เสียงธรรม เข้าใจธรรมดาของโลก / หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช

มีศีลเป็นเครื่องป้องกันตัว :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 7 พ.ค. 2565

Dhamma.com
May 6, 2022

 

หน้าที่ของเราคือแหกคุกให้ได้ :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 13 ส.ค. 2566

Dhamma.com
Aug 12, 2023

 

กถาวัตถุ 10 :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 1 พ.ค. 2565

Dhamma.com
May 4, 2022

 

ศีลและสมาธิ เพื่อการเจริญปัญญา :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 20 ส.ค. 2566

Dhamma.com
Aug 19, 2023

 

วิปัสสนาไม่ดัดแปลงจิต :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 26 สิงหาคม 2566

Dhamma.com
Aug 25, 2023

 

ใช้จิตประภัสสรไปเจริญปัญญา :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 27 สิงหาคม 2566

Dhamma.com
Aug 26, 2023

 

เมื่อไรเห็นทุกข์จะวางทุกข์ :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 2 กันยายน 2566

Dhamma.com
Sep 1, 2023

 

สัมมาวายามะ :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 3 กันยายน 2566

Dhamma.com
Sep 2, 2023
สัมมาวายามะ ::
หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 3 ก.ย. 2566
เราทำต้นทางนี้ให้ดี มีสติอ่านจิตอ่านใจตัวเองไปเรื่อยๆ กุศลเกิดก็รู้ อกุศลเกิดก็รู้ไป ไม่ต้องคาดหวังอะไร แล้วมันจะรู้ได้เร็วขึ้นๆ เพราะสติเข้มแข็งมากขึ้นเรื่อยๆ มีความเพียรชอบ ทำให้มากเจริญให้มาก ก็จะทำให้สัมมาสติบริบูรณ์ ฉะนั้นคอยดูจิตดูใจตัวเองที่เป็นกุศลที่เป็นอกุศลไว้ให้มากๆ สติก็จะดี สมาธิก็จะสมบูรณ์ขึ้นมา แล้วต่อไปพอสมาธิเกิดแล้ว จะเห็นไตรลักษณ์ ลำพังสติ ไม่มีสัมมาสมาธิหนุนหลัง ยังไม่เห็นไตรลักษณ์ สติระลึกกาย เห็นอะไร เห็นกาย สติระลึกรู้เวทนา เห็นอะไร ก็เห็นเวทนา สติระลึกรู้กุศลอกุศล เห็นอะไร เห็นกุศล อกุศล แต่ถ้าจิตมีสัมมาสมาธิตั้งมั่น มันจะเห็นเลยว่ากายที่สติระลึกรู้ ไม่ใช่เรา ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ไม่ใช่เรา เวทนาที่สติระลึกรู้ ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ไม่ใช่เรา กุศลอกุศลที่จิตระลึกรู้ คือสังขารทั้งหลายไม่ใช่เราๆ ค่อยดูไป พอปัญญามันแก่รอบแล้วต่อไปวิมุตติมันก็เกิดเอง พระพุทธเจ้าสอนบอกว่า ไม่มีใครทำจิตให้บรรลุมรรค ผล นิพพานได้ จิตบรรลุมรรค ผล นิพพานได้ เมื่อศีล สมาธิ ปัญญาแก่รอบ ศีล สมาธิ ปัญญาแก่รอบ ต้องอาศัยการเจริญมรรคมีองค์ 8 นั่นล่ะ แต่พวกเราจะปฏิบัติทางดูจิต เราก็ตัดเข้ามาตรงสัมมาวายามะนี่เลย คอยรู้ทันกิเลสตัวเองไว้ เป็นการปฏิบัติที่ลัดสั้น
หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
3 กันยายน 2566

 

อารมณ์บัญญัติ – อารมณ์ปรมัตถ์ :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 26 ก.พ. 2565

Dhamma.com
Feb 27, 2022

 

ศีลที่พระอริยะชมเชย :: หลวงพ่อปราโมทย์ ๒๗ ม.ค. ๒๕๖๑ (610127A)

Dhamma.com
Feb 24, 2018

 

วิธีฟังธรรมให้ถึงธรรม :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 6 มิ.ย. 2564

Dhamma.com
Aug 5, 2021
การฟังธรรมะจากครูบาอาจารย์ หรืออ่านพระไตรปิฎก เมื่อก่อนหลวงพ่อก็ทำ ทำเพื่อจะรู้วิธีที่จะเรียนรู้ธรรมะ วิธีที่จะเรียนรู้ธรรมะ ก็คือการที่คอยรู้ลงที่กายที่ใจของตัวเอง ธรรมะแสดงอยู่ที่กายที่ใจนี้ มีสติคอยรู้ลงไป มีจิตตั้งมั่น ไม่ถลำลงไปรู้ ในที่สุดปัญญาก็เกิด ร่างกายไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา จิตไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา ฉะนั้นการที่เราฟังธรรมหรืออ่านธรรมะ เพื่อให้รู้วิธีปฏิบัติ วิธีปฏิบัติธรรม เรียนรู้ธรรมที่แท้จริง คือการเรียนรู้กาย เรียนรู้ใจ จะเรียนรู้กาย เรียนรู้ใจได้ ใจต้องมีความตั้งมั่น มีสมาธิ สติต้องระลึกลงในกาย สติต้องระลึกลงในใจ
(2) เข้าใจแล้วนะ การฟังธรรมะไม่ต้องมาทุรนทุราย การที่ต้องดิ้นรนหาครูบาอาจารย์ก็เพื่อจะรู้วิธีปฏิบัติ การอ่านพระไตรปิฎกก็เพื่อจะรู้วิธีปฏิบัติ วิธีปฏิบัติธรรมก็คือการเรียนรู้กายรู้ใจของตัวเองอย่างที่มันเป็น มีเครื่องมือหลักๆ 2 ตัว คือ สัมมาสติกับสัมมาสมาธิ
-- หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม
6 มิถุนายน 2564
ไฟล์ 640606 ซีดีแผ่นที่ 90

 

หนี้ต้องใช้ :: หลวงพ่อปราโมทย์ ๒๑ เม.ย. ๒๕๖๑ (ไฟล์ 610421B ซีดี ๗๖)

Dhamma.com
Jun 1, 2018
(๑) กรรม เมื่อทำแล้วแก้ไม่ได้ การแก้กรรมไม่ใช่ศาสนาพุทธ เมื่อทำกรรมแล้ว ก็ต้องมีผล มีวิบาก ทางเดียวของเราก็คือ ทำกุศลใหม่ให้มากๆ พอกุศลใหม่มีกำลังกล้า มันให้ผล มันเจือจางผลของอกุศลเก่า เพราะฉะนั้น ไม่ใช่ล้างกรรมได้ แต่ว่าเจือจางได้ ด้วยการทำกรรมใหม่ที่ดี
(๒) กรรมเก่าไม่สำคัญ ที่สำคัญที่สุดคือกรรมปัจจุบันนี้ ทำกรรมดีไว้ แล้วมันจะดี --
พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
วันที่ ๒๑ เมษายน ๒๕๖๑
ไฟล์ 610421B ซีดีแผ่นที่ ๗๖

 

อ่านจิตตนเอง :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 9 ก.ย. 2566

Dhamma.com
Sep 11, 2023
อ่านจิตตนเอง :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช
9 ก.ย. 2566
การที่เราอ่านจิตตนเอง ไม่ใช่แค่จะได้สัมมาสังกัปปะ สัมมาวาจา สัมมากัมมันตะ สัมมาอาชีวะ ไม่ได้แค่สัมมาวายามะ แต่สติของเราจะเข้มแข็งมากขึ้นๆ ทีแรกต้องโกรธแรงๆ ถึงจะรู้ ต่อไปขัดใจเล็กๆ ก็เห็นแล้ว สติเราพัฒนาแล้ว ทีแรกต้องมีราคะรุนแรงถึงจะรู้ ต่อไปใจโลภนิดเดียว แค่อยากเห็นรูป ก็เห็นแล้ว อย่างเรานั่งอยู่ ได้ยินเสียงอะไรแว่วๆ เราอยากฟัง อยากหันหน้าไปดู เราก็รู้ทัน เรารู้ได้ละเอียดขึ้นๆ สติเราเร็วขึ้นๆ นั่นล่ะเป็นสัมมาสติ สามารถระลึกได้โดยที่ไม่ได้เจตนาระลึก ถ้าจงใจระลึกมันเจือด้วยโลภเจตนา สติตัวจริงไม่เกิดหรอก เพราะสติไม่เกิดร่วมกับอกุศล เพราะฉะนั้นเราจงใจให้มีสติ ตั้งใจให้มีสติ สติจะไม่เกิด สติเกิดจากเราคอยดูสภาวะไปเรื่อยๆ จิตจำสภาวะได้แล้วสติเกิดเอง อย่างเราไปเห็นโกรธบ่อยๆ ต่อไปพอโกรธปุ๊บ สติเกิดเองเลย รู้ทันว่าตอนนี้โกรธแล้ว รู้ทันว่าโลภแล้ว รู้ทันว่าหลงแล้ว รู้ทันว่าอยากขยับตัวแล้ว รู้ทันว่าอยากโน้นอยากนี้แล้ว คอยรู้ทัน นี้สติ ทุกครั้งที่สติเกิด สัมมาสติเกิด สัมมาสมาธิจะเกิดร่วมด้วยเสมอ หลวงพ่อเริ่มที่เข้าใจสิ่งต่างๆ ขึ้นมานี้ เริ่มมาจากประโยคเดียว “อ่านหนังสือมามากแล้ว ต่อไปนี้อ่านจิตตนเอง” เห็นไหม การอ่านจิตตนเองครอบคลุมองค์มรรคทั้ง 8 ได้ การอ่านจิตตนเองนั้น คือการเรียนรู้ทุกข์นั่นเอง รู้ทุกข์แจ่มแจ้งเมื่อไรก็ละสมุทัย แจ้งนิโรธ เกิดอริยมรรคอัตโนมัติ ไปฝึกเอา ไปทำเอา ไม่มีใครช่วยใครได้หรอก
หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
9 กันยายน 2566

 

ธาตุ 6 :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 10 ก.ย. 2566

Dhamma.com
Sep 9, 2023

 

วิมุตติเกิดเมื่อเห็นไตรลักษณ์มากพอ :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 17 ก.ย. 2566

Dhamma.com
Sep 18, 2023

 

วิธีจัดการกับความฟุ้งซ่าน :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 16 ก.ย. 2566

Dhamma.com
Sep 15, 2023
วิธีจัดการกับความฟุ้งซ่าน :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 16 ก.ย. 2566 เวลาเราภาวนาแล้วจิตเราไม่สงบ เราพยายามจะให้สงบ ทำอย่างนั้น ทำอย่างนี้ มันยิ่งฟุ้งซ่าน ตรงที่อยากทำแล้วก็ดิ้นรนทำ จะทำให้ฟุ้งซ่านมากขึ้น แต่ถ้าเราตัดที่ต้นตอของมัน เรารู้ จิตฟุ้งซ่านเราไม่ชอบ รู้ว่าไม่ชอบ ความไม่ชอบดับ จิตเป็นกลาง พอจิตเป็นกลาง ความฟุ้งซ่านทนอยู่ไม่ได้ มันดับขาดสะบั้นทันทีเลย พอจิตเป็นกลางได้ มันตั้งมั่นอัตโนมัติอยู่แล้ว มันตั้งมั่น มันเป็นกลางขึ้นมา ก็เอื้อให้เกิดปัญญา ปัญญาทำหน้าที่ตัดสิ่งที่ไม่ดีออกไป อย่างความฟุ้งซ่านอย่างนี้ พอความฟุ้งซ่านเกิด สติรู้ทัน จิตตั้งมั่น จิตเป็นกลาง จะเกิดปัญญา ปัญญาก็ตัดความฟุ้งซ่านขาดสะบั้นออกไป จิตก็ตั้งมั่น สงบ เด่นดวงอยู่ เพราะฉะนั้นไม่ต้องพยายามทำจิตให้สงบ ไม่ต้องทำจิตให้ตั้งมั่น ให้รู้ทันเวลามันไม่สงบ เวลามันไม่ตั้งมั่น พอรู้ทันแล้วสังเกตลงไป จิตยินดีให้รู้ทัน จิตยินร้ายให้รู้ทัน ถ้าเราถอดถอนความยินดียินร้ายเสียได้ ความดิ้นรนปรุงแต่งของจิตมันก็หยุด จิตมันก็สงบ ตั้งมั่น เด่นดวง เป็นกลาง ง่าย ง่ายมาก แต่ถ้าเราไม่รู้วิธี โอ๊ย ยาก อย่างจิตเราฟุ้งซ่าน ไปนั่งสมาธิไปเดินจงกรม เมื่อไรมันจะสงบ เขาฝึกสมาธิก็ฝึกกันเป็นสิบๆ ปี ถึงจะชำนิชำนาญ ไม่ทันกิเลสของคนรุ่นนี้ ฉะนั้นอาศัยสติรู้ทันลงไป จิตฟุ้งซ่าน รู้ทัน จิตยินร้ายต่อความฟุ้งซ่าน รู้ทัน แล้วจิตจะสงบเอง ตั้งมั่นเอง อันนี้คือการใช้ปัญญานำสมาธิ
หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
16 กันยายน 2566

 

จิตเกิดดับสืบเนื่องกันอย่างรวดเร็ว :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 23 ก.ย. 2566

Dhamma.com
Sep 22, 2023

 

รวม4พระธรรมเทศนา..การเจริญวิปัสสนากรรมฐาน.. #หลวงพ่อปราโมทย์ปาโมชฺโช #หลวงปู่ดุลย์ #วัดสวนสันติธรรม

AMTATHAM
Jul 21, 2023

 

รู้ว่ากายใจเป็นทุกข์จึงหมดความยึดมั่น :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 24 ก.ย. 2566

Dhamma.com
Sep 23, 2023

 

ความรู้สึกตัวเป็นเรื่องสำคัญ:: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 30 ก.ย. 2566

Dhamma.com
Sep 29, 2023
ความรู้สึกตัวเป็นเรื่องสำคัญ :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 30 ก.ย. 2566
ถ้าเราฝึกสมาธิที่ลืมเนื้อลืมตัว เราก็จะออกข้างนอก เคลิ้มไปบ้าง ลืมตัวเอง ก็เคลิ้มๆ เหมือนกับนอนหลับ หรือจิตมีนิมิตหลอนไปอย่างโน้นอย่างนี้ แต่ถ้าเรามีความรู้เนื้อรู้ตัวอยู่ หายใจเข้ารู้สึก หายใจออกรู้สึก ไม่ต้องไปตามลมอะไรหรอก ลมสั้น ลมยาว อยู่ที่จมูก มันก็รู้แล้ว จุดสำคัญคือทำไปด้วยความรู้เนื้อรู้ตัว มีสติไว้ แล้วเวลาจิตมันรวม มันก็จะรวมลงไปด้วยความมีสติ กระทั่งโลกธาตุดับ ร่างกายหายไป ร่างกายกับโลกนี้จะหายไปพร้อมๆ กัน แล้วก็จิตไปอยู่ในความว่างๆ ก็ยังมีสติ ไม่ขาดสติตลอดสายของการปฏิบัติ นี่วิธีฝึก ฉะนั้นความรู้สึกตัวเป็นเรื่องสำคัญ จะทำความสงบ ก็ต้องสงบแบบมีสติ ไม่ลืมเนื้อลืมตัว ถ้าจะเจริญปัญญา ก็ต้องไม่ลืมเนื้อลืมตัว ต้องรู้ตัวไว้ รู้สึก รู้ถึงความมีอยู่ของกายของใจตัวเอง อย่างเวลาเรานั่งสมาธิ บางทีร่างกายหายไป เหลือแต่จิตดวงเดียว ไม่คิดไม่นึกอะไร อันนั้นเอาไว้พักผ่อน ไม่ได้เดินปัญญา เดินปัญญา เรามีจิตที่ตั้งมั่นรู้เนื้อรู้ตัวแล้ว ให้จิตมันทำงานไป อย่าไปให้จิตติดนิ่งติดว่างอยู่ ให้จิตมันทำงานไปตามธรรมชาติ
หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
30 กันยายน 2566