแต่ละคนก็เกิดจาก"ความเชื่อ"ที่โน้มเอียงสร้างรูปแบบไปในทิศทางต่างกันไปนะครับ
ทุกๆคนมีอิสระในการเรียนรู้ หากเป็นไปด้วยความช่วยเหลือเกื้อกูลกันย่อมเป็นสิ่งที่ดีครับ
จริงๆแล้วก็ไม่มีสิ่งใดจะมีอิทธิพลเหนือไปกว่าความเชื่อของตัวเราเอง
และยิ่งถ้าเปลื่ยนความเชื่อให้เป็นความรู้ได้ต่อไปเรื่อยๆ สติปัญญามาแน่ๆ
เพราะที่สุดแล้วเราต่างก็ไม่มีกลุ่ม-ไม่มีสิ่งใดให้ยึดมั่นได้อย่างถาวร นอกจากธรรมะสูงสุดนะครับ
ยังไงก็ขอให้สู้ต่อไป มาส่งกำลังใจให้ทุกคนครับ

 

ผู้ที่อยู่บนเขากะลา ตรงลานดูดาว ได้บันทึกภาพคณะอาจารย์ sapa ที่กำลังเดินทางเข้ามาใกล้เขากะลา จะมองเห็นขณะผู้ที่กำลังเดินทางมาอยู่ลิบ ๆ








พอเดินขึ้นมาถึงด้านบนเขากะลา ก็พบกับผู้อาวุโส 3 ท่านที่ลานดูดาว ส่วนคุณ apichan กำลังประมวลพลังอยู่บนลาน กองบัญชาการมนุษย์ต่างดาว อยู่เพียงลำพัง

พักผ่อนกันพอหายเหนื่อย ถ่ายภาพเป็นที่ระลึกก่อนที่บรรยากาศจะมืดมิดลง

 

พักผ่อนเพื่อให้หายเหนื่อยจากการเดินทาง และพูดคุยสนทนากับผู้อาวุโสที่รอรับอยู่บนลานดูดาว







หลังจากพักผ่อนจนหายเหนื่อยแล้ว ผู้รับผิดชอบแผนกขับเคลื่อนระบบและ maintenance ระบบ ก็ขยายทฤษฎีระบบ และจุดมุ่งหมายในการประมวลพลังในครั้งนี้ มุ่งเน้นให้พิจารณาขันธ์ห้าเป็นหลัก ให้กับทั้งสองท่านได้รับฟัง